Across the Waves – Live in Tehran

بردیا برجسته نژاد: اگر خاطرتان باشد 6 ماه پیش از گروهی گفتم که توانست ژانر پست راک در داخل ایران را از یک آرزو به یک واقعیت تبدیل کند. گروه Across the Waves حالا بعد از انتشار یک آلبوم و برگزاری یک کنسرت آنقدر برای علاقه‌مندان موسیقی، مخصوصا دوستداران موسیقی پست راک شناخته شده است که نیازی به توضیحات تکراری و اضافی نیست (اگر هنوز این گروه را نمی‌شناسید پیشنهاد می‌کنم ایـــن پست را بخوانید)

سال گذشته اولین کنسرت Across the Waves با استقبال فراوانی از طرف هواداران گروه برگزار شد. اجرایی 1.5 ساعته، با 8 آهنگ، 5 آهنگ از اولین آلبومشان War Ends, Misery Stays، دو آهنگ از EP منتشر شده در سال 2011 با عنوان A Gaze Into The Horizon و یک آهنگ کاور به نام Moonlight از Mono. کنسرت Across the Waves در 20 بهمن ماه سال گذشته، یعنی درست در روز تولد من، آن هم با بلیتی که یکی از دوستان و همراهان وبلاگ به من هدیه داده بود، بهترین و هیجان انگیزترین تجربه‌ی موسیقیایی‌ام در داخل کشور بود. و حالا قرار است تا یک ماه دیگر این تجربه مجدداً تکرار شود.

Across the Waves هشتم شهریور ماه ساعت 19:00 در سالن اجتماعات فجر انقلاب واقع در برجهای تجاری و مسکونی جام جم همت، اجرا خواهد داشت. (آدرس دقیق: قرار است در این کنسرت قطعاتی از آلبوم قبلی و چند کار از آلبوم جدید اجرا شود. به انضمام اینکه احتمالا یک ترک هم از God is an Astronaut کاور خواهد شد. اینبار مسئله کمی فرق خواهد داشت. سالن بزرگتر، فضای حرفه‌ای‌تر، در نتیجه صدا و نور بهتر، در نتیجه یک اجرای سرحال‌تر از بهترین نماینده‌ی کشورمان در موسیقی پست راک. برای تهیه بلیت به ایــن لینک مراجعه کنید.

شما را هشتم شهریور ماه ساعت 19:00 خواهم دید.

پ.ن: آدرس کامل: بزرگراه همت غرب، بلوار سردار جنگل، كوچه حيدري مقدم، برج هاي تجاري و مسكوني جام جم همت، سالن اجتماعات فجر انقلاب / قیمت بلیت: 30هزار تومان

بعدنوشت: متاسفانه کنسرت لغو شد. چند روز پیش گروه Dawn of Rage اقدام بر برگزاری کنسرت بدون داشتن مجوز کرد که منجر به بازداشت شدن تمام حاضرین (حدود 200 نفر) و اعضای گروه شد. این اتفاق تمامی اجراهای آتی از جمله آنها که مجوز داشتند را تحت تاثیر قرار داد.

Across the Waves – War Ends, Misery Stays

بردیا برجسته نژاد: مدت زمان زیادی طول کشید تا با اصرار چند نفر از دوستان آلبوم منتشر شده‌ی گروه پست راک ایرانی Across the Waves را گوش کنم. اصرار از آن جهت که عموما پیشنهادهایی که در مورد گروه‌های ایرانی می‌شود بیشتر از آن که سلیقه‌ای و موسیقیایی باشد، رنگ و بوی رفاقت می‌دهد. بعد از شنیدن آلبوم نتیجه برای من فراتر از تصور و خارج از محدوده‌ی باور بود. با اینکه پرونده‌ی سال 2012 را بسته‌ایم بد نیست نگاهی به یک آلبوم از قلم افتاده بیاندازیم.

