آ ل ب و م

موسیقی و دیگر هیچ

بایگانی دسته‌ها: World Music

Niyaz – Sumud

بردیا برجسته نژاد: شاید بتوان گروه Axiom o Choice‌ را پیشرو در معرفی موسیقی فیوژن ایرانی به مخاطب بین الملل دانست. گروهی که با اصلیت ایرانی در آمریکا تشکیل شد و بین سالهای 1994 و 2002، به سرپرستی رامین ترکیان و خوانندگی مامک خادم، توانست با فاصله گرفتن از موسیقی سنتی ایرانی و دور شدن از آن شکلی که همیشه تعریف شده بود، به ترکیب جدیدی از موسیقی New Age و فیوژن دست یابد. هم زمان با پیدایش این گروه، هنرمند ایرانی جوان و گمنامی به اسم اعظم علی با همکاری نوازنده ای آمریکایی به اسم گریگ الیس گروه Vas را پایه گذاری کرد که نگرشی متفاوت به موسیقی فیوژن شرقی داشت. Vas وارد فضایی از موسیقی فیوژن شده بود که به آن فیوژن قبیله ای (Tribal Fusion) می گفتند، سبکی که گروه استرالیایی Dead Can Dance در آن فرمانروایی می کرد. با وجود آنکه Vas هیچوقت نتوانست به شهرت Axiom of Choice برسد، اما اعظم علی نامش بعنوان یک ایرانی و یکی از بهترین هایی این ژانر در دنیا ثبت شد.

اعظم علی در کنار Vas سه آلبوم انفرادی منتشر کرد، پروژهء Roseland را به همراه تیلر بیتس راه انداخت و موسیقی بازی پلی استیشن Syphon Filter: Logan’s Shadow را ساخت. با این وجود هیچ کدام اینا به اندازهء پروژهء Niyaz که در سال 2005 کلید خورد به شهرت جهانی نرسید. رامین ترکیان بعد از انحلال Axiom of Choice در سال 2002 و اعظم علی پس از تعطیلی Vas در سال 2004 به همراه کارمن ریتزو (که پیش از این با آلانیس موریست همکاری کرده بود) Niyaz را با انتشار آلبومی به اسم Niyaz در سال 2005 تاسیس کردند. این آلبوم با اجرای متفاوت موسیقی فولکلور ایرانی و اردو و همچنین اشعار بزرگانی نظیر مولانا و عبید زاکانی توانست به رتبهء دوازدهم چارت موسیقی World دست یابد.

آلبوم دوم آنها در سال 2008 با عنوان Nine Heavens شامل 9 آهنگ و مانند اثر قبلی در ژانر آکوستیک الکترونیک و World بود، و توانست رتبهء چهارم چارت موسیقی World را تصاحب کند. و بعد از گذشت 4 سال، در حدود یک ماه پیش سومین آلبوم این گروه با عنوان Sumud (صمود( منتشر شد که اثری به نسبت متفاوت از آلبوم های قبلی این گروه است. آلبومی که رنگ و بوی موسیقی الکترونیکا و حتی Dance در آن پررنگ تر از آثار قبلی حس می شود. صمود به معنی استقامت، اشارهء مستقیمی به پایداری دور از خشونت فلسطین دارد. اعظم علی به دور از هر پیام سیاسی توضیح می دهد که هر انسانی باید احترام و حق زندگی در سرزمینی که بدنیا آمده است را داشته باشد. نیاز اینبار نیز مانند همیشه پیام آور صلح و دوستی ست. آنها از دنیای واحدی صحبت می کنند که همه در آن یکسان و برابرند. آنها می گویند که با پیشرفت علم و تکنولوژی و سریع تر شدن همه چیز، بسیار پیش آمده که فرزندانی متولد شوند که والدینشان از دو ملیت و فرهنگ متفاوت باشند. آنها معتقدند که این روند آنقدر ادامه خواهد یافت که هیچ کس اهل هیچ کجا نخواهد بود و همه دارای یک ملیت واحد خواهند شد. نیاز در آلبوم جدید خود با تلفیق فوق العاده ای از موسیقی فولکلور ایرانی، افغانی، ترکی، کردی و فلسطینی به همراه موسیقی الکترونیک، اثری استثنایی خلق کرده که به قول کارمن ریتزو (عضو گروه) به نحوی از تکنولوژی روز غربی در آن استفاده شده که خبری از خود موسیقی غربی نیست.

