آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی سی ام

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Metallica – Hardwired…to Self-Destruct

«متصل… به خود تخریبی» عنوان دهمین آلبوم شاهکار دست بشریت، گروه معظم «متالیکا»، محصول 2016 است. این آلبوم به فاصله‌ی هشت سال از اثر قبلی در حالی منتشر شده که این طولانی‌ترین فاصله‌ی زمانی بین دو آلبوم متوالی گروه در تاریخ فعالیت آنهاست. در سال 2003 متالیکا فاجعه‌ای به نام «خشم مقدس» را منتشر کرد که تبدیل شد به لکه‌ی ننگی که هیچ چیز نتوانست تاثیر مخرب آن را از بین ببرد. حتی تلاش مذبوحانه‌ی آنها در آلبوم بعدی، «آهنربای مرگ»، هم نتوانست اثر آن را بشورد. بنظر می‌رسید که متالیکا دیگر تمام شده است. این را خودشان هم می‌دانستند! در کنسرتهای حدوداً 2.5 ساعته‌‌ی آنها تعداد ترکهایی که از مجموع سه چهار آلبوم آخرشان اجرا می‌شد به زور به سه آهنگ می‌رسید و این خود نشان می‌داد که آنها هم ترجیح می‌دهند بیشتر حواسشان به تکرار دهه‌ی هشتاد و البته‌ی موفق‌ترین آلبومشان («آلبوم سیاه» محصول 1991) باشد. و اما در خصوص آلبوم جدید، حرفم را بپذیرید، حرف کسی که حدوداً از سال 1990 که با این گروه آشنا شده تا به امروز از طرفداران محکم آنها بوده است، این یک بازگشت قوی و محکم و جذاب و قابل توجه برای یک گروه قوی و محکم و جذاب و قابل توجه است! «آهنربای مرگ» تلاش می‌کرد که با بازگشت به موسیقی ترش متال دهه 80 کمی طرفداران قدیمی گروه را راضی کند و البته موفق هم نبود. اما آلبوم جدید تلاش نمی‌کند! واقعاً یک موسیقی ترش متال، اما نه از نوع دهه 80، بلکه از ترکیب دهه 90 و 80 متالیکا، است که ارزش چندین بار پشت سر هم شنیدن را دارد. نتیجه آنکه: بچه‌ها، خسته نباشید!

Young the Giant – Home of the Strange

«خانه‌ی غریبه‌» عنوان سومین آلبوم گروه دوست داشتنی ایندی / آلترنتیو راک آمریکایی، «یانگ د جاینت»، محصول 2016 است. موسیقی آنها پر از ملودی، پر قدرت و با لیریکس‌ جذاب است که البته در کنار بزرگترین نقطه‌ی قوت آنها، صدا و وکال رهبر گروه، «سمیر گادیا» جلوه‌ی خاصی دارد. مطلب جالبی که بد نیست بدانید این است که یکی از موسسین اصلی گروه، در همان ابتدای شکل گیری، یعنی زمانیکه اسمشان The Jakes بود، هنرمند ایرانی، نوازنده پیانو و کیبورد و سینتی‌سایزر، «احسان هاشمیان» بود که البته قبل از انتشار اولین آلبوم از آنها جدا شد. این را هم اضافه کنم تقریباً در همان زمانی که هاشمیان قصد رفتن از گروه را داشت، هنرمند ایرانی دیگری به اسم «پیام دوست زاده»، بیسیت و نوازنده سینتی سایزر، به گروه ملحق شد و همچنان در ترکیب اصلی گروه حضور دارد. جدیدترین آلبوم آنها، با وجود آنکه به زیبایی آلبوم قبلی‌شان نیست، اما می‌تواند استانداردهای شما را در خصوص موسیقی ایندی راک تغییر دهد. موضوع آلبوم تاریخچه‌ی مهاجرت اعضای گروه و تلاش برای رسیدن به هویت آمریکایی آنها را تشریح می‌کند. مخصوصاً در خصوص زندگی سمیر گادیا، هنرمند هندی الاصل که با وجود آنکه متولد آمریکاست، اما مشکلات مهاجرین را از نزدیک تجربه کرده است. نتیجه آنکه: این آلبوم ارزش چندین و چند بار شنیده شدن را دارد.

