آ ل ب و م

موسیقی و دیگر هیچ

بایگانی‌های ماهانه: فوریه 2007

Grammy Awards 2007

بخش سوم

FOLK:
در بخش بهترین آلبوم فولک سنتی ، کاندیدها عبارت بودند از :

I Stand Alone – Ramblin› Jack Elliott
Gonna Let The Shine – Odetta
Adieu False Heart – Linda Ronstadt & Ann Savoy
We Shall Overcome – Bruce Springsteen (کلیک کنید)

در این بخش جایزه به آلبوم فوق العاده We Shall Overcome از Bruce Springsteen تعلق گرفت. همچنین در بخش بهترین آلبوم فولک معاصر کاندیدها عبارت بودند از :

Solo Acoustic Vol. 1 – Jackson Browne
Black Cadillac – Rosanne Cash
Workbench Songs – Guy Clarck
Modern Times – Bob Dylan
All The Roadrunning – Mark Knopfler & Emmylou Harris (کلیک کنید)

با احترام بسیار زیاد برای Mark Knopfler ، جایزه به Bob Dylan برای آلبوم Modern Times تعلق گرفت. جوایز دیگر این بخش عبارتند از : بهترین آلبوم فولک محلی آمریکایی (Mary Youngblood برای آلبوم Dance With The Wind) و بهترین آلبوم هاوایی (همکاری تعدادی از هنرمندان برای آلبوم Legends Of Hawaiian Slack Key Guitar)

REGGAE:
کاندیدها در بخش بهترین آلبوم Reggae عبارت بودند از :

Too Bad – Buju Banton
Love Is My Religion – Ziggy Marley
Youth – Matisyahu
Rhythm Doubles – Sly & Robbie
Who You Fighting For – UB40

در این بخش جایزه به Ziggy Marley برای آلبوم Love Is My Religion تعلق گرفت.

WORLD MUSIC:
در بخش موسیقی سنتی بین الملل ، امسال برای دومین بار ، حسین علیزاده از ایران جزو کاندیدهای دریافت جایزه بود. اما اینبار هم موفق نشد و جایزه در این بخش به آلبومی از آفریقای جنوبی تعلق گرفت . کاندیدها در این بخش عبارت بودند از :

Music Of The Tajiks & Uzbeks – The Academy Of Maqasm
Endless Vision – Hossein Alizadeh & Djivan Gasparyan
Hambo In The Snow – Andrea Hoag, Loretta Kelley & Charlie Pilzer
Golden Strings Of The Sarode – Aashish Khan & Zakir Hossein
Blessed – Soweto Gospel Choir

جایزه بهترین آلبوم سنتی بین الملل به Soweto Gospel Choir با آلبوم Blessed تعلق گرفت. همچنین جایزه بهترین آلبوم معاصر بین الملل جایزه به The Klezmatics برای آلبوم Wonder Wheel اهدا شد.

POLKA:
پولکا نوعی از موسیقی رقصی بحساب میاد که ریشهء اون برمیگرده باهاماس در قرن 19. در حال حاضر این سبک موسیقی در کشورهایی مثل چک و اسلوانی جزو موسیقی فولک اونها بحساب میاد. جایزه بهترین آلبوم در این بخش به Jimmy Sturr و ارکستر همراهش برای آلبوم Polka In Paradise تعلق گرفت.

CHILDREN’S:
جایزه بهترین آلبوم موزیکال کودکان به Dan Zanes برای آلبوم Catch That Train اهدا شد. همچنین جایزه بهترین آلبوم دکلمه برای کودکان به Bill Harley برای آلبوم Blah Blah Blah تعلق گرفت.

SPOKEN WORDS:
از بین 5 کاندید بخش بهترین آلبوم دکلمه شامل: بهترین ترانه ، بهترین Audio Book و بهترین داستان گویی ، جایزه به دوتای اونها تعلق گرفت : Jimmy Carter  برای آلبوم Our Endangered Values (نخیر ! اشتباه نکردین ! این همون جیمی کارتر ، رئیس جمهور اسبق آمریکا ، هست !!!) و Ossie Davis و Ruby Dee برای آلبوم In This Life Together (اوسی دیویس و همسرش ، رابی دی ، این آلبوم رو در سال 1998 منتشر کردند. در سال 2005 اوسی دیویس از دنیا رفت. دقیقا نمیدونم علت کاندید شدن این آلبوم بعد از 8 سال چی میتونه باشه !!)

COMEDY:
جایزه بهترین آلبوم طنز به Lewis Black برای آلبوم The Carnegie Hall Performance تعلق گرفت.

