My Favorite News

بردیا برجسته نژاد : شاید این چند خبری که در هفته‌ی گذشته برای من جالب بوده‌اند و در فیسبوک در موردشان صحبت کرده‌ایم، برای شما هم جالب باشند.

گروه Bury Your Dead سال 2001 فعالیتش را در ژانر متال‌کُر آغاز کرد. بین سالهای 2003 تا 2008 این گروه گیتاریستی به نام اریک الیس داشت که وقتی گروه را ترک کرد علت آن را تفاوت کاراکتر او با دیگر اعضای گروه عنوان شد. حالا ماجرا از این قرار است که تا چند ماه دیگر آلبوم انفرادی اریک الیس منتشر خواهد شد. احتمالا هنوز این خبر برایتان جالب و قابل توجه نبوده! پس باید این را اضافه کنم که اریک الیس در سال 2012 به جرم سرقت مسلحانه، باجگیری، ضرب و جرح منجر به مرگ، قاچاق کوکائین، حمله مسلحانه به منازل و هر خلاف دیگری که فکرش را می‌کنید به تحمل 20 سال زندان محکوم شد و در حال حاضر در حال سپری کردن اولین سال محکومیتش در زندان است. این یعنی آنکه این آلبوم را در زندان ساخته و ضبط کرده و قرار است از همان طریق هم منتشرش کند. موسیقی گروه BYD برای من جذاب نیست، اما واقعا دلم می‌خواهد آلبوم سولوی این آدم را بشنوم!

حتما نام گروه روسی  Pussy Riot را شنیده‌اید. این گروه که از سه دختر جوان تشکیل شده است بعد از اینکه چند اجرای عجیب و غریب و غافلگیرکننده در روسیه بر علیه مقامات دولتی و سیاستهایشان داشتند به جرم تهدید امنیت ملی و توهین بازداشت و دو نفرشان محکوم به 2 سال حبس شدند. این مسئله سر و صدای زیادی در دنیا به پا کرد تا جایی که کشورهای مختلف را وادار کرد نسبت به این بی عدالتی واکنش نشان بدهند. خبر آنکه لیست بلندی که بیش از 100 هنرمند و ستاره موسیقی آن را در دفاع از اعضای گروه و آزادی آنها امضا کرده‌اند به تازگی چند امضای جدید گرفته است که معروفترین‌هایشان پل مک کارتنی، اعضای گروه یوتو و بروس اسپرینگستین هستند. پیش از این گروه‌ها و هنرمندانی زیادی این نامه را امضا کرده‌اند که از میان آنها می‌توان به ریدیوهد، ادل، مدونا، پتی اسمیت، یوکو اونو (همسر جان لنون)، استینگ و خیلی‌های دیگر اشاره کرد. با این وجود این امضاها، اعلامیه‌ها و حتی اعتصاب غذای اعضای گروه در زندان نتوانسته تا به امروز کمکی به شرایطشان بکند. دو روز پیش برای چندمین بار درخواست آزادی به قید ضمانت ماریا، یکی از اعضای گروه، از طرف دادگاه رد شد.

قرار است در ماه سپتامبر یک حراجی در انگلستان نوار کاست دموی نایاب و نادری از سال 1986، زمانی که هنوز Radiohead اسمش On a Friday بود را به حراج بگذارد. در این کاست دمو 9 آهنگ ضبط شده است. آن هم در زمانی که هنوز ریدیوهد آلبومی منتشر نکرده بود و بعدتر هم هیچ کدام از این آهنگها در هیچ کدام از آلبومها منتشر نشد. جالب است که بدانید این کاست دمو را یکی از دوستان اعضای گروه در زمان مدرسه به حراج گذاشته است. این آقا چند عکس از خودش به همراه چهار عضو گروه که در کتاب سال مدرسه چاپ شده بود را هم برای اثبات ادعایش به همراه دارد (در آن موقع هنوز جانی گرینوود عضو گروه نبود) اینطور که پیش بینی می‌شود این کاست احتمالا به مبلغ حدود 1000 پوند فروخته خواهد شد.

