آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی سی و چهارم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016. این آخرین بسته‌ی آلبوم‌های معرفی شده در سال 2016 است. منتظر معرفی 30 آلبوم برتر سال 2016 باشید!

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

The Weeknd – Starboy

«پسر مشهور» عنوان سومین آلبوم هنرمند کانادایی ژانر آر اند بی، «ویکند»، محصول 2016 است. این آلبوم به فاصله‌ی حدوداً یک سال از اثر قبلی این هنرمند منتشر شده است. اینطور که بنظر می‌رسد او یک چرخشی نسبتاً ریز اما تاثیر گذار در موسیقی خود داشته و کمی بیشتر به سمت موسیقی پاپ چرخیده است، با ذکر این نکته که این چرخش تا حدودی موثر بوده و موسیقی او بنظرم کمی جذابتر از آثار قبلی‌اش از آب در آمده است. در این آلبوم سه هنرمند صاحب نام در سه آهنگ مختلف با او همکاری داشته‌اند: کندریک لامار، دفت پانک و لانا دل ری (پیش از این ویکند در اولین آلبوم خود در یک آهنگ با دل ری همکاری داشته است). ویکند برای معرفی و تبلیغ آلبوم خود یک فیلم کوتاه 12 دقیقه‌ای نیز منتشر کرده که برای موسیقی آن از آهنگهای همین آلبوم، به ویژه سه آهنگی که سه هنرمند مهمان دارد، استفاده شده است. نتیجه آنکه: اگر این ژانر به کارتان می‌آید، آلبوم بدی نیست.

Martha Wainwright – Goodnight City

«شب بخیر شهر» عنوان هفتمین آلبوم هنرمند پاپ فولک کانادایی، «مارتا وینرایت»، محصول 2016 است. خانواده‌ی وینرایت شهرت خاصی در دنیای موسیقی فولک دارند. پدر، مادر، برادر، خواهر ناتنی، عمو و همسر مارتا وینرایت همگی از ستارگان موسیقی فولک کانادا به شمار می‌آیند. در آخرین آلبوم وینرایت هنرمندان و چهره‌های شاخصی به اشکال مختلف در کنار او حضور دارند: مریل گاربوس (رمان نویس)، بث اورتون (هنرمند فولک انگلیسی)، گلن هنسارد (هنرمند فولک ایرلندی، رهبر گروه‌های The Frames و The Swell Season)، مایکل آنداژ (شاعر و رمان نویس) و چند نفر از اعضای خانواده‌ی وینرایت. با توجه به اصلیت این هنرمند که برای کبک کانادا است، چند ترک فرانسوی نیز در آلبوم گنجانده شده است. من تمام آلبومهای مارتا وینرایت را گوش نکرده‌ام، اما در بین همین سه چهار آلبومی که شنیده‌ام بنظرم این غیر جذابترین اثر این هنرمند است! ملودی‌های حوصله‌سربر و وکالی که تلاش می‌کند کمی فولک و کمی جز باشد و بین این دو معلق باقی می‌ماند. این را هم اضافه کنم که روفس وینرایت، برادر مارتا، هم امسال یک آلبوم عجیب منتشر کرده، به مناسب چهارصدمین سال درگذشت شکسپیر و تعدادی از سوناتهای او را با هنرمندان گوناگون اجرا کرده است. البته که من این آلبوم را نشنیده‌ام! نتیجه آنکه: بیایید بیخیال مارتا بشویم و برویم برادرش را گوش کنیم!

Blueneck – The Outpost

«پاسگاه مرزی» عنوان هفتمین آلبوم گروه پست راک انگلیسی، «بلونک»، محصول 2016 است. موسیقی آنها به شکل کاملا واضحی تاثیر گرفته از بزرگانی نظیر سیگوروس، گادسپید یو بلک امپرور و موگوای است و با وجود آنکه تقریباً چیز منحصر بفرد و خاصی از خود ارائه نمی‌کنند، اما می‌توان آنها را جزو تمیزترین، عمیق‌ترین و تا حدودی غمگین‌ترین پست راکهای همراه با وکال دانست. ملودیهای عموماً تاریک همراه با وکال نجواگونه‌ و خسته‌ی دانکن آتوود باعث می‌شود که هر لحظه‌تان حال و هوای عصر جمعه را پیدا کند! تنها تفاوت آلبوم جدیدشان با آثار قبلی این است که سینتی سایزر به مراتب پررنگ‌تر از گذشته در آن بکار رفته است. نتیجه آنکه: از غم نهفته در این آلبوم لذت ببرید.

