بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شدهی در سال 2016.
پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Alcest – Kodama
«کوداما» عنوان پنجمین آلبوم گروه پست متال فرانسوی، «آلسست»، محصول 2016 است. آنها در آلبوم قبلی تا آنجا که توانسته بودند از موسیقی پست متال فاصله گرفته و به پست راک نزدیک شده بودند: ملودیهای عمدتاً آرام همراه با سافت وکال در بعضی از آهنگها. حالا و در آلبوم جدید آلسست دوباره، البته نه به اندازهی قبل، به سمت موسیقی پست متال بازگشته است. هارش وکال، آن چیزی که عمدتاً در ژانر بلکگیز میشنویم، در این اثر نقش پررنگی را ایفا میکند. عنوان آلبوم، کوداما، در فرهنگ بومی ژاپن به معنای روحیست که در درختها ساکن میشود و آلسست برای ساخت این اثر از فیلم «شاهزاده مونونوکه»، اثر هنرمند مشهور ژاپنی، «هایائو میازاکی»، الهام گرفته است و در کل میتوان آن را بعنوان یک کانسپت آلبوم در خصوص تقابل جهان طبیعی و دنیای انسانها دانست. نتیجه آنکه: این یک اثر تمیز، زیبا، پیچیده، جذاب، سیاه و دوست داشتنی است. تجربهاش کنید.

Poets of the Fall – Clearview
«دید واضح» عنوان هفتمین آلبوم گروه فنلاندی، «پوئتس آو د فال»، محصول 2016 است. من چندان این گروه را منظم پیگیری نکردهام و به گمانم تک و توک آلبومهای آنها را از دست دادهام. چیزی که از آنها در ذهن من ثبت شده بود، یک گروه شسته و رفتهی پست گرانج و در بعضی مواقع آلترناتیو راک بود که موسیقی نسبتاً خوبی داشت و میشد از شنیدن بعضی آهنگهایش لذت برد. تا اینکه این آلبوم جدید آفتابه را به تمام تصورات ثبت شده در ذهن من گرفت و همه را شست و ریخت دور و آن را با یک گروه پاپ راک بیمزه جایگزین کرد! البته این آلبوم هم چند آهنگی دارد که شنیدنشان خالی از لطف نیست، مخصوصاً آهنگهای ملایمی که صدای «مارکو سارستو» کنترل ماجرا را بر عهده گرفته است، اما آن هم فقط در ژانر پاپ راک. نتیجه آنکه: من که دوستش نداشتم. نتیجهگیری با خودتان.

Epica – The Holographic Principle
«قاعدهی هولوگرافیک» عنوان هفتمین آلبوم گروه مشهور هلندی ژانر سیمفونیک متال، «اپیکا»، محصول 2016 است. این گروه با محور قرار دادن این تفکر که جهان هستی یک هولوگرام است که بصورت دیجیتالی خلق شده، در طول یک سال، 27 آهنگ ساخت که هجدهتای آن در آلبوم جدیدشان جا گرفت و باقی آثار منتظر انتشار در آینده شد. این آلبوم نیز یک اثر باشکوه و عظیم دیگر از این گروه دوست داشتنیست که با وجود آنکه مدت زمان زیاد آن شاید کمی خسته کننده باشد، اما در نهایت تمامی آهنگها جذابیت خاص خود را برای شنیدن دارند. احساس میکنید که برای ساخت این آلبوم و ضبط آن دهها نفر حضور دارند! همه چیز شلوغ است و در عین حال هر چیزی در جای خود قرار گرفته است. این آلبوم از دو سیدی تشکیل شده که به شکل کاملاً محسوسی هر کدام حال و هوای خاص خود را دارند. اولی فضایی سیمفونیک متال و دومی کاملاً آکوستیک. نتیجه آنکه: این شکوه و عظمت را تجربه کنید.

Riverside – Eye of the Soundscape
«چشم گوش سپار» عنوان به اصطلاح هفتمین آلبوم گروه مشهور پراگرسیو راک لهستانی، «ریورساید»، محصول 2016 است. این آلبوم در اصل یک آلبوم استودیویی مستقل به شمار نمیرود، بلکه از مجموع سیزده آهنگ آن که در دو سیدی پخش شدهاند، تنها چهار ترک آن جدید هستند و مابقی بازنوازی، میکس، دمو و یا تغییر یافتهی آهنگهای قبلی آنها از آلبومهای گذشتهشان است. همچنین این مجموعه آخرین اثریست که گیتاریست درگذشتهی گروه، پیوتر گرودزینسکی، در آن حضور دارد. اصطلاح Soundscape یک چیزی شبیه Landscape است! با این تفاوت که آن چشمانداز تصویری معنی میدهد و این یکی چون اصطلاح فارسی برایش نمیتوان یافت، واژهی «گوش سپار» را برایش میگذارم. مشابه همان چشم انداز، ولی برای موسیقی است. وقتی موسیقی را گوش میکنیم، هر جزء آن، تغییر تمپوها، تغییر ملودی، منظرهای را در ذهن ما تداعی میکنند که از کنار هم قرار دادنشان نتیجه میگیرم که یک آهنگ زیباست یا نه. این را همان ساندسکیپ میگویند. اثر تازه منتشر شدهی ریورساید حال و هوایی کاملا متفاوت از قبل دارد. موسیقی پراگرسیو راک جای خود را داده است به الکترونیک و داون تمپو، با فضاهای بعضاً امبینت. مطمئن باشید که اگر ندانید این آلبوم اثر آنهاست، خالقش را با شنیدن نمیتوانید تشخیص دهید. نتیجه آنکه: این گروه نیاز به توصیه کردن ندارد. خودتان تکلیف را میدانید!

The Seven Mile Journey – Templates for Mimesis
«الگوهای تقلید» عنوان چهارمین آلبوم گروه پست راک دانمارکی «سون مایل جورنی»، محصول 2016 است. موسیقی آنها چیز عجیب و غریب و هیجان انگیزیست! در تمام آلبومهایشان آنقدر با حوصله و با دقت و سر فرصت، آجر به آجر، همه چیز را روی هم میگذارند و از جز به کل و از هیچ به همه چیز میرسند که اشک مخاطب را از شوق و هیجان در میآورند. آلبوم جدید نیز از همین قانون پیروی میکند. آلبومی متشکل از تنها 5 ترک که مدت زمان دو تای آنها بیشتر از 20 دقیقه است! آهنگها به شکلی در مغز شما فرو میروند که بعد از گذشت مدت زمان طولانی و اتمامشان، هنوز شنیده میشوند! هنوز طنینشان در گوشتان زنگ میزند. موسیقی آنها سادگی و قدرت عجیبی دارد و آلبوم جدیدشان به اوج رسیدن این توانایی را به اجرا میگذارد. نتیجه آنکه: در این سفر هفت مایلی با آنها همراه شوید!
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
سلام طبق معمول عالی بود. راستی آلبوم ریورساید همش اینسترومنتاله؟
ممنون برادر. بله، ماریوس دودا صدایی ازش در نمیاد (:
واقعا این چه گندی بود POTF زدن به سراپای خودشون؟ 😦
اینا، نه فقط اینا، خیلی گروهها، به جای اینکه روز به روز بهتر بشه موزیکشون، روز به روز بیشتر به این فکر میکنن که چه گهی بزنن بیشتر پول در بیارن!
رجینا اسپکتور و Seven Mile Journey در دستور کار قرار گرفت.
پیکجات عالی مستدام 🙂
* پکیجات
goddammit
دستور چیه قربان، مرحمت میکنین ((: