Katie Melua – Piece By Piece

قرار شد در مورد Katie Melua ، هنرمند جوان و زیبایی که تونسته با ارائهء یه موسیقی منحصر بفرد و فوق العاده ، شهرت فراوانی توی انگلیس و البته کل دنیا بهم بزنه حرف بزنیم . خیلی وقت پیش قبل از اینکه این هنرمند به شهرت برسه ، اولین آلبومش رو گرفتم و از شنیدن موسیقی ساده و فولکلور و صدای گرم و زیبای اون لذت بردم . فکر کنم بهتره اول کمی از خودش صحبت کنیم تا برسیم به موسیقی و آلبومش .

 

کتی ملوآ (Katie Melua) متولد سال 1984 در گرجستان !!!. وقتی 8 سالش بوده بخاطر شغل پدرش که جراح قلب بود به ایرلند شمالی مهاجرت میکنن و بعد از چند سال میرن لندن . توی دوران بچگی به تنها چیزی که فکر نمیکرده آهنگسازی و خوانندگی بوده و به گفتهء خودش دوست داشته سیاستمدار یا تاریخدان بشه . اما در سن 15 سالگی توی یه شوی تلویزیونی که مسابقه ای برای شناسایی استعدادهای موسیقی بوده با اجرای آهنگ Without You از Mariah Carey شرکت میکنه و برنده میشه (جالبه که بدونین جایزهء مسابقه تغییر دکوراسیون اتاقش بوده و یه صندلی راحتی برای پدرش !!) نمیخوام زیاد در مورد این موضوع و بیوگرافیش صحبت کنم چون ربطی به این وبلاگ نداره!!. فقط این رو بگم که آهنگسازی رو از سال 2001 شروع میکنه و  با چندتا آهنگ Single به شهرت زیادی دست پیدا میکنه . در همون ایام Times در موردش مینویسه : (( ملوآ شنونده های آهنگهاش رو متعجب و به سکوت وادار میکنه تا بتونن از صدای گرم و لطیف Jazz اون لذت ببرن )) .

 

اما در مورد آلبومها .  وقتی اولین آلبوم خودش یعنی Call Of The Search رو توی انگلیس منتشر کرد در کمتر از چند روز آلبوم Dido رو از صدر جدول پرفروشها به پایین کشید و با یه رقابت کوچک با Norah Jones به صدر جدول رسید . و اما ما میخوایم الان در مورد دومین آلبوم اون صحبت کنیم .

 

Piece By Piece ، دومین آلبوم Katie Melua در سپتامبر سال 2005 منتشر شد . طرفدارهای Norah Jones و Joss Stone حالا میتونن روی یه خواننده دیگه هم حساب باز کنن . کسی که موسیقی خودش رو از Eva Cassidy الهام گرفته و حتی آهنگی هم تقدیم به اون اجرا کرده . آلبوم در انگلستان منتشر میشه و با 9 ماه تاخیر به آمریکا میره ، اما باز هم با استقبال بی نظیری روبرو میشه . آلبوم با آهنگ بسیار ملایم و زیبای Shy Boy شروع میشه و با آهنگ ساده و غم انگیز I Do Believe In Love به پایان میرسه . دو آهنگی که طیف متفاوتی از احساسات رو به شما نشون میده : بد ذاتی شدید از یه طرف ، و انزوا و غرق در تفکرات از طرف دیگه . اما هر دو اونها ساخته و اجرا شده توسط دختری از شاگردهای Mike Batts هست که با استعداد عجیبی که در آهنگسازی و اجرا داره تونسته با سن و سال کم خودش به جایگاه مناسبی در موسیقی دست پیدا کنه . اولین Single این آلبوم رو احتمالا همتون شنیدیدن و کلیپش رو دیدین : Nine Million Bicycles ، آهنگی که ممکن نیست کسی بتونه اون رو فراموش کنه ، خوش ساخت و به قول بعضیها با ملودی ژاپنی و ترانهء فوق العاده خودش تونست انگلستان رو قبضه کنه !!. ترانهء آهنگ با این حقیقت ساده شروع میشه : (( نه میلیون دوچرخه در پکن (از شهرهای بزرگ چین) وجود دارد . این واقعیتی ست ، نمیتوانیم منکر آن شویم ، درست مانند این حقیقت که من تا لحظهء مرگ عاشقت خواهم ماند !! )) . فوق العاده نیست ؟

 تمام آهنگهای آلبوم قابل توجه و دوست داشتنی هستن ، مثل : Just Like Heaven که آهنگ فیلمی با همین عنوان ساختهء کمپانی دریم ورکز هست (البته اصل آهنگ مال Cure هست که سال 87 اون رو اجرا کرده) ، Spider’s Web با ترانهء اجتماعی زیبایی که داره ، Shy Boy که یه شروع فوق العاده برای آلبوم هست ، Cover آهنگ جذاب Canned به اسم On The Road Again که در دهه 60 اجرا شده ، Halfway Up The Hindu Kush و Thank You Stars و باقیه آهنگهای آلبوم روح شما را کاملا جلا میده.

 

 

این آلبوم با 12 تا آهنگی که داره جزو بهترین آلبومهای Folk / Jazz / Blues هست که گوش دادم . فقط به قیافه ناز و جذابش نگاه نکنین . آهنگساز و خواننده فوق العاده ای هم هست.

 

 

 

 

NEWS

۱ – اولین خبر اینکه تا ماه نوامبر قرار هست آلبوم جدید گروه Evanescence با عنوان The Open Door به بازار بیاد . هیچ اطلاع دیگه ای در حال حاضر در دسترس نیست !!!

۲ – بابت این خبر شرمنده ! . اما Janet Jackson  هم تا ماه سپتامبر آلبوم جدید خودش رو به اسم Twenty Years Old منتشر میکنه . آخه یکی نیست بگه پیرزن ! این هم شد اسم آلبوم ؟!!؟!؟

۳ – مجموعهء جدید از باب دیلن با عنوان Modern Times اواخر ماه آگوست به بازار میاد . نمیدونم این چندمین آلبومش میشه . اما فقط این رو میدونم که اولین آلبومش رو سال ۱۹۶۲ منتشر کرد .

۴ – گروه دوست داشتنی Outkast آلبوم جدیدی زده به اسم Idlewild . این آلبوم هم اواخر آگوست منتشر میشه .

۵ – در آخر اینکه Live جدیدی از یانی هم به اسم The Concert Event اواسط آگوست منتشر میشه .

۶ – این هم بگم تا یادم نرفته !‌. گروه فوق العادهء Porcupine Tree یه آلبوم جدید داده به اسم Stupid Dream که ۲۸ تا Track داره . ۱۲ تای اون Mix آهنگهای دیگه هست و دو تا هم Bonus Track داره .

 

Gnarls Barkley – St. Elsewhere

 

شاید کسی تا بحال اسمی از Gnarls Barkley نشنیده باشه . این به اصطلاح گروه با همکاری دو نفر از مطرحترین هنرمندان موسیقی Hip-Hop به اسمهای Danger Mouse و Cee-Lo تشکیل شده . Danger Mouse در حال حاضر یکی از بزرگترین و مهمترین هنرمندان و تهیه کننده های موسیقی بشمار میره . Demon Days بیشتر از 5 میلیون نسخه در سراسر جهان فروش میکنه و آلبومی تحت عنوان The Mouse & The Mask موفق میشه به فروش موفقی دست پیدا کنه . بزرگترین مجلهء مردان آمریکایی یعنی GQ به اون لقب مرد سال رو داده , Spin اون رو نابغه عجیب سال خطاب میکنه و NME به اون میگه قویترین تهیه کننده هیپ هاپ دنیا , Entertainment Weekly آلبوم اون رو بهترین آلبوم سال میدونه و صد البته کاندیداتوری دریافت جایزه گرمی تهیه کننده سال هم جزو مواردی هست که میشه بهش اشاره کرد . اما Cee-Lo , یکی از کاندیدهای گرمی , عضو گروه Goodie Mob , که دو تا آلبوم تکی اون فروش قابل قبولی داشته و این اواخر هم آهنگ don’t Cha از Pussycat Dolls که تونست مدت بسیار زیادی برترین آهنگ بریتانیا باشه , از نوشته ها و تهیه کنندگی همین Cee-Lo هستش. اکثر اوقات مشغول نوشتن آهنگ برای Ludacris و Common و P Diddy و Trick Daddy و باقی جک و جونورهای رپ کار هستش . آهنگ Crazy از همین آلبومی که داریم در موردش صحبت میکنیم  و از ساخته های Cee-Lo بعنوان بهترین آهنگ رادیو بریتانیا معرفی شده (احتمالا اگه کمی وقت گذاشته باشین کلیپ این آهنگ رو دیدین)

