Lunatic Soul – Lunatic Soul II

ماریوس دودا، یکه و تنها، بعنوان پرچمدار شاخه ای از موسیقی پراگرسیو راک اروپایی شناخته میشه که بواسطه نوع ترانه ها، ملودی ها، استفاده از سازها و نوع و شیوهء خوانندگی، موفق شده شهرت فراوانی در موسیقی راک و متال بدست بیاره. دودای لهستانی با گروه مشهور و استثنایی خودش، Riverside، به چنان شهرت و محبوبیت جهانی میرسه که تبدیل میشه به نماد موسیقی پراگرسیو لهستانی. این در حالیه که لهستان بعنوان یکی از رپ ترین کشورهای اروپایی شناخته میشه و نسبت به جاهای دیگه چندان گروه متال مشهوری در عرصه بین المللی نداره. دودا در کنار ریورساید پروژه های انفرادی زیادی رو دنبال کرد. گروه ناشناخته به اسم Xanadu تاسیس کرد که تقریبا چیز خاصی ازش منتشر نشد، با گروه Indukti توی آلبوم S.U.S.A.R و گروه Amarok در آلبوم Metanoia همکاری کرد، و از همه مهمتر پروژه کاملا انفرادی خودش تحت عنوان Lunatic Soul رو بوجود آورد.

Lunatic Soul جاذبهء خاص و منحصر بفرد خودش رو داره. صدای دودا در کنار موسیقی به مراتب سیاه تر، صد البته خلوت تر و ترانه های عمیق تر میتونه اون دسته از طرفداران ریورساید که چندان نمیتونن با بعضی آهنگهای شلوغ این گروه ارتباط برقرار کنن، کاملا لذت بخش و دوست داشتنی به نظر میاد. آلبوم اول لوناتیک سول در سال 2008 به اندازه کافی تونست جای خودش رو بین طرفداران باز کنه. توی اون آلبوم اثری از گیتار الکتریک نیست و آهنگها به شکلی مستقل از این ساز ساخته و اجرا شدن. مجموعهء کار اثر قابل قبول و دل چسبی رو به وجود آورده بود، اثری که مثل ساید پراجکتهای اکثر بزرگان موسیقی راک بیشتر به دنبال آرامش از دست رفته و تجربه فضاهای متفاوت بود. استیون ویلسون جدا از Porcupine Tree خودش رو به اندازه کافی توی No-Man و I.E.M تخلیه می کنه، پترسون به سراغ Antimatter بعد Ion میره، دنی کاوانا یه آلبوم انفرادی میده و آهنگهای بسیار ملایم و فولک نیک دریک فقید رو بازخونی میکنه، جیمز هتفیلد توی چند کافه و بار با یه عده موزیسین قدیمی موسیقی کانتری اجرا می کنه و حتی چستر بنینگتون پروژه انفرادی موسیقی الکترونیک رو دنبال میکنه. این توضیحات رو دارم دوباره برای مخاطبین جدید تکرار می کنم، وگرنه حتما یادتون هست که (اینجا) همین حرفها رو در مورد آلبوم اول زده بودم. حالا بعد از گذشت دو سال از آلبوم اول انفرادی ماروی دودا، دومین اثر پروژهء Lunatic Soul با عنوان Lunatic Soul II به تازگی منتشر شده.

هنوز آلبوم رو گوش نکردم. اجازه بدین در موردش بعد از اینکه آلبوم رو شنیدم صحبت کنیم.

پ.ن: به یه چیز جالب برخوردم. همونطور که اشاره کردم ماریوس دودا یه پروژه ناشناخته دیگه ای به اسم زانادو داره. یه تئاتر موزیکال هم توی برادوی به اسم زانادو وجود داره که یکی از بازیگران اصلیش کوین دودا هست. البته ماریوس لهستانی و کوین آمریکایی هیچ ربطی به هم ندارن و موزیکال زانادو و پروژه زانادو هم دو تا چیز کاملا بی ربط به هم هستن. فقط این تکرر اسامی بنظر بامزه و جالب میاد.

