بردیا برجسته نژاد: قسمت اول این نوشته (شماره های 30 الی 26) را (اینجا)، قسمت دوم (شماره های 25 الی 21) را (اینجا)، قسمت سوم (شماره های 20 الی 16) را (اینجا)، قسمت چهارم (شماره های 15 الی 11) را (اینجا) و قسمت پنجم (شماره های 10 الی 6) را (اینجا) بخوانید.
05
Puscifer – Conditions of My Parole
مینارد جیمز کینن می آید و یک حرکت ویژه ای انجام می دهد و آن هم یک پروژهء تک نفره و متفاوت در کنار Tool و A Perfect Circle با نام Puscifer است. مینارد در پوسیفر کاملا از آن زمختی و خشونتی که هر دو گروهش دارند فاصله می گیرد و غم و دردی که در آنهاست را نگه داشته و پر رنگ ترش می کند. موسیقی او وارد فضای تریپ هاپ می شود، حتی در جاهایی امبینت و اکسپریمنتال را نیز به بازی می گیرد و در نهایت نتیجه هر چیزی که تا به امروز بود آنقدرها هم ویژگی خاصی نداشت! اما حالتهای آزادی مشروط من/ Conditions of My Parole، دومین آلبوم رسمی پوسیفر، چیزی از شاهکار کم ندارد. اثری غافلگیر کننده که با همکاری ده ها هنرمند تهیه و ضبط شده است. در این آلبوم دیگر از آن حال و هوای Comedy Rock که در آلبوم قبلی (بخصوص 3 مجموعهء Remix) بود خبری نیست. صدای فوق العادهء مینارد در کنار چیزی مثل درهء سبز/Green Valley و افق ها/Horizons جادو می کند و این را به یادتان می آورد که دارید روح برهنهء او را در یک پروژهء تک نفره می شنوید.
04
Jordan Reyne – Children of a Factory Nation
موسیقی جردن رین، نسیمی ست که از نیوزیلند می وزد و رایحهء موسیقی سلتیک را با فولک و اینداستریال ترکیب می کند. موسیقی او مدهوش کننده است، تاریک است، سیاه است و در عین حال شنیدنش لذت فراوان دارد. آهنگها ریشه در افسانه ها و داستانهای کهن دارند، هر کدام از آنها بارها و بارها به اشکال مختلف در فرهنگ سلتیک نقل شده اند، اما چیزی که جردن رین تعریف می کند حکایت دیگری ست. می گویند او شیند اوکانوری (Sinead Oconnor) است که در قرن 19 در خانه ای به همراه ترنت رزنور (Nine Inch Nails) گیر افتاده است! ششمین آلبوم او، بچه های ملت کارخانه/Children of a Factory Nation، را اکثر منتقدین با واژهء «میخکوب کننده» توصیف کرده اند، اثری که می تواند یکی از بهترینهای Folk-Noir باشد که تا کنون شنیده اید. آهنگها در هم تنیده شده اند، به شکلی که انگار کنار ساحلی تاریک و سرد قدم می زنید و وقتی به خودتان می آیید که دیگر آب از سرتان گذشته است!
03
Steven Wilson – Grace for Drowning
استیون ویلسون، هنرمند صاحب نام انگلیسی و یکی از مطرح ترین چهره های موسیقی پراگرسیو راک حال حاضر دنیا، در دومین آلبوم انفرادی خودش غوغایی به پا می کند که نظیرش را تا کنون نشنیده اید. معجونی حیرت انگیز از موسیقی پراگرسیو راک که با حفظ ساختار اصلی خود، با ادوات موسیقی Jazz ساختار شکنی می کند. ویلسون در دومین آلبوم انفرادی اش، Porcupine Tree و Blackfield و No-man را ترکیب کرده، چاشنی Jazz به آن اضافه نموده و شما را به 83 دقیقه ضیافت در آلبومی با عنوان در مهلت برای غرق شدن/Grace for Drowning دعوت می نماید. Allmusic در مورد آن می نویسد: این آلبوم سفر مشخصی را نشان می دهد که از «اندوه» آغاز شده، در «خشم» امتداد می باید و در «پذیرش» به پایان می رسد. این خبر خوب را هم بدانید که شنیده ها حاکی از ساخت آلبوم جدید استیون ویلسون در خلال تور آلبوم Grace for Drowning است. پیش از این بطور مفصل و کامل در مورد این آلبوم (اینجا) صحبت کرده ام.