Sting – 57th & 9th

«پنجاه‌وهفتمین و نهمین» عنوان دوازدهمین آلبوم انفرادی اسطوره‌ی انگلیسی، «استینگ»، محصول 2016 است. این اولین آلبوم راک استینگ بعد از گذشت 13 سال به شمار می‌آید. در طول این مدت او علاقه‌ی ویژه‌ای به موسیقی کلاسیک از خود نشان داد و سه آلبوم در این ژانر منتشر کرد. آلبوم قبلی او نیز بیشتر حال و هوای موسیقی جز و بلوز داشت و حالا او در جدیدترین اثر خود به ریشه‌های قدیمی‌اش، موسیقی راک، بازگشته است. سه آهنگ این آلبوم به نسبت آثار شاخص‌تری در مقایسه با کل آلبوم هستند: آهنگ 50هزار که به نوعی ادای احترامی به درگذشتگان سال 2016، دیوید بوئی، پرینس، گلن فری و لمی است، آهنگ انشالله که با تم شرقی و دعاگونه‌ی خود همینطور در کانالهای ایرانی تلگرام دست به دست می‌شود، و آهنگ صندلی خالی که از دزدیده شدن و قتل ژورنالیست آمریکایی، جیمز فولی، به دست داعش الهام گرفته است. با وجود آنکه این آلبوم را نمی‌توان چندان اثر ویژه‌ای در آثار استینگ به شمار آورد، اما شنیدن صدای مجدد او برای طرفدارانش لذت بخش است. نتیجه آنکه: به استینگ احترام بگذارید و این آلبوم را گوش کنید.

iLiKETRAiNS – A Divorce before Marriage

«طلاق قبل از ازدواج» عنوان جدیدترین اثر گروه پست راک انگلیسی، «آی لایک ترینز»، محصول 2016 است. این اثر یک آلبوم جدید از این گروه نیست، بلکه موسیقی فیلمی به همین عنوان در رابطه بافعالیت این گروه است. نکته جالب اینکه چند وقت پیش این گروه قرارداد خود با کمپانی ضبط موسیقی‌اش را از دست داد. دو کارگردان جوان به نامهای مت هاپکینز و بن لنکستر تصمیم گرفتند که از زندگی آنها فیلمی را تهیه کنند که در نهایت این فیلم سه سال زندگی پنج عضو گروه را دنبال می‌کند. تمام پول صرف شده برای این پروژه از کمکهای طرفداران آنها تهیه شده است. آنها در یک فراخوان آنلاین ابتدا رقم 16هزار، سپس 20هزار و در نهایت 25هزار پوند را به عنوان هدف تعریف کردند و تا به امروز موفق شده‌اند نزدیک به 29هزار پوند جمع آوری کنند. موسیقی این فیلم، که تماماً توسط این گروه تهیه شده است، کمی بیش از اندازه آرام و وارفته است و احتمالاً از آنهایی‌ست که جذابیت اصلی خود را روی تصاویر به همراه دارد. نتیجه آنکه: ترجیحاً برویم فیلم را ببینیم که موسیقی را هم بشنویم.

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی سی و سوم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Yann Tiersen – EUSA

«ایوزا» عنوان نهمین آلبوم استودیویی هنرمند مشهور فرانسوی، «یان تیرسن»، محصول 2016 است. اکثر ما تصور می‌کنیم که او بیشتر یک آهنگساز فیلم است. پس باید این را بدانید که او در بیست سال فعالیت هنری خود تنها موسیقی سه فیلم را ساخته است. از زمان انتشار شاهکار بی‌بدیل، اولین موسیقی فیلم و موفق‌ترین اثر تاریخ فعالیتش، موسیقی فیلم آملی، پانزده سال می‌گذرد. بعد از آن هم فیلم خداحافظ لنین و در نهایت یک فیلم مستند در سال 2008. آلبوم جدید او به گمانم یکی از جذابترین آثار او تا به امروز است. اثری برای خودنمایی و دلبری سولوی پیانو، زیر انگشتان هنرمند این جانور موسیقی. عنوان آلبوم نام جزیره ای است در جنوب غربی کانال مانش، متعلق به استان برتانی فرانسه که زادگاه یان تیرسن به شمار می رود که اسامی ترکها نیز اشاره به مناطق مختلف آن دارد. نتیجه آنکه: همیشه باید از سولوی پیانو استقبال کرد.