مشهورترین آهنگ این آلبوم و اولین سینگل آن، همان آهنگ افغانی معروف «مزار» است که قطعا تمام ما ان را شنیده ایم (بیا بریم به مزار ملا ممد جان / سیل گل لاله زار وا وا دلبر جان) این آهنگ با همراهی ای آر رحمان، هنرمند صاحب نام هندی و برندهء جایزه اسکار (که پیش از این از او بدلیل حضورش در سوپرگروه Superheavy صحبت کرده ام) اجرا شده است. این آلبوم به اندازه ای دوست داشتنی و شنیدنش در حدی لذت بخش است که مطمئنا به یک بار شنیدنش در همان روز اول اکتفا نخواهید کرد. موسیقی خوب نیاز، صدای روشن و بهشتی اعظم علی را از دست ندهید.

پ.ن: چند هفته پیش خبر انتشار این آلبوم را در صفحهء فیس بوک آ ل ب و م نوشته بودم. اما این آلبوم ارزش این را داشت که با گذشت یک ماه برای آنهایی که هنوز آنرا نشنیده اند معرفی شود.

Armik – Casa De Amor

بردیا برجسته نژاد:آرمیک دشچی زاده، اگر نام آشنایی برای علاقه مندان موسیقی نباشد، مطمئنا نوای گیتارش بارها دل و روحشان را فتح کرده است. آوای گیتارش را در پشت صدای گوگوش و داریوش و لا به لای آهنگهای واروژان و شماعی زاده شنیده ایم. با وجود اینکه شاخص ترین کارهای قبل از انقلابش «مرا به خانه ام ببر» (با صدای داریوش و ترانهء جنتی عطایی) و «از نو» (با صدای رامش و ترانهء شهیار قنبری) بود، اما اکثر ما او را با اجرای سولو و بدون کلام «چشم من بیا منو یاری بکن» از داریوش می شناسیم. حالا او در لوس آنجلس زندگی می کند و با انتشار 25 آلبوم یکی از مطرح ترین نوازندگان گیتار فلامنکو در آمریکا به حساب می آید.

آرمیک، متولد تبریز و از یک خانوادهء ارمنی ست. در هفت سالگی از شوق موسیقی ساعت مچی گران قیمتش را با یک گیتار رنگ و رو رفته عوض کرد و نواختن را در زیر زمین خانه شان و دور از چشم مادرش آغاز نمود. مدت کوتاهی بعد شاگرد یکی از بزرگترین گیتاریستهای آن زمان ایران، مجتبی ثابتی مقدم، شد و با استعداد و پشت کاری که از خود نشان داد توانست در 12 سالگی آهنگسازی را شروع کند. او بطور جدی دنباله روی موسیقی جز بود. اما سفرش به اسپانیا در دههء هفتاد و دیدن اجرای زندهء پاکو د لوچیا زندگی هنری اش را دگرگون کرد و شیفتهء موسیقی فلامنکو شد. او با ترکیب موسیقی جز و فلامنکو و با استفاده از چاشنی موسیقی ایرانی، نوع جدیدی از موسیقی فلامنکو را پایه گذاری کرد که نظیرش را کمتر می توان جایی شنید، موسیقی منحصر بفردی که خودش عنوان جیپسی جز (Gypsy Jazz) را برای آن انتخاب کرد.

