Andrea Bocelli – Amore

بعد از Ray Charles و Stevie Wonder , شاید بشه Andrea Bocelli رو بزرگترین خوانندهء نابینای حال حاضر دونست . از طرف دیگه در کنار Eros Ramazzotti , آندره بوچلی جزو معدود خواننده های ایتالیایی زبان هست که تونسته با زبان مادری خودش در سطح بین المللی مطرح باشه . تا الان نزدیک 50 میلیون آلبوم از این خواننده در سرتاسر دنیا بفروش رفته و همچنان آلبومهای اون در لیستهای برترینها چشمک میزنه !! .  در سال 2004 آلبوم قبلی بوچلی با عنوان Andrea تونست پرفروشترین آلبوم خارجی زبان و جزو برترینهای 2004 بشه . بعد از دو سال , در فاصلهء زمانی بین المپیک زمستانی تورنتو (که بوچلی آهنگ اختتامیه اون رو کار کرده بود) و روز ولنتاین ,بوچلی آلبوم آخر خودش رو با عنوان Amore روانهء بازار بین الملل کرد که هنوز هم در لیست 10 آلبوم برتر حضور داره . این آلبوم متشکل از آهنگهای بیاد ماندنی ایتالیایی و اسپانیایی و فرانسوی سالهای 1920 الی 1980 هست که به سلیقهء خود بوچلی انتخاب شده . آهنگهای بیاد ماندنی کلاسیک ایتالیایی نظیر L’Appuntamentoو Quando M’Innamoro , آهنگ آمریکای لاتین   Besame Mucho و آهنگ بسیار معروف  فرانسوی Les Feuilles Mortes (که نسخهء انگلیسی اون هم تحت عنوان Autumn Leaves اجرا شده) رو میشه جزو این دسته از آهنگها دونست . دو آهنگ بسیار شاخص آلبوم رو میشه Solamente Una Vez و Somos Novios دونست . اولی اجرای بسیار زیبایی از آهنگ You Belong to My Heart الویس پریسلی و Bing Crosby هست و دومی هم اجرای آهنگ It’s Impossible از Perry Como . در کل میشه آلبوم بوچلی رو شاهکاری دونست که با ترجمه و تبدیل بسیار زیبای خودش تونسته از Edith Piaf و Luis Miguel تا Elvis Presley و Frank Sinatra رو تو خودش جا بده .

نکتهء بسیار جالبی که میشه در این آلبوم مشاهده کرد استفاده از هنرمندان بسیار بزرگ دنیای موسیقی برای  اجرای آهنگها هستش که هر کدوم اونها سابقهء اجرا با بزرگان موسیقی رو دارند . گیتار الکترونیک و آکوستیک توسط  Dean Parks (که برای Stevie Wonder و Billy Joel و B.B. King میزنه) و Michael Landau (برای Pink Floyd و Joni Mitchell و Miles Davis میزنه) اجرا شده . گیتار اسپانیش و ماندولین و چارانگو رو هم Ramon Stagnaro (برای Luis Miguel  و Alejandro Sanz و Enrique Iglesias میزنه) اجرا کرده . Nathan East (همکاری با Eric Clapton و  Phil Collins) هم گیتار باس رو زده و Vinnie Colaiuta (همکاری با Sting و Marcus Miller و Davis Sanborn)  درامز رو کار کرده . پیانو و کیبورد هم کار Randy Waldman (که با Barbra Streisand و Kenny G و George Benson اجرا داشته) بعهده داشته . پرکاشن هم با Paulinho Da Costa (همکاری با Prince و Quincy Jones و Herbie Hancock) و Rafaela Padilla (همکاری با Gloria Estefan و Alejandro Sanz) و در آخر ترومپت هم با Chris Botti بوده (کریس بوتی رو باید بعدا بطور جدا در مورد خودش و آلبوم آخرش که سولوی تورمپت هست حرف بزنیم . یه اثر بیاد ماندنی با عنوان ٌWhen I Fall In Love) . در آهنگ Mi Manchi جناب Kenny G هم حضور داره و در آهنگ Somos Novios خانم Christina Aguilera و در آهنگ Canzoni Stonate هم Stevie Wonderخواننده رو همراهی میکنن . یکی از آهنگهای زیبای این آلبوم هم اجرای Can’t Help Falling In Love (تا اونجا که من میدونم مال UB40 هست . حالا اگه قبل اون هم کسی خونده باشه نمیدونم !!) به زبان انگلیسی هست که البته به صورت اجرای Live  در Lake Las Vegas در نسخهء اصلی CD قرار گرفته . این آلبوم شامل 14 آهنگ هست که توسط کمپانی Sugar در ژانویهء 2006 منتشر شده . مطمئنا از شنیدنش لذت میبرین .  