MUSICAL SHOW:
جایزه بهترین نمایش موزیکال ، به نمایش Jersey Boys تعلق گرفت.

FILM/TV/VISUAL MEDIA:
در این بخش جایزه بهترین آلبوم Soundtrack اقتباسی برای موسیقی فیلم Walk The Line (داستان زندگی Johnny Cash) به Joaquin Phoenix (بازیگر نقش جانی کش) اهدا شد. همچنین جایزه بهترین Soundtrack به John Williams برای فیلم Memories Of Geisha تعلق گرفت. در بخش بهترین آهنگ سازی جایزه به Randy Newman برای آهنگ Our Town از فیلم/کارتون The Cars اهدا شد.

مراسم امسال در 9 بخش دیگه (در مجموع 31 بخش و 108 شاخه) به اهدا جوایز پرداخت که بدلیل تخصصی بودن آنها (مانند بهترین تهیه کننده ، بهترین ضبط صدا و …) در موردشون حرفی نمیزنیم. احتمالا در پست بعدی یه صحبت کوتاهی در مورد مراسم Brit Awards 2007 ، معتبرترین مراسم موسیقی انگلستان و یکی از مطرحترین مراسم در سطح دنیا ، خواهیم داشت.

 

 

Grammy Awards 2007

بخش دوم

COUNTRY:
کاندیدهای بهترین آلبوم کانتری عبارت بودند از:

 Taking The Long Way (Dixie Chicks)
Like Red On A Rose (Alan Jackson)
The Road To Here (Little Big Town)
You Don’t Know Me (Willie Nelson)
Your Man (Josh Turner)

 بحث نداره ! معلومه ! جایزه بهترین آلبوم کانتری امسال به Dixie Chicks برای آلبوم Taking The Long Way تعلق گرفت. همچنین آهنگ Not Ready To Make Nice از همین آلبوم جایزه بهترین گروه کانتری رو به خودش اختصاص داد. برندگان دیگه این بخش عبارتند از : بهترین خواننده زن و بهترین آهنگ (Carrie Underwood برای آهنگ Jesus, Take The Wheel) ، بهترین خواننده مرد (Vince Gill برای آهنگ The Reason Why) ، بهترین همکاری (Bon Jovi و Jennifer Nettles برای آهنگ Who Says You Can’t Go Home) و بهترین آهنگ بدون کلام (Bryan Sutton و Doc Watson برای آهنگ Whiskey Before Breakfast)

 

 NEW AGE:
کاندیدهای بهترین آلبوم New Age عبارت بودند از :

A Posteriori (Enigma)
Amarantine (Enya)
Beyond Words (Gentle Thunder)
Elements Series: Fire (Peter Kater)
The Magical Journeys Of Andreas Vollenweider (Andreas Vollenweider)

 جایزه به Enya برای آلبوم amarantine تعلق گرفت.

 JAZZ:
کاندیدهای بهترین آلبوم Jazz معاصر عبارت بودند از :

 The Hidden Land (Bela Fleck & The Flecktones)
People People Music Music (Groove Collective)
Rewind That (Christian Scott)
Sexotica (Sex Mob)
Who Let The Cats Out (Mike Stern)

 جایزه در این بخش به Bella Fleck برای آلبوم The Hidden Land تعلق گرفت . در بخش بهترین Jazz Vocal Album کاندیدها عبارت بودند از :

 Footprints (Karrin Allyson)
Easy To Love (Roberta Gambarini)
Live At Jazz Standard With Fred Hersch (Nancy King)
From This Moment On (Diana Krall)
Turned To Blue (Nancy Wilson)

 جایزه آلبوم با بهترین آواز Jazz به Nancy Wilson برای آلبوم Turned To Blue تعلق گرفت . کاندیدها در بخش بهترین آلبوم Jazz بدون کلام عبارت بودند از :

 Sound Grammar (Orentte Coleman)
The Ultimate Adventure (Chick Corea)
Trio Beyond (Jack DeJohnette , Larry Goldings & John Scofield)
Beyond The Wall (Kenny Garrett)
Sonny, Please (Sonny Rollins)

 Chick Corea برای آلبوم The Ultimate Adventure برنده جایزه در این بخش شد . کاندیدها در بخش بهترین آلبوم Jazz لاتین عبارت بودند از :

 Codes (Ignacio Berroa)
Cubist Music (Edsel Gomez)
Simpatico (The Brian Lynch)
Absolute Quintet (Dafnis Prieto)
Viva (Diego Urcola & …)

 جایزه به Brian Lynch برای آلبوم Simpatico تعلق گرفت . جوایز دیگر این بخش عبارت بودند از : بهترین اجرای گروهی (آهنگ Some Skink Funk با هنرمندی Randy Brecker به همراهی : Michael Brecker ، Jim Beard ، Will Lee ، Peter Erskine ، Marcio Doctor و Vince Mendoza) . همچنین آهنگ بهترین تک نوازی به همین آهنگ و Michael Brecker تعلق گرفت .