اولین آلبوم آرمیک با عنوان Magic Touch در سال 1991 منتشر شد و به تازگی جدیدترین اثرش‏ با عنوان Casa De Amor به عنوان بیست و پنجمین آلبومش روانه بازار شده است. چیزی که می شنوید برای ما موسیقی آشنایی ست. بارها نظیرش را در تلویزیون و رادیو و حتی رستوران و مکان های عمومی شنیده اید. علاقه ای خاص به موسیقی اسپانیش و فلامنکو از همان زمان که جیپسی کینگ تبدیل به یکی از پر طرفدارترین گروه های موسیقی در ایران شد، وجود داشت. حالا آرمیک، با صدای حیرت انگیز گیتار فلامنکوی خود دوباره آلبومی را خلق کرده که با وجود آنکه چیز جدیدی ندارد، اما شنیدن آهنگهایش لذت بخش است. می توانید با Tesoros عاشق شوید و با Flames هیجان زده. Golden Waves برایتان لبخند می آورد و هدیهء Serenity برای شما آرامش خواهد بود. این موسیقی آشناتر از آن چیزی ست که فکرش را می کنید. چیزی که همه جا آن را شنیده ایم و همیشه هم می توانیم از شنیدنش لذت ببریم.

پ.ن: درست است که این آلبوم تفاوت بزرگی با ژانرهای معرفی شده در این بلاگ دارد، اما همیشه صحبت از ایرانی هایی که موسیقی را در ابعاد جهانی دنبال می کنند، در جایی مانند اینجا، یک وظیفه است تا چیز دیگری.

Azam Ali – From Night to the Edge of Day

اعظم علی از آن دست هنرمندانی ست که می توانید به حضور و هنرش در عالم موسیقی افتخار کنید و سرتان را بالا بگیرید و بگویید: من ایرانی هستم، هموطن اعظم علی! این هنرمند 40 سالهء ایرانی الاصل که البته بخاطر گذراندن دوران کودکی و نوجوانی اش در هند بیشتر تحت تاثیر فرهنگ و هنر این کشور بوده، بعد از مهاجرت به آمریکا به همراه خانواده اش، نواختن سنتور را نزد منوچهر صادقی آغاز و بعد از تکمیل آن، آواز را به شکل رسمی سنتی در موسیقی کلاسیک غربی، سنتی ایرانی و هندی و اروپای شرقی دنبال کرد. در سال 1996 اعظم علی به همراه گرگ الیس گروه فوق العادهء Vas را پایه گذاری کرد. ترکیب هنر و ذهن خلاق گرگ الیس (که در اصل نوازندهء پرکاشن بود) در کنار صدا و اجرای فوق العادهء اعظم علی باعث شد Vas در موسیقی world، fusion و Ethnic با گروه Dead Can Dance مقایسه شود. Vas چهار آلبوم منتشر کرد که آخرین آنها در سال 2004 به بازار آمده است.

در سال 2005 اعظم علی به همراه کارمن ریتزو (DJ و ریمیکسر ایتالیایی) و رامین ترکیان (عضو Axiom of Choice) گروه Niyaz را تاسیس کرد. موسیقی اعجاب انگیز آنها بخاطر تلفیق خاص موسیقی شرقی با رنگ و بوی غربی و الکترونیک باعث شد که Niyaz بین موسیقی دوستان غیر شرقی نیز طرفداران زیادی پیدا کند. همچنین اعظم علی در سال 2007 به همراه تایلر بیتس که فعالیت اصلی اش در زمینه موسیقی فیلم است تحت عنوان پروژه ای به اسم Roseland آلبومی را با همین عنوان منتشر کرد.

اعظم علی اولین اثر انفرادی خود  با عنوان Portals of Grace را در سال 2002 منتشر کرد. این آلبوم یک اثر قرون وسطی منحصر به فرد بود. شما در این آلبوم از موسیقی لاتین قرن 12 تا موسیقی فرانسه قرن 14 را خواهید شنید. از بریتانی، پرتغال، سوئد، اسپانیا و موسیقی عرب می گذرید و فضایی را تجربه می کنید که نظیرش را در خاطر ندارید. دومین آلبوم با عنوان Elysium for the Brave در سال 2006 منتشر شد که روندی کاملا شرقی را دنبال می کرد بطوریکه یک آهنگ به زبان فارسی (Adobe، کاور یکی از آهنگهای مشهور هایده) نیز در آن اجرا شده است.