 

Rihanna – A Girl Like Me

وقتی که موسیقی Dance داشت به گل مینشست و کم کم گوش شنونده رو خسته میکرد یه نسیمی که بعدا تبدیل به باد شد از طرف جزایر کارائیب به سمت آمریکا اومد و با خودش افرادی مثل Sean Paul و Shaggy و Elephant Man رو آورد تا به موسیقی Dance روحی دوباره بدن و با ترکیب موسیقی محلی خودشون با موسیقی بین الملل (که البته با ترکیب لهجه هم همراه بود !!!!) سبک جدیدی از Dance و Hip-Hop و Reggae بوجود آوردن . این وسط فقط حضور یه خواننده زن کم بود که Rihanna با اولین آلبوم خودش در سال 2005  و آهنگ معروف اون یعنی Pon De Replay تونست به صدر جدول برترینهای آمریکا و اروپا برسه .  Rihanna با 17 سال سن و صدای فوق العاده خودش تونست توجه Shawn Carter (میدونین این کیه !؟! همون Jay-Z معروف !) رو که صاحب و مدیر کمپانی Def Jam هست رو جلب کنه و اولین آلبوم خودش با عنوان Music On The Sun رو منتشر کنه . بذاریم یه کم بریم به عقب : Rihanna متولد باربادوس هست . اون مثل تمام دخترهای دیگه فقط برای خودش میخونده و گاهی هم تو جمع دوستاش یه سر و صدایی میکرده ! . شاید هم آخرین اتفاق هیچان انگیزش در اون دوران انتخاب شدنش به عنوان Miss Beauty مدرسه شون بوده !!! . تا اینکه شانس در خونش رو میزنه و Evan Rogers یکی از تهیه کننده های سرشناس موسیقی نیویورک به همراه همسرش که اهل باربادوس هست سفری به اونجا میکنن و از شانس Rihanna در مدت اقامتشون همسایهء اونها میشن !!!! . همین کافی بود که Evan Rogers که تا حالا افرادی مثل Christina Aguilera و Kelly Clarckson رو ساپورت کرده این بشر رو کشف کنه ! .  Evan و Rihanna با کمک هم تونستن موسیقی Dancehall و Reggae رو با  R&B ترکیب کنن و برای اجرای چند آهنگ با هم قرارداد ببندن . در اولین کارهاش اون کاملا تحت تاثیر موسیقی Beyonce و Alicia Keys و Mariah Carey قرار داشت . تا اینکه کار رسید به اولین Single اون یعنی Pon The Replay که همونطور که گفتم تونست به صدر برترینهای Dance برسه و singleهای بعدی که با Elephant Man و Vybz Kartel اجرا کرد اسم اون رو سر زبونها انداخت .  جالب اینه که بدونین Rihanna خودش رو مثل سیندرلا میدونه و میگه اگه بطور تصادفی Evan سر راهش قرار نمیگرفت هیچ وقت به این جا نمیرسید و احتمالا الان داشت کنار ساحل ماهی پاک میکرد !!!!!!!! . خیلی طولانی شد ! . ما میخواستیم در مورد البوم دومش صحبت کنیم !!!!! خب ! . آلبوم اول Rihanna با استقبال شدیدی مواجه شد و همین باعث شد که به فاصلهء 5 ماه دومین آلبوم اون به اسم A Girl Like Me که این یکی هم توسط کمپانی Def Jam تهیه شده با 13 آهنگ به بازار بیاد . Rihanna با این آلبوم تونست جدول برترینهای تابستان رو به خودش اختصاص بده . آهنگ SOS رو کوبنده تر و قویتر و جذابتر از Pon The Replay سال 2005 اجرا میکنه . این آلبوم کمی اندوهگین تر از آلبوم قبلی هست . Unfaithful یه کار R&B قوی هست با پیانوی فراوانی که تم ملایم و دوست داشتنی به این آهنگ میده . A Million Miles Away و We Ride دو آهنگ آروم هستن که بیشتر به سمت R&B رفتن . Final Goodbye و P.S و A Girl Like Me هم با گیتار اسپانیش همراهی میشن . (میشه به نوعی Final Goodbye و P.S و A Million Miles Away رو تقلیدی از Beyonce دونست) . آهنگهای Reggae آلبوم رو میشه شامل اینا دونست : Kisses Don’t Lie با کمی چاشنی راک عاشقانه ! . Dem Haters با ریتمی ملایم، Break It Off یه موزیک Dancehall کاملا پرانرژی که با Sean Paul  اجرا شده . Crazy Little Thing Called Love (با آهنگ Queen اشتباه نگیرین) با ریتمی ملایم و Selfish Girl که باز هم آهنگ آرومی هست و در آخر If It’s Lovin› That You Want که Remix جدیدی از آهنگ آلبوم قبلی هستش .