Testament – Brotherhood of the Snake

«انجمن برادری مار» عنوان یازدهمین آلبوم یکی از سلاطین موسیقی ترش متال، گروه آمریکای «تستمنت»، محصول 2016 است. این اولین آلبوم گروه پس از بازگشت بیسیست سابق گروه، استیو دی جورجیو، به جمع اعضای گروه است. برای من آلبوم جدید اثر سهمگین دیگری از این گروه قدرتمند به حساب می‌آید. خشم ناب صدای چاک بیلی، ملودی‌های جذاب، ضرباهنگ سریع، انگار که در وسط دشت وسیعی باشید و اطراف شما پر از صاعقه باشد! اولش کمی ترسناک است، اما حس قدرتی که منتقل می‌کند مثال زدنی‌ست. عنوان آلبوم، انجمن برادری مار، اشاره به داستانی دارد که در دست نوشته‌های سومری آمده است. ماجرایی که به 6000 سال پیش و پیدایش انسان باز می‌گردد. که موجودات فضایی به دنبال طلا به زمین می‌آیند و دانشمندی به نام ایکی چیزی شبیه انسان را خلق می‌کند که برای آنها بردگی و طلا را استخراج کنند. این موجودات از ماهیت وجودی خود می‌پرسند، ایکی پاسخ آنها را می‌دهد می‌گوید که آفرینش آنها به چه قصدی بوده است.  او از جامعه موجودات فضایی ترد می‌شود و برای مبارزه انجمنی را تاسیس می‌کند و اسمش را می‌گذارد انجمن برادری مار. نتیجه آنکه: حتما در این انجمن عضو شوید!

Antimatter – Welcome to the Machine

«به ماشین خوش آمدی» عنوان سینگل منتشر شده‌ی «میک ماس» و پروژه‌ی غمگینش، «انتای متر»، محصول 2016 است. اگر احساس می‌کنید که اسم این سینگل برایتان آشناست، احتمالاً متوجه شده‌اید که این آهنگ کاور زیبایی از دومین ترک آلبوم سال 1975 گروه «پینک فلوید» و ساخته‌ی راجر واترز است. این سینگل به همراه دو ترک دیگر از ساخته‌های ماس، هر دو اجرای زنده، یکی از آلبوم سال 2015 و دیگری 2007 است. به احتمال زیاد اگر این سینگل را دانلود کرده‌اید (یا قصد دارید دانلودش کنید) آن را به همراه یک سینگل دیگر با عنوان «بسیار دیر» محصول 2014 خواهید یافت که آن هم سه آهنگ از ساخته ماس را در خود دارد. نتیجه آنکه: هم کاور و هم اجراهای زنده بسیار به من چسبید! شما هم آن را به خودتان بچسبانید!

Avenged Sevenfold – The Stage

«صحنه» عنوان هفتمین آلبوم گروه مشهور هوی متال آمریکایی، «اونجد سون‌فولد»، محصول 2016 است. این آلبوم اثر شاخصی در دوران فعالیت این گروه به حساب می‌آید. اول اینکه آلبوم جدید یک کانسپت آلبوم، با موضوع هوش مصنوعی و تخریب یک جامعه توسط خود آن جامعه، است (البته این گروه پیش از این نیز کانسپت آلبوم را تجربه کرده است. بعنوان مثال در پنجمین آلبوم گروه محصول 2010). دوم آنکه این بلندترین آلبوم گروه تا به امروز است، با مدت زمان بیش از 73 دقیقه. سوم آنکه بلندترین آهنگی که تا به امروز از آنها منتشر شده در این آلبوم قرار دارد، با عنوان «خروج» و مدت زمان نزدیک به 16 دقیقه. چهارم آنکه این اولین آلبوم گروه با کمپانی نشر کپیتال است و پنجم آنکه این اولین آلبوم گروه با حضور درامر جدید به شمار می‌آید. از مدت زمان آهنگها و آلبوم هم می‌توان حدس زد که این آلبوم به وضوح از موسیقی هوی متال فاصله گرفته و بیشتر فضای موسیقی پراگرسیو را تجربه کرده است. اگر خاطرتان باشد آلبوم قبلی آنها در سال 2013 را در فهرست بهترین‌های سال گنجانده بودم، اما این آلبوم به آن اندازه نتوانست توجهم را جلب کند. نتیجه آنکه: به توجه من کاری نداشته باشید! این آلبوم را باید شنید.