حالا بعد از گذشت 5 سال سومین آلبوم استودیویی اعظم علی با عنوان From Night to the Edge of Day دوازدهم آوریل به بازار خواهد آمد. مانند گذشته آلبوم توسط six Degrees Records در ژانر الکترونیک، نیو ایج و ورلد منتشر شده و از روی اسامی آهنگها بنظر می رسد توجه ای ویژه ای به موسیقی ایرانی در آن شده است.

متاسفانه من تا یکشنبه تهران نیستم و امکان شنیدن آلبوم را ندارم. برای همین این پست را تا همینجا نصفه قبول کنید، وقتی برگشتم و آلبوم را شنیدم همین پست را تکمیل می  کنم. شما لذتش را ببرید.

Loreena McKennitt – A Midwinter Night’s Dream

این هنرمند ۵١ ساله کانادایی ، خیلی بیشتر از سبک موسیقی سلتیک اروپایی و ژانر New Age و World بین موسیقی دوستان ایرانی شهرت پیدا کرده . لورینا مک کنیت ، یکی از معروف ترین و شناخته شده ترین خواننده های سوپرانو حال حاضر دنیا ، فعالیت خودش رو از سال 1985 شروع کرد . شهرت خاص اون اجراهای زیبا با تم موسیقی شرقی ، نوازندگی پیانو و هارپ و همچنین آهنگسازی و اجرای منحصر بفرد آثارش هست .

مک کنیت از سال 1985 با انتشار اولین آلبوم خودش با عنوان Elemental به شهرت عجیبی در کانادا دست پیدا کرد . سبک موسیقی سلتیک که نوایی مذهبی / کلیسایی داره به شدت با فرهنگ و ریشه و مذهب اهالی اروپای شمالی و غربی آمیخته هست و صد البته نوای دلنشین اون برای تمامی مردم جهان نوعی خلوص و روحانیت رو به ارمغان میاره . تا سال 1997 مک کنیت با انتشار 5 آلبوم دیگه به عنوان یکی از پیشروان این سبک در دنیا شناخته میشه ، اما اتفاقی در سال 1998 روند کار این هنرمند رو دستخوش تغییر میکنه . غرق شدن برادر و یکی از صمیمی ترین دوستان لورینا اثر ناگواری روی این هنرمند میذاره . در سال 1999 مجموعه ای شامل دو اجرای زنده با عنوان Live in Paris and Toronto به یادبود اون دو نفر برگزار میکنه و موقتا تا سال 2006 از دنیای موسیقی فاصله میگیره . در این بین در سال 2004 از جانب فرماندار کل کانادا به لقب Order of Canada ، بالاترین مقام شهروندی کانادا (برابر با Sir در انگلستان) نائل میشه .

درسال 2006 با انتشار آلبوم An Ancient Muse به دنیای موسیقی برمیگرده و در سال 2007 آلبوم بعدی رو با عنوان Night Frim Alhambra منتشر میکنه . حالا در سال 2008 دهمین آلبوم این هنرمند با عنوان A Midwinter Night’s Dream منتشر شده . این آلبوم اثر بسط یافته و تازه اجرا شدهء آلبوم سال 1995 یعنی A Winter Garden هست . در کنار 5 آهنگ اون آلبوم که دوباره اجرا شده ، 8 اثر جدید که در استودیوی Peter Gabriel در بهار 2008 ضبط شده هم قرار گرفته . تعدادی از آهنگهای اجرای جدیدی از آثار سنتی و قدیمی سلتیک هست و تعدادی هم توسط خود مک کنیت ساخته شده . از شنیدن این آلبوم زیبا لذت ببرین .