Pure Reason Revolution – Hammer and Anvil

اگه جزو طرفداران موسیقی پراگرسیو باشین به احتمال زیاد با گروه انگلیسی Pure Reason Revolution آشنایین. اعضای گروه با ترکیب هیجان انگیزی از موسیقی پراگرسیو و الکترونیک به نوع خاصی از نیوپراگ رسیدن که آسترال فولک (Astral Folk) نامیده میشه. اولین آلبوم اونها در سال 2006 به اسم The Dark Third یه آلبوم بی نظیر تو سبک خودش بشمار میومد. ترکیب صدای 5 خواننده، نوای ویالن و موسیقی الکترونیک ترکیب شده با راک غافلگیر کننده بود. ورژن اروپایی آلبوم شامل دو CD بود که علاوه بر 9 آهنگ CD اول 5 آهنگ هم اضافه داشت که آهنگ پنجم از CD دوم به اسم Golden Clothes عزیزترین آهنگ این آلبوم برای من هست!

یک سال قبل از این آلبوم، یه EP به اسم The Intention Craft با سه آهنگ منتشر کردن. با اینکه یه آهنگ 4 دقیقه و دو آهنگ 3 دقیقه ای داشت (بر خلاف عرف کار گروه که آهنگها طولانی هستن) اما یه Intro خوب برای آلبوم اصلی به شمار می رفت. یک سال بعد از آلبوم هم دوباره یه EP به اسم Victorious Cupid منتشر شد که فقط یه آهنگ جدید داشت و بقیه آهنگها اجرای مجدد چند آهنگ از آلبوم و EP اول گروه بود.

آلبوم دوم به اسم Amor Vincit Omnia (به لاتین یعنی عشق همه را تسخر می کند) در سال 2009 به بازار اومد که البته نتونست نظر طرفداران گروه (از جمله خود بنده!!) رو تامین کنه. بخش الکترونیک آهنگها تقریبا آزار دهنده شده بود و چندان نتونست موفقیت قبلی رو تکرار کنه. حالا بعد از گذشت یک سال سومین آلبوم گروه به اسم Hammer & Anvil با ده آهنگ جدید منتشر شد. قاعدتا باید با چیز خوبی مواجه باشیم! من هنوز فرصت نکردم گوش بدم. میایم در موردش تو کامنتها بحث می کنیم. لینک هم توی کامنتها ست.

Elton John and Leon Russell – The Union

هنرمند انگلیسی التون جان 63 ساله بهمراه هنرمند آمریکایی لئون راسل 67 ساله به تازگی یه آلبوم مشترک تو سبک کانتری، راک و پاپ  شامل 15 آهنگ منتشر کردن. همه آهنگها رو التون جان و تی بون برنت (تهیه کنندهء آلبوم) ساختن و البته لئون راسل هم توی ساخت بعضی از اونها همکاری داشته. قبل از این آخرین اثر التون جان آلبوم The Captain and the Kid محصول سال 2006 هست که البته چندان فروش قابل ملاحظه ای نداشت. آخرین آلبوم لئون راسل هم برای سال 2006 و به اسم Angel in Disguise هست که اون هم چندان چیز خاصی از آب در نیومد (البته قبلا – دو سال و نیم پیش – در مورد آلبوم In Your Dreams لئون راسل اینجا باهاتون صحبت کردم). خلاصه اینکه بعد از 4 سال که از آلبومهای آخر این دو نفر میگذره، می خوایم ببینیم که با کمک هم  چیکار کردن و کار مشترکشون چی از آب در اومده. بعدا توی کامنتها بیشتر با هم در موردش بحث می کنیم، چون من خودم هنوز آلبوم رو نرسیدم گوش کنم.

بعد نوشت: آلبوم اصلا چیز قابل توجه ای نیست! شرمنده!

AaRON – Birds in the Storm

اینکه فرانسه نماد عشق در بین تمامی کشورهاست قابل انکار نیست. این فرهنگ عاشقانه به طور کاملا مشخصی روی موسیقی اونها تاثیر گذاشته و گروه های ارزشمندی رو به دنیا معرفی کرده. Gotan Project ، Nouvelle Vague و صد البته AaRON که الان میخوایم در موردش صحبت کنیم.