در همین تهران خودمان، سال 2010 میلادی، دو گیتاریست و دوست دوران دبیرستان به نامهای سهیل ارشادی و فرزاد مکتبی به همران بیسیستی به اسم بهزاد خدیوی و درامری به نام عرفان بوکائی هسته‌ی اولیه گروهی با خط مشی موسیقی پست راک را تشکیل دادند. در نهایت با جدایی بوکائی و نشستن هادی فیاض پشت درامز ترکیب اعضای گروه شکل گرفت و Across the Waves، گروهی که اعضای آن پس از شنیدن آثار اولیه و احساس حاصل از آن این اسم را برایش انتخاب کردند، تاسیس شد. اولین اثر آنها سینگلی بود با عنوان left my soul behind در سال 2011 که به فاصله چند ماه با یک EP به نام A Gaze into the Horizon همراه شد. نه تنها همین چند آهنگ توانست نام آنها را بین طرفداران ایرانی موسیقی پست راک مطرح کند، آثارشان با استقبال شدید طرفداران این ژانر در اقصی نقاط دنیا مواجه شد.

سال 2012 همراه بود با انتشار اولین آلبوم استودیویی آنها با عنوان War Ends, Misery Stays، آلبومی متشکل از 10 آهنگ با مدت زمان طولانی 75 دقیقه. چیزی که می‌شنوید باورکردنی نیست، چون با شناختی که طی این سالها از هنرمندان داخل ایران پیدا کرده‌ایم، متاسفانه این انتظار که آنها بتوانند با نمونه‌های خارجی هم ژانر خود رقابت کنند تقریبا وجود ندارد. اما حالا ما با اثری مواجه هستیم که می‌تواند در حد قابل ملاحظه‌ای مخاطب بین‌المللی را کاملا راضی نگه دارد. پی بردن به این مسئله چندان کار سختی نیست. کافی‌ست نقدهای گوناگونی که سایتها و وبلاگهای مختلف در مورد این آلبوم نوشته‌اند را بخوانید و شاید از همه مهمتر نگاهی به فهرست «بهترین آلبومهای پست راک سال 2012» بیاندازید. اعضای صفحه‌ی Post-Rock در فیسبوک همه ساله در یک نظرسنجی شرکت می‌کنند تا 50 آلبوم برتر پست راک همان سال را انتخاب کنند. سال 2012 بیش از یازده هزار نفر در این نظر سنجی شرکت کردند که آلبوم War Ends, Misery Stays از گروه ایرانی Across the Waves توانست رتبه‌ی 15 این لیست را به خود اختصاص دهد (رتبه اول نصیب آلبوم Allelujah! Don’t Bend! Ascend  از Godspeed You! Black Emperor شد)

این آلبوم نمایش کاملی از نام این گروه است: Across the Waves. شما با دریایی آرام و ساحلی آفتابی مواجه هستید که رفته رفته همه چیز در هم می‌ریزد و طوفان سهمگینی شما را با موجهای خشمگینش فتح می‌کند. اوایل آلبوم با ترکیبی از امبینت و پست راک شروع می‌شود و اواسط به خلوص پست راک می‌رسد و اواخر را به پست متال تحویل می‌دهد. در اینجا موجها از ساده و آرام به سهمگین و وحشی، با زاویه‌ای مشخص و معین تغییر می‌کنند و باعث می‌شوند شما آرام آرام جذب و در نهایت اغوا شوید. آخرین آهنگ آلبوم که بازگشت ملایمی به همان آرامیش اولیه است با صدای سجاد خیابانی همراه شده. این دومین آهنگ این آلبوم است که در آن از کلام استفاده می‌شود. در آهنگ You are Not Machines, You are Men از دیالوگ مشهور و استثنایی چارلی چاپلین در فیلم دیکتاتور بزرگ استفاده شده است. در قسمتی از این دیالوگ چاپلین در نقش هیتلر قلابی می‌گوید «… دانش ما باعث بدگمانی‌مان شده، هوش ما سخت و غیردوستانه است، افکارمان زیاد و احساسمان کم است. ما بیشتر از ماشین آلات به انسانیت نیاز داریم، بیشتر از باهوشی به مهربانی و ملایمت احتیاج داریم. بدون این قابلیتها زندگی پر از خشونت می‌شود و همه چیز نابود خواهد شد…» (متن کاملا این دیالوگ شاهکار را اینجا بخوانید)

موسیقی این آلبوم شباهت خاصی با هیولاهایی مانند Mogwai و Mono دارد. می‌توانید فضاسازی‌ها را با موگوای و صدای گیتار را با مونو مقایسه کنید. اما می‌توانید به راحتی رد دو گروه If These Trees Could Talk و Long Distance Calling که موسیقی با حوصله‌تری ارائه می‌کنند را نیز در آهنگها پیدا کنید. مسئله اینجاست که در موسیقی پست راک الگوبرداری نه تنها ناپسند نیست، بلکه می‌تواند از بعضی جهات جزو امتیازات یک گروه تلقی شود. Across the Waves حالا پست راک ترین گروه پست راکی است که کشورمان تا به امروز به خود دیده است. آلبوم فوق‌العاده‌ی آنها می‌تواند به عنوان یک معیار سنجش برای تمام موسیقی‌دانان پست راک ایرانی لحاظ شود. یعنی اینکه: وقتی اینها توانستند، حتما بقیه همه می‌توانند.