 و اما در مورد خود آلبوم , St. Elsewhere . این سبک کار و این مدل موسیقی اصولا چندان مورد پسند من نیست . یعنی جزو اون دسته از موسیقیها هست که از شندینش لذت نمیبرم و فقط وقتی میتونم بهش گوش بدم که هدفم از شنیدنش , لذت بردن نباشه ! . خیلی دو دل بودم که این آلبوم رو بگیرم یا نه , بالاخره بعد از اینکه دیدم مدت زیادی توی لیست Top Sellers مونده این کار رو کردم و البته پشیمون هم نیستم . چندان این دو هنرمند برای من شناخته شده نبودن , به جز Danger Mouse که تهیه کنندگی آلبومهای Gorillaz رو بعهده داشت , اسمی از Cee-Lo نشنیده بودم . میتونین برای تجسم حال و هوای این آلبوم از Gorillaz کمک بگیرین ! . همون سبک و سیاق و شیوهء اجرا , اما یه پیچیدگیهای وجود داره که باعث میشه توی شنیدن آهنگها و پیدا کردن ملودی و نتها دقت خاصی بخرج بدین . نمیشه فهمید سبک کار چی هست . خوندن Cee-Lo بیشتر شبیه اجرای Soul هست , در صورتیکه آهنگها تلفیق و ترکیبی از همه چیز بشمار میان : Soul ,  Funk , Jazz , Rap , Electronic و Rock !!!. این آلبوم به گفتهء خیلیها اوج کار هر دو نفر هست و با این کار دامنهء طرفداران خودشون رو گسترده تر کردن : ترانه های نسبتا قوی و خوب و موسیقی کافی و به اندازه (منظورم از به اندازه اینه که اگه یه نگاه به 14 تا آهنگ این آلبوم بندازین میبینین که بطور متوسط تمام آهنگ مدتی در حدود دو دقیقه و نیم دارن !!. این خودش نکتهء بسیار واضح و روشنی در مورد آلبوم هست !) .

 خب , بریم سر اصل مطلب که آهنگهای آلبوم هست : آلبوم با ترمپت زیبایی در آهنگ Go Go Gadget Gospel شروع میشه , یه آهنگ شاد از ساخته های Cee-Lo . آهنگ دوم Crazy هست که بالا بهتون گفتم , برترین آهنگ رادیو در بریتانیا شده , به نظر من بهترین آهنگ آلبوم همین آهنگ هست که ترانهء بدون وزن و قافیه Cee-Lo به بیان احساسات و عشق و دوستی پرداخته و ارزش چند بار شنیدن رو هم داره . موسیقی آهنگ بسیار ساده هست , نوع زیبایی از ترکیب فلوت و ویالون و درامز . آهنگ سوم , هم اسم خود آلبوم , St. Elsewhere , با ترومپت ملایم , ترانهء غمگین و در کل زیبا . Gone Daddy Gone , یه آهنگ راک نسبتا جذاب با گیتار الکتریک و درامز خوب (یادتون باشه این آهنگ رو حتما با صدای بلند گوش بدین !!!) . Smiley Faces آهنگی خاطره انگیز که ترانه و صدای بکگراند اون بیشتر جلب توجه میکنه تا باقی چیزها ! . Boogie Monster یه معجون قر و قاطی , با موسیقی عجیب و ترانهء مسخره ! . Feng Shui یه آهنگ کاملا رپ , با ترانه ای مضحک و مسخره و کاملا بی سر و ته . Just A Thought , این هم از آهنگهای خیلی خوب آلبوم هست . ترانهء اون فکر کنم بهترین ترانهء آلبوم باشه و هماهنگی اون با موسیقی عالی هستش . دقت کنین اونجا که Cee-Lo میگه : «I’ve tried everything but suicide…but it’s crossed my mind.» , صدای گیتار و درامز چه فضای تیره ای رو ایجاد میکنه که کاملا شما رو توی ترانه فرو میبره . Transformer یه چیز عجیب غریب که نمیدونم اصلا اسمش رو میشه موسیقی گذاشت یا نه ! . Who Cares یا واقعا یکی از آهنگهای Beatles هست یا خیلی شبیه اونه ! . On-Line  آواز نجوا گونهء جذابی داره , Necromancing شبیه کارهای معروف Marvin Gaye (از خواننده های معروف آمریکایی که 20 سال پیش مرده  و  همیشه  تو  مقدمهء  آهنگاش  میگفت : Wake Up , Wake Up , Wake Up , Wake Up ) شروع میشه و داستانی هست در مورد زیاده روی توی مسائل و روابط جنسی . در آخر هم آلبوم با دو تا آهنگ Storm Coming یه آهنگ بلوز و The Last Time با کر زیبا تموم میشه .

 این آلبوم میتونه تمام سلیقه ها رو در حد متوسط راضی نگه داره . هرچند من رو چندان راضی نکرد ! احتمالا انتظار زیادی ازش داشتم وقتی الان 2 ماه هستش از لیست Top Sellers نمیره بیرون ! .