Azam Ali – From Night to the Edge of Day

اعظم علی از آن دست هنرمندانی ست که می توانید به حضور و هنرش در عالم موسیقی افتخار کنید و سرتان را بالا بگیرید و بگویید: من ایرانی هستم، هموطن اعظم علی! این هنرمند 40 سالهء ایرانی الاصل که البته بخاطر گذراندن دوران کودکی و نوجوانی اش در هند بیشتر تحت تاثیر فرهنگ و هنر این کشور بوده، بعد از مهاجرت به آمریکا به همراه خانواده اش، نواختن سنتور را نزد منوچهر صادقی آغاز و بعد از تکمیل آن، آواز را به شکل رسمی سنتی در موسیقی کلاسیک غربی، سنتی ایرانی و هندی و اروپای شرقی دنبال کرد. در سال 1996 اعظم علی به همراه گرگ الیس گروه فوق العادهء Vas را پایه گذاری کرد. ترکیب هنر و ذهن خلاق گرگ الیس (که در اصل نوازندهء پرکاشن بود) در کنار صدا و اجرای فوق العادهء اعظم علی باعث شد Vas در موسیقی world، fusion و Ethnic با گروه Dead Can Dance مقایسه شود. Vas چهار آلبوم منتشر کرد که آخرین آنها در سال 2004 به بازار آمده است.

در سال 2005 اعظم علی به همراه کارمن ریتزو (DJ و ریمیکسر ایتالیایی) و رامین ترکیان (عضو Axiom of Choice) گروه Niyaz را تاسیس کرد. موسیقی اعجاب انگیز آنها بخاطر تلفیق خاص موسیقی شرقی با رنگ و بوی غربی و الکترونیک باعث شد که Niyaz بین موسیقی دوستان غیر شرقی نیز طرفداران زیادی پیدا کند. همچنین اعظم علی در سال 2007 به همراه تایلر بیتس که فعالیت اصلی اش در زمینه موسیقی فیلم است تحت عنوان پروژه ای به اسم Roseland آلبومی را با همین عنوان منتشر کرد.

اعظم علی اولین اثر انفرادی خود  با عنوان Portals of Grace را در سال 2002 منتشر کرد. این آلبوم یک اثر قرون وسطی منحصر به فرد بود. شما در این آلبوم از موسیقی لاتین قرن 12 تا موسیقی فرانسه قرن 14 را خواهید شنید. از بریتانی، پرتغال، سوئد، اسپانیا و موسیقی عرب می گذرید و فضایی را تجربه می کنید که نظیرش را در خاطر ندارید. دومین آلبوم با عنوان Elysium for the Brave در سال 2006 منتشر شد که روندی کاملا شرقی را دنبال می کرد بطوریکه یک آهنگ به زبان فارسی (Adobe، کاور یکی از آهنگهای مشهور هایده) نیز در آن اجرا شده است.

حالا بعد از گذشت 5 سال سومین آلبوم استودیویی اعظم علی با عنوان From Night to the Edge of Day دوازدهم آوریل به بازار خواهد آمد. مانند گذشته آلبوم توسط six Degrees Records در ژانر الکترونیک، نیو ایج و ورلد منتشر شده و از روی اسامی آهنگها بنظر می رسد توجه ای ویژه ای به موسیقی ایرانی در آن شده است.

متاسفانه من تا یکشنبه تهران نیستم و امکان شنیدن آلبوم را ندارم. برای همین این پست را تا همینجا نصفه قبول کنید، وقتی برگشتم و آلبوم را شنیدم همین پست را تکمیل می  کنم. شما لذتش را ببرید.