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی بیست و نهم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Van Morrison – Keep Me Singing

«من را به خواندن وا می‌دارد» عنوان سی و ششمین آلبوم هنرمند پر آوازه‌ی موسیقی سول، آر اند بی و فولک ایرلندی، پیر عالم موسیقی، آقا «ون موریسون»، محصول 2016 است. موریسون را نمی‌توان دوست نداشت! آلبوم‌هایش نه فراز و فرود خاصی دارند و نه در هفتاد سالگی و بعد از بیش از پنجاه سال فعالیت، تمایل یا نیازی به تغییر در خود می‌بیند. او به همین گونه، با همین ژانر ملایم و گرم و جذاب، دوست داشتنی و عزیز و قابل احترام است. جدیدترین آلبوم او اثر بی‌دردسر دیگری‌ست که توانسته در همان هفته‌ی اول در چارت انگلستان در جایگاه چهارم بنشیند. نتیجه آنکه: عمق و طول و عرض را بیخیال شوید، اگر دنبال احساس و در پی گرما هستید، این آلبوم مانند آثار قبلی این هنرمند کارش را به خوبی انجام می‌دهد.

Seth Lakeman – Ballad of the Broken Few

«تصنیف چندین دل شکسته» عنوان هشتمین آلبوم هنرمند انگلیسی ژانر فولک، «ست لیکمن»، محصول 2016 است. آشنایی من با لیکمن از سال 2008 و زمان انتشار چهارمین آلبومش آغاز شد. از آن وقت تا به حال هر آلبومی که از او منتشر شده را شنیده‌ام و نکته اینجاست که تقریباً هیچ کدام را دوست نداشته‌ام! اینکه چرا دست از سرش بر نداشته‌ام و با وجود اینکه اینگونه موسیقی فولک برایم چندان جذابیت ندارد همچنان آثار منتشر شده‌اش را دنبال می‌کنم، خودم هم نمی‌دانم! موسیقی فولکور آکوستیک انگلیسی که لیکمن اجرا می‌کند برای من کمی بیش از حد روستایی بنظر می‌رسد و ارتباط برقرار کردن با آن، به آن راحتی که از موسیقی فولک انتظار می‌رود، برایم آسان نیست. نتیجه آنکه: در توانمندی لیکمن شکی نیست، من اما دوستش ندارم، شما شاید دوستش داشته باشید.

BANKS – The Altar

«میز کلیسا» عنوان دومین آلبوم هنرمند آمریکایی ژانر الکترو پاپ و آلترناتیو پاپ، «بنکس»، محصول 2016 است. من به این ژانر از موسیقی می‌گویم «موسیقی بی‌آزار»! یعنی نشسته آن گوشه و سر و صدای خفیف خودش را دارد و نه دلش توجه ویژه می‌خواهد و نه می‌گذارد نسبت به آن بی‌توجه باشید. آلبوم اول بنکس اثر مقبولی در ژانر خودش بود و حالا آلبوم دوم، با حفظ همان حال و هوا، البته با موفقیت بیشتری از دید منتقدین مواجه شده است. این را هم اضافه کنم که آلتر در زبان فارسی معادل ندارد! میزی در کلیسا است که در مراسم‌های ویژه روی آن نان و شراب می‌گذارند و باقی ماجرا را مطمئناً خودتان در فیلم‌ها دیده‌اید. نتیجه آنکه: چرا که نه؟ کاری با شما ندارد! بگذارید در پس زمینه‌ی یک روز پاییزی صدایش بیاید و شما به کارهایتان برسید.

Regina Spektor – Remember Us to Life

«زندگی را به یاد ما بیانداز» عنوان هفتمین آلبوم هنرمند نامتعارف روسی – آمریکایی ژانر انتی-فولک، «رجینا اسپکتور»، محصول 2016 است. موسیقی او، هیچوقت، از هیچ قانون مشخصی تبعیت نمی‌کند. یک نوع ساختارشکنی خاصی در همه چیز اوست، از سازبندی‌ها تا لیریکس، از وکال تا پیانو، از ملودی تا ریتم، هیچکدام را نمی‌توانید تعریف کنید یا توضیح بدهید. او به معنای واقعی یک هنرمند انتی فولک است که با نگاه کاملاً متفاوتش به همه چیز جذابیت ویژه‌ای را در خود ایجاد کرده است. آلبوم جدیدش به مراتب نسبت به آثار قبلی غمگین‌تر است، پیانوی بیشتری دارد و به همان اندازه خاص و دوست داشتنی‌ست. نتیجه آنکه: گوشش کنید. دوست داشتنش مهم نیست، شناختنش مهم است.