My Favorite News

بردیا برجسته نژاد: شاید این چند خبری که در هفته‌ی گذشته برای من جالب بوده‌اند و در فیسبوک در موردشان صحبت کرده‌ایم، برای شما هم جالب باشند.

خبر آنقدر ناراحت کننده و شوک برانگیز است که برای چند لحظه تمام بدنم یخ می‌کند و مبهوت به عکس خیره می‌شوم. کوری مانتیث، بازیگر نقش فین هادسن در سریال موزیکال Glee، شنبه‌ی هفته‌ای که گذشت در سن 31 سالگی در اتاق هتل محل اقامتش در ونکوور به دلیل مصرف بیش از اندازه‌ی هرویین و الکل از دنیا رفت. باور کردنی نیست! فین هادسن، پسر ساده و جوان و سر به زیر، سالم‌ترین عضو کلاب موسیقی مدرسه، الگوی تمام بچه‌ها که همیشه برای مشکلاتشان راه حلی در آستینش داشت، در سریال Glee توسط جوانی به نام کوری مانتیث ایفا می‌شد که خودش زندگی روشن و مثبت و امیدوار و سالمی نداشت. خبر فوت او درست یک روز بعد از انتشار خبر حضور آدام لمبرت در سیزن جدید سریال Glee منتشر شد. حالا باید دید چه بلایی سر یکی از کلیدی‌ترین کاراکترهای سریال خواهد آمد. روحش شاد… دلم برای فین هادسن تنگ خواهد شد.

خیالتان را راحت کنم. خبری که از یک سال پیش مدام در گوشمان زمزمه کرده‌اند، یعنی انتشار آلبوم جدید Tool در سال 2013، باز هم از واقعیت فاصله گرفت و با تاخیر  مواجه شد. در حال حاضر بطور قطع انتشار این آلبوم امسال منتفی شده و قرار است اوایل سال 2014 آلبومی را که بیش از همیشه طول کشیده است را بشنویم. اینطور که بنظر می‌آید این آلبوم قرار است حرکت و تحول عظیمی در فعالیت مینارد و Tool باشد که پیش بینی زمان انتشارش با این همه تردید و شک همراه بوده است. این همه به تاخیر افتاده. عنوان آلبوم جدید Halfway There خواهد بود که قرار بعد از گذشت هشت سال از زمان انتشار آخرین آلبوم Tool یعنی 1000 Days به بازار بیاید. هشت سال آنقدر مدت زمان زیادی برای فاصله افتادن بین دو آلبوم است که انتظار طرفداران زیاد و راضی کردنشان سخت باشد.

مشهورترین مجله‌ی موسیقی دنیا، Rolling Stone، با عکس روی جلد آخرین شماره‌اش مخاطبینش را حسابی غافلگیر و در عین حال عصبانی کرده است. آنطور که همیشه رسم بوده عکس روی جلد این مجله از پرتره‌ی راک استارها و سلبریتی‌های دنیای موسیقی انتخاب می‌شد، تا حدی که قرار گرفتن عکس هر کسی روی جلد مجله‌ و زیر اسم Rolling Stone افتخار محسوب می‌شد. اما اینبار روی جلد این مجله عکس جوهر سارنایف، عامل بمب گذاری بوستون که منجر به کشته شدن 3 نفر و زخمی شدن 260 نفر شده است را می‌بینید! در این شماره مطلبی در خصوص سارنایف چاپ شده مبنی بر اینکه چگونه یک جوان دوست داشتنی و یک دانش آموز موفق از خانواده فاصله می‌گیرد، اسیر تروریسم و تبدیل به یک هیولا می‌شود. همین عکس باعث شده که در کنار واکنش مردم، چهره‌ها و هنرمندان صاحب نام نیز نسبت به این مسئله عکس‌العمل نشان بدهند و تعدادی از آنها نیز همکاری با رولینگ استون را تحریم کنند. اما از میان واکنشها از همه تندتر نامه‌ی بلند بالای دیوید دریمن، رهبر و خواننده گروه Disturbed، است که در آن رولینگ استون را متهم به حمایت از تروریسم کرده و در انتها نامه را با «بروید به جهنم» امضا کرده است. این عکس، با آن موی فر و نگاه مستقیم، وقتی که روی جلد رولینگ استون چاپ شده بی اختیار آدم را به یاد عکس معروف جیم موریسون می‌اندازد!

حدود 6 سال پیش گروه Beatallica را در همین وبلاگ معرفی کرده بودم. اگر یادتان باشد این چهار دیوانه تلفیقی از موسیقی دو گروه صاحب نام The Beatles و Metallica را به شکلی کاملا جدی به نمایش می‌گذارند. فقط یک نگاه به اسم اعضای گروه کافی‌ست تا عمق سرسپردگی آنها را به این دو اسطوره موسیقی درک کنید: جیمز لنفیلد (جیمز هتفیلد + جان لنون)، جرج همتسون (جرج هریسون + کرک همت)، کلیف مک برتنی (کلیف برتون + پال مک کارتنی) و رینگو لارز (رینگو استار + لارس آلریش). آنها به تازگی سومین آلبوم خود را با نام Abbey Load منتشر کرده‌اند. بله! عنوان این آلبوم یعنی Abbey Load ترکیبی از عناوین Abbey Road از گروه بیتلز و Load از متالیکاست!

وارگ ویکرنس، مغز متفکر پروژه‌ی Burzum، دوباره دردسر ایجاد کرده است. حتما می‌دانید که ویکرنس به جرم قتل گیتاریست گروه Mayhem با وارد کردن 23 ضربه چاقو، حدود 15 سال از عمرش را در زندان سپری کرده و چند آلبومش را نیز در همان زندان ضبط کرده است. حالا دو سال از زمان آزادی او از زندان می‌گذرد و بنظر می‌رسید بعد از انتشار دو آلبوم در دوران آزادی دوباره به جریان طبیعی موسیقی بازگشته است. اما حالا اتفاقی که افتاده این است که پلیس فرانسه ویکرنس را به اتهام اینکه ممکن است قصد انجام عملیات تروریستی منجر به قتل عام داشته باشد را بازداشت کرده است. پلیس دلایل زیادی را برای این نتیجه گیری عنوان کرده که مهمترین‌شان این است که مشخص شده ویکرنس یکی از 530 نفری بوده که با آندرس برویچ، کسی که با بمب گذاری 77 نفر را در نروژ کشت، در ارتباط بوده است. حالا باید ببینیم آلبوم بعدی Burzum در استودیو ضبط خواهد شد یا در زندان!

Philip Anselmo / Endless Melancholy / oOoOO

بردیا برجسته نژاد: نیم نگاهی بیاندازیم به سه آلبومی که این اواخر منتشر شده‌اند.

 Philip H. Anselmo and The Illegals – Walk Through Exits Only

فیلیپ انسلمو، اسطوره‌ی موسیقی متال، رهبر گروه منحل شده‌ی Pantera و خواننده فعلی گروه Down، چند روز دیگر، یعنی دو هفته بعد از تولد 45 سالگی‌اش، اولین آلبوم انفرادی خود را منتشر خواهد کرد. این آلبوم برای انسلمو قدم بزرگی در سابقه‌ی فعالیتش خواهد بود. او حالا بعد از 30 سال فعالیت، بعد از 30 سال سرک کشیدن در موسیقی متال، بعد از رهبری Pantera، بعد از همکاری بعنوان خواننده و گیتاریست مهمان در گروه‌هایی نظیر Alice in Chains, Anthrax, Slayer, Sepultura, Biohazard و بیش از 20 گروه دیگر، در میانه‌ی فعالیت در Down، به نقطه‌ای رسیده که اولین حرکت انفرادی خود را رقم زده است. با وجود این، برای منی که از طرفداران قدیمی او هستم این آلبوم چندان جذاب و دوست داشتنی نبود. بر خلاف آن چیزی که قبلا از او شنیده‌ایم انگار که زیبایی و قدرت و شکوه را از او گرفته باشند و تنها خشم و بهم ریختگی و بلاتکلیفی را باقی گذاشته باشند. اگر طرفدار موسیقی متال و انسلمو هستید باید بفهمید اوضاع از چه قرار است! در غیر اینصورت اگر آلبوم را گوش نکنید چیزی از دست نخواهید داد.

Endless Melancholy – Epilogue

یادم نیست کجا، در کدام وبلاگم بود که چیزی در مورد آلبوم «موسیقی برای صبحهای آرام» نوشته بودم. آلبوم مسحور کننده‌ای از یک هنرمند جواب اوکراینی به اسم اولکسی ساکویچ، با نام هنری Endless Melancholy. او آلبوم جدید خود را با عنوان Epilogue به معنی حسن ختام به تازگی منتشر کرده است. چیزی که در مورد او همیشه برایم جالب بوده انتخاب بسیار هوشمندانه‌ی اسامی آهنگهاست. یعنی انگار او ابتدا تصاویری را در ذهنش دارد، بعد برای آن تصویر یک اسم انتخاب می‌کند و در نهایت برای آن اسم یک آهنگ می‌سازد. یادتان بیاید اسامی آهنگهای همان آلبوم «موسیقی برای صحبهای آرام»: تولد، آرام، نور، محو شدن، سپیده دم ساکت و گرگ و میش خاکستری، آهنگی برای تماشای بارش برف. اینها یعنی پیانو در زیر انگشتان او مانند قلموی روی بوم است. نتها تصویر می‌سازند و همین نقطه‌ی عطف آثار اوست. در آلبوم جدید هم همین را تجربه خواهید کرد: نجواهای ناپدید کننده، رودهای زمان، نوستالژی، حسن ختام. او یکی از بهترینهایی‌ست که می‌داند چه چیزی از موسیقی، از پیانو، از من و شما، و از زندگی می‌خواهد.

oOoOO – Without Your Love

احتمالا درست حدس زده‌اید! وقتی اولین آلبوم oOoOO را سه سال پیش، زمانی که به تازگی منتشر شده بود، دانلود کردم تنها دلیلم نام عجیب و بامزه‌ی آن بود. اما حالا کریس دکستر، هنرمند و تهیه کننده‌ی جوان آمریکایی، با نام هنری oOoOO (که هنوز نمی‌دانم چه فلسفه‌ای پشت آن است!) تبدیل شده به یکی از موزیسن‌های مورد علاقه‌ام در ژانر دارک امبینت. اما اگر بخواهیم حرفه‌ای تر به آن نگاه کنیم، ژانر کریس دکستر در یکی از زیرشاخه‌های موسیقی هاوس به نام ویچ هاوس قرار می‌گیرد، ژانر عجیب و غریبی که هنرمندان بسیار محدودی را به خود جذب کرده. به تازگی oOoOO دومین آلبوم خود با نام Without Your Love، بعد از انتشار یک EP که اواخر سال گذشته به بازار آمد، منتشر کرده است. چیزی که می‌شنوید به همان اندازه‌ای که می‌تواند لذت بخش باشد، ممکن است آزارتان بدهد! اگر حس و حال متفاوتی نسبت به آن چیزی که قرار است بشنوید داشته باشید یا چندان گوش شما به بازی‌های موسیقی الکترونیک آشنا نباشد، oOoOO و اصولا دارک امبینتی که ریشه در ویچ هاوس دارد، نه تنها بریتان جذاب نیست بلکه به زور می‌توانید آن را موسیقی بدانید! پیشنهاد من این است که اگر هم علاقه‌ای به این ژانر ندارید بعنوان تجربه آن را مزه مزه کنید.

My Favorite News

بردیا برجسته نژاد: شاید این چند خبری که در هفته‌ی گذشته برای من جالب بوده‌اند و در فیسبوک در موردشان صحبت کرده‌ایم، برای شما هم جالب باشند.