 

GOSPEL:
(گاسپل نوعی از موسیقی مذهبی آمریکایی و ریشهء اصلیش به دعاهای سیاه پوستها در اوایل قرن 19 برمیگرده. اما بعدا بسیار گسترده شد و در حال حاضر به هر موسیقی که در رابطه با مسیح و خدا باشه Gospel میگن.) کاندیدهای بهترین آلبوم راک یا رپ مذهبی عبارت بودند از :

 DecembeRadio (DecembeRadio)
Where The Past Meets Today (Sarah Kelly)
Turn Around (Jonny Lang)
End Of Silence (Red)
Bone-A-Fide (T-Bone)

 جایزه به Jonny Lang برای آلبوم turn Around تعلق گرفت. همچنین کاندیدها در بخش بهترین آلبوم پاپ مذهبی معاصر عبارت بودند از :

 Sound Of Melodies (Leeland)
Coming Up To Breathe (MercyMe)
Wherever You Are (Third Day)
See The Morning (Chris Tomlin)
Introducing Ayiesha Woods (Ayiesha Woods)

 Third Day برای آلبوم Wherever You Are موفق به دریافت جایزه در این بخش شد. بدلیل زیاد بودن جوایز این بخش به ذکر نام برنده ها اکتفا میکنم : بهترین اجرای مذهبی (Yolanda Adams برای آهنگ Victory) ، بهترین آهنگ مذهبی (Kirk Franklin برای آهنگ Imagine Me) ، بهترین آلبوم کانتری مذهبی (Randy Travis برای آلبوم Glory Train) ، بهترین آلبوم مذهبی سنتی (Israel & New Breed برای آلبوم Alive In South Africa) و بهترین آلبوم R&B مذهبی معاصر (Kirk Franklin برای آلبوم Hero).

 LATIN:
در این بخش هم فقط به ذکر اسامی برنده ها اکتفا میکنم : بهترین پاپ لاتین (از بین 5 کاندید جایزه به طور مشترک به دوتای اونها ، Arjona برای آلبوم Adentro و Julieta Venegas برای آلبوم Limon Y Sal ، تعلق گرفت) ، بهترین آلبوم راک لاتین (Mana برای آلبوم Amar Es Combatir) ، بهترین آلبوم لاتین استوایی (Gilberto Santa Rosa برای آلبوم Directo Al Corazon) ، بهترین آلبوم لاتین مکزیکی (Pepe Aguilar برای آلبوم Historias De Mi Tierra) ، بهترین آلبوم Tejano (با تلفظ اصلی تکسانو – نوعی موسیقی لاتین مکزیکی) (Chente Barrera y Taconazo برای آلبوم Sigue El Taconazo) ، بهترین آلبوم Norteno (نورتنو خودش نوعی موسیقی لاتین است که از تکسانو ریشه گرفته) (Los Tigres Del Norte برای آلبوم Historias Que Contar) و بهترین آلبوم Banda (باندا هم یه نوع موسیقی لاتین مکزیکی هست که بیشتر درون مایهء پاپ داره) (John Sebastian برای آلبوم Mas Alla Del Sol)

 BLUES:
جایزه بهترین آلبوم سنتی در این بخش به Ike Turner با آلبوم Risin’ With The Blues و جایزه بهترین آلبوم بلوز معاصر به Irma Thomas با آلبوم After The Rain اهدا شد.

 … ادامه دارد

 

 

 

 

Grammy Awards 2007

قسمت اول

هفتهء پیش ، یعنی 11 فوریه 2007 ، چهل و نهمین مراسم Grammy Awards ، معتبرترین جشنوارهء موسیقی و بعبارتی اسکار موسیقی ، برگزار شد. مراسم امسال در یک بخش اصلی و 31 بخش فرعی به اعطای جوایز به برترینهای سال پرداخت. در مورد اینکه چه کسایی جوایز رو اهدا کردن و چه افرادی اجرای زنده داشتن مسلما حرف زیاد هست. اما اینجا قصد دارم در مورد کاندیدهای امسال و صد البته فقط در مورد آلبومها صحبت کنم  و در خصوص باقی قسمتها به ذکر نام برنده اکتفا کنم:

 

بخش اصلی:

