آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی چهارم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده از ابتدای سال 2016 تا کنون.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Lissie – My Wild West

«غرب وحشی من» سومین آلبوم هنرمند فولک راک / کانتری «لیزی» محصول 2016 است. اگه بخواهم در یک کلام موسیقی او و این آلبوم را توصیف کنم، می‌توانم واژه‌ی آبرومند را بکار ببرم! چیزی که می‌شنوید نه خاص و ویژه است و نه ضعیف و دم دستی. یک آلبوم شسته و رفته که نه ناامیدتان می‌کند و نه شور و شعف خاصی را در شما بر می‌انگیزد. البته شاید انتظار حرکت خاص و عجیب و غریب از موسیقی کانتری راک هم کمی زیادتر از حد معمول باشد! نتیجه آنکه: شنیدن این آلبوم ضرری ندارد.

Single Soul – Cold Drone Blues Expanded

اینکه چطور این آرتیست بی‌نام و نشان که حتی در سایت لست اف ام هم تعداد شنونده‌هایش به صد نفر نمی‌رسد را پیدا کرده‌ام، خاطرم نیست! اما آلبوم «اندوه وز وز سرد بسط یافته» یا هر چیز دیگری که بتوان آن را ترجمه کرد، محصول 2016 از «سینگل سول»، اثری قابل توجه در ژانر پست راک یا امبینت یا اکسپریمنتال یا هر چیز دیگری که بشود به آن نسبت داد است. می‌توانید این آلبوم را به رایگان از بندکمپ دانلود کنید. توضیح قشنگی در خصوص این اثر در این سایت نوشته شده است: «این آلبوم یک قدم زدن 50 دقیقه‌ای در سکوت روز چهارشنبه است. زمانی که دنیای اطرافت را می‌بینی تا وقتی که باران شروع به باریدن کند و کلاهت را برداری و می‌دانی که نمی‌توانی گریه کنی…» نتیجه آنکه: شنیدن این آلبوم مزه می‌دهد. آن را بچشید.

Wet – Don’t You

اولین آلبوم گروه آلترناتیو پاپ آمریکایی «وت» محصول 2016 است. وقتی سال 2015 ای‌پی این گروه منتشر شد مجله‌ی فیدر آنها را بعنوان یکی از ستاره‌های آینده‌ی موسیقی حسابی مورد تشویق خود قرار داد. این آلبوم را می‌توان به معنای واقعی ساده دانست. موسیقی آنقدر ساده است و ملودی‌ها آنقدر به گوشتان آشناست که باورتان نمی‌شود. لیریکس به اندازه‌ای پیش پا افتاده است که انگار به بدیهی‌ترین شکل ممکن سروده شده و قافیه‌ها پیدا شده است. با این وجود همین سادگی برای من کاملا گرم، روشن و آفتابی است و همین باعث می‌شود که بتوانم با آن ارتباط برقرار کنم. یک بعد از ظهر را تصور کنید که در خانه‌ای با پنجره‌های قدی و آفتابگیر حضور دارید، ناهار دلچسبی خورده‌اید و لم داده‌اید روی کاناپه، زیر نور آفتاب، و یک لیوان چای دستتان گرفته‌اید و چشمانتان را بسته‌اید تا نور آفتاب اذیتتان نکند. این موسیقی جان می‌دهد برای چنین موقعیتی! نتیجه آنکه: نباید سختگیر بود و همیشه به دنبال پیچیدگی گشت! گاهی یک اثر ساده هم می‌تواند جذابیت خود را داشته باشد.

Sia – This is Acting

من با «سیا» از زمان انتشار آلبوم سومش در سال 2004 آشنا شدم. در آن زمان بنظر نمی‌آمد که او شخصیت شناخته شده‌ای در سطح بین‌الملل باشد. او یک هنرمند مریض و عجیب و غریب بود که واژه‌ها را به شکلی تلفظ می‌کرد که قابل فهم نبود. اعتیاد شدید داشت، بخاطر فوت دوست پسرش به شدت افسرده بود و به جز در وطن خود، استرالیا، و محل زندگی‌اش، انگلستان، چندان جای دیگری به حساب نمی‌آمد. اما یک زمانی اتفاقی افتاد که آثار او به کل دگرگون شد. موسیقی خاص او جای خود را به موسیقی پاپ و الکتروپاپ داد و شهرتش با کاراکتر جدیدی که برای خود ساخته بود و پوشاندن صورتش در اجراها و لیریکس‌ مبارزه جویانه‌اش با اعتیاد و بیماری اختلال دوقطبی‌اش، دوباره و از نو تعریف شد. هفتمین آلبوم «سیا» با عنوان «این یک نمایش است» همین روند را ادامه می‌دهد و به زیبایی اثری را ارائه می‌کند که می‌تواند آبروی از دست رفته‌ی موسیقی پاپ را تا حدی بازگرداند و بدل شود به پرفروش‌ترین اثر این هنرمند تا به امروز. نتیجه آنکه: تصمیم با خودتان است! من که از شنیدن چندین باره‌ای این آلبوم همچنان لذت می‌برم.