Kaiser Chiefs – Stay Together

«با هم بمانیم» عنوان ششمین آلبوم گروه سابقاً ایندی راک، جدیداً پاپ راک انگلیسی، «کایزر چیفس»، محصول 2016 است. آنها را در زمان انتشار اولین آلبومشان دوست داشتم، تا اینکه در سال 2009 و بعد از انتشار سه آلبوم، توانستم آنها را در فستیوال راک ان کک از نزدیک ببینم و آنجا بود که عاشقشان شدم! موسیقی آنها یک ترکیب جذاب ایندی راک بود که انگار جهش ژنتیکی به آن چاشنی هیجان اضافه کرده باشد و از آن یک موسیقی باحال بزن و بکوب ساخته باشد. این عشق همانجا باقی ماند و با شنیدن دو آلبوم بعدی‌شان به کل محو شد! و حالا زمان انتشار آلبوم ششم رسیده است. ابتدا فکر کردم که آلبوم را اشتباه گرفته‌ام! اینقدر پاپ؟ مگر می‌شود؟ چه بلایی سرشان آمده؟ این آلبوم به کل یک اثر پاپ راک، با کمی تردید در واژه‌ی راک، است که به درد استفاده در ویدئوهایی‌ست که خوشگذرانی‌های تابستانی را در کنار استخر نشان می‌دهد! هیچ اثری از آن چیزی که پیش از این از آنها می‌شناختید در این آلبوم وجود ندارد. هر چقدر آلبوم قبلی از جنگ و سیاست می‌گفت، این یکی چسبیده به عشق و عاشقی و رقص و شادی و آنقدر هم محکم چسبیده که جای هیچ سوءتفاهمی را باقی نمی‌گذارد. نتیجه آنکه: اینها همانها هستند، اما واقعاً همانها نیستند! خودتان ببینید که چه خبر است!

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی بیست و ششم

بردیا برجسته نژاد: آلبوم پکیجی را که در این پست می‌خوانید به زحمت و محبت «رضا اموری» نوشته شده است. ضمن تشکر از رضای عزیز، لازم است بگویم، هرچند خودتان مطمئناً می‌دانید، که متن نوشته شده بازتاب سلیقه و نظر شخصی رضا اموری است و از آن جهت که هدف اصلی پستهای مرتبط با آلبوم پکیج، معرفی آلبومهای تازه منتشر شده است و نه نقد و بررسی آنها، لذا لزومی ندارد نظر من یا کس دیگری در خصوص این آلبومها دوباره نوشته شود.

Mono – Requiem For Hell

رضا اموری: «مرثیه ای برای جهنم» نام جدیدترین اثر پست – راک بازان ژاپنی، گروه «مونو»، است که به فاصله دو سال از آخرین آلبومشان منتشر شده است. به نظر می‌رسد مونو چندین سال است که مسیر موفقیت را پیدا کرده و همچنان در آسمان ها سر می‌کند. در این آلبوم هم شاهد ملودی‌های پخته، ریتم‌های طولانی و اتمسفر سنگین، که به نوعی امضای این بند به شمار می‌رود هستیم. این آلبوم هم به نوعی پیرو دیگر آلبوم‌های بند به شمار می‌رود و تنها شامل پنج قطعه می‌شود. نتیجه آنکه: اگر طرفدار پست – راک هستید حتما تا الان به این آلبوم گوش کرده‌اید و نیازی به تاکید من وجود ندارد. اگر هم طرفدار پست – راک نیستید، خب، برای شروع چه بندی بهتر از مونو؟

Nick Cave and the Bad Seeds – Skeleton Tree

رضا اموری: صبح است. از خواب بر می‌خیزید. متوجه می‌شوید که بند مورد علاقه‌تان آلبومی جدید منتشر کرده است. بنا بر تجربیات قبلی سعی می‌کنید که صبح به سراغش نروید! چون دوست ندارید که روز را با غم شروع کنید! بند مورد نظر بدون شک «نیک کیو اند بد سید» است. بندی که این توانایی را دارد که شادترین افراد روی زمین را با موسیقی ملانکولی خود غمگین کند. بندی قدیمی و ریشه دار، از دل ملبورن استرالیا که در اوایل دهه 80 میلادی توسط نیک کیو، میک هاروی و بلیکسا بارگلد تاسیس شد . به تازگی شانزدهمین آلبوم رسمی این بند آلترناتیو به نام «درخت اسکلت» منتشر شده است و غوغایی در بازار تقریباً ساکن موسیقی خلق کرده است. نیک کیو در جریان نوشتن این آلبوم بود که خبر فوت پسر 15 ساله‌اش به او رسید. به همین دلیل تم و مضمون بیشتر قطعات این آلبوم مرگ، عزا و از دست دادن عزیزان و نزدیکان است. نتیجه آنکه: اگر از موسیقی ملانکولی و غمگین لذت می‌برید به این آلبوم گوش بدهید. نه! اگر از موسیقی لذت می‌برید این آلبوم را گوش کنید.