دو مطلب خوشحال کننده: اول اینکه می‌توانید این آلبوم را به هر قیمت دلخواه (از صفر تا چندین دلار) از صفحه‌ی Bancamp گروه دانلود کنید (تعجب نکنید! عنوان آلبوم به اشتباه Ward Ends تایپ شده است. همان War Ends درست است) دوم اینکه Across the Waves در تاریخ 20 بهمن ماه (مصادف با سالروز تولد من!) در دو سانس اجرای زنده خواهد داشت (متاسفانه من موفق به تهیه بلیت نشدم). در نتیجه این آلبوم و اگر توانستید، این اجرا را از دست ندهید.

Frosted Leaves – Bleak Autumn

گروه Frosted Leaves، یک گروه سیمفونیک پاور متال ایرانی ست. بله! تعجب هم دارد. این از آن ژانرهایی ست که من قبل از این از ایرانیها نشنیده بودم.  این گروه در اواخر سال 88 توسط آرمین عارفی و علی سیف در تهران شکل گرفت. ضبط اولین مجموعه EP آنها با عنوان Bleak Autumn چهار ماه زمان برد و متاسفانه نتیجه با توجه به کمبود تجهیزات آن چیزی نبود که دو عضو گروه انتظار داشتند. آنها تصمیم میگیرند برای نهایی کردن آلبوم بطور موقت از خواننده مهمان استفاده کنند. بعد از ساخت چهار آهنگ این EP آنها برای پیدا کردن خواننده زن با صدای سوپرانو (خاص این ژانر) با F.Savant صحبت کردند و مسئولیت خواندن Harsh Vocals هم به شهروز گودرزی واگذار شد.

این آلبوم یک اثر خوب و قابل توجه و کاملا حرفه ای در ژانر سیمفونیک پاور متال است. موسیقی خوب، وکال خوب (البته نمی دانم خواننده زن ایرانی هستند یا نه. هم لیریکس انگلیسی ست و هم اسم ایشان را نتوانستم به فارسی بنویسم!) همه چیز خوب است و البته فقط یک چیزهایی در این میان میلنگد که قاعدتا در کارهای بعدی رفع خواهد شد. از نظر من بزرگترین ایراد این آلبوم صدای درامز است که بطور کاملا مشخص مصنوعی بنظر می رسد. این درامز با نرم افزار نوشته شده و اصلا روی موسیقی، آنطور که ضرباتش در این ژانر مورد نیاز است، نمی نشیند. امیدوارم که در آینده مشکل درامر هم حل شود و کارهای بعدی کاملتر و مجهزتر از این باشد. شما را دعوت می کنم به شنیدن این آلبوم زیبا. لینک دانلود رایگان در سایت رسمی گروه است.

کنسرت گروه فاصله

گروه موسیقی فاصله، به سرپرستی مهرداد بهزاد اول کار خودش رو از سال 86 آغاز کرد. بعد از حدود یک سال تمرین، فضای اصلی کاری این گروه مشخص شد که این فضا عبارت از دو بخش نسبتا مجزای موسیقی سنتی و موسیقی تلفیقی بود. بخش موسیقی سنتی این گروه با استفاده از سازهایی مثل دوتار، بم تار و دهل، رویکردی فولکلوریک به موسیقی ایرانی و به خصوص موسیقی خراسانی داره و در بخش تلفیقی، با تکیه بر ساز کمانچه به عنوان یکی از سازهای ملودیک اصلی و استفاده از سبک های مختلف موسیقی جهان از Rock n› Roll گرفته تا Progressive Rock ، و از ریتم های لاتین گرفته تا موسیقی های Jazz / Swing و Waltz و حتی 8/6 معروف خودمون، میشه به معنای واقعی مفهوم «تلفیق» موسیقی شرقی و غربی رو حس کرد.