Blackfield – Welcome to My DNA

استیون ویلسون، رهبر و مغز متفکر گروه Porcupine Tree، خودش به اندازهء یک دنیا موسیقی ست. ویلسون برای من نمادی از «ذهن سوار بر ملودی» است که دنیا را از دریچه ای ویژه ای می بیند و خودش هر از گاهی جهانی خلق می کند و مخاطبینش را پشت پنجره می نشاند تا از مشاهده آن لبریز و سر مست شوند. ویلسون در کنار Porcupine Tree بصورت انفرادی هم فعالیت می کند، در کنار تیم بونس گروه بی نظیر No-Man را تشکیل می دهد، چند پروژه موسیقی با اسامی I.E.M، Bass Communion و Continuum را می اندازد و در نهایت یک گروهی را با هنرمند اسرائیلی، اویو گفن، پایه گذاری می کند که موسیقی آرت راک را به زیر سلطهء خود می کشد: Blackfield.

اما بلکفیلد را می توان بیشتر تاثیر گرفته از افکار گفن دانست تا ویلسون. بلکفیلد در دو آلبوم قبلی خود با اجرای مجدد چندین آهنگ از آلبومهای قبلی گفن این را نشان داده که تمایل ویژه ای به موسیقی آرت راک گفن دارد تا موسیقی پراگرسیو و آمبینس ویلسون. ماجرا هم از آنجا شروع شد که در سال 2000، گفن که هنوز مقیم تل آویو بود از ویلسون و Porcupine Tree دعوت می کند تا برای اجرا به اسرائیل بروند. گفن به اندازه ای شیفتهء هنر ویلسون بود که پیشنهاد همکاری و راه اندازی پروژهء جدیدی با ویلسون را مطرح کرد. هستهء اولین بلکفیلد در همان زمان شکل گرفت و با انتشار دو آلبوم در سالهای 2004 و 2007 و به پشتوانهء شهرت تاسیس کنندگان آن توانست به سرعت در بین موسیقی دوستان مطرح شود. حالا بعد از گذشت چهار سال از آلبوم Blackfield II این گروه پس فردا، 28 مارس 2011، سومین اثر استودیویی خود را با عنوان Welcome To My DNA منتشر خواهد کرد.

تفاوت بسیار بزرگی که این آلبوم با دو اثر قبلی دارد این است که تمامی آهنگ توسط اویو گفن ساخته شده و استیون ویلسون که در همان زمان مشغول تهیه آلبوم سولوی انفرادی خود و آخرین اثر پورکوپاین تری بود تنها برای ضبط آثار، در لندن و تل آویو، حاضر شده است. طرح روی جلد، مردی که روبروی پنجرهء قدی ایستاده و در مکانی فراتر از به دور دست خیره شده، توسط کارل گلاور طراحی شده است که بعنوان یکی از گزینه های طرح روی جلد آلبوم سال 2007 گروه Marillion با عنوان Somewhere Else پیشنهاد شده بود. مریلیون این طرح را رد کرد و حالا با گذشت 4 سال بلکفیلد آن را برای آلبوم جدید خود انتخاب کرده است.

آلبوم جدید بلکفیلد آن چیزی نیست که لااقل من را که این گروه را بخاطر ویلسون دوست دارم، راضی کند. با وجود آنکه آهنگها شبیه ویلسون است اما اثری از ویلسون در آنها نیست! گفن تمام تلاش خود را کرده که قالب کارهایی که قرار است در این آلبوم عرضه شود به بلکفیلد نزدیک باشد اما از نظر من چندان در این امر موفق نبوده. این آلبوم بیشتر شبیه اثر انفرادی آخر گفن، Aviv Geffen محصول 2009، است تا کارهای قبلی بلکفیلد. شما فقط گیتار و صدای ویلسون را می شنوید و نه هنر آهنگسازیش را. با وجود آنکه آهنگهای خوبی نظیر Oxygene، Zigota و DNA در این آلبوم وجود دارد (بعد از 2 بار گوش کردن اینها به نظرم آمد) اما آلبوم جدید نتوانست خاطرهء خوش دو اثر قبلی را برای من، لااقل تا این لحظه، تکرار کند. شاید باید بیشتر آهنگها را زیر و رو کنم و زود قضاوت نکنم.