Norah Jones – Day Breaks

رضا اموری: «طلوع» نام جدیترین آلبوم منتشر شده از هنرمند دوست داشتنی و خوش قریحه آمریکایی، «نورا جونز» است که در تاریخ 7 اکتبر امسال به صورت رسمی منتشر شد. موسیقی در حد ‌نهایت زیبا، شاعرانه و عاشقانه است و این همان چیزی‌ست که از نورا جونز عزیزمان انتظار داریم. سبک این آلبوم بیشتر حول جز می‌چرخد و گاهی رگه‌های پاپ نیز در آن پدیدار می‌شود‌. آلبوم شامل شانزده قطعه است که چهار تا از آنها بصورت لایو ضبط شده‌اند. در مورد خود شخص نورا جونز نیز می‌توان گفت که او همان آرتیست همیشگی است: نه پیشرفتی حاصل شده و نه پس رفتی‌. ولی خب، ما هم همان نورا جونز همیشگی را دوست داریم! در بازار موسیقی آمریکا که انتظار می‌رود خوانندگان زن موسیقی پلاستیکی و هالیوودی و عامه پسند تولید کنند، نورا جونز یک نعمت است. نتیجه آنکه: این آلبوم به شدت ساده و خوش آیند را حتماً گوش کنید که با گوش‌تان مهربان است. مطمئنا آرامش عجیب این آلبوم را حس خواهید کرد.

Bon Iver – 22, A Million

رضا اموری: «22، یک میلیون» نام آخرین آلبوم بند فولک – ایندی راک آمریکایی، «بون ایور»، به تازگی منتشر و روانه بازار شده است. آلبوم دارای 10 قطعه است که به شکل عجیبی نامگذاری شده‌اند. بعنوان مثال ترک اول عنوانش «22 (OVER S∞∞N)»   است، به همین شکلی که می‌بینید و ترک دوم «10 d E A T h b R E a s T ⚄ ⚄»    نام دارد و در ادامه هر ترک با اسمی عجیبتر از قبلی. به طور کلی با یکی از خاص ترین و عجیب ترین آلبوم های سال طرف هستیم، آلبوم که به نحوی لیریکس آن ریشه در مضامین دینی دارد. این گروه در این آلبوم مقداری از فولک بودن خود فاصله گرفته و عناصر الکترونیک کم و بیش در آن خودنمایی می‌کنند. شخصا کارهای اولیه این بند را بیشتر می‌پسندیدم و جدیداً فقط احساس می‌کنم که جاستین ورنون (بنیانگذار – گیتاریست – ووکالیست) فقط تبدیل به یک نسخه آمریکایی از دیمین رایس شده است. نتیجه آنکه: یک بار شنیدنش ضرر ندارد. دو بار هم شد اشکال ندارد!

Devin Townsend Band – Transcendence

رضا اموری: «برتری» نام هفدهمین آلبوم رسمی موزیسین کهنه کار، دوین تونسند، است و همچنین هفتمین آلبوم از سری کارهایی که این هنرمند کانادایی در غالب پروژه موسیقیایی خود، دوین تونسند پراجکت، انجام داده است. این آلبوم در ماه سپتامبر 2016 و در غالب دو سی دی منتشر شد که یکی از آن ها شامل دموهای استفاده نشده‌ی او در سال‌های گذشته است. ژانر کلی آلبوم مطابق انتظار پراگرسیو است که گاهی راک می‌شود، گاهی متال و حتی گاهی سمت و سوی سیمفونیک و اورکسترال می‌گیرد. آلبوم فضایی شدیداً آپ بیت دارد که اگر با کارهای قبلی دوین تونسند آشنا باشید کاملا به نظرتان آشنا خواهد رسید. تمامی قطعات (به جز یک قطعه) توسط خود دوین تونسند ساخته شده‌اند و می‌توان این برداشت را داشت که آلبوم بیشتر موسیقی محور است و آواز در حاشیه می‌ماند، هرچند صدای فریاد گونه‌ی دوین تونسند هم کاملاً دوست داشتنی و جذاب است. به طور کلی می‌توان گفت که این آلبوم دقیقاً همان چیزی‌ست که باید باشد و تمام اجزای تشکیل دهنده آن با یکدیگر به هارمونی فوق العاده‌ای رسیده‌اند و مکمل یکدیگرند. نتیجه آنکه: بدون شک با یکی از بهترین آلبوم‌های سال در سبک پراگرسیو طرف هستید.