 

Pink – Im Not Dead

                  

آخرین آلبوم Alecia Moore یا همون Pink با عنوان I’m Not Dead حدود دو ماه پیش به بازار اومد . در کل خود من بخاطر گستاخی و شهامت در بیان حرفها از پینک خوشم میاد و از شنیدن یه سری از آهنگهاش لذت میبرم . این آلبوم چهارمین اثر پینک هست که به فاصلهء سه سال از آلبوم قبلی )یعنی (Try This شامل 16 آهنگ محصول کمپانی LA Face با درجهء Explicit Lyrics منتشر شده . (در مورد Explicit Lyrics میتونین به پست قبلی مراجعه کنین) . عرض کنم که : 

1)  فرمول و سبک و سیاق پینک هیچ تغییری نکرده. منتها اینبار پخته تر و قویتر از همیشه . این آلبوم رو میشه اینطور معرفی کرد : هجونامه ای در Stupid Gils , جنگ طلبی سیاست گونه در Dear Mr. President , خشونت دوران جوانی در Conversations With My 13 Year Old Self و Runaway , دید متریالیسم در I Got Money Now و بیان دو آتیشهء احساسات در U + Ur Hand . هیچکدوم این آهنگها و آهنگهای دیگهء آلبوم رو شنوندهء عام نمیفهمه !!! . اما , هیچکدوم هم نمیتونه به قشر روشنفکر برگرده ! . و این دقیقا همون چیزی هست که باعث شده پینک بشه پینک !!! : یعنی اوج شایستگی در بیان سرکشی در هر رنگ و فرم !!!.

2)  اولین Single این آلبوم رو احتمالا همتون شنیدین و دیدین . stupid Girls که به تمسخر دخترهای مد گرا و مشهور (که البته خود پینک هم به نوعی جزو اونهاست !!!) پرداخته . با اینکه این آهنگ تونست در جدول 100 آهنگ برتر به شماره 13 برسه میشه به جرات اون رو ضعیفترین اثر آلبوم دونست .

3)  در آهنگ The One That Got Away به وضوح میشه سبک نوازندگی گیتار Neil Young , البته بصورت مبتدی! , رو تشخیص داد . اما در Long Way To Happy از Joan Jett به شکل ناشیانه ای تقلید شده و همین مطلب رو میشه در Who Knew که پینک سعی کرده مثل Janis Joplin یا Joss Stone بخونه مشاهده کرد .

4)  این آلبوم رو به جرات میشه راک دونست . به جز چند Track بقیه آلبوم رو باید قوی توصیف کرد . دو تا آهنگ Dance/Rock خوب هم یعنی  Leave Me Alone و U + Ur Hand تو آلبوم وجود داره . با دو تا آهنگ Acoustic قوی یعنی Dear Mr. President و The One That Got Away . آهنگ Fingers هم یه ElectroDance خوب هست که احتمالا به خاطر همین آهنگ آلبوم درجهء Explicit Lyrics رو گرفته !!!!!

5)  در نسخهء انگلیسی آلبوم دو Track بیشتر وجود داره : Fingers  و Centerfold

6)  تو این آلبوم میتونین دو تا آهنگ بی نظیر پیدا کنین که از سبک کاری پینک یه سر و گردن بالاتر هست . اولی آهنگ Dear Mr. President که دوئتی هست با Indigo Girls و خطاب به جرج دبلیو بوش خونده شده . دومی هم آهنگ I Have Seen The Rain که 15 سال پیش توسط پدر Alecia Moore (پدر Pink) یعنی Jimmy Moore نوشته شده و به جنگ ویتنام میپردازه . این آهنگ رو خود پدر Pink اجرا کرده و شما صدای Pink رو بصورت Background Vocal میشنوین .