چیزی که شاید بیشتر برایمان جا افتاده باشد این است که یک هنرمند صاحبنام تا وقتی که زنده است آثارش خرید و فروش می‌شود و وقتی که از دنیا رفت هر آن چیزی را که در اختیار داشته است. اما به تازگی در یک حراج در انگلستان یک مشت موی سر میک جاگر، خواننده‌ی فوق مشهور گروه The Rolling Stones، در حالی به قیمت 4000 پوند فروخته شد که جناب میک جاگر در 70 سالگی همچنان مشغول ورجه وورجه کردن بر روی استیج است! فروشنده‌‌ موهای آقای جاگر خانم کریسی شریمپتون، دوست دختر زمان جوانی میک جاگر، بین سالهای 1963 و 1966، است و اینطور که صحبت شده قرار است این پول در انجمن خیرخواهانه‌‌ای که برای افرادی‌ست که به دلایلی دچار نقص در چهره شده‌اند خرج شود. خانه‌ی حراج بونهام، محلی که موهای میک جاگر به آن راه یافته است، قبلا نیز در زمینه موسیقی حرکتهایی کرده که بعنوان مشهورترین‌هایش می‌توان به دست نوشته‌ی دیوید بویی از آهنگ The Jean Genie به مبلغ 18750 پوند و گیتار جیمی پیچ به مبلغ 26250 پوند اشاره کرد.

شک نکنید اگر یک روزی فرا برسد که در آن دیوید لینچ تمام شود، آن روز پایان دنیا خواهد بود! مشهورترین کارگردان ساختارشکن حال حاضر دنیا، دیوید لینچ، دومین آلبوم استودیویی خود را یک هفته‌ی دیگر بطور رسمی منتشر خواهد کرد. این آلبوم شامل 11 آهنگ به سبک بلوز مدرن، ساخته‌ی دیوید لینچ و یک کاور از آهنگ The Ballad of Hollis Brown اثر باب دیلن خواهد بود. نکته‌ی جالب اینکه سینگل اصلی آلبوم که از روی آن میوزیک ویدئو هم ساخته شده در اصل بین خود آهنگهای اصلی آلبوم نیست! بلکه یک Bonus در iTunes به اسم I’m Waiting Here با حضور هنرمند محبوب دلها، Lykke Li، است. آخرین فیلم لینچ به اسم Inland Empire محصول 2006 نتوانست چندان مخاطبینش را راضی نگه دارد. اما لینچ امسال دو حرکت نیز در دنیای تصویر انجام داده است: ساخته ویدئوی Came Back Haunted برای Nine Inch Nails و ساخت یک فیلم مستند کوتاه 8 دقیقه‌ای به اسم Idem Paris که در یوتیوب منتشر شده است.

چهارشنبه‌ی هفته‌ی پیش بود که درست چند ساعت بعد از انتشار ویدئوی جدید جاستین تیمبرلیک، آهنگ Tunnel Vision از جدیدترین آلبومش، The 20-20 Experience، این ویدئو بدلیل داشتن صحنه‌های برهنگی از روی یوتیوب حذف شد. در این ویدئو دخترهای برهنه‌ای در کنار تیمبرلیک که لباس کامل پوشیده، در ترکیبی از سایه و روشن، در حال رقص دیده می‌شوند. اما بعد از گذشت کمتر از یک هفته این ویدئو با برچسب «استنثا بدلیل مورد هنری» با برچسب نمایش برای بالای 18 سال به یوتیوب بازگشت. این مسئله باعث کمی جنجال رسانه‌ای نیز شد که علت اصلی آن ممنوع شدن ویدئوی دیگر چند هفته قبل و به همین دلیل بود. چند هفته پیش ویدئوی جدید رابین تیک با عنوان Blurred Lines نیز به دلیل برهنگی از یوتیوب حذف شد و با وجود تلاشها نتوانست برچسب استثنا را بگیرد و سازندگانش مجبور شدند لباس به تن آدمهای جلوی دوربین بکنند و یک ویدئوی دیگر برای پخش بسازند.