 

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی بیست و پنجم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Lisa Hannigan – At Swim

«شناور» عنوان سومین آلبوم هنرمند ژانر ایندی فولک ایرلندی، خانم «لیزا هنیگان»، محصول 2016 است. او را حتما می‌شناسید! ایشان همان بانوی دوست داشتنی‌ای هستند که صدایش را در چندین آهنگ «دیمین رایس» شنیده‌اید. او برای رایس می‌خواند، در تورهایش شرکت می‌کرد، گیتار می‌زد، پشت درامز می‌نشست و بیس می‌نواخت، تا زمانیکه رایس او را به شکل نه چندان مودبانه‌ای از گروهش اخراج کرد. فعالیت انفرادی هنیگان از همان زمان آغاز شد که منجر به انتشار سه آلبوم تا به امروز شده است. اما انتشار آلبوم جدید حکایت خاص خود را دارد. چشمه‌ی هنر او پس از انتشار دومین آلبومش خشک شد! او از شهرش، دوبلین، به پاریس رفت، مدتی را در آنجا سر کرد، بعد به لندن رفت، کمی هم آنجا وقت گذراند، اما نتیجه‌ای حاصل نشد و چیز جدیدی در او نجوشید! او به دوبلین بازگشت، اسباب و اثاثیه‌ش را جمع کرد و رفت و ساکن لندن شد. هیچ اتفاقی نیافتاد تا زمانیکه ایمیلی از «آرون دسنر»، یکی از اعضای اصلی گروه The National، دریافت کرد که به او پیشنهاد همکاری داده بود. این دو نفر با الهام گیری از اشعار شاعر ایرلندی، «شیموس هینی»، و همکاری یکدیگر و البته تهیه کنندگی دسنر، آلبومی را منتشر کردند که می‌توان گفت شاخصترین اثر او تا به امروز است. تا جایی که اکسکلیم! این آلبوم را «رویایی که نمی‌خواهید از آن بیدار شوید» نامیده است. نتیجه آنکه: آرامش را می‌توانید در صدا، موسیقی و آلبوم جدید هنیگان پیدا کنید.

Ingrid Michaelson – It Doesn’t Have to Make Sense

«لزوماً نباید قابل فهم باشد» عنوان هفتمین آلبوم هنرمند ژانر فولک پاپ / راک آمریکایی، «اینگرید مایکل سان»، محصول 2016 است. من در سال 2012 و در زمان انتشار پنجمین آلبوم این هنرمند با او آشنا شدم، آنقدر دوستش داشتم که کارهای بعدی‌اش را دنبال کنم، اما آنقدرها هم دوستش نداشتم که به سراغ چهار آلبوم قبلی‌اش بروم! موسیقی او، آنجایی که در فضای فولک پرسه می‌زند، جذاب و روح انگیز است و وقتی هوس می‌کند وارد دنیای موسیقی پاپ شود، کمی لوس و بی‌مزه می‌شود. آلبوم جدید از هر دو تای این‌ها چندین مورد را در خود جای داده و برای همین شاید لذت بردن از چند آهنگ منطقی‌تر از کل آلبوم باشد. نتیجه آنکه: گفتنی‌ها را من گفتم. تصمیم‌گرفتنی‌ها با خودتان.