02
Obscure Sphinx – Anaesthetic Inhalation Ritual
«برای گرفتن دست شنونده، او را به حاشیهء دیوانگی رساندن، از دیوانگی برایش گفتن، و دوباره او را صحیح و سالم برگرداندن» این توصیفی ست که در رابطه با پروژهء اعجاب انگیز Obscure Sphinx می گویند. موسیقی وحشت انگیزشان به کنار، اجرای بی نظیرشان به کنار، ملودی و ریتم های سنگین و در حین حال پرواز دهنده شان به کنار، صدا و هنر خواننده گروه، Wielebna، مدهوشتان می کند. او فریاد می زند، خودش را به آب آتش می زند، از درونش نعره می کشد و شما هستید که از روی زمین بلند و با او و دیوانگی اش همراه می شوید. تشریفات استنشاق داروی بیهوشی/Anaesthetic Inhalation Ritual اولین آلبوم آنهاست. آهنگ دوم و سوم، ناستیز/Nastiez و ابدیت/Eternity، دو شاهکار مسلم این آلبومند. طنین موسیقی پست متال که نه تنها از وارد شدن در فضای ژانرهای دیگر نمی ترسد، بلکه شما را به راحتی می ترساند! این آلبوم می تواند تمام خشم شما را بمکد و در خودش حل کند. این فرصت را از دست ندهید.
01
Radiohead – The King of Limbs
تام یورک خودش یک دنیا موسیقی و یک ژانر است! حالا دوباره روح یورک در قالب ریدیوهد می آید و دوباره تحول جدیدی ایجاد می کند. Radiohead در طول تمام این سالها بعد از چندین آلبوم آلترناتیو راک به نوع خاصی از موسیقی اکسپریمنتال رسیده است که نظیرش پیدا نمی شود. پادشاه شاخه ها/The King of Limbs، هشتمین آلبوم استودیویی این گروه، انگار کشف یک کهکشان دیگر در جهان موسیقی ست. در آهنگها به شکل کاملا مشخصی بیس گیتارهای کالین گرینوود و درامز و پرکاشن فیل سلوی پررنگ و حساس شده اند. استفاده از سمپل ها و ایجاد لوپهای حیرت انگیز را بگذارید در کنار موسیقی امبینت که به شکلی نامحسوس به آهنگها تزریق شده به طوری که می توانید صدای طبیعت، پرنده و باد، را در آلبوم بشنوید. تام یورک خودش این آلبوم را بسیار ویژوال می داند و معتقد است موسیقی آمده تا بجای تصاویر برایتان منظره بسازد. این آلبوم نتوانست نظر بعضی از دوستداران ریدیوهد را جلب کند، اما اینطور که مشخص است به شدت من را تحت تاثیر قرار داده است! این آلبوم، که تماماً تاثیر گرفته از هنر و خللاقیت تام یورک است و می توان گفت پررنگ ترین حضور او در تمام تاریخ ریدیوهد به حساب می آید، چه خوب باشد و چه بد، یکی از شاخص ترین و متفاوت ترین آثار آنهاست. در اکثر آهنگها صدای تام یورک است که بار ملودی را به دوش می کشد، ترانه ها همچنان تام یورکی ست، با جمله بندی ها و اشارات و کنایاتی که کمتر کسی متوجه منظورش می شود و در یک کلام: این آلبوم یک اثر پیچیده از یک گروه پیچیده با رهبری یک آدم بسیار پیچیده است. پیش از این بطور مفصل و کامل در مورد این آلبوم (اینجا) صحبت کرده ام.