Haywyre – Two Fold Pt. 2

آلبوم «دو برابر – بخش دوم» اثر نمی‌دانم چندم هنرمند نمی‌دانم کجایی ژانر الکترونیک و دابستپ، «هِی‌وایر» محصول 2016 است. این همان چیزی است که باعث می‌شود به هیچ وجه نتوانم موسیقی دابستپ را درک و هضم کنم و از شنیدنش لذت که نبرم هیچ، زجر بکشم! هر ترک را به نصفه نرسیده رها کنم و به سراغ بعدی بروم تا شاید چیز بدرد بخوردی در کل اثر پیدا کنم و در نهایت ناامید باقی بمانم. نتیجه آنکه: اگر دابستپ دوست دارید که تکلیفتان معلوم است! اما اگر دوست ندارید، این اثر به هیچ وجه کمکی به دوست داشتن آن نمی‌کند!

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی سوم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده از ابتدای سال 2016 تا کنون.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Shearwater – Jet Plane and Oxbow

«هواپیمای جت و آکسبو» هشتمین آلبوم گروه ایندی راک آمریکایی «شیرواتر» محصول 2016 است. آلبومی که با وجود آنکه تقریباً بیشترین فاصله را با آلبوم قبلی این گروه دارد، به اندازه چند اثر اخیر آنها جذابیت ویژه و منحصر بفردی ندارد. با این وجود بنظر می‌رسد که نظر متاکریتیک کمی با نظر من تفاوت دارد! متاکریتیک امتیاز 82 از 100 را برای این اثر در نظر گرفته که امتیاز قابل توجهی است. درضمن، این را هم بد نیست بدانید که آکسبو اصطلاحاً به مسیری از رودخانه گفته می‌شود که شبیه نعل اسب است و در میان آن تکه‌ای جزیره مانند قرار گرفته است. نتیجه آنکه: این آلبوم هرچند کار فوق العاده‌ای نیست، اما ارزش شنیدن را دارد.

Daughter – Not to Disappear

«مفقود نشدن» دومین آلبوم گروه ایندی فولک انگلیسی «داتر» محصول 2016 است. آلبومی که تقریباً سر و صدای زیادی در زمان انتشار خود به پا کرد و نقدهای مثبتی را از آن خود ساخت. آلبومی نرم و تر و تمیز که فضا سازی‌اش با وجود آنکه غمگین است، اما آرامش خاصی را در خودش دارد. گیتار به کار برده شده در آن تنه به موسیقی پست راک می‌زند، با اینحال تمپوی پایین آهنگها و وکال ستودنی آن فضای آلترناتیو پاپ را تداعی می‌کند. نتیجه آنکه: این آلبوم را حتماً گوش کنید و سعی کنید با موج نوی موسیقی ایندی فولک و آلترناتیو پاپ رابطه برقرار کنید.

Elton John – Wonderful Crazy Night

«شب دیوانه‌ی فوق العاده» سی و دومین آلبوم هنرمند نام آشنای انگلیسی «التون جان» محصول 2016 است. اینکه این هنرمند و موسیقی و استایلش را دوست داریم یا نه چندان از بزرگی و هنر او کم نمی‌کند. التون جان از آن دست هنرمندانی است که دوستش داشته باشیم یا نه، نمی‌توانیم اسطوره بودنش را منکر شویم. آلبوم جدید او مانند چند اثر قبلی‌اش آنقدر در فضای موسیقی پاپ غرق شده که کمتر می‌توان رد آن موسیقی سافت راک قدیمی‌ را در آن یافت. با این حال همچنان یک چیزی او را به شدت از دیگران متمایز می‌کند و آن هم محوریت پیانو در تمامی آهنگها و رهبری این ساز شگفت‌انگیز است. نتیجه آنکه: احترام بزرگان واجب است! این آلبوم را باید گوش کرد.