 این بخش هرساله در 4 زمینهء Record Of The Year ، Album Of The Year ، Song Of The Year و Best New Artist به اهدای جوایز به بهترینها میپردازه. در بخش بهترین آلبوم سال ، کاندیدها عبارت بودند از :

 

Taking The Long Way (Dixie Chicks) (کلیک کنید)
St. Elsewhere (Gnarls Barkley)
(کلیک کنید)
Continuum (John Mayer)
Stadium Arcadium (Red Hot Chilli Peppers)
(کلیک کنید)
FutureSex/LoveSounds (Justin Timberlake)
 

 

همونطور که قبلا پیش بینی شده بود و خود من هم توی پستهای قبلی بهش اشاره کرده بودم ، جایزه به گروه Dixie Chicks برای آلبوم Taking The Long Way تعلق گرفت. بد نیست بدونین که گروه Dixie Chicks موفق شد در مراسم امسال و در بخش اصلی دو جایزهء Record Of The Year و Song Of The Year رو هم به خودش اختصاص بده و رقبای مثل James Blunt ، Mary J. Blige و Corrine Bailey Rae رو پشت سر بذاره. این رو هم بگم بد نیست ، جایزه بهترین خواننده تازه کار از بین : James Blunt ، Chris Brown ، Corrine Bailey Rae ، Carrie Underwood و Imogen Heap به Carrie Underwood (خواننده خوش صدای کانتری که از کشفیات مسابقه American Idol هست) رسید.

 

POP:
در بخش بهترین آلبوم بدون کلام کاندیدها عبارت بودند از :

 New Beginnings (Gerald Albright)
Fire Wire (Larry Carlton)
X (Fourplay)
Finger Prints (Peter Frampton)
Wrapped In A Dream (Spyro Gyra)
 

 

جایزه به Peter Frampton برای آلبوم Finger Prints تعلق گرفت. همچنین در بخش Best Pop Vocal Album ، این آلبومها کاندید بودن :

 Back To Basics (Christina Aguilera) (کلیک کنید)
Back To Bedlam (James Blunt)
The River In Reverse (Elvis Costello & Allen Toussaint)
Continuum (John Mayer)
FutereSex/LoveSounds (Justin Timberlake)
 

 

با وجود اینکه به جرات میشه گفت جایزه باید به James Blunt میرسید ، به John Mayer برای آلبوم Continuum تعلق گرفت. جوایز دیگه این بخش اینگونه تقسیم شد : بهترین خواننده زن (Christina Aguilera برای آهنگ Ain’t No Other Man) ، بهترین خواننده مرد (John Mayer برای آهنگ Waiting On The World To Change) ، بهترین گروه (Black Eyed Peas برای آهنگ My Humps) ، بهترین آهنگ دو نفره (Tony Bennett و Stevie Wonder برای آهنگ For Once In My Life) ، بهترین آهنگ بدون کلام (George Benson و Al Jerreau برای آهنگ Mornin)

 

DANCE:

 این بخش در 2 رشته برگزار شد. کاندیدهای بهترین آلبوم Electronic/Dance عبارت بودند از :

 

Supernature (Goldfrapp)
Confessions On A Dance Floor (Madonna)
A Lively Mind (Paul Oakenfold)
Fundamental (Pet Shop Boys)
The Garden (Zero 7)
 

 

با ادای احترام فراوان این جانب نسبت به  Zero 7 و آلبوم فوق العادهء The Garden ، جایزه در این بخش به بهترین انتخاب ممکن ، Madonna برای آلبوم Confessions On A Dance Floor ، تعلق گرفت (کی میتونه در مورد این آلبوم مدونا یه نقد درست درمون بنویسه بذاریم اینجا ؟. واسه این میگم که مطمئنا اکثرتون این آلبوم رو شنیدین). جایزه بهترین Dance Recording هم به Justin Timberlake برای آهنگ SexyBack رسید.

 

TRADITIONAL POP:

 کاندیدهای بهترین آلبوم پاپ سنتی (قومی یا هر ترجمه دیگه ای که برای Traditional میذارین !!!!) عبارت بودند از :

Duets: An American Classic (Tony Bennett)
Caught In The Act (Michael Buble)
WinterSong (Sarah McLachlan)
Bette Midler Sings The Peggy Lee Songbook (Bette Midler)
Timeless Love (Smokey Robinson)

با ادای احترام فراوان این جانب نسبت به Sarah McLachlan و Michael Buble ، جایزه در این بخش به بهترین انتخاب ممکن ، Tony Bennett برای آلبوم Duets ، تعلق گرفت. یه آلبوم فوق العاده که اگه با موزیک Jazz حال میکنین پیشنهاد میکنم حتما برین دنبالش.