و حالا سال 2012.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
آ ل ب و م 
Obscure Sphinx Obscure Sphinx Obscure Sphinx ! ینی من عاشق این لیستت شدم ، اصلن فک نمی کردم کسی از این گروه خوشش بیاد چه برسه #2 هم بشه . آهنگ Eternity دیوانه کنند اس . فک کنم تو لست اف ام بیشترین تراکی ِ که گوش کردم .
آقا یه سوال بیخود : این آلبومو یادمه منم پیشنهاد کرده بودم ، قبلش شنیده بودیش؟؟ ( بگو نه بگو نه که من خوشحال شم از اینکه یه پیشنهاد #2 یی داشتم! :ی )
پویا خداییش برای اینکه الکی نگفته باشم کامنتا رو سرچ کردم ببینم چه تاریخی گفتی بهم و منم چه تاریخی گرفتم آلبوم رو. اما تو کامنتا اصن همچین چیزی پیدا نکردم. اینجا گفته بودی؟
نه ، فایل تورنتشو به جی میلت فرستاده بودم (قبل از سربازی که میشه به عبارتی خرداد ماه ) …. من قصد خاصی از گفتن این موضوع نداشتم وگرنه اگه حتی پیشنهاد منم بوده باشه بعد این همه مدت میشیم 200-300 به 1 :ی
مهم اینه آلبوم خیلی خوبیِ
تا اونجا که الان یادم میاد فکر کنم از همون تورنتی که بهم دادی گرفتمش. ممنونم پویا واسه این آلبوم خوب (:
بچه های تمدن کارخانه ای . . .
یعنی Nation به معنی تمدن؟ درستش اینه؟
ببخشید می خواستم بنویسم امت یا ملت اشتباهی نوشتم تمدن! منظورم جامعه یا ملت کارخانه ای بود و نه آنطور که شما نوشتی کارخانه ملت!
به هر حال از زحماتت برای این وبلاگ ارزشمند قدردانی می کنم.
بیا! الان دوزاریم افتاد! همونطور که تو فکر میکنی ملت تایپ می کنی تمدن، منم این Factory Nation رو Nation Factory خونده بودم! حق با توئه درستش میکنم
دوستان یه لطفی کنین یه لینک واسه Jordan Reyne – Children of a Factory Nation بدین. هرچی میگردم پیدا نمی کنم.
لینکی که من دارم واسه چندین ماه پیشه. کار نمیکنه دیگه.
سلام
لیست خیلی خوبی بود
این متن رو برای بار سوم هست که دارم می نویسم و هر بار ثبت نشد .
بردیا جان
اگر خودت نگاهی به لیست سال قبلت بیندازی آنقدر برای خودت ملموس است که متوجه میشوی
که با دید لیبرال گونه ای لیست امسال رو جمع کردی
این نکته رو از این رو میگم که لیست سال قبل خیلی از نظر محتوا و سبک به هم نزدیک بود و گویا چاره ای جز آن نبود
ولی لیست امسال به گونه ای متفاوت از سبک ها ، معانی و حتی فلسفه احساس دگرگونی داشت
حتی در انتخاب و سبک .
این دید لیبرال گونه در این وبلاگ یک پیشرفت ، یک جهش رو به پیشرفت است و این بابت از تو تشکر می کنم
و از خوشحالی وبلاگ و خودت رو در آغوش میگیرم /
از آنجائی که سال 2012 شروع طوفانی داشت و با آلبوم چند روز پیش
Crippled Black Phoenix
مشخص که سال سختی برای انتخاب موسیقی ست
سال 2011 به خوبی گذرانده شد
پس
سال نو مبارک /
هادی
آیات زمینی
سال 2012 واسه من که عالی شروع شده. Crippled Black Phoenix، Lacuna Coil, First Aid Kit, Anek Van Giersburgen . کلا سال خوب شروع شده.
بابت لطفت هم ممنون هادی و توجهت به این وبلاگ.