OneRepublic – Oh My My

«ای وای من!» عنوان چهارمین آلبوم گروه پاپ راک آمریکایی، «وان ریپابلیک»، محصول 2016 است. تا آنجا که یادم می‌آید آنها یک گروه قابل قبول در ژانر آلترناتیو راک بودند که با وجود آنکه درجه‌ی موسیقی پاپ در آثارشان کمی از حد معمول بیشتر بود، اما می‌شد با چند آهنگی در همان حد و اندازه‌ی خودش ارتباط برقرار کرد. آلبوم جدید اما حجت را تمام کرده و نه تنها پاپ راک را در نوردیده، بلکه توجه ویژه‌ای به موسیقی الکتروپاپ هم داشته است. به گفته‌ی رایان تدر، رهبر گروه، حالا دیگر می‌توان یک آلبوم را روی یک لپتاپ جمع و جور و منتشر کرد! با این حال ساخت این اثر نزدیک به هجده ماه به طول انجامیده که این طولانی‌ترین زمانی‌ست که آنها درگیر ساخت یک اثر بوده‌اند. با تمام این اوصاف، آلبوم جدید را به زحمت به انتها رساندم! موسیقی پاپ خیلی هم خوب است! الکتروپاپ از آن هم بهتر است! اما وقتی انتظار شنیدن یک آلبوم نسبتاً آلترناتیو راک را داشته باشی و با همچین چیزی مواجه شوی، آنوقت است که تحمل یک آلبوم، آن هم با شانزده ترک و پنج بونس ترک، مجموعاً بیست و یک ترک، کار ساده‌ای نخواهد بود. نتیجه آنکه: من که آلبوم را پاک کردم!

Jenny Hval – Blood Bitch

«برده‌ی خون» عنوان ششمین آلبوم هنرمند آوانگارد / آرت پاپ نروژی، «جنی وال»، محصول 2016 است. این اثر یک کانسپت آلبوم است، با داستانی تخیلی از سفر در زمان یک ومپایر به نام اورنالدو که بصورت موازی با تجربه‌ی جنی وال در برگزاری تور آلبوم قبلی‌اش همزمان شده است. وال برای فضاسازی این آلبوم از فیلمهای دهه‌ی هفتاد مرتبط با ومپایرها و همچنین برای خلق شخصیت اصلی از کاراکتر اورلاندو در کتاب «اورلاندو: یک بیوگرافی» نوشته‌ی ویرجینیا وولف الهام گرفته است. این اولین آلبومی‌ست که من از این هنرمند می‌شنوم و با آثار قبلی‌اش آشنایی ندارم. او یک شاهکار است! همین یک آلبوم کافی‌ست تا مخاطب را شیفته‌ی ذهن خلاق و در عین حال مریض خود بکند. فضاسازی این آلبوم کاملا سیاه، کاملا تیره، کاملا آرام و در عین حال کاملا وحشتناک است! نترسید! این موسیقی آزاری به کسی نمی‌رساند. یک موسیقی الکترونیکا / آرت پاپ جذاب که از المان غافلگیری به وفور در آن استفاده شده است. نتیجه آنکه: این آلبوم را باید تجربه کنید.

KT Tunstall – KIN

«خویشاوند» عنوان پنجمین آلبوم هنرمند اسکاتلندی، «کیت تانستال»، محصول 2016 است. اینکه اصلاً چرا من آلبوم او را گوش کرده‌ام که دارم در موردش با شما صحبت می‌کنم خود جای بحث دارد! پاسخش این است که نمی‌دانم! یک چیزی در ذهن من از قدیم مانده بود که فکر می‌کردم او هنرمند مقبول و خوبی در ژانر پاپ راک و آلترناتیو راک است. شک نکنید که می‌توان یکی دو آهنگ نسبتاً خوب در کل ماجرا پیدا کرد، اما یکی دو آهنگ نسبتاً قابل شنیدن، در یک آلبوم با یازده ترک خیلی کم است! او بعد از آلبوم قبلی عنوان کرده بود که قصد دارد انتشار آلبوم را کنار بگذارد و به سراغ موسیقی فیلم برود. نمی‌دانم ناراحت باشم که این کار را نکرده و هنوز آلبوم منتشر می‌کند، یا خوشحال باشم که به موسیقی فیلم رحم شده است! نتیجه آنکه: فکرش را هم نکنید!