مطمئنا در بخش دیدگاه ها بحث مفصلی بر سر این آلبوم خواهیم داشت.

پ.ن در نظرسنجی ای که دربارهء این آلبوم در صفحهء فیس بوک وبلاگ انجام شد 48 نفر شرکت کردند. نتیجهء نظرسنجی بدین قرار است: 8% ضعیف، 69% متوسط و 23% آلبوم را عالی توصیف کرده اند.

A p r i l

1.  هفتم آوریل هفتمین آلبوم گروه Foo Fighters منتشر خواهد شد. این آلبوم با عنوان Wasting Light با فاصله چهار سال از آلبوم قبلی به بازار خواهد آمد که طولانی ترین مدت زمان اختلاف بین انتشار دو آلبوم متوالی برای آنهاست.

2.  دوازهمین آلبوم Paul Simon با عنوان So Beautiful or So What در تاریخ 12 آوریل به بازار خواهد آمد. سایمون، که شهرت خود را بخاطر حضور در گروه دونفرهء Simon & Garfunkel دارد، آخرین آلبوم انفرادی خود را در سال 2006 با عنوان Surprise منتشر کرده است.

3.  آخرین همکاری Alison Krauss و Union Station آلبوم با عنوان Paper Airplane است که در تاریخ 12 آوریل منتشر خواهد شد. این آلبوم که چهاردهمین اثر کراس خواهد بود از چند روز پیش در اینترنت پخش شده است و می توانید دانلودش کنید.

4.  Duff McKagan، بیسیست دوست داشتنی گروه Guns N’ Roses، قصد دارد سومین آلبوم انفرادی خود را منتشر کند. اولین آلبوم او با عنوان Believe in Me در سال 1993 با حضور هنرمندانی نظیر Slash، Jeff Beck، Lenny Kravitz و Dizzy Reed اثر ضعیفی در ژانر هارد راک بود. سال 1999 دومین آلبوم او با عنوان Beautiful Disease اصلا منتشر نشد و در آرشیو خود او باقی ماند. حالا بعد از گذشت این همه سال مک کاگان آلبوم جدید خود با عنوان The Taking را 12 آوریل منتشر خواهد کرد.

نوروزتان پُر ملودی باد

نوروز 1390، آغاز آخرین دهه از صدهء جاری، را به شما دوستاران موسیقی تبریک میگم. امیدوارم آغازی پر از زیبایی و ملودی براتون رقم بخوره. موفق باشید و پیروز.

پ.ن: این رو من تازه دیدم. قسمتی از صفحهء وب نورد از شمارهء 209 (مرداد 1385) مجلهء چلچراغ هست که آقای نیما اکبرپور اون رو نوشتن (ایشون الان در شبکه bbc فارسی کار میکنن). اون زمان وبلاگ آ ل ب و م که در پرشین بلاگ نوشته میشد رو معرفی کردن. با 4 سال و نیم تاخیر، دستشون درد نکنه.

Within Temptation – The Unforgiving

در سال 2007  آخرین آلبوم گروه مشهور Within Temptation با عنوان The Heart of Everything منتشر شد (دربارهء این گروه و این آلبوم قبلا اینجا صحبت کرده ام). از آن زمان چهار سال می گذرد و گروه به تازگی تا چند روز دیگر پنجمین آلبوم خود را در لیست انتشار دارد. شارون، خواننده و مغز متفکر گروه، در همین فاصلهء چهار ساله، بچهء دوم و سوم خود را به فاصله یک سال بدنیا آورد. همین مسئله باعث شد که فعالیت او به نسبت گذشته تحت تاثیر قرار بگیرد. در نتیجه در سالهای 2008 و 2009 دو مجموعهء اجرای زنده (Live Album) با عناوین Black Symphony و An Acoustic Night at the Theatre از این گروه منتشر و بقیه وقت شارون صرف زندگی خصوصی اش شد. آلبوم جدید با عنوان The Unforgiving در تاریخ 23 مارس 2011 ابتدا در ژاپن و با دو روز تاخیر در هلند منتشر خواهد شد (لینک دانلود دو روزی ست که لو رفته است)