 

ROCK:

 کاندیدهای بخش بهترین آلبوم راک سال عبارتند از :

Try! (John Mayer Trio)
Highway Companion (Tom Petty)
Broken Boy Soldiers (The Raconteurs)
Stadium Arcadium (Red Hot Chili Peppers)
(کلیک کنید)
Living With War (Neil Young)

 جایزه در این بخش به بهترین انتخاب ممکن ، Red Hot Chili Peppers برای آلبوم Stadium Arcadium ، تعلق گرفت. همچنین جایزه بهترین آهنگ راک هم به Dani California از همین آلبوم اختصاص یافت. جوایز دیگهء این بخش اینگونه تقسیم شد : بهترین Solo Rock Vocal (Bob Dylan برای آهنگ Someday Baby) ، بهترین گروه راک (Rufus Buck & The Grapes برای آهنگ It’s Hard) ، بهترین هارد راک (Wolfmother برای آهنگ Woman) ، بهترین متال (Slayer برای آهنگ Eyes Of The Insane) و بهترین راک بدون کلام (The Flaming Lips برای آهنگ The Wizard Turns On …)

 

ALTERNATIVE:

 کاندیدهای بهترین آلبوم آلترناتیو سال عبارتند بودند از:

Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not (Arctic Monkeys)
At War With The Mystics (The Flaming Lips)
St. Elsewhere (Gnarls Barkley)
(کلیک کنید)
Show Your Bones (Yeah Yeah Yeahs)
The Eraser (Thom Yorke)
(کلیک کنید)

 با وجود اینکه به اعتقاد من (شاید با کمی تعصب!) جایزه به Thom Yorke میرسید ، جایزه امسال به Gnarls Barkley با آلبوم St. Elsewhere تعلق گرفت.

 R&B:

 کاندیدهای بخش بهترین آلبوم R&B عبارت بودند از:

The Breakthrough (Mary J. Blige)
Unpredictable (Jamie Foxx)
Testimony (India Arie)
3121 (Prince)
Coming Home (Lionel Richie)
 

جایزه در این بخش به Mary J. Blige برای آلبوم The Breakthrough تعلق گرفت. همچنین آهنگ Be Without You از همین آلبوم باعث شد که جوایز بهترین خواننده زن و بهترین آهنگ R&B هم به این خواننده تعلق بگیره . جوایز در رشته های دیگه این بخش اینگونه تقسیم شد : بهترین خواننده مرد (John Legend برای آهنگ Heaven) ، بهترین گروه یا آهنگ دو نفره (John Legend و Joss Stone برای آهنگ Family Affair) و بهترین آهنگ سنتی (George Benson و Al Jarreau برای آهنگ God Bless The Child)

 

RAP: 

 کاندیدهای بهترین آلبوم رپ عبارت بودند از:

Lupe Fiasco’s Food & Liquor (Lupe Fiasco)
Release Therapy (Ludacris)
In My Mind (Pharrell)
Game Theory (The Roots)
King (T.I.)
 

 جایزه در این بخش به Ludacris برای آلبوم Release Therapy تعلق گرفت. جوایز این بخش اینگونه تقسیم شد : بهترین Rap Solo (T.I. برای آهنگ What You Know) ، بهترین گروه یا اجرای دو نفره (Chamillionaire و Krayzie Bone برای آهنگ Ridin) ، بهترین همکاری (Justin Timberlake و T.I. برای آهنگ My Love) و بهترین آهنگ (Pharrell برای آهنگ Money Maker)


ادامه دارد …

 

 

 

 

 

 

Christina Aguilera – Back To Basics

خب این اولین پست این وبلاگ هست که کس دیگه ای نویسندهء اونه . احتمالا تا حالا موسیقی مورد علاقهء من رو شناختین . این آلبوم رو من نشنیدم . خواننده اش هم به هیچ وجه جز خواننده های پاپ مورد علاقهء من نیست. اما فکر کنم بهتر باشه این وبلاگ بتونه تمام سلیقه ها رو راضی نگه داره . برای همین در درجه اول از آقای شایان ( shayan_ghias@yahoo.com ) بابت ارسال این نوشته تشکر میکنم . دوم اینکه بقول مرسوم تمام جاها این نوشته تماما نظر جناب آقای شایان هست و من چون این آلبوم رو نشنیدم هیچ نظری در این مورد ندارم . سوم اینکه : میتونه خیلی خوب باشه که باقی دوستان هم با رعایت خط مشی وبلاگ ، نقدهای خودشون رو ارسال کنن.

———–

سلام، این بار من می‌خوام به جای آقای بردیا یه چیزایی در مورد آلبوم آخر کریستینا اگیلرا (Christina Aguilera) یعنی Back to Basics بنویسم. اول بیاین کریستینا رو بیشتر بشناسیم. کریستینا ماریا اگیلرا در 18 دسامبر 1980 در استاتن آیلند، در نیویورک به دنیا اومد. یعنی الان تقریبا 27 سالشه و در اوج به سر می‌بره. پدرش گروهبان ارتش امریکا و مادرش، شلی فیدلر معلم اسپانیایی بود. جالب اینجاست که وقتی که این دو ازدواج کردن مادرش 20 سال و پدرش 31 سال داشت. خب به نظرتون چه اتفاقی افتاد؟ پدر مادر کریستینا کوچولو وقتی که اون فقط 7 سال داشت از هم طلاق گرفتن و مادرش، کریستینا و خواهرش رو پیش مادربزرگشون در پنسیلوانیا برد. می‌تونیم بگیم که مادربزرگش اولین کسی بود که کریستینا رو کشف کرد. بله، کریستنا در 14 سالگی اولین آهنگش رو با یه خوانندهء ژاپنی به نام Keizo Nakanishi خوند و مادربزرگش به استعداد اون در خوانندگی پی برد. البته خود کریستینا از همون زمان کودکی می‌خواست خواننده بشه و توی شوهای مدرسه‌ای فعالیت می‌کرد. حتی در 12سالگی در اجرای The Mickey Mouse club در کنار بریتنی اسپیرز، کری راسل (Keri Russell) و جاستین تیمبرلیک حضوری موفق داشت. کم کم به اون لقب «the little girl with the big voice» دادند و وارد دنیای خوانندگی شد. در سال 1998 شاهد اولین کار موثر اون هستیم؛ آهنگ «Reflection» که برای کارتون Mulan شرکت دیزنی خوانده شد. این آهنگ آن قدر مورد توجه قرار گرفت که هنوز یک هفته نگذشته بود که کمپانی RCA Records به سراغش اومد و به این ترتیب کریستینا با همکاری Steve Kurtz اولین آلبومش، یعنی Christina Aguilera رو در سال 1999 به بازار داد. آلبومی که 14 میلیون نسخه فروش داشت و بسیار مورد توجه قرار گرفت و درGrammy Award عنوان Best New Artist رو از آن خودش کرد. با این حال کریستینا از عکس کاور و آهنگای این آلبوم زیاد راضی نبود. همچنین با تهیه کننده مشکل داشت ( بگذریم که کارشون به دادخواهی هم کشید ). در سال 2002 Stripped به بازار اومد، آلبومی که همونطور که از اسمش پیداست شروع تازه ای برای کریستینا بود؛ می‌شه در اکثر مجلات صاحب نام اون دوره عکس‌های عریان یا نیمه‌عریان کریستینا رو پیدا کرد. منتقدین در آمریکا در موردش منفی می نوشتند. اما در سایر نقاط دنیا طرفدارانش بیشتر و بیشتر می‌شدند. اگر بخوام در مورد افتخارات و جایزه‌هایی که با این آلبوم به خانه برد بنویسم، از بحث منحرف می‌شیم. کریستینا در این آلبوم خودش رو پیدا کرد، صدای خودش، سبک خودش، و موسیقی خودش. Rhythm and blues, gospel, soul, balladry, pop rock, hip-hop  و jazz اینا سبک‌هایی هستند که در این آلبوم کار شده! ما اینا رو در آلبوم Back to Basics هم خواهیم دید. خودش در مورد Stripped می‌گه «reflection of her darker self» بازتاب شخصیت تیره‌ترش. وقتشه که بریم سراغ معرفی آلبوم…

آلبوم سوم انگلیسی زبان Christina Aguilera، با عنوان Back To Basics در تاریخ 15 آگوست 2006 در امریکا منتشر شد. در 13 کشور رتبۀ 1 شد. سینگل‌های این آلبوم یعنی Ain’t No Other Man و Hurt بسیار موفق بودند و مورد توجه قرار گرفتند. رتبۀ 6 در امریکا و 3 در انگلستان برای Ain’t No Other Man. همچنین رتبۀ 4 در United World Chart  و 18 در Billboard Charts قسمتی از افتخارات آهنگ Hurt بود. در مورد جایزه‌هایی که این آلبوم برده؛ فقط می‌تونم لینک وکی‌پدیا رو در انتهای این پست قرار بدم، چون این‌قدر زیاده که اینجا جا نمی‌شه! در بیش از 35 کشور عنوان آورده! در مورد آمار فروش این آلبوم هم باید بگم که در هفتۀ اول 350 هزار تا فروش داشته و تا الآن یعنی تقریبا 6 ماه بعد از انتشار، 3 میلیون فروش داشته، که این رقم در حال افزایشه.