آقا رو لیستت که اصن صحبت نیست عالی عالی عالی
ردیوهد آهنگ Bloom تو لیست بهترین آهنگای 2011 من با اختلاف اوله و اصن می پرستم این آهنگو ….
آقا فقط یه چیزی این 2012 شما چرا اینقد متفاوت با من شروع شده؟
:-S
من با اینا شروع کردم….
Guided By Voices ، of Montreal
Paul McCartney
The Maccabees
The Big Pink
با چند تا آلبوم دیگه که فقط Crippled Black Phoenix
مشترک بوده …آقا شکاف و نشعاب و اختلاف نیوفته….
البته الان که فک می کنم می بینم اتفقآ انشعاب بیوفته بهتره آخره 2012 حسابی در خدمت هم هستیم 🙂
اتفاقا جزو برنامه های ویژهء سال جدید اینه که وبلاگ رو تعطیل کنم
خب من خیلیا رو داشتم تو برنامما. اما اونا که اسم بردم رو منتظرشون بودم. از اینا که تو میگی فقط حواسم به این بود که پل مک کارتنی رو نگیرم!!! خوب بود حالا ؟
تعطیل کنی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
لعنتی…
آخه چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
والا دقیقآ مثه یه آلبوم جز که دهه 60 تولید شده باشه
کاملآ فضای سیا سفید قدیمی و عشقولانه.
یجورایی نوستالژی بازیه
بضی آهنگاش خوب بعضیاش آشغال و آبکی.
آقا من کمکی که ازم برمیاد اینه که هر 2 هفته واسه 3-4 تا آلبوم Quick Review بنویسم. دو نقطه اعلام آمادگی.
یک هفته ای نبودم… اینجا را باز کردم شوک شدم!!!!
تا این لیست ها رو خوندم مردم ولی هیچکدوم عجیب تر از این آخریه نبود… یعنی من حتی به ذهنم هم نمیرسید که آلبوم ریدیوهد اول بشه اینجا و استیون ویلسون رو که اینقده میپرستی را بذاری 3… حقیقتش اینه که من آلبوم ریدیوهد را خیلی نپسندیدم… با اینکه کار خوبی بود ولی برام جالب نبود.
حس میکنم که یکم جای Puscifer بالاست ولی بازم سلیقه تو بده نه بقیه ولی باید حتما آلبوم Jordan Reyne رو دانلود کنم… وقتی که اومد میخواستم دانلود کنم… کاورش خیلی جذبم کرده بود ولی نمیدونستم با چه جور موزیکی روبرو میشم… خیلی از این گول ها خوردم و بخاطر زیبایی کاور آلبوم دانلود کردم و بعد فهمیدم اه چه گندی زدم و فقط ترافیکم را هدر دادم… حتما دانلودش میکنم
راستش این هفته گذشته من اینقدر سرم شلوغ بود که اصلا نمیرسیدم حتی اینجا را باز کنم… داشتم روی یک مصاحبه کار میکردم که تا چند وقت دیگه میزارمش روی وبسایتم… فکر کنم شماها که طرفدار اینجور موزیک ها هستین خوشتون بیاد… حالا وقتی که گذاشتم خبرت میکنم.
بازم ممنون برای همه زحماتت.
بردیا جان من رفتم سروقت اون لینک قدیمی آلبوم Children of a Factory Nation ولی مثل اینکه رفته به هوا… میشه یک لینکی چیزی برام بذاری؟ ممنون میشم
خب لینکی که من داشتم هم مال همون موقعس که الان رفته رو هوا!
رضا، اون جمله «ولی بازم سلیقه تو بده نه بقیه» رو خداییش نفهمیدم! سلیقه من بده یعنی بی انصاف؟؟؟
وای چی گفتم… بخدا ببخشید… مشکل تایپی بود… منظورم این بود «ولی بازم سلیقه تو بوده نه بقیه» یه «و» رو یادم رفت تایپ کنم… شرمنده…. سلیقه ات که بد نیست خیلی هم خوبه
تورو خدا یک فکری کن و این آلبوم را واسه ما یکجوری دست و پا کن… من شدیدا میخوامش
پوسیفر که خیلی خوب و نو بود.مخصوصاً Green valley.
