
اصولا ژانر Christian Rock چندان موسیقی ویژه و منحصر بفردی به شما ارائه نمیده و نمیتونین یه چیز فضایی ازش انتظار داشته باشین! ترانههایی (معمولا) با مضامین مذهبی – مسیحی، موسیقی بسیار زیبا و روان راک آمیخته با رگه هایی از کانتری و پاپ و شور و هیجان لذت بخش این ژانر شما رو به شنیدنش دعوت میکنه اما مسلما تبدیل به بهترین زندگیتون نمیشه.
اوایل دهه 90 یه گروهی اومد به اسم Jars of Clay که برای خودش توی این ژانر غول بحساب میاومد. قشنگ یادم هست که اولین آلبومشون (که هم اسم خود گروه بود) در سال 1995 ترکوند!! طوری که کراس رایمز امتیاز 10 از 10 و J.F.H امتیاز 5 از 5 رو بهش داد. مصاحبههاش توی کانال [V] اون موقع رو شاید یادتون باشه. آلبومهای بعدی تونستن موفقیت اثر اول رو تکرار کنن و Jars of Clay تبدیل به یکی از گروههای سرشناس این ژانر شد. بعد از آلبوم ششم به اسم Who We Are Instead در سال 2003 دیگه کارهاشون رو دنبال نکردم. حقیقتش رو بخواین وقتی دیدم که یازدهمین آلبوم اونها به تازگی منتشر شده تعجب کردم! فکر میکردم توی این مدت احتمالا گروهشون منحل شده یا دیگه مثل سابق فعالیت نمیکنه!

آلبوم جدید که پنجم اکتبر منتشر میشه، The Shelter نام داره و گروه اون رو مجموعه ای از آهنگهای مرتبط با جامعه معرفی کرده. عنوان آلبوم برگرفته از یه ضربالمثل قدیمی ایرلندی هست بدین مضمون که It is in the shelter of each other that the people live (من معادل فارسی به ذهنم نرسید براش!). تو این آلبوم پانزده هنرمند موسیقی Christian Rock بعنوان مهمان هم حضور دارن، برای مثال: برندن هیث ، مک پاول (خواننده گروه Third Day)، امی گرانت، درک وب و لی نش (خواننده گروه Sixpence None the Richer) اشاره کرد.
این آلبوم مثل کارهای قبلیشون یه اثر پخته، جمع و جور و دوست داشتنی هست. موسیقی اونها به اندازه ای تمیز و ساده هست که کمتر کسی ممکنه نتونه باهاش رابطه برقرار کنه. فقط مسئله اینه که ممکنه رابطهای که برقرار میشه چندان قوی و موندگار نباشه! بعد از سالها دوباره از شنیدنشون لذت بردم. امیدوارم شما هم لذت ببرین.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...