آ ل ب و م

موسیقی و دیگر هیچ

بایگانی‌های ماهانه: سپتامبر 2010

Single #17

Artist: Goran Bregovic (Feat. Iggy Pop)
Album: Arizona Dream (soundtrack)
Year: 1993
Genre: Soundtrack

TV Screen

Find a beautiful old street
Not rushing through this time
In a bar where a fat lady reigns supreme
Come in and drink with a false name
In circus clothes forget their pain
They are the zombie bodies
Caught in the glow of the TV screen
Just forget it…

Forget it all
The TV screen
TV screen makes you feel small
No life at all

(DOWNLOAD)

Trent Reznor and Atticus Ross – The Social Network: Five Track Sampler

در مورد ترنت رزنور تا حالا خیلی صحبت کردم. رزنور بعد از اینکه اعلام کرد تا اطلاع ثانوی بیخیال پروژه مشهور خودش(Nine Inch Nails) شده، به همراه همسرش و هنرمندی به نام اتیکاس راس، اقدام به تاسیس گروهی به اسم How to Destroy Angels کرد. در مورد اتیکاس راس هم قبلا صحبت کردم. اون که به تازگی برای خودش شهرتی به هم زده این اواخر به خاطر موسیقی فیلم The Book of Eli برای سینما دوستان چهره ای شناخته شده هست. اما الان نمیخوام در مورد گروه مشترک این دو نفر صحبت کنم.

رزنور و راس توی یه پروژه مشترک و فارغ از گروه How to Destroy Angels موسیقی متن فیلمی که احتمالا وقتی اکران بشه سر و صدای زیادی به پا می کنه رو نوشتن. دارم در مورد فیلم The Social Network به کارگردانی دیوید فینچر حرف میزنم که داستان پیدایش Facebook رو به تصویر کشیده. فضای الکترونیک کارهای رزنور و راس اینبار کمی از تریپ هاپ فاصله گرفته و با حفظ موقعیت، وارد موسیقی امبینت شده. برای همین میشه تا حدودی این کار رو متمایز از کارهای قبلی این دو نفر دونست. از موسیقی رزنور قبل از این در فیلمها و سریالهای زیادی استفاده شده که شاخص ترین اونها فیلم Man on Fire به کارگردانی تونی اسکات و بازی دنزل واشنگتن هست که 6 آهنگش کار رزنور هست. در مورد کارهای اتیکاس راس هم قبلا صحبت کردم. چیزی که الان میشنوین سمپل و نمونه 5 آهنگ این فیلم هست. امیدوارم از شنیدن اثر مشترک این دو نفر لذت ببرین.

Single #16

Artist: Lenny Kravitz
Album: Baptism
Year: 2004
Genre: Pop Rock

Calling All Angels

Calling all angels
I need you near to the ground
I miss you dearly
Can you hear me on your cloud?

All of my life
I’ve been waiting for someone to love

(DOWNLOAD)

Phil Collins – Going Back

بالاخره فیل کالینز بعد از 8 سال آلبوم جدید و انفرادی خودش رو منتشر کرد. کالینز چندان این سالها حضور پر رنگی توی دنیای موسیقی نداشت. به جز یکی دو تا موسیقی فیلم و دو تا کار مشترک با هنرمندای دیگه و یه تور همراه با جنیسس،  اثری از اون دیده نمیشه. شاید بشه دلیل اصلی این کمکاری رو وضعیت جسمانی این هنرمند بزرگ و دوست داشتنی دونست. سال 2000 کالینز اعلام کرد که شنوایی گوش راستش رو از دست داده. اون مجبور شد که کارش رو سبک کنه. موسیقی متن کارتون برادر خرس (Brother Bear) و موسیقی نمایش تارزان در Broadway آخرین کارهاش بود و سال 2003 اعلام کرد که آخرین تورش رو برگزار میکنه. اما این اتفاق نیوفتاد. اون بدون هیچ آهنگ جدیدی یه تور مشترک با جنیسس گذاشت و نشست پشت درامز و همین کار دستش داد. مشکلی توی گردنش به وجود اومد، مجبور شد عمل کنه و این شد که فیل کالینز مجبور شد تا مدتی نامعلوم با نشستن پشت درامز و پیانو خداجافظی کنه.