Nicolas Jaar – Sirens

«آژیرها» عنوان دومین آلبوم جانور عجیب موسیقی الکترونیک و اکسپریمنتال آمریکایی، «نیکولاس ژار»، محصول 2016 است. بله! درست است که نام او را زیاد شنیده‎اید، اما این تازه دومین آلبوم استودیویی این هنرمند است و اکثر آن چیزهایی که تا به امروز از او منتشر شده (دقیقاً یازده تا) EP هستند و نه آلبوم. این جوان تازه 26 ساله است، یعنی زمانی که اولین آلبومش را منتشر کرد تنها 21 سال داشت. موسیقی عجیب او صدای تفکر است! صدای تفکر قاطی شده با احساس. در آلبوم جدید که از تاریخ کشور شیلی و همچنین زندگی شخصی او الهام گرفته است، او تا حدودی فضای امبینت و داون تمپو را کنار گذشته و بیشتر به سراغ موسیقی دیپ هاوس و الکترونیک رفته است. آهنگها یکی از یکی جذابتر، عجیبتر و دوست داشتنی‌تر هستند. نتیجه آنکه: این آلبوم از آن چیزهایی‌ست که باید تجربه‌اش کنید.

Save

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی سی و دوم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Caspian – Castles High, Marble Bright

«قلعه‌ها بلند، مرمر روشن» یا یک همچنین چیزی عنوان مجموعه‌ای شامل دو ترک از گروه پست راک آمریکایی، «کاسپین»، محصول 2016 است. آخرین آلبوم آنها سال گذشته با موفقیت چشمگیری همراه بود. چند تور مختلف، بیش از 50 اجرا در آمریکا، چند اجرا در چین و تایوان و اولین اجرای گروه در ژاپن، و این در حالی بود که بلیت‌های اکثر اجراها در همان چند ساعت اول به طور کامل خریداری شد. اثر جدید آنها در اصل با یک فیلم کوتاه همراه است که آن را می‌توانید در یوتیوب ببینید. همچنین آنها در اولین اجرای زنده‌ی این آهنگ، آن را بعنوان آخرین ترک در کنسرتی که بمناسبت ده ساله شدنشان برگزار شده بود اجرا کردند. نتیجه آنکه: این فقط یک مجموعه با دو آهنگ است، در دریای آثار این گروه هم چندان اثر شاخصی نیست، اما شنیدنش حس و حال خاص خود را دارد.

Stars as Lights – Constellations

«صور فلکی» عنوان سومین آلبوم پروژه‌ی تک نفره‌ی هنرمند ناشناس فنلاندی ژانر امبینت و پست راک، «استارز از لایتس»، محصول 2016 است. خود این هنرمند بهترین توصیف را در یک جمله‌ از موسیقی خود دارد: موسیقی بکگراند برای لحظات زیبای زندگی. واژه‌ی بکگراند شاید کلیدی‌ترین برچسب برای موسیقی این هنرمند باشد. موسیقی او، چه در گذشته و چه در آلبوم جدید، نه قدرت خاصی دارد و نه پیچیدگی عجیب و غریبی را ارائه می‌کند. این آلبوم جان می‌دهد برای آنکه در یک روز روشن و آفتابی، که نور خودش را پخش کرده روی شما، در بکگراند پخش و تبدیل به موسیقی متن لحظاتتان شود. این را هم بگویم که از آن جهت به او لقب هنرمند ناشناس را داده‌ام که تعداد شنوندگانش در سایت لست اف ام، بعد از انتشار سه آلبوم، هنوز به هزار نفر نرسیده است. نتیجه آنکه: این بنده خدا را به هزار نفر برسانید!