تا چند وقت دیگر باید منتظر خبرهای خوبی از Korn باشید. جدیدترین آلبوم Korn به عنوان The Paradigm Shift قرار است یکم اکتبر منتشر شود. اما آن چیزی که این آلبوم را متمایز و خاص کرده این است که برایان ولش، یکی از بنیانگذاران اصلی و گیتاریست سابق گروه، که از Korn جدا شده بود در این آلبوم دوباره به این گروه بازگشته است. آخرین حضور ولش در آلبوم Take a Look in the Mirror محصول 2003 است و این یعنی قرار است بعد از 10 سال دوباره صدای گیتار او را با Korn بشنویم. در این 10 سال ولش چندان بیکار ننشسته بود. او در سال 2008 آلبوم انفرادی و موفق خود را با عنوان Save Me from Myself منتشر کرد. آلبومی که بسیار سریعتر از آن چیزی که خودش انتظار داشت ساخته شد. به قول خودش او در آن زمان موسیقی را در درون خودش از خدا دانلود می‌کرد! مهمتر از آن اینکه اوایل امسال او اولین آلبوم گروه جدید خود، Love & Death، را به اسم Between Here & Lost و در سبک Christian Metal (موسیقی متال مذهبی) منتشر کرد. بازگشت او به Korn می‌تواند نقطه‌ی عطفی برای او و Korn باشد.

اینطور که بنظر می‌رسد وحشی گری در برزیل تمامی ندارد. حتما می‌دانید که یک هفته پیش حین برگزاری مسابقه‌ی فوتبال آماتور در این کشور، یکی از بازیکنان بعد از اعتراض به داور، در همان میانه‌ی زمین و به دست خود داور با ضربات چاقو کشته شد. و از آن بدتر آنکه مردم عصبانی مداخله کردند، داور را در همان وسط زمین به قتل رساندند و سرش را بدنش جدا کردند. و حالا یک بار دیگر اسم برزیل با خشونت و وحشی گری همراه شد. اوایل هفته‌ای که کذشت حین برگزاری کنسرت خیرخواهانه‌ای در سائوپالو، رپر جوان و مشهوری به اسم MC Daleste هنگامی که روی استیج مشغول اجرای برنامه بود، از بین جمعیت هدف شلیک گلوله قرار گرفت و نقش بر زمین شد. دالسته چند ساعت بعد از رسیدن به بیمارستان در سن 20 سالگی از دنیا رفت. هنوز علت این ترور وحشیانه مشخص نشده، اما آن را به مسائل مربوط به مواد مخدر ربط می‌دهند. می‌توانید ویدئوی این ترور را یوتیوب ببینید.

My Favorite News

بردیا برجسته نژاد: شاید این چند خبری که در هفته‌ی گذشته برای من جالب بوده‌اند و در فیسبوک در موردشان صحبت کرده‌ایم، برای شما هم جالب باشند.

استیون تایلر، خواننده مشهور گروه Aerosmith، همچنان بخاطر مشکلی که در پایش پیش آمده قادر به راه رفتن نیست. او تا چند ماه دیگر چندمین عمل جراحی بر روی زانو را در پیش خواهد داشت و قرار است دوره‌ی چندین ماهه‌ی استراحت را در پیش داشته باشد. اما ماجرای اصلی از این قرار است که بالاخره زمزمه‌هایی مبنی بر انتشار آلبوم انفرادی تایلر شنیده می‌شود. چیزی که او را سخت هیجان زده کرده همکاری جانی دپ در ساخت و اجرای آهنگهای این آلبوم است. این بگذارید در کنار این مطلب که التون جان هم قرار است در این آلبوم حضور داشته باشد. اما باز هم این اصل ماجرا نیست! تایلر به شکل عجیبی از موسیقی الکترونیک و داب استپ حرف می‌زند. او در صحبتهایش عنوان کرده که احتمال دارد از هنرمند سرشناس موسیقی الکترونیک، Deadmau5، و شخص اول موسیقی داب استپ، Skrillex، نیز در ساخت آثار جدیدش نیز استفاده کند. البته تمام اینها منوط به بهبودی او بعد از عمل جراحی‌ست که در پیش دارد، تا ببینیم بالاخره این آلبوم انفرادی چه چیزی از آب در می‌آید.

