روز دوم : صبح از شدت گرما ساعت ٧ونیم بلند شدیم . صبحونه خوردیم و توی محوطه گشت زدیم تا ساعت ٢ که اولین اجرا شروع بشه . یه سر به قسمتی که از طرف شبکه تلویزیونی Dream برای اجرای Karaoke ساخته شده بود زدم . یه لیست دادن بهمون و من هم آهنگ Master of Puppets از Metallica رو انتخاب کردم که بخونم (البته اجرای چندان خوبی نبود ! چون بنده جیمز هتفیلد نیستم !!!) . جایزه هم بهم یه نسخه از آلبوم آخر Offspring رو دادن !! . تو یه چادر دیگه یه گروه سازهای کوبه ای ترک برنامه اجرا میکردن و به مردم طریقه و ساز زدن رو آموزش میدادن . تو یه قسمت دیگه Vodaphone غرفه ای زده بود که گروه های غیر حرفه ای ترک آهنگهای پاپ و معروف رو بصورت راک کاور میکردن . تو اون مدتی که من اونجا بودم آهنگهای Billie Jeans و Smooth Criminal از Michael Jackson و آهنگ Toxic از Britney Spears رو کاور کردن . بریم سر اصل مراسم . روز دوم گروه های Linkin Park , Kaiser Chiefs , Razorlight , D2 , Cold War Kids و از خود کشور ترکیه هم Hayko Cepkin و Manga برنامه اجرا کردن .
D2
گروه D2 اولین گروه راک از کشور بلغارستان هست که توی این فستیوال شرکت کرده و شاید بشه گفت معروفترین گروه راک این کشور هم هست . اجراشون خیلی خوب بود ، مخصوصا که فقط آهنگهای انگلیسی خودشون رو برای خوندن انتخاب کرده بودن و خبری از آهنگهایی به زبون خودشون نبود . ما ردیف اول واستاده بودیم . دژان کامنوف ، خواننده گروه ، اومد از استیج پایین و در حال خوندن یه چرخی زد و اومد رو بروی ما واستاد و چشم تو چشم من شروع کرد فریاد زدن و خوندن !! . آخرش هم باهام دست داد و رفت !!! . حرکتش بامزه و باحال بود . این رو هم بگم ، برای اونایی که نمیشاسن این گروه رو ، سبک کاریشون یجورایی شبیه 3Doors Down و Nickelback هست .
Cold War Kids
این گروه آمریکایی که فعالیت خودش رو از سال 2004 شروع کرده تا کنون دو تا آلبوم منتشر کرده که آلبوم دوم ، یعنی Loyalty to Loyalty تونست در سال 2008 رتبهء سوم چارت آلبومهای مستقل آمریکا رو تصاحب کنه . من به شخصه موسیقی این گروه رو دوست ندارم . برای همین بجای واستادن زیر آفتاب و دیدن کامل اجراشون ترجیح دادم برم ناهار بخورم . بعد هم گروه ترک Manga که بنظر میرسید خیلی طرفدار داره برنامه اجرا کرد که من از همون اولش رفتم توی غرفه Dream خوابیدم تا آخر اجرای این گروه . بعد هم که Hayko Cepkin اومد و شروع به جیغ زدن کرد که اون هم نرفتم ببینم .
Razorlight
این گروه انگلیسی که فعالیت خودش رو از سال 2002 آغاز کرده . سبک ترکیبی ایندی راک و الترناتیو و پست-پانک گروه رو من نمیپسندم !! . دو آهنگ اول اجرا رو دیدم و زود هنگام رفتم سراغ شام !! . چرا که باید اخر اجرای razorlight میرفتم تو جمعیت و خودم رو جلو میرسوندم تا برای دو اجرای آخر از جام تکون نخورم !!! .