Dream Theater – The Astonishing

«عجیب» عنوان سیزدهمین آلبوم گروه پر آوازه‌ی پراگرسیو متال آمریکایی «دریم تیتر» محصول 2016 است. آلبومی با دو عدد سی‌دی و 34 ترک! هیچوقت موفق نشدم ارتباط لازم را با آثار این گروه برقرار کنم. موسیقی آنها بیشتر از آن چیزی که بتواند دست روی احساساتم بگذارد، بعنوان آهنگسازی و نوازندگی برایم قابل ستایش بوده است. این آلبوم هم مستثنی نیست. انگار که هر کدام از اعضای گروه، هر کدام از این ستارگان، بر سر بیشتر پرفروغ بودن دعوا دارند! هر کدام با هنرشان جادو می‌کنند و دیگری را به چالش می‌کشند. کاملاً مشخص است که اساس آهنگسازی نیز بر همین منوال و با توجه به نشان دادن قابلیت تک تک آنها و سولوهای فراوان از هر ساز، انجام شده است. اینکه چرا 34 ترک که اکثر آنها به سه دقیقه هم نمی‌رسند در یک آلبوم پراگرسیو راک که عموماً باید ترکهای طولانی داشته باشد گنجانده شده را نمی‌دانم. اما این هم برای من یه نقطه ضعف دیگر این آلبوم به شمار می‌آید. نتیجه آنکه: به حرف من توجه نکنید! دریم تیتر را باید گوش کرد. خوب بودن یا نبودنش مهم نیست. گوش کردنش واجب است!

Wynonna – Wynonna and the Big Noise

«وینونا و صدای سهمگین» هشتمین آلبوم هنرمند 50 ساله‌ی ژانر کانتری راک «وینونا» است. اینکه چرا و چطور این خانم شهرت عجیبی در این ژانر دارد را نمی‌دانم! نه موسیقی‌اش درخشان است، نه صدای خاصی دارد و نه لیریکس دلچسب مخصوص این ژانر را یدک می‌کشد. این آلبوم جدید او کلکسیونی از هنرمندان موسیقی کانتری را به همراه دارد. عجیب است! با وجود اینکه بیش از 10 نفر در پروسه‌ی آهنگسازی حضور داشته اند و وینونا فقط در یکی از آهنگها بعنوان آهنگساز حضور دارد، اما باز هم نتیجه چندان چنگی به دل نمی‌زند. نتیجه آنکه: بیخیال شنیدن این آلبوم شوید و به جایش یک لیوان شیر بخورید!

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی دوم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی دیگری بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده از ابتدای سال 2016 تا کنون. عجله بخاطر این است که عقب هستیم!

پ.ن: در معرفی آلبوم هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Damian Wilson & Adam Wakeman – Weir Keeper’s Tale

شاید چندان اسم «دیمین ویلسون» برایتان آشنا نباشد. او یکی از صداهای موسیقی پراگرسیو راک حال حاضر دنیاست و خواننده گروه‌های Threshold، Headspace و Maiden UniteD که هر از گاهی در پروژه‌های دیگر نیز سرک می‌کشد (که معروفترینشان Ayreon است). این را تا اینجا داشته باشید. ریک ویکمن کیبوردیست مشهور گروه Yes است که با او کاری نداریم! او پسری دارد به اسم آدام ویکمن که در حال حاضر کیبوردیست آزی آزبورن است و پیش از این با بزرگانی نظیر ویل یانگ، انی لنوکس و بلک سبت همکاری داشته است. این دو نفر، یعنی دیمین ویلسون و آدام ویکمن اوایل 2016 آلبومی با عنوان «داستان نگهبان خاکریز» منتشر کرده‌اند که روح را از بدنتان خارج می‌کند! آلبومی آکوستیک، دل‌انگیز، نرم، گرم، لطیف و هر آن چیزی که برای در آغوش کشیدن می‌خواهید. نتیجه آنکه: این آلبوم را گوش نکنید، این آلبوم رو زندگی کنید!

Villagers – Where Have You Been All My Life

«در تمام عمر من تو کجا بوده‌ای؟» عنوان لایو آلبومی از گروه فولک ایرلندی «ویلجرز» محصول 2016 است. این مجموعه اجرای زنده این گروه در استودیوی RAK واقع در لندن در سال 2015 است. ویلجرز گروه نسبتاً جدیدی است که برایان اوبرین پس از جدایی از گروه The Immediate تاسیس کرد که می‌توان آن را تبلور این هنرمند است. این لایو آلبوم جان می‌دهد آنکه روی چمن دراز بکشید، چشمانتان را ببندید و از شنیدنش لذت ببرید. نتیجه آنکه: این آلبوم را نه یک بار، چندین بار گوش کنید.