اما کالینز باز نتونست بیکار بشینه و بعد از گذشت 8 سال از آخرین آلبومش در سال 2002 به اسم Testify، به تازگی هجدهمین آلبومش رو به اسم Going Back منتشر کرد. بنا به گفته کالینز اون سعی نکرده توی این آلبوم کار خاص و عجیبی انجام بده. آهنگها همه بازخونی آثار مشهور سول دهه 60، بدون هیچ دخل و تصرف و تغییری هست. یه کم دقیقتر شیم. ماجرا اول برای کالینز یه شوخی و تفریح بود. اینکه آهنگها سول که اون زمان در انحصار کمپانی Motown بود رو بازخونی کنه. اون برای این کار سراغ سه نفر از گروه مشهور The Funk Brothers رفت. فانک برادرز گروه بسیار مشهوری بود که از سال 1959 تا 1972 تحت برند Motown با عضویت حدود 40 نوازنده مختلف برنامه اجرا می کرد. کالینز با دو گیتاریست با اسامی ری مونت و ادی ویلیس و یه بیسیست به نام باب ببیت صحبت کرد و کار روی آلبوم جدید شروع شد. اول 40 آهنگ انتخاب شد، روی 29 تاشون کار شد، 25 آهنگ ضبط شد و در آخر 18 آهنگ برای نسخه اصلی آلبوم در نظر گرفته شد.

این آلبوم از دو جهت برای من دوست داشتنی بود. اول اینکه همیشه فیل کالینز رو به تنهایی از جنیسس بیشتر دوست داشتم. آلبومهای انفرادیش بیشتر من رو جذب کرده تا کارهای دیگش. حتی موسیقی فیلمهاش رو هم چندان دوست ندارم. کالینز پرکار نیست. با احتساب این آخری توی تمام این مدت 8 تا آلبوم بیشتر منتشر نکرده. فاصله این آلبوم با قبلی (Testify) هشت سال و فاصله اون با قبلی خودش (Dance into the Light) شش سال هست. پس شنیدن صدای کالینز بعد از این همه وقت خوشحال کننده ست. دوم اینکه موسیقی سول قدیمی برای منی که اون دوران رو تجربه نکردم دوست داشتنی و هیجان انگیزه. موسیقی سول، بلوز و جز دهه 50 و 60 چیز عجیب و لذت بخشی بوده، و این آلبوم گزینه خوبی برای شنیدن اونها هست. امیدوارم شما هم ازش لذت ببرین.

Tarja – What Lies Beneath

شاید حدود 10 سال پیش یکی از معروف ترین و شناخته شده ترین گروه های گوتیک متال بین ایرانیها، گروه فنلاندی Nightwish بود. یادمه همون موقع ها که آلبوم Oceanborn به دستمون رسیده بود داشتیم خودمون رو باهاش خفه می کردیم! چیزی که بیشتر از همه چیز توجه ها رو جلب می کرد، صدای خاص و سوپرانوی زیبای خواننده گروه، تاریا تورونن بود که به شکل اعجاب انگیزی جذاب و دوست داشتنی بنظر میومد. سالها گذشت و از شهرت Nightwish هم با پیدایش گروه های مطرح این سبک کم شد، تا سال 2005 که تاریا گروه رو ول کرد و تصمیم گرفت دنبال کارهای انفرادی خودش بره.

بعد از این اتفاق Nightwish فقط یه آلبوم به اسم Dark Passion Play منتشر کرد که قبلا در موردش تو همین بلاگ صحبت کردم. اما تاریا توی این چند سال حسابی فعال ظاهر شده. سال 2006 و 2007 پشت سر هم دو تا آلبوم منتشر کرد. آلبوم اولش به طور کامل به کریستمس اختصاص داشت و چون آهنگهای فنلاندی زیادی توش بود (6 از 14 آهنگ) چندان با استقبال بین المللی روبرو نشد. مخصوصا اینکه اکثر آهنگها آثار معروف و مشهور مختص به سال نو بودن که تا حالا توسط خیلی از هنرمندها بازخونی شده. آلبوم دوم به اسم My Winter Storm به نسبت اثر خوبی بود. البته چندان موفق نشد فروش قابل قبولی رو داشته باشه. آلبوم توی زادگاهش یعنی فنلاند 29هزار نسخه فروش داشت و فقط تونست توی روسیه به فروش 20هزار نسخه ای برسه.

حالا بعد از گذشت سه سال از انتشار دومین آلبوم، تاریا سومین اثر خودش رو به تازگی منتشر کرده. فاجعه ای به اسم What Lies Beneath !!! اینطور که از مصاحبه ها معلوم هست تاریا خودش از این آلبوم خیلی راضی هست. اون رو یه چیزی تو مایه های انعکاس مخاطبینش عنوان کرده و مدعی شده که یازده آهنگ این آلبوم از بین بیست اثر انتخاب شده. ساده بگم، این آلبوم به نظر من وحشتناک بود! صدای تاریا روی موسیقی نمیشینه! صداها عجیب و نامانوس هست! فضاها گاهی بیش از اندازه و بی معنی شلوغ از آب در اومده، تغییر تمپو و ریتمها اصلا زیبا و خلاقانه نیست! شما گوش کنین و بگین نظرتون در مورد این آلبوم چیه.