Jordan Reyne و Obscure Sphinx متاسفانه نه میشناسم و نه شنیدم.
ریدیو هد هم که مساله دار بود.بعضی موقع ها خیلی خوب بود و بعضی موقع ها خیلی بد!!!!!!!!!.به نظرمخاص ترین آلبوم امسال صفت مناسب تری براشه.
بردیا..؟ چرا هیچ خبری هیچ جا از *shels, plains of the purple buffalo نیس..؟ نشنیدیش یا دوس نداشتیش؟
بین اونا که شنیدم به نظرم بهترین پست راک امسال بود
من نشنیدم این آلبوم رو که میگی. جریانش چیه؟ لینکی چیزی ازش داری؟
بردیا جان خسته نباشی!
ممنون.
آلبومهای شماره فرد لیستت عالی بودن. از زوج‌ها خیلی بهتر بودن. :دی
این دیگه آخرش بود سیاوش! (: طرح ترافیکه مگه!؟
خب، آخه شماره فردها بیشتر بهم چسبیدن.پلاکم فرده (:
همه آلبومهای مورد علاقه من شماره فرد نصیبشون شد. البته طرح زوج هم خوب بود. خیلی.
اون بالا شوخی کردی که میخوای تعطیل کنی. نه؟! پس ملت چکار کنن. تو راهنمایی باید جلو بری مشعل‌تم خاموش نکنی وگرنه ما گم میشیم.
وبلاگت + فیسبوک + یه چند تا وبلاگ دیگه شده دنیای مجازی من. میخوای 1/3 دنیامو تعطیل کنی؟!
جواب نمیده دیگه. اون چیزی نمیشه که باید بشه. اینجا باید یه وبلاگ بروز و اکتیو باشه. باید همین اتفاقی که سر بهترینهای سال میوفته برای همه پستها باشه و پستها هم باید هفته دو تا حداقل نوشته بشه. اما میبینی که نه من تنهایی میتونم اینطوری پست بذارم و نه از کسی خبری میشه تا سال دیگه. برای همین نه اینکه تخته کنم اینجا رو. اما یه جایی ولش میکنم دیگه. وبلاگهای دیگه هم دارم که بخوام براشون وقت بذارم. درضمن، چاکرتیم برادر، لطف داری تو.
خب. چه لزومی داره هفته‌ای دوتا پست بنویسی. به‌خدا ماهی یه پستم بنویسی محشره، فقط تعطیل نشه! ( مثل وبلاگ عالیه ف ی ل م ات، حیف که دیگه ننوشتی )
واقعا وبلاگ نویسی در این سطح زمان میخواد. زیاد میخواد. امبدوارم زمان بیشتری داشته باشی. کاش میشد از زمان خودم بهت بدم.
وبلاگهای دیگه‌تم دنبال میکنم اما خب این یه چیز دیگه‌س.
میدونی اینجا سیستم درستش چیه؟ اینکه یه عده باشن که هر کدوم یه بخش کار رو دست بگیرن. یکی باشه آلبومهای ماه بعد رو معرفی کنه. یکی در مورد فلان ژانر بنویسه. یکی آلبومهای قدیمی رو مطرح کنه. خلاصه 3 – 4 نفر دیگه که توانایی و حوصله نوشتن رو داشته باشن و بشه مسئولیت رو دوششون گذاشت تا اینجا یه وبلاگ نمونه بشه. میبینی خودت؟ الان تازه دو هفته از سال نوع گذشته 10 تا آلبوم مطرح منتشر شده! اونوقت چطوری میشه با ماهی یه پست وبلاگ رو چرخوند؟
سلام
من حاضرم جهت ادامه و تعالی این وبلاگ به بردیا کمک کنم
البته در حد توان می تونید در هفته روی یک الی دو پست روی من حساب کنید که هم می تونه به صورت فردی باشه
و هم می تونه ترکیبی از یک کار مشترک باشه البته فکر کنم دربارش بحث کنیم بهتره .