Rhapsody of Fire – Into the Legend

«به سوی افسانه» یازدهمین آلبوم گروه سمفونیک پاور متال ایتالیایی «رپسودی آو فایر» محصول 2016 است. اگر این گروه را نمی‌شناسید، قبلن اسمش Rhapsody بود! اگر باز هم نمی‌شناید، پیش از آن اسمش Thundercross بود! اگر مجدداً نمی‌شناسید چندان چیز خاصی را از دست نداده‌اید. ممکن است این آلبوم و کلاً آثار این گروه برای کسی که چندان تا به حال با موسیقی سمفونیک و پاور متال آشنایی نداشته است هیجان انگیز و باشکوه باشد. اما اگر مقایسه کنید، متوجه می‌شوید که چندان هم اتفاقی خاصی این وسط رخ نمی‌دهد. نتیجه آنکه: اگر این گروه را نمی‌شناسید و می‌خواهید موسیقی سمفونیک پاور متال را مزه مزه کنید، یک بار شنیدنش اشکالی ندارد. اگر هم که می‌شناسید، تصمیم با خودتان است!

Steve Angello – Wild Youth

بله! گاهی اوقات از دستم در می‌رود و در میان این همه ژانر خوشمزه و دسته اول، سری هم به موسیقی هاوس می‌زنم! «جوانی وحشی» عنوان اولین آلبوم رسمی هنرمند سوئدی، «استیو انجلو»، محصول سال 2016 است. با وجود اینکه اون فعالیتش را از سال 2001 آغاز کرده، اما با حدود 15 سال تاخیر اولین آلبومش را به بازار داده است. این آلبوم اثری تر و تمیز و قابل شنیدن و لذت بردن است. نتیجه آنکه: چه اشکالی دارد؟ از شنیدن هاوس هم می‌شود گاهی اوقات لذت برد.

Jens Buchert – Elevation

«بلندی» جدیدترین آلبوم هنرمند همه فن حریف آلمانی، «ینز بوکرت»، محصول 2016 است. ینز یکی از مشهورترین تهیه کنندگان موسیقی داون تمپو در دنیاست. اما شهرت اصلی او بخاطر همکاری‌اش در پروژه‌های رنگارنگ امبینت و الکترونیک است. آلبوم جدید او یکی از بهترین آثار چیل آوت و داون تمپویی است که در این چند وقت شنیده‌ام. شب که شد، چراغها را خاموش کنید، چند شمع نزدیک دیوار بگذارید، لای پنجره را باز کنید، اجازه بدهید نسیم ملایمی شعله‌ی شمع را به حرکت و نورش را روی دیوار به رقص وا دارد. اولین ترک را پلی کنید، آن وقت وارد غافله شوید و با سبکبالی تا آخرین ترک برقصید. نتیجه آنکه: این آلبوم را باید تجربه کرد.

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی اول

بردیا برجسته نژاد: نوشتن پستهای مفصل و طولانی و گفتن از زیر و بم انتشار یک آلبوم، آن هم با وجود مشغله‌های گوناگون کاری و فکری، باعث شد که این وبلاگ بعد از گذشت ده سال از آغاز فعالیتش دیر به دیر و به ندرت بروز شود. اجازه بدهید مفصل گویی را بگذاریم برای زمانی که هم فرصتش باشد و هم آلبوم خاصی که ارزش وقت گذاشتن را داشته باشد منتشر شود! بیایید با هم یک نگاه گذرا به چند آلبومی که در این دو ماه از سال 2016 منتشر شده‌اند بیاندازیم. این پست، و امثال آن که در آینده منتشر می‌شوند، هدف تحلیلی و انتقادی ندارند و فقط قرار است جنبه‌ی اطلاع رسانی / توصیه‌ای داشته باشند. فراموش نکنید که با وجود آنکه قرار نیست این پستها هر آنچیزی که گوش کرده‌ام را شامل شوند (چون واقعا امکانش نیست)، اما دامنه‌ی آلبوم‌هایی که گوش می‌کنم، به عنوان یک انسان!، محدود است و ممکن است آثاری که مد نظر شما باشد در این قبیل پستها لحاظ نشوند. پس اگر اثر خاصی را شنیدید و خواستید به من و دیگران شنیدن یا نشنیدنش را پیشنهاد کنید، خبرم کنید.