اولین کنسرت رسمی گروه فاصله در سال 1387 در محک برگزار شد و بعد از اون در پاییز 88 در سالن بتهوون خانه هنرمندان هم یک کنسرت داشتن که با استقبال بالایی مواجه شد و DVD فیلم این کنسرت تابستون امسال وارد بازار موسیقی ایران شده و از طریق کلیه فروشگاهها قابل دسترسه. اینم اضافه کنم که این گروه در مراسم فرش قرمز فیلم سن پترزبورگ (بهروز افخمی) هم به اجرای موسیقی پرداخت.

سومین کنسرت گروه فاصله، این بار با ایده های جدیدتر و ابعاد بزرگتری در سه سانس در طی دو روز پنجشنبه و جمعه 20 و 21 آبان ماه امسال در تالار حرکت به شرح زیر برگزار میشه : اجرای اول : پنج شنبه ساعت 21 / اجرای دوم : جمعه ساعت 18 / اجرای سوم : جمعه ساعت 21. خود من بلیط اجرای اول رو گرفتم. شما هم بیاین اونجا همدیگرو می بینیم.

برای اطلاع از سایر جزییات کنسرت میتونین به وب سایت گروه به آدرس www.faseleh.net یا صفحه اختصاصی Facebook اونها مراجعه کنید.

پ.ن: شما می تونین بعنوان نمونه آهنگ کولی رو از (ایــنــجــا) و آهنگ یک لخت رو از (ایــنــجــا) دانلود و گوش کنین.

 

Hasht – Louder

هشت، یک پروژه موسیقی ست که در سال 1380 با هدف تجربهء موسیقی راک همراه با ترانه های فارسی توسط علی عزیزیان آغاز شد. عزیزیان با پیاده سازی تجارب فردی به عنوان آهنگساز، نوازنده و میوزیک ریکوردر، و ابزار قرار دادن موزیک راک و متال و ایرانیزه کردن آنها، به نوع ویژه ای از موسیقی بین المللی به سبک و سیاق ایرانی رسیده است که نظیرش را کمتر در ایران شنیده اید. هشت در سال 1384 در جشنواره مشهور موسیقی تهران اونیو (Tehran Avenue) مقام اول را در بین گروه های Underground ایرانی (چه داخل و چه خارج کشور) کسب کرد. با وجود اینکه در مسیر انجام این پروژه عزیزیان از وجود هنرمندان مختلفی بهره مند بود، اما در نهایت آلبوم «بلندتر (Louder)» بصورت یک آلبوم انفرادی (Solo Artist) به اتمام رسید. در موسیقی این آلبوم شما بصورت آشکاری تاثیر موسیقی Nu Metal و Post Grunge نظیر Breaking Benjamin، Seether و Three Days Grace را خواهید شنید و البته از ایرانی بودن آن لذت خواهید برد. علی عزیزیان در این اثر بعنوان ترانه سرا، آهنگساز، نوازنده، خواننده و میوزیک ریکوردر اثر درخشانی خلق کرده که قطعا دوستش خواهید داشت.

پ.ن: قبلا آهنگ «بدتر شد» از این آلبوم رو اینجا برای دانلود گذاشته بودم. الان هم یه آهنگ دیگه به اسم «مدرسه» رو به عنوان نمونه برای دانلود میذارم. می دونم باهام موافق هستین، من مخالف این هستم که وقتی CD اصل یه آلبوم قابل تهیه و در دسترس هست، اون رو برای دانلود بذارم و یا برای کسی کپی کنم. تنها کاری که می تونیم به عنوان حمایت از این هنرمندان بکنیم همین هست، شما به راحتی میتونین CD اوریجینال این اثر رو به یکی از این دو روش تهیه کنین: 1) یه سر به شهر کتاب شهرک غرب (ابن سینا) یا نشر ثالت توی کریم خان سر ایرانشهر بزنین و به راحتی CD رو بخرین. 2) می تونین به سایت پـــالاپـــال برین و بصورت آنلاین این آلبوم رو تهیه کنین. امیدوارم شما هم از شنیدنش لذت ببرین.

لینکهای تکمیلی:
سایت رسمی هشت
هشت در فیس بوک
خبر انتشار آلبوم بالاتر در موسیقی 360