این آلبوم 22 تا آهنگ در 2 CD داره، که می‌تونین 78:25 دقیقه از اون لذت ببرین. حالا بگین ببینم ترجمۀ فارسی Back to Basics چی می‌شه؟ «بازگشت به اصول» ؟ من دوست دارم اینجوری ترجمه کنم: «بازگشت به گذشته‌ها». چون در اکثر آهنگای این آلبوم می‌تونیم مزه‌هایی از موسیقی کلاسیک رو بچشیم. این مساله اولین چیزیه که حتی با یه بار گوش دادن آلبوم می‌شه فهمید. ظرافت کریستینا در ترکیب گذشته و حال قابل تحسین‌ست. تقریبا در تمام آهنگ‌ها تکنیک‌های جدید به خصوص دخل و تصرف‌های DJ رو پیدا می‌کنیم. بعضی‌ها از اصالت آهنگ‌ها صحبت می‌کنند و این را باعث محبوبیت اون می‌دانند. همون منتقدینی که در مورد آلبوم Stripped بد می‌گفتند؛ این بار کریستینا رو تحسین کردند. خود کریستینا Back to Basics رو این‌طور توصیف می‌کنه: «a throwback to the 20s, 30s, and 40s-style jazz, blues, and feel-good soul music, but with a modern twist.». این آلبوم به چه سبکی کار شده؟ می‌تونم بگم که تنها Rock Alternative کار نکرده!!! بیشتر از همه می‌تونیم بگیم به Pop و R&B نزدیکه. اگر یه نگاه کلی به ترانه‌های این آلبوم که اکثر کار خود کریستیناست بندازیم، می‌فهمیم که حرفش حرف Love، و سخنش سخن عشق‌ست! شاید همین دلیل محبوبیت باورنکردنی‌اش باشد. البته رگه‌هایی از Stripped در اینجا هم مشاهده می‌شه. یه نگاهی به عکس بالا بندازین… می‌گویند که کریستینا با این مدل موی جدیدش شبیه Marilyn Monroe شده (1926-1962 Hollywood actress and s*x symbol famous for her roles as the s*xy “dumb blond”)! آخرین نکته رو هم بگم و بعد بریم سراغ نقد تک تک آهنگ‌ها؛ حضور لیندا پری Linda Perry در این آلبوم پر رنگ‌تر از بقیه‌ست. نه تنها به عنوان تهیه‌کننده بلکه به عنوان ترانه‌نویس، گیتار، بیس، میکس، کُر، پیانو و … در کنار کریستینا کار کرده. حالا خانم پری کی هست؟ موسیقیدان و ترانه‌نویس آمریکایی که الان 42 سالشه و کارهایی با گوئن استفانی، پینک، رابی ویلیامز، انریکه و جیمز بلانت داشته. «Beautiful» از کارهای ایشونه. در کل شخصیت برجسته‌ای برای کریستیناست.