پ.ن: در معرفی آلبوم هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Megadeth – Dystopia

فرصتش از دست رفت، وگرنه دلم می‌خواست در خصوص این آلبوم یک پست بلند بنویسم. «دیستوپیا»، محصول سال 2016 و پانزدهمین آلبوم یکی از بزرگترین گروه‌های تاریخ موسیقی ترش متال، «مگادث»، یک سر و گردن از آثار چند سال اخیرش بالاتر است. صدای دیو ماستین صلابتی دارد که پیش از این از او نشنیده بودیم. دیگر آن ته صدای جیغ جیغوی ماستین به گوش نمی‌رسد و هر چیزی که اینجاست، از موسیقی گرفته تا وکال، با قدرت و صلابت تمام، شما را تصرف می‌کند. این اولین آلبوم مگادث با حضور گیتاریست و درامر جدید گروه است. امید که اخلاق تند و دیکتاتوری دیو ماستین دیگر باعث فرار این دو نفر نشود! نتیجه آنکه: این آلبوم را حتما باید گوش کنید!

Anthrax – For All Kings

«برای تمام پادشاهان» یازدهمین آلبوم گروه ترش متال آمریکایی «انترکس»، محصول 2016، است که از چندین ماه قبل از انتشار مدام در موردش صحبت می‌شد. آلبوم با دو سه ترک خوب آغاز می‌شود و اما انگار که کفگیر به ته دیگه خورده باشد، از اواسط آلبوم با آهنگهایی یکی از یکی ضعیفتر مواجه می‌شویم. هیچ تناسب و انسجامی در ترکیب آلبوم شنیده نمی‌شود و بنظر می‌رسد آهنگها در فواصل زمانی مختلف و با حال و هواهای متفاوت ساخته و تهیه شده‌اند. این آلبوم آنقدر که در موردش تبلیغ شد جذاب و هیجان انگیز نیست. نتیجه آنکه: یک بار گوش کردنش اشکال ندارد!

Moon Tooth – Chromaparagon

«کروماپاراگون» اولین آلبوم پروژه‌ی «مون توث» محصول 2016 است. نیک لی و مارک مارته پس از انحلال گروه Exemption با کمک چند نفر دیگر این پروژه‌ی موسیقی در ژانر پراگرسیو متال را راه اندازی کرده‌اند که این اولین آلبوم آنها، پس از انتشار یک EP در سال 2013 است. این یک آلبوم درهم و برهم و نسبتاً بی سر و ته است که نه وکال جذابی دارد و نه موسیقی چندان ویژه‌ای. اگر قرار به مقایسه باشد، به شخصه آثار «اگزمپشن» را ترجیح می‌دهم. نتیجه آنکه: اگر این آلبوم را گوش نکنید، چیزی را از دست نخواهید داد!

Skunk Anansie – Anarchytecture

«آنارکی‌تکچر» ششمین آلبوم گروه آلترناتیو راک انگلیسی «اسکانک آنانسی» محصول 2016 است. آلبومی جذاب، با صدا و اجرای همیشه دوست داشتنی «اسکین»، با موسیقی‌ای نفوذپذیر که این بار نسبت به گذشته کمی چاشنی پاپ در آن بیشتر شده است. اگر هم از فعالیت‌های انفرادی اسکین بخواهید بدانید، آخرین کارش حضور بعنوان داور در نسخه‌ی ایتالیایی برنامه‌ی The X-Factor در سال 2015 است. نتیجه آنکه: این آلبوم حتماً ارزش شنیدن را دارد!

Drowning Pool – Hellelujah

«هللویا» ششمین آلبوم گروه آلترناتیو متال آمریکایی «دراونینگ پول» محصول 2016 است. یکی از آن آلبوم‌هایی که اصلاً نباید منتشر می‌شد تا خاطرات خوب آلبوم‌های اول گروه را خدشه دار نکند! آلبومی کسل کننده، حوصله سر بر، که حتی سعی هم نمی‌کند همان فضایی که دراونینگ پول تا به حال در خلق آن شناخته شده بود را تداعی کند. شاید فقط طرفدارانی که حاضر باشند رگ خود را برای این گروه بزنند از شنیدن آن، فقط برای اینکه اثر جدید این گروه است، لذت ببرند. نتیجه آنکه: بجای شنیدن این آلبوم تخمه بخورید! فایده‌ش بیشتر است!