Esben and the Witch – Older Terrors

«وحشتهای قدیمی‌تر» عنوان چهارمین آلبوم گروه باور نکردنی انگلیسی، «اسبن اند د ویچ»، محصول 2016 است. باور کنید که این گروه باور نکردنی‌ست! وقتی اجرای زنده‌ی آنها را در سال 2011 در فستیوال راک ان کک دیدم، زمانی که به تازگی اولین آلبومشان را منتشر کرده بودند، هیچوقت فکر نمی‌کردم که روزی تبدیل بشوند به یکی از دوست داشتنی‌ترین گروه‌هایی که می‌شناسم. موسیقی آنها از اولین آلبوم تا به امروز دستخوش تغییرات حیرت انگیزی بوده است. حالا دیگر آنها را می‌توان سردمدار موسیقی گاتیک پاپ یا به قول خودشان «نایتمر پاپ» دانست. آلبوم به آلبوم موسیقی آنها پخته‌تر، قوی‌تر، جذابتر و تاثیرگذارتر و صدای ریچل دیویس روح‌نوازتر، جادویی‌تر و رویایی‌‌تر می‌شود. آلبوم جدیدشان یک تفاوت بزرگ با آثار قبلی‌شان دارد و آن هم اینکه تنها چهار ترک در آن گنجانده شده که هر چهارتای آنها مدت زمانی بیشتر از ده دقیقه دارند. همه چیز سر فرصت است! فضاسازی‌ها، عروج و فرودها، وکال و در کل همه چیز کاملاً آزادانه و بدون محدودیت زمانی ساخته و پرداخته می‌شوند و در کنار هم یک آرام‌پزی را تشکیل می‌دهند که با شنیدنش، بدون آنکه متوجه بشوید، در زمانی نسبتاً طولانی پخته می‌شوید! نتیجه آنکه: لعنتی‌ها! همین حالا بروید پخته بشوید!

Michael Bublé – Nobody But Me

«هیچکس به جز من» عنوان نهمین آلبوم هنرمند ژانر سوئینگ و تردیشنال پاپ کانادایی، «مایکل بوبله»، محصول 2016 است. وقتی اولین ترک آلبوم را شنیدم بنظرم آمد که یک چیزی اشتباه شده است! این بیشتر شبیه موسیقی جوناس برادرز یا یک چیزی در همین مایه‌ها است! یک پاپ نسبتاً بیمزه که از بوبله بعید است. دومین آهنگ همان بوبله‌ی همیشگی بود. همان اجرای جذاب موسیقی پاپ قدیمی. ترک سوم دوباره ماجرایش متفاوت شد و البته بعد از آن باز همه چیز به حالت نرمال بازگشت! قضیه از این قرار است که ترک اول و سوم آلبوم از ساخته‌های خود بوبله است که معلوم نیست چرا اینقدر با ژانر همیشگی‌اش فرق دارد و باقی آهنگهای آلبوم مثل همیشه اجرای مجدد آثار مشهور بزرگان موسیقی سوئینگ، تردیشنال پاپ و وکال جز است. شاخص‌ترین وجه این آلبوم هم مثل همیشه توانایی بازی بوبله با صدای خود است. همچنین این آلبوم آهنگی دارد به اسم Someday که ساخته‌ی مگان ترینور است و با همکاری خود او نیز اجرا شده است. این تنها آهنگ اوریجینال در تاریخ فعالیت بوبله است که توسط او ساخته نشده است. نتیجه آنکه: چند ترک ناخالص را بیخیال شوید، آن آهنگهایی که سوئینگ یا تردیشنال پاپ هستند، فوق العاده‌اند.

Crippled Black Phoenix – Bronze

«برنز» عنوان نهمین آلبوم سوپر گروه استثنایی موسیقی پراگرسیو، «کریپلد بلک فونیکس»، محصول 2016 است. پیش از این آنقدر از این گروه و آثارش صحبت کرده‌ام که دیگر نیازی به توصیف مجدد آنها نیست. جدیدترین اثر آنها (که نمی‌دانم چرا هنوز اسمش در ویکی پدیا اضافه نشده است) یک تفاوت بسیار شاخص با آثار قبلی آنها دارد و آن هم وکال به شدت پررنگ و پراهمیت در تقریباً تمامی آهنگهاست. پیش از این شاید آن چیزی که خیلی اهمیت داشت موسیقی اعجاب انگیز آنها و اجرای کم نظیرشان بود و وکال همیشه به عنوان تزئین بعضی از آهنگها در گوشه‌ای حضور داشت. اما در آلبوم جدید وکال، اهمیت صد چندان پیدا می‌کند. این آلبوم توانسته نظر منتقدین را نیز به خود جلب کند. مجلات پاورپلی، گوست کالت و ساوندسکیپ امتیاز 9 از 10 را برای آن در نظر گرفته‌اند و مجلات نیونویز و هوی‌پاپ نیز به آن امتیاز 4 از 5 را داده‌اند. نتیجه آنکه: شاهکار دیگری از این گروه را حتماً تجربه کنید.