7) پینک , قبل از هر چیز با ترانه های اعتراضی و خشونت بار خودش به شهرت رسیده . لحن تند اون رو میشه کاملا آشکار در این آلبوم هم دید . یه نگاه به بهترین آهنگ آلبوم یعنی Dear Mr. President که خطاب به جرج دبلیو بوش هستش میندازیم : (( آقای رئیس جمهور عزیز , بیا با هم قدم بزنیم . بذار وانمود کنیم که دو انسان مساوی هستیم و تو از من بهتر نیستی ! . اگه بتونیم دوستانه صحبت کنیم میخوام چند تا سئوال ازت بکنم : چه احساسی داری وقتی آواره ها رو توی خیابون میبینی ؟! قبل از خواب به درگاه کدوم خدا دعا میکنی ؟! چه احساسی داری وقتی به آینه نگاه میکنی ؟! افتخار میکنی ؟! . چطوری میخوابی وقتی بیشتر ماها گریه میکنیم ؟! چطوری میخوابی وقتی یه مادر شانسی برای گفتن خداحافظی نداره ؟! (اشاره به سربازهایی که به جنگ رفتن) ؟! چطوری سرت رو بالا میگیری و راه میری ؟! میتونی تو چشمام نگاه کنی و بهم بگی چرا ؟! آقای رئیس جمهور عزیز ؛ آیا تو پسر بچهء تنهایی بودی ؟! آیا تو پسر بچهء تنهایی هستی ؟! چطور میتونی بگی که هیچ بچه ای رو از قلم ننداختی ؟! ما نه احمق هستیم و نه کور !!! اونها همه توی زندانی گیر افتادن که تو با درست کردنش مسیر جهنم رو هموار میکنی ! . کدوم پدری میذاره تنها دخترش از پیشش بره ؟ کدوم پدری میتونه بخاطر سرخوشی دخترش ازش متنفر باشه ؟! میتونم تصور کنم که اگه از همسرت سئوال کنیم میگه تو تاحالا طرف ویسکی و کوکائین هم نرفتی !! بذار در مورد کار سخت باهات صحبت کنم . در مورد حداقل دستمزد یه بچه سر راهی . بذار در مورد کار سخت باهات صحبت کنیم . در مورد بازسازی خونهء تو قبل از اینکه بمب اونها رو از بین ببره . بذار در مورد کار سخت باهات صحبت کنم . همونی که تختخوابی از مقوا برای خودش میسازه . تو هیچی در مورد کار سخت نمیدونی . چطور شبها میخوابی ؟ چطور سرت رو بالا میگیری و راه میری ؟! رئیس جمهور عزیز ؛ تو هیچوقت با من قدم نمیزنی !!. )) پ.ن : چقدر این پست طولانی شد !!!!! 

 

 

 

Placebo – Meds

در حدود یک ماه و نیم پیش ، آلبوم جدید گروه Placebo با عنوان Meds روانهء بازار شد. Placebo رو میشه یکی از قویترین و موفق ترین گروههای دههء اخیر در انگلیس و حتی دنیا دونست که پس از ۱۰ سال فعالیت هنری موفق شده بیش از ۷ میلیون نسخه از آلبومهاش رو بفروش برسونه و با حفظ اعضای ثابت و اصلی خودش ، به همراه موسیقی و هنرش ، رشد کنه . و اما :

۱) در مجموع آلبوم شامل ۱۳ Track هست که توسط کمپانی Astralwerks / Emd منتشر و با درجهء Explicit Lyrics روانهء بازار شده.
(درجه یا برچسب Explicit Lyrics (ترانه های بی پرده!) معادل برچسب Parental Advisory (با صلاحدید والدین!) هست که بر روی CD ها درج میشه و مفهومش اینه که ترانه های اون حاوی مطالبی در مورد سکس یا خشونت و یا شامل الفاظ زننده و توصیف و توضیح مسائلی که جامعه اونها رو بد میدونه هست.)

۲) Placebo رویهء رو به تکامل خودش رو ادامه میده . بوضوح میشه این مطلب رو در آهنگهای پرقدرت آلبوم ، مثل One Of A Kind و Space Monkey ، مشاهده کرد . ترانه های این آلبوم نسبت به آلبومهای گذشته تیره تر و سیاه تر شده ، صدای Brian Molko به اوج پختگی خودش رسیده و همین باعث شده که تک تک آهنگها رو مجبور شین با دقت گوش بدین و دنبال کنین !!!!!