AlunaGeorge – I Remember

«به خاطر می‌آورم» عنوان دومین آلبوم گروه سینتپاپ انگلیسی، «الوناجورج»، محصول 2016 است. آنها در سال 2012، یعنی قبل از انتشار اولین آلبومشان، توانستند در فهرست کوتاه منتقدین در بریت اواردز 2013 قرار بگیرند. همچنین شبکه بی‌بی‌سی در «ساند آو 2013» آنها را در جایگاه دوم قرار داد. آلبوم اولشان در سال 2013 اثر جالب و دوست داشتنی و خوبی بود که می‌توانست وقتی شما مشغول کاری هستی، به عنوان موسیقی بکگراند، کار خودش را به خوبی انجام دهد. اما آلبوم جدیدشان آنقدر به نظرم نچسب و لوس و بی‌مزه و مسخره آمد که مجبور شدم یک بار دیگر آلبوم اول را گوش کنم تا ببینم این وسط چه اتفاقی افتاده است، آن زمان جوگیر شده بودم یا حالا آنها بد شده‌اند. نتیجه آنکه: بله! آن موقع جوگیر شده بودم! آلبوم اولشان هم آنقدرها چیز خاصی نبود!

Laleh – Kristaller

«کریستال‌ها» (به زبان سوئدی) عنوان ششمین آلبوم هنرمند ایرانی الاصل، «لاله»، محصول 2016 است. لاله پورکریم، خواننده، آهنگساز، تهیه کننده، گیتاریست، پیانیست، بازیگر و مدیر کمپانی ضبط موسیقی، متولد بندر انزلی، مدتهاست که به عنوان یکی از ستارگان موسیقی ایندی سوئد دارای شهرتی جهانی است. ششمین آلبوم او یک تفاوت عمده با آثار قبلی‌اش دارد و آن هم اینکه بر خلاف همیشه بیش از نصف آهنگهای آن به زبان سوئدی اجرا شده است. آلبوم جدید مانند اکثر آثار او، جذاب، خوش ساخت و دوست داشتنی است. نتیجه آنکه: ایرانی بودنش به جای خود، بدون پارتی بازی، این آلبوم زیبا را حتماً گوش کنید.

Warpaint – Heads Up

«پیش هشدار» عنوان سومین آلبوم گروه زنانه‌ی ایندی راک آمریکایی، «وارپینت»، محصول 2016 است. از زمان انتشار آلبوم دوم در سال 2014، هر کدام از این چهار خانم فعالیت‌های مستقل خود را در پی گرفتند: امیلی کوکال (خواننده و گیتاریست) با پال برگمان همکاری و یک آلبوم منتشر کرد، ترسا ویمن (خواننده و گیتاریست) سوپرگروهی با عنوان «باس» تاسیس کرد، استلا موزگاوا (درامر) با چند هنرمند از جمله کرت وایل و کیم گوردون همکاری کرد و جنی لی لیندبرگ (بیسیست) اولین آلبوم انفرادی‌اش را منتشر نمود. به گفته‌ی آنها همین فعالیت‌های مجزا باعث شد که رویکرد متفاوتی نسبت به کار گروهی پیدا کنند و آلبوم جدیدشان تاثیر گرفته از همین جدایی باشد. این آلبوم جذابیت‌های خاص خود را دارد. البته اگر دنبال فراز و فرود و اوج و قعر و تمپوهای مختلف و ریتم‌های گوناگون هستید، این آلبوم چندان مناسب حالتان نیست. نتیجه آنکه: اگر در ترکهای ملایم به هنرمندانی نظیر لانا دل ری و یا لاندن گرامر و در ترکهای نسبتاً با تمپوی سریعتر به جوی دیویژن و دپش مُد علاقه دارید، این آلبوم نه از لحاظ سبک، اما به همان شکل برایتان جذاب خواهد بود.

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی بیست و سوم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Message to Bears – Carved from Tides

«حک شده بر اثر جزر و مد» عنوان چهارمین آلبوم پروژه‌ی تک نفره‌ی «جروم الکساندر» انگلیسی، «مسیج تو برز» محصول 2016 است. موسیقی او مثل یک سوپ داغ و ساده است، که از الکترونیک و امبینت با چاشنی پست راک درست شده و جان می‌دهد برای آنکه آن را  آهسته، در آرامش، با چشمان بسته، سر بکشید و از طعم آن لذت ببرید. آلبوم جدیدش یک تفاوت نسبتاً شاخص نسبت به آثار قبلی دارد و آن هم اینکه در آن به مراتب از وکال بیشتری استفاده شده است، تا جایی که در ترک چهارم «جما الکساندر»، خواهر جروم، با او هم آواز می‌شود. نتیجه آنکه: این آلبوم را سر بکشید!