یکی دو نفر فایده نداره هادی. باید یه تعداد آدم با مسئولیت مشخص باشه. یه بار اینکار رو کردم و یه ماه نشده هر 4 نفر زدن زیرش.
آقا لیست عالی تموم شد و هیچ چیز بهتر از صدرنشیتی ردیوهد نیست : )
Puscifer خیلی خیلی از اون چیزی که انتظار داشتم بهتر بود همین که از اون کمدی راک البوم اول فاصله گرفتن به بهتر شدن کارشون خیلی کمک کرده / این البوم Jordan Reyne مثل یه تیکه جواهر میمونه عصاره ی موسیقیه سلتیک یعنی این البوم از دیدنش تو لیستت خیلی خوشحال شدم / آلبوم امسال ویلسون سال منو ساخت این بشر توی این البوم دست به کارایی زده که تو پروژه های دیگه اش هیچ موقع فرصت انجامشون رو نداشته خبر خوبم اینه که داره رو البوم انفرادی سومش کار میکنه و خبر بد اینکه به این زودی ها شاهد کار جدیدی از porcupine tree نخواهیم بود / Obscure Sphinx – Anaesthetic Inhalation Ritual رو نشنیدم و دارم دانلودش می کنم / درباره ی ردیو هد هم که مفصل صحبت کردم فقط میتونم بگم که منتظرم ببینم قدم بعدی این موجودات تو موسیقی چیه ؟
به خاطر تمام زحماتی که برای نوشتن این لیست کشیدی و تمام وقتی که گذاشتی ممنونم
ممنون ازدنبال کردن و همراهیت برادر (:
جون هرکی دوست داری کی لینک از آلبوم Jordan Reyne بذار… مردیم همه
آقا هرکی داره مرام بذاره و آپلود کنه واسه بقیه 😦
شروع موسیقیایی امسال از سال پیش هم بهتره !! به غیر از آلبوم هایی که تا حالا اومده به زودی شاهد کار مشترک Steven Wilson و Mikael Åkerfeldt و آلبوم جدید Shearwater خواهیم بود !!
Shearwater که دموش اومده. اما من نمیگیرم و منتظر خود آلبوم میمونم. نمیدونم چرا خیلی به نتیجه کار ویلسون و آکرفلت خوشبین نیستم!
از اونجائی که من علاقه شدید به کار مشترک و حتی فیت کردن سینگل دارم
چه در اجرای استودیو و چه در اجرای زنده
ولی برخی از گروها مثل ترکیب شیرینی با ترشیه /
یعنی گاها نباید به تعبیری حتی از کنار هم رد بشند
و چیزی جز ضایع کردن زمان برای اونجا وجود نداره
کاری که این روزها داره تکرار میشه .
نظر من هم با بردیا تا اندازه ای مشترک است .
Shearwater تو این آلبوم همونطور که جاناتان میبرگ هم گفته مسیر کاملا متفاوتی رو پیش گرفته من از سنگل آلبوم که خیلی خوشم اومد تا کلیت کار چی باشه.
امیدوارم که نتیجه ی کار ویلسون و آکرفلت هم خوب از کار دربیاد !! در کل خیلی کنجکاوم برای شنیدن این کار
سینگل حس و حال آلبوم رو برام خراب میکنه. واسه همین صبر میکنم خود آلبوم بیاد ببینیم چی داره برای گفتن.
bardia az explosions in the sky ham khabari nabuda
خداییش Take Care, Take Care, Take Care در مقایسه با پست راکهای پارسال هیچ حرف ویژه ای برای گفتن نداشت. آلبوم خوبی بود، در همین حد. تو الان خودت لیست ندادی میخوام بهت گیر بدم! آماده کن خودتو!
bardia linko gozashtam pak kardi ya nayumad?