۳) در کنار انتشار این آلبوم ، مجموعهء دیگه ای هم که حاوی آلبوم Meds در قالب CD و یک DVD شامل تعدادی کلیپ و مصاحبه و پشت صحنه و کنسرت نیز منتشر شد . میشه از بین اونها به این موارد اشاره کرد : اجرای آهنگ If Only Tonight We Could Sleep به همراه The Cure ، اجرای آهنگ Twenty Years در کنسرت ومبلی و قسمتهایی از پشت صحنهء اجرا در مراسم LIVE8 .

۴) در اجرای آهنگ Meds از VV Of The Kills و آهنگ Broken Promise از Michael Stipe کمک گرفته شده .

۵) این پنجمین آلبوم گروه Placebo بحساب میاد . آلبوم قبلی گروه با عنوان Sleeping With Ghosts در سال ۲۰۰۳ منتشر شد که در ۳ سال فاصلهء بین اونها در سال ۲۰۰۴ مجموعه ای از آهنگهای Single گروه با عنوان One More With Feeling بیرون اومد . بد نیست بدونین که این گروه علاوه بر ۵ آلبوم ، چیزی در حدود ۳۷ آهنگ Single نیز اجرا کرده .

امتیاز آلبوم : ۵ از ۵

 

پ.ن : از جناب آرش خان که توضیحی در مورد آلبوم جدید Red Hot Chili Peppers رو درخواست کرده بودن معذرت میخوام . این آلبوم رو هروقت گوش بدم در مورد مینویسم .

 پ.ن : تنهایی سخته ! بقیه هم نظر خودشون رو در مورد آلبومها بدن خوبه ها ! کاری نکنین از حس و حال بیوفتم !!!

 

Lacuna Coil – Karmacode

بعد از آلبوم بسیار موفق Comalies که در سال ۲۰۰۲ منتظر شد ، Lacuna Coil ششمین آلبوم خودش رو تحت عنوان Karmacode روانهء بازار کرد ( ۵ هفتهء پیش!). این گروه مطرح و مشهور ایتالیایی جزو معدود هنرمندان موفق سبک Gothic هست که به نوعی شهرتی در سطح Nightwish و Within Temptation رو کسب کرده . با یک تفاوت بزرگ و اون اینکه علاوه بر صدای زیبا و شفاف و رسای Cristina Scabbia از صدای خشن و مردانهء Andrea Ferro هم بهره برده . این آلبوم شامل ۱۳ Track هست و توسط کمپانی Century Media منتشر شده . و اما :

۱) Karmacode رو میشه به نوعی یک آلبوم آزمایشی به حساب آورد ! . چون تقریبا برای اولین بار به طور کاملا مشهودی سعی در دستکاری سبک اصیل خودشون کردن . میشه این تغییرات رو در افکتهای Drums در آهنگ Our Truth و صدای ویالون در In Visible Light اشاره کرد .

۲) خط مشی گروه در کل آلبوم حفظ شده . صدای مردانه آندره فررو و طنین شفاف و جادویی کریستینا اسکابیا در کنار خش خش گیتار کاملا به آلبومهای قبلی وفادار مونده . مخصوصا در آهنگهای What I See , Closer  و The Game بوضوح محسوس هست .

۳) گیتار این آلبوم در کل چندان قوی نیست و بسیار ساده و ابتدایی کار شده . و باز هم شنیدن این آلبوم رو به تمام افرادی که با سبک Gothic مخصوصا Nightwish حال میکنن توضیح میکنم .

۴) از بین ۱۳ آهنگ این آلبوم ، فقط Without Fear به زبان ایتالیایی اجرا شده .

۵) آخرین آهنگ این آلبوم ، Enjoy The Silence ، یه Cover (اجرای مجدد) از آهنگ بسیار معروف Depeche Mode هست که در اوایل دهه هشتاد اجرا شده .

۶) ابتدا آهنگ Our Truth به شکل Single منتشر شد . اما بر خلاف معمول آلبوم با آهنگ Fragile شروع میشه.

۷) آهنگ You Create کوتاه ترین آهنگ این آلبوم هست که بصورت Instrumental اجرا شده و تنها در انتهای اون شما صدای آندره فررو رو میشنوین که با دکلمه به شما میگه :

(( به امید تصرف و فتح نهان و پنهان ، و دستیابی به غیر ممکن. اگر به بالا بنگری ، میبینی که هیچ محدودیتی وجود ندارد . ))