AaRON (با همین نگارش خاص که یه وقت با هارون اشتباه گرفته نشه، مخفف Artificial Animals Riding on Neverland) در سال 2007 با انتشار اولین آلبوم فعالیتش رو آغاز کرد. این آلبوم در حد بی نهایتی شگفت انگیز و رویایی بود. نوع همکاری دو عضو گروه، سیمون و اولیور، استثنایی هست. دو نفر که روحشون به شکل واحدی در میاد و با کنار هم گذاشتن نتها، صداها، ملودیهای بکر و ترانه های ساده اما محکم به اوج زیبایی موسیقی دست پیدا می کنن. این آلبوم موفق شد رتبه اول در چارت دانلودهای فرانسه و رتبه هشتم چارت این کشور رو به خودش اختصاص بده. اما شهرت جهانی گروه به قبل از انتشار این آلبوم برمیگرده. سال 2006 قرار شد سیمون بورت دو آهنگ برای فیلم «من خوبم، نگران نباش» (فیلمی فرانسوی به کارگردانی فیلیپ لیوره) بسازه. آهنگی به اسم U-Turn ساخته و آماده شد که قرار بود توی فیلم قهرمان داستان برای خواهرش این رو بسازه. متن ترانه هم صحبتهای فوق العاده احساسی و زیبای خواننده با دختری به نام Lili بود. این آهنگ به اندازه ای توجه کارگردان و عوامل فیلم رو جلب کرد که اسم کاراکتر خواهر رو در فیلم به لیلی تغییر دادن. (آهنگ دوم هم Mister K. هست و هر دو آهنگ هم در اولین آلبوم منتشر شده)

و حالا بعد از گذشته سه سال، بالاخره AaRON آلبوم جدید خودش رو به اسم Birds in the Storm منتشر کرد. جایی خوندم که منتقدی شنیدن این آلبوم به تمام آدمهایی که لوچینو ویسکونتی (کارگردان مشهور سینما و تئاتر که در سال 1976 درگذشت) رو می شناسن توصیه کرده و برای این حرفش دلیل جالبی آورده: همه چیز ترکیبی از نور، فضا، چیدمان و وسواس مخصوصی هست که به دکور، ترکیب و اجرای شگفت انگیزی از آهنگها رسیده. همونطور که انتظار میره این آلبوم هم چیزی هست که بارها ارزش شنیدن رو داره. امیدوارم ازش لذت ببرین.

پ.ن: یه کم کند عمل کردم این چند روز بخاطر وبلاگ جدید هست.

Suggestions 18

1) اگه دوست دارین تا حد خفیفی تئاتر Broadway رو تو کشور خودتون تجربه کنین یه سری به تئاتر شاخ نبات که تو تالار وحدت رو صحنه هست بزنین. داستان اقتباسی از اثر معروف عبید زاکانی، موش و گربه، هست که بصورت موزیکال توسط تعداد زیادی هنرمند اجرا میشه. در کنار جنبهء طنز این کار، مسائل و صحبتهای سیاسی گوناگوی هم مطرح میشه. هر چند این صحبتها چندان همگون و مشخص و واضح نیست و معلوم نیست که تیکه ها رو به کدوم سمت میندازه، اما در مجموع این کار جزو اون تئاترهایی هست که میتونه برای 2 ساعت شما سر شوق بیاره.

2) هفته پیش شماره جدید مجله رونا هم منتشر شد. علاوه بر معرفی 5 آلبوم و 5 کنسرت جدید مهرماه، سه خبر ویژه و یک مطلب اصلی توی این شماره نوشتم.  خبر اول اینکه مهر ماه بطور کامل در اختیار خانمهای موسیقی پاپ هست: Faith Evans, Shakira, Ciara, KT Tunstall, Sophie Elis-Bextor و Taylor Swift از معرفترینهای این لیست هستن. خبر دوم اشاره به اجرای آهنگی توسط کریس مارتین، لیدر گروه Coldplay هست که برای شرکت Apple ساخته شده و خبر سوم هم در خصوص انتشار ویدئوی کنسرت Radiohead در جمهوری چک هست که بصورت رایگان برای دانلود قرار داشته شده. ردیوهد فیلم تهیه شده توسط دوربینهای غیر حرفه ای 50 نفر از طرفداراش رو که توی کنسرت حضور داشتن جمع کرده، با موسیقی مستر شده میکس و سینک کرده و اعلام کرده: غیر قابل فروش! تقدیم از طرف طرفداران به طرفداران. خبر اصلی این شماره هم نوشتهء مشترکی با نوید غضنفری هست که هر کدوم از ما 5 آلبوم برتر نیمه اول سال رو معرفی کردیم. چیز خوبی از آب در اومده.

3) وبلاگ فیدوس توی این پست 10 آهنگی که مردان رو به گریه می اندازه رو معرفی کرده. لینک دانلود هر کدوم هم گذاشته.

4) وبلاگ جدید Single Therapy هم که راه افتاد و تا الان هم خوب ازش استقبال شده. فعلا و تا الان خانم Layla و آقایان Behzad , Noisymind و LastAmir هم قرار هست لطف کنن و توی آپدیت کردن بلاگ به من کمک کنن. امیدوارم شما رو اونجا هم ببینم.