تصور کنید… دوشنبه کنسرت Slayer در یونان بود. وسطهای اجرا تام آرایا، خواننده‌ی گردن کلفت گروه، رو به حضار اعلام کرده که حالا وقت آن رسیده Birthday Boy به روی استیج بیاید. برث‌دی بوی چه کسی‌ست؟ فیلیپ انسلمو، مردی با حنجره‌ای فولادین، خواننده گروه Pantera که بعد از انحلال این گروه در حال حاضر صدایش را در گروه Down می‌شنویم. او حالا 45 ساله شده، اما هنوز سرش را تیغ می‌اندازد، شلوار کوتاه به پا می‌کند، فریاد می‌زند و از خود بی خود می‌شود و آنقدر میکروفون را بر سر خود می‌کوبد تا از پیشانی‌اش خون جاری شود. دوشنبه شب، در یونان انسلمو به روی استیج آمده، کمی با مردم هیجان زده صحبت کرده، بعد هم با همراهی Slayer آهنگF**king Hostile  را خوانده است. در این لحظه به ذهنم نمی‌رسد که چه چیزی می‌تواند در موسیقی متال از این هیجان انگیز تر باشد! عکسی که می‌بیند برای سالها پیش است و فیلیپ انسلمو را در کنار تام آرایا نشان می‌دهد.

متاسفانه حال ابرمرد موسیقی متال، لمی کیلمستر، رهبر و خواننده‌ی گروه Motorhead، چندان جالب نیست و این باعث لغو شدن تور دور اروپای این گروه تا اطلاع ثانوی شده است. چند هفته‌ی پیش لمی چند عمل قلب دشوار را پشت سر گذاشت که در نهایت منجر به کار گذاشتن باطری درون قلبش شد. اما هنوز مدت کوتاهی از این جراحی نگذشته بود که مشکل دیگری به سراغ او آمد و دچار هماتوما (تومور محتوی خون خارج شده از رگها) شد. البته اینطور که گفته می‌شود ماجرا خطرناک نیست و بعد از چند هفته استراحت دوباره لمی می‌تواند به روی استیج بازگردد. درامر موتورهد، میکی دی، در این خصوص گفته که ضرر بزرگی را بخاطر لغو شدن چندین کنسرت و یک تور بزرگ متحمل شده‌اند، اما این چیزی‌ست که باید پذیرفت. چون سلامتی اعضای گروه مهمتر از هر چیز دیگری‌ست. ما هم آرزوی سلامتی برای این پیرمرد دوست داشتنی موسیقی متال داریم.

البته قبل از هفته‌ی پیش بود، که بالاخره از انتشار آلبوم جدید Nine Inch Nails رفع ابهام شد. آلبوم Hesitation Marks اولین آلبوم ترنت رزنور در قالب NIN بعد از یک سکوت 5 ساله است. قبل از این در سال 2009 رزنور اعلام کرده بود که دیگر قصد ادامه فعالیت بعنوان NIN را نخواهد داشت و قصد دارد تجربه‌های دیگری در زمینه‌های جدید داشته باشد. حالا بعد از یک پروژه‌ی مشترک با همسرش، ساخت موسیقی برای چند فیلم، مزه کردن موسیقی تریپ هاپ، الکترونیک و امبینت، دوباره تصمیم گرفته است به همان چیزی بازگردد که ما از او می‌خواهیم: ناین اینچ نیلز. این آلبوم که 14 ترک خواهد داشت در ترکیبش لیندسی باکینگهام (گیتاریست گروه Fleetwood Mac)، پینو پالیدینو (بیسیست کنسرتهای The Who) و آدرین بلیو (گیتاریست King Crimson) بعنوان نوازنده مهمان بهمراه دارد. اولین ویدئو از این آلبوم به اسم Came Back Haunted هم به کارگردانی رفیق عزیزمان، دیوید لینچ، یک هفته‌ی پیش منتشر شده است. تاریخ انتشار آلبوم هم فعلا سوم سپتامبر امسال تعیین شده و عکسی که می‌بینید احتمالا طرح روی جلد همین آلبوم خواهد بود.