Kaiser Chiefs
کایزر چیفس به خودی خود یه گروه دوست داشتنی هست ! . یعنی فقط کافیه یه کم به ریکی ویلسون دقت کنین ! . این گروه که فعالیت خودش رو از سال 1996 بصورت غیر رسمی و از سال 2005 با انتشار آلبوم Employment بصورت رسمی آغاز کرد ، در حال حاضر یکی از معروفترین گروه های ایندی راک و پست – پانک انگلستان و دنیا بشمار میاد . همه ما منتظر یه اجرای فوق العاده و عالی از این گروه بودیم ، چون سال 2008 جایزه بهترین Performance سال (اجرای کنسرت) به این گروه تعلق گرفته بود . از همون اول ریکی ویلسون با جنب و جوش و هیاهوی خودش جو رو کاملا اکتیو کرد ! . دو بار صاف اومد وسط جمعیت ، یه بار از نرده ها بالا رفت ، کلی بالا و پایین پرید و تمام آهنگهای معروف و خوب گروه رو توی حدود یک ساعت و 20 دقیقه اجرا کرد . شیوهء جالبی هم برای اجرا داره ، قبل از شروع هر آهنگ با مردم تمرین میکنه که مردم چه حرکتهایی رو انجام بدن و کجاها رو با صدای بلند و چطوری بخونن ! . اونوقت وقتی خود آهنگ اجرا میشه شما منفجر میشین !! . دو اهنگ ruby و I predict a riot بهترین اجراهای این گروه بودن . وقتی اجرا تموم شد ، ما از جامون تو ردیف اول تکون نخوردیم و اماده شدیم برای اجرای بعدی .دو تا عکس دیگه از کایزرچیفس میذارم براتون .
Linkin Park
آخرین اجرا برای گروه Linkin Park بود که بنظر میرسید محبوب ترین گروه این فستیوال باشه . تقریبا تمام مردم برای اجرا این گروه حاضر بودن . فشار بقدری زیاد بود که اگه پاهات رو برمیداشتی ، رو زمین نمیوفتادی ! . ما با چنگ و دندون جای خودمون رو نگه داشته بودیم ، حدود 40 دقیقه بعد از اجرای کایزر چیفس نوبت لینکین پارک بود که البته با 10 دقیقه تاخیر روی استیج اومدن . اینقدر فشار جمعیت زیاد شده بود که چند نفر حالشون بهم خورد و از بین مردم خارجشون کردن . اجراشون خیلی خوب بود ، نه در حد NIN و Kaiser Chiefs البته . بعد از آهنگ دوم بغل دستی من که یه پسر ترکی بود بس که به وجد اومده بود و فریاد میکشید و گریه میکرد که غش کرد و بردنش بیرون !!! . تقریبا تمام آهنگهای معروفشون رو اجرا کردن . وسط اجرا مایک روی کیبورد خودش پرچم ترکیه رو آویزون کرد و چستر هم پرچم این کشور گرفته بود که با ذوق زدگی شدید حاضرین ترک مواجه شد . یه چیز جالبی که اجراشون داشت این بود که درامر و دی جی هر دو روی یه سکو به ارتفاع حدودا یک و نیم متر بودن و 4 تا باکس هم با فواصل مساوی جلوی استیج بود که 4 نفر دیگه میرفتن روی اون وامیستادن . یعنی بطور متوسط تمامی 6 نفر عضو گروه یک متر از سطح استیج بالاتر بودن !!! . این اجرا که اخرین اجرای این فستیوال بود 1.5 ساعت حدودا طول کشید .
پ.ن : در کنار استیج اصلی که در موردش صحبت کردم ، سمت دیگهء پارک یه استیج دیگه به اسم Zero قرار گرفته بود که در تمام مدت اجرا توی استیج اصلی اونجا هم برنامه اجرا میشد . یعنی همزمان دو تا کنسرت وجود داشت و شما هر کدوم رو که دلت میخواست انتخاب میکردی . استیج فرعی بیشتر مختص موسیقی الکترونیک و دنس بود . توی این استیج این افراد برنامه اجرا کردن : Santigold (آمریکا) ، Janelle Monae (آمریکا) ، The Twelve (برزیل) ، We Have Band (انگلستان) ، و از کشور ترکیه هم گروه های : Fairuz Derin Bulut , Ayyuka , Fuat , Badem , Sakin , Foma , Cilekes , Post Dial , Gren , asfalt Dunya , Wufi , Productpilot , Gece , Sattas , Agentorange , Mabbas , Bora Uzer , Dearhead , Saltuk Erginer و Atil Altas .
پ.ن : لینک مستقیم عکسها در ابعاد 1024*768 رو توی پست قبلی گذاشتم .
دوست داشتن در حال بارگذاری...
آ ل ب و م 