اول با Intro شروع می‌شه، کریستینا زمینه رو برای مخاطبش ایجاد می‌کنه و رسماً می‌گه : «I’m going back to basics » . حالا نوبت به یک آهنگ Jazz به نام Makes Me Wanna Pray می‌رسه، آهنگی با کُر فراوان. یک شروع نچندان عالی با آهنگی که نمی‌شه گفت در خاطر کسی بمونه. Back in the Day، آهنگ سوم، که مثل اکثر آهنگای بعدی با دستکاری‌های MR. DJ شروع می‌شه. کریستینا ما رو به گذشته دعوت می‌کنه. کلاً آهنگ بامزه‌ایه. وقتشه که خودمان را برای یک شروع طوفانی آماده کنیم، Ain’t No Other Man. با صدای ترمپت و سپس فریاد کریستینا شروع می‌شه. یک ریتم تند در ادامه، با تنظیم صدای بک‌گراند زیرکانه. راستی اسم آهنگ از اینجا آمده : «Ain’t no other man, can stand up next to you» هیچ مرد دیگری نمی‌تونه به پای تو برسه! آهنگ بعدی، Understand، آهنگ مورد علاقۀ من، ترانۀ قشنگی داره. و بعد Slow Down Baby، آهنگی نچندان برجسته. Oh Mother، به اینجا که می‌رسیم، انگار کریستینا می‌خواد به ما یه استراحتی بده! 6 آهنگه قبلی از یه متُد پیروی می‌کردند، و تکراری شده بودند. اما Oh Mother یه آهنگ آروم با فراز و فرودهایی تاثیرگذار که به داستان غم‌انگیز مادر کریستینا پرداخته. همان‌طور که گفتم، پدر کریستینا ارتشی بوده، و به نظر می‌رسه که همسرش رو بسیار آزار می‌داده. خب، تو هم اگر جای کریستینا بودی یه آهنگ برای دلداری مادر مظلومت می‌خوندی، نه؟ F.U.S.S. یعنی چی؟ گفته می‌شه یعنی F*** U یا Forget U  یا For U  Scott Storch !!! استورچ تهیه‌کنندۀ تعدادی از آهنگای آلبوم قبلی کریستینا بود که در این آهنگ شسته می‌شه! به دلیل مسائل حاشیه‌ای ناشی از دعوت نکردن او در Back to Basics ایجاد شده بود. (کریستینا در مسائل حاشیه‌ای کم نمی‌آره، با Mariah Carrey  و Eminem هم مورد داشته!) On Our Way، یه ریتم قدیمی پرداخته شده با تکنیک‌های جدید. Without You را به طرفدارن Mariah Carrey پیشنهاد می‌کنم. آهنگ‌های باقی ماندۀ این CD با ارزش‌اند؛ اما بیاین بریم CD دوم رو گوش کنیم. کریستینا ما رو به سیرک خودش می‌بره. این رو بگذاریم به حساب نبوغ کریستینا که حرفهایش رو به این شکل منتقل می‌کنه، نمادهایی شیرین و به یادماندنی. Enter The Circus، یک شروع از نوع سیرکی! می‌شه گفت یک هیجان کاذب برای ادامه دادن. Welcome، پر از توصیفات، آهنگی زیبا که باید بشینی و فکر کنی به ترانه‌اش. Candyman، این آهنگ رو فقط می‌شه اینجوری توصیف کرد : «a throwback to the 20s, 30s, and 40s-style jazz, blues, and feel-good soul music, but with a modern twist.» . منتظر این آهنگ باشین، قراره سینگل سوم آلبوم باشه… می‌رسیم به Nasty Naughty Boy و I Got Trouble، دو آهنگ کاباره‌ای، مربوط به 3 نیمه شب به بعد. گویی I Got Trouble را روی صفحۀ گرام ضبط کرده‌اند. اگر آخر کلیپ Ain’t No Other Man را دیده باشید، حتماً ای
ن آهنگ را به خاطر می‌آورید. اما بعد از این دو آهنگ سنگین، با یک چیزی که احساسات‌تان را مخاطب قرار بده چطورین؟
Hurt، می‌شه در موردش کلمۀ «فوق‌العاده» را به کاربرد. حتی از آهنگ Beautiful در آلبوم قبلی هم استثنایی تره. Mercy on Me، با صداهای کلیسایی شروع می‌شه. و سپس دو آهنگ خیلی آروم داریم، Save Me From Myself و The Right Man، بدون صدای کریستینا در بک‌گراند! این صدای بک‌گراند در اکثر آهنگ‌های پیشین بسیار جذاب بود اما باعث خستگی می‌شد. Save Me from Myself با گیتار آکوستیک آرامش را به شما باز می‌گردونه. The Right Man از یک دید می‌شه با Hurt مقایسه‌اش کرد، اما اینجا داستان داستانه کریستیناست، که در نهایت مردش رو پیدا می‌کنه. شاید بهترین پایانی که بشه برای یک آلبوم در نظر گرفت. معمولاً آهنگ‌های پایانی آلبوم‌ها توجه‌ام رو جلب نمی‌کنه؛ اما اولین بار که این آلبوم رو گوش دادم، این آهنگ برام جالب و دوست‌داشتنی بود، به طوری که سریع رفتم ترانۀ آهنگ رو از اینترنت پیدا کردم و …

 راستی، می‌دونین که The Right Man کیه؟ Jordan Bratman تهیه‌کنندۀ 30 ساله، که در زمستان 2005 با Christina Aguilera ازدواج کرد.

This is a concept album that follows a bold, set vision,» stated Aguilera. «The touchstones are Billie Holiday, Otis Redding, Etta James and Ella Fitzgerald… what I used to call my ‹fun music› when I was a little girl

لینک‌های مرتبط:

 سایت رسمی US

کریستینا اگیلرا در ویکی‌پدیا

جدول Peak position and certification در ویکی‌پدیا

عکس پشت جلد آلبوم

 

 [یک نفر هست که باید ازش تشکر کنم؛ آقای بردیا، که به من این فرصت رو داد تا در وبلاگش چیزی بنویسم. مرسی]