agha ma eradatmande shomam hastim, ageam list nadadam faghat vase in bud ke dar haddesh nadunetim khodemuno 🙂
hala un shels o gush kon, chize kheili khubie
ye chiz digeam bardia. bebin age «her name is calla» ro ham be mellat moarefi nakoni rafte az dasteshun khodayish. tu in chand vaghte behtarin albumi bud ke shenide budam «the quiet lamb»
her name is calla از کارهای خوب سالهای قبل بود
و حتی آلبوم یکنواخت اونها در سال 2010
من کارهاش رو دارم
و فکر کنم جا داره در موردش صحبت بشه
حتی نوعی که کپی برداری می کنند از موزیک دیگران به نوعی جالبه
به تعبیری متقلبین خوبی هستند /
کشتی منو با این پینگلیش تایپ کردنت. لینکت رو دیدم، اما هنوز دانلودش نکردم و اگه یادت باشه صحبت بود که لینک از این سایتها توی کامنتها نذاریم که دوباره گیر ندن به وبلاگ. در مورد her name is calla حقیقتش رو بخوای دقیقا نمیدونم باید بااین گروه چطوری برخورد کنم. این اواخر هم پر کار بوده ها! کلی EPو Single جدا از آلبوم منتشر کرده. باید به وقتش این کار رو میکردم که نکردم دیگه. الان دیره بخوام تو سا 2012 از 2011 بگم.
اوف!! Cranberries هم فوریه آلبوم میده ، چقد دوست داشتنی بودن اینا ، بعد 11 سال خدا کنه کارشون خوب باشه
جدی؟؟ نمیدونستم! تا اونجا که من میدونستم دوباره برگشتن دور هم که یه تور بدن. نمیدونستم رو آلبوم هم کار میکنن. اصولا به آلبومهایی که بعد از جدایی منتشر میشه نمیشه خوشبین بود. ببینیم این چی از آب در میاد.
بردیا جان فکر کنم زمان اون رسیده که یک فراخوان برای بهترین سینگل های 2011 هم در وبلاگت گذاشته بشه و البته نه به این شکل زمان بر
هر نفر یک لیست اعلام کنه و شما به نوعی که علاقه داری ارائه کنی
سینگل های خوبی بود سال گذشته .
این جزو برنامه هام هست. اما نه مثل آلبومها . یه پست میذارم و بهترین سینگلهای خودم رو اسم میبرم. دوستان هم توی بخش کامنت بیان در مورد سینگلهای خودشون بنویسن. اینطوری هم راحت تره هم همه شرکت میکنن توش.
یعنی تو حس شناسی خودمو خوب میدونم ! و میدونم که آلبوم هایی که بهترین هات بوده خیلی متفاوت و واقعن باحال بوده … و فکر میکنم سال متفاوت و حس هایه متفاوتی داشتی ( با حال بوده ) و مرسی واقعا.
پ.ن : با اینکه استعداد ویژه ای تو لینک پیدا کردن دارم !! ولی هیچ لبنکی از
Jordan Reyne – Children of a Factory Nation پیدا نکردم : ((
نه تورنت نه زیپ … نه هیچ کوفته دیگه ای .. خیلی دلم میخواد بگوشمشون : (
اگه کسی استعداد ویژه تری داشت تو لینک پیدا کردن خیلی خوب میشد ….
و اینکه این پیشنهاد » آیات زمینی » واقعن باحاله ، و اینکه خودت هم استقبال کردی … واقعا عالی میشه . کل بهترین سینگل های 2011مون رو معرفی کنیم . حتی شاید مواردی پیدا بشه . که تو هیچ آلبوم معرفی شده ای تو این بخش بهترین ها نباشه !