دانلود آلبوم A Midwinter Night’s Dream از Loreena McKennitt

پ.ن : پسورد در بخش کامنت .

Big Blue Ball – Big Blue Ball

همگی با نام هنرمند برجسته و شاخص انگلیسی و یکی از بزرگترین اساتید موسیقی دنیا ، پیتر گبریل ، آشنا هستیم . گبریل ۵٨ ساله فعالیت هنری خودش رو حدود ۴٠ سال پیش یعنی در سال ١٩۶٧ با تاسیس گروه پرآوازهء Genesis آغاز کرد . موسیقی منحصر بفرد و متفاوت این گروه با لباسهای عجیب و غریب گبریل که به نوعی تاثیر گرفته از ترانه های گروه بود باعث شهرت فوق العاده گروه شد . سرنوشت این گروه رو میدونیم ! . وقتی درامر اول گروه رو ترک کرد و درامر جوان و مشهوری با نام فیل کالینز به گروه پیوست و کسی فکر نمیکرد که وقتی گبریل در سال 1975 گروه رو ترک میکنه ، فیل کالینز بعنوان رهبر و خواننده گروه شهرت جاودانهء گروه رو تا حال حاضر زنده نگه داره .

فعالیت گبریل بصورت انفرادی آغاز شد . اولین تصویری که به ذهنمون میاد کلیپهای فوق العاده عجیب و غریب و موسیقی خاص اون در دهه 80 هست و بعد هم کنسرتهای خارق العاده با اجرایی کاملا متفاوت از هر چیزی که تاحالا روی صحنه اجرا شده . گبریل رو میشه بعنوان یکی از مطرح ترین شرق شناسان در عرصه موسیقی معرفی کرد . تحقیقات گسترده و سفر به کشورهای مختلف و مطالعه و ارائه آثار و مقالات گوناگون در رابطه به موسیقی ایرانی و هندی  (و همینطور تا حدودی در رابطه با موسیقی آفریقایی) و تلفیق بینظیر اون با موسیقی و سازهای غربی از جمله تاثیرات این هنرمند در سبک و موسیقی World بشمار میاد .

اما ما میخوایم الان در مورد آخرین اثر این هنرمند صحبت کنیم . آلبومی که با همکاری هنرمندان فراوانی از اقصی نقاط دنیا تهیه و اجرا شده . آلبومی که بین سالهای 1991 و 1993 ضبط شده و با 15 سال تاخیر ، بنا به دلایل نامعلوم ، در سال 2008 منتشر شده . آلبوم Big Blue Ball .

باورتون نمیشه !! . این موسیقی که میشنوین حاصل تراوشات روحی و ذهنی و احساسی هنرمندی هست که موسیقی دنیا رو میشناسه !!! . بیش از 30 هنرمند از تمامی دنیا در اجرای این آلبوم با گبریل همکاری داشتن . Natasha Atlas خوانندهء بلژیکی با سبک تلفیقی عربی – آفریقایی ، Sinead Oconnor خواننده مشهور ایرلندی ، Karl Wallinger هنرمند ولزی ، Papa Wemba هنرمند کنگویی ، Andy White ترانه سرا و شاعر ایرلند شمالی ، Sevara Nazarkhan خواننده ازبکی ، Tim Finn خواننده و ترانه سرای نیوزیلندی ، Manmu Katche درامر و آهنگساز مشهور فرانسوی ، Hukwe Zawose نوازندهء ایلیمبا تانزانیایی ، Joseph Arthur خواننده و گیتاریست آمریکایی ، Deep Forest گروه فوق مشهور فرانسوی ، Vernon Reid گیتاریست انگلیسی ، William Cobham درامر پانامایی و چندین و چند هنرمند دیگه در کنار پیتر گبریل بعنوان خواننده اصلی و آهنگساز ، آلبومی رو منتشر کردن که شما رو غافلگیر میکنه !!! . شنیدنش رو از دست ندین .

دانلود آلبوم Big Blue Ball از Peter Gabriel