Skillet – Unleashed

«رها شده» عنوان دهمین آلبوم گروه کریسشن متال / هارد راک آمریکایی، «اسکیلت»، محصول 2016 است. شاید به شمار آوردن آنها بعنوان یک گروه متال نیاز به مقدار قابل توجهی تردید داشته باشد. موسیقی رقصی پاپ گونه، با ملودی‌های پاپ راک، با وکال ایندی راک طور، کلاً یک چیزی مناسب برای خوشحالی و شادی کردن است که اگر به من باشد اسمش را می‌گذارم «هپی متال»! آلبوم جدید آنها از این نظر شبیه همه‌ی آن چیزهایی‌ست که پیش از این از آنها شنیده‌ایم. شلوغ و باحال و شاد و خوشحال و البته نسبتاً سطحی. اگر هم می‌خواهید از شنیدن آن بیشتر لذت ببرید، آن را در هنگام رانندگی، با حفظ قوانین و احتیاط‌های لازم (!)، تجربه کنید. نتیجه آنکه: چرا که نه؟ مگر به ما خوشحال بودن نیامده؟!

Russian Circles – Guidance

«راهنمایی» عنوان ششمین آلبوم گروه پست راک آمریکایی «راشن سرکلز» محصول 2016 است. گول اسم گروه را نخورید که هیچ ارتباطی به روسیه ندارد و فقط نام یکی از حرکتهای تمرینی در هاکی روی یخ است! این گروه یکی از اولین گروه‌های‌ست که باعث آشنایی من با ژانر پست راک شد و به همین دلیل همیشه آثارشان برایم ارزش دو چندان داشته است. موسیقی آنها سهمگین است، مانند آوار بر سرتان خراب می‌شود و شما را در زیر حجم عظیمی از هر آن چیزی که بر روح‌تان سنگینی می‌کند دفن می‌کند. آلبوم جدید آنها نیز یک اثر باشکوه دیگر است. مجموعه‌ای که توانسته از گاردین امتیاز 5 از 5 و از اکسکلیم و دراون این ساوند امتیاز 9 از 10 را بگیرد. یک آلبوم با اسم تک کلمه‌ای، مثل همیشه، با آهنگهایی همه تک کلمه‌ای، مثل همیشه. نتیجه آنکه: توصیه می‌کنم زیر این آلبوم خراب بشوید!

Nosound – Scintilla

«جرغه» عنوان پنجمین آلبوم گروه پراگرسیو راک ایتالیایی «نوساند»، محصول 2016 است. این گروه سابقاً دوست داشتنی با آثار پر احساس و موسیقی غمگین و در عین حال جذابش توانست توجه بسیاری را، مخصوصاً در ایران، به خود جلب کند. اما چیزی که در دو آلبوم اخیر آنها، مخصوصاً همین آخری، احساس می‌شود این است که کفگیر آنها به معنای واقعی به ته دیگ خورده است! موسیقی دم دستی، ملودی‌های بیش از اندازه ساده و قالباً تکراری، و صد البته مانند همیشه لهجه‌ی بد ژانکارلو ارا در اجرای آهنگها، همه و همه باعث می‌شود که نه تنها این آلبوم را دوست نداشته باشم، بلکه با حس عجیبی از آن بدم هم بیاید! نتیجه آنکه: من هر چه بگویم، در نهایت باز هم شما این آلبوم را گوش خواهید کرد!

Shearwater – Shearwater Plays Lodger

«شیرواتر «مستاجر» را اجرا می‌کند» عنوان جدیدترین اثر گروه ایندی راک آمریکایی «شیرواتر»، محصول 2016 است. این اثر را چندان نمی‌توان به عنوان یک آلبوم جدید از این گروه به حساب آورد. کاری که آنها کرده‌اند این است که تمامی 10 ترک آلبوم «مستاجر»، سیزدهمین اثر اسطوره‌ی موسیقی، «دیوید بوئی»، محصول 1979 را از ابتدا تا انتها کاور کرده‌اند. جمع کثیری از منتقدین این آلبوم را بهترین اثر بوئی در تمام دوران فعالیتش می‌دانند و شیرواتر هم دست روی آن گذاشته، به کلاب A.V رفته و بصورت زنده تمام آهنگها را کاور کرده و از اجرای آن یک ویدئو هم منتشر کرده است. نتیجه آنکه: اگر طرفدار هر کدام از این دو باشید، بوئی یا شیرواتر، به گمانم این آلبوم بتواند توجه‌تان را جلب کند.