آلبوم جدید برای خودش ماجرای جالبی دارد. ابتدا قرار بر این بود که مجموعه ای برای یک فیلم ساخت شود. اما در بازار نامتعادل انتشار آثار، ممکن است با به تاخیر افتادن زمان انتشار یک فیلم – در بعضی مواقع تا یک سال – زمان انتشار آلبوم نیز تحت تاثیر قرار بگیرد و این ریسک بزرگی برای گروهی که چهار سال از آخرین آلبومش گذشته بحساب می آمد. شارون در این باره گفته است که: «آن چیزی که می خواستیم سرودن چند ترانه برای یک فیلم بود. ما دنبال یک فیلم خود با یک داستان خوب گشتیم و هر گزینه ای که پیدا کردیم تاریخ انتشارش با شرایط ما جور نبود. اگر اتفاقی می افتاد، فیلم می توانست به راحتی برای برای یک سال به تاخیر بیوفتد و ما اصلا قصد نداشتیم این میزان تاخیر را به آلبوممان هم تحمیل کنیم.»   در نتیجه گروه تصمیم عجیب خود را می گیرد و خودش وارد عمل می شود. آنها با یه نویسنده کتابهای کمیک صحبت می کنند و او آنها را به یک کارگردان معرفی می کند. چندین ایده مطرح می شود و مدتها بحث در می گیرد و نتیجه می شود آنکه آلبوم جدید، The Unforgiving، همراه با یک مجموعه کتاب کمیک و یک مجموعه فیلم کوتاه منتشر می شود. آلبوم جدید 12 آهنگ دارد که تمامی آنها توسط شارون و گیتاریست گروه، رابرت وسترهولت، با کمک تهیه کنندهء آلبوم (دنیل گیبسون) ساخته شده است. همچنین در یک DVD تعداد 12 فیلم قرار گرفته: 3 فیلم کوتاه، 4 میوزیک ویدئو، یک فیلم 20 دقیقه از پشت صحنهء ساخت آلبوم و چند چیز دیگر. اولین سینگل آلبوم با نام Faster در تاریخ 21 ژانویه منتشر شد و ده روز بعد، اولین فیلم کوتاه از این مجموعه با نام Mother Maiden به نمایش در آمد.

The Unforgiving، پنجمین آلبوم گروه هلندی Within Temptation، با نظرات مثبت فراوانی همراه بوده است. متالهولیک امتیاز 9.5 از 10 را به آن داده و طرفداران گروه به شدت از آلبوم جدید ابراز رضایت می کنند. شاید در بعضی آهنگها احساس کنید که موسیقی سمفونیک و گاتیک متال گروه با ترکیبهای موسیقی پاپ مخلوط شده، اما این احساس بنظر می آید همان چیزی ست که گروه قصد دارد در شما ایجاد کند و شما را به دوران طلایی موسیقی هارد راک آمیخته با پاپ، دهه 80، ببرد. صدای شارون فراتر از آن چیزی ست که تا کنون شنیده بودید. توانایی کنترل شارون رو صدایش و البته قدرت بقیه اعضای گروه در ارائه موسیقی نسبت به گذشته کاملا چشمگیر و قابل توجه است. هرچند ممکن است ملایم و لطیف بودن آهنگها شمایی را که طرفدار موسیقی گاتیک متال هستید راضی نکند، اما با یک آلبوم خوب طرف هستید. از دستش ندهید.

پ.ن: اولین سینگل آلبوم (Faster) و اولین فیلم کوتاه منتشر شده (Mother Maiden) را می توانید اینجا ببینید.

پ.ن: معمولا بحثها و ویدئو کلیپهای خوبی در صفحهء فیس بوک وبلاگ مطرح می شود. از دست ندهید.