آخ ، یه دفعه بدجور بغض گلوم رو گرفت : ( یاد وبلاگ » سینگل …. » افتادم . خیلی دلم هواشو کرد و اون همه سیگل هایه عالی که میدیدم اونجا . تا حالا کسی رو نفرین نکردم ! ولی خداازش نگذره این ووردپرس رو که ازمون گرفتش … تو بغضم نترکیده واسه این عزیز ازدست رفته برم دبگه …. :(((
هادی، قضیه وردپرس نبود. اون که قوانین خودش رو داره. اما تا کسی ریپورت نکنه وردپرس نمیاد بگرده ببینه چی شده. اون وبلاگ رو یه سری رفتن ریپورت کردن متاسفانه. در مورد سینگل هم ردیفش میکنیم. منتها اول باید سینگلهای خودم رو انتخاب کنم، یه پست در موردش بذارم، بعد تو قسمت کامنت بشینیم در مورد سینگلها صحبت کنیم.
پس خدا از » ریپورتر ها » نگذره ! آخه چه ضرری واسشون داشت ، یا چه نفعی میبردن ؟!؟ جز اینکه دل یه سری آدم رو که عاشفانه موزیک دوست داشتنن و به هم دیگه معرفی میکردن تا شاید دوستاشون هم باهاش خاطره پیدا کنن رو شکستن : ( لعنتیا !! . ولی کاش یه جور میشد بدون لینک دادن فقط معرفی کرد ، مثل همین پست میخوای بزودی بزاری ؟! ولی تو حال وهوای یه سینگل تراپی… خیلی لذت بخش بود … کاش … حیف .
یعنی مرسی.60 درصد رو که مشترک بودیم.استیونو که دقیقا منم سوم گذاشته بدم.دمت گرم اصلا فکر نمیکردم تو هم با پوسیفر انقدر حال کنی.ولی اینو که ردیوهد عزیز اول بود شاخم رو در آورذ.
Jordan Reyne رو نشنیدم متاسفانه هنوز پیداشم نکرد.
درباره ی Obscure Sphinx هم من کلا پست متال باز نیستم.آلبومم شنیدم.باید اعتراف کنم جز بهترین پست متالهایی بود که شنیدم ولی بیشتر از این نظر نمیدم راجع بهش.راحت.
سال 2012 هم که هنوز شروع نشده داره میترکونه.بعد یه سری دیوانه میگن امسال دنیا تموم میشه.تا این موزیکهای شاهکار هست هیچ چی تموم نمیشه.
عجیبه که اصلا این جردن رین هیچ جا نیست!
آقا یه فکری به حال این آقا جردن بکنین دیگه. ملتی تشنه نگه داشتی بردیا. هیچ جای کره ی جهان پیدا نمیشه آلبومه. یکی آپبودش کنه شما رو به حضرت عباس
بیا آقا جان. تمبلیم میاد خب. :دی
از بابت کامنت کردن لینک هم یادم بود، شرمنده؛ اونم حال نداشتم دمبال میلت بگردم :دی
و آقا جان، پارسال یه جانور دیگه ام بود، به اسم «this will destroy you»، آلبوم «tunnel blanket». اینم چیز بدی نیس. پشت راک است البته. خواستی بگو لینک بنهم
و، یه جانور عاالی دیگه هم هست، به اسم «a silver mt. zion». اگه نشنیدی که گوش کن. بدم بده ملت که از کفشون نره
Tunnel Blanket یکی از ناامیدیهای امثال من بود. هرچقدر S/T و Young Mountain برام دوست داشتنی بودن، Tunnel Blanket یه چیز دیگه ای بود توی حال و هوای خاصی که من از This Will Destroy You انتظارش رو نداشتم.
بردیا عزیز تشکر و یک خسته نباشی جانانه…سرKauan وMonkey3و Obscure Sphinx و upcdownc……دمت گرم برادر …واقعا چند وقتی بود اینقدر که با موزیک حال نکرده بودم…..سر هر کدوم از این البوما ادم ارضا میشه….
بازتاب: ½4 – Steven Wilson | آ ل ب و م
بازتاب: بهترینهای 2016 از نگاه آلبوم – 2 | آ ل ب و م
بازتاب: بهترینهای 2016 از نگاه آلبوم – 5 | آ ل ب و م
بازتاب: بهترینهای 2016 از نگاه آلبوم – 6 | آ ل ب و م