بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.
پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!
Broods – Conscious
«هوشیار» عنوان دومین آلبوم گروه خانوادگی و دو نفره‌ی «برودز» محصول 2016 است. ژانر این خواهر و برادر نیوزیلندی چیز ساده و غیر پیچیده‌ای است در میان ایندی پاپ و الکتروپاپ، و این یعنی هر چیزی که باشد مطمئناً بخشی از آن موسیقی پاپ است. اما برای من مساله اینجاست که امثال برودز باعث می‌شوند که نتوانم با قاطعیت موسیقی پاپ را لعن و نفرین کنم و آن را از پلی لیست‌های روزانه‌ام حذف کنم. شاید هم بتوان بخشی از خوب بودن برودز را مدیون جوئل لیتل دانست. تهیه کننده‌ای که بیشتر توجه‌ش روی موسیقی پاپ است و البته با هنرمندانی کار می‌کند که سرشان به تنشان می‌ارزد (افرادی مانند لورد، سم اسمیت و الی گولدینگ). نتیجه آنکه: فکر کنم اگر حساسیت به خرج ندهید بتوانید از شنیدن این آلبوم لذت ببرید.
Airbag – Disconnected
«ارتباط قطع شده» معجزه‌ی دیگری از گروه پراگرسیو راک نروژی «ایربگ» محصول 2016 است. موسیقی مسحور کننده‌ی آنها آلبوم به آلبوم جذابتر و دوست داشتنی‌تر می‌شود، سولوهای گیتار که یکی از شاخصه‌های آثار این گروه است در این آلبوم خودنمایی کمتری نسبت به اثر قبلی دارند، با این حال همه چیز آنقدر بهتر از قبل است که ایربگ دوباره محبوب پلی لیست این روزها‌تان خواهد شد!. مطمئن باشید که در انتهای سال این آلبوم را در فهرست برترین‌های سال 2016 وبلاگ «آ ل ب و م» خواهید دید. نتیجه آنکه: روزی دوبار به مدت حداقل یک هفته شنیدن کل آلبوم تجویز می‌شود!
Gojira – Magma
«ماگما» درخشش تازه‌ی گروه پراگرسیو متال فرانسوی «گوجیرا» محصول 2016 است. اگر آنها را می‌شناسید که هیچ، اما اگر هنوز این سعادت را نداشته‌اید بدانید که با گروه ویژه‌ای طرف هستید. برای موسیقی آنها چندان عنوان مشخصی را نمی‌توان انتخاب کرد. پراگرسیو متال یا گروو متال، یا هر چیز دیگر، فرقی نمی‌کند. مهم این است که گوجیرا مهیب است! سهمگین است! مقتدر و پرقدرت است و موسیقی‌اش می‌تواند شما را در آغوش گرفته و آنقدر فشارتان بدهد که هر چه در درون دارید به بیرون تراوش کند. ششمین آلبوم آنها نسبت به آثار دیگرشان پروسه‌ی ساخت طولانی‌تری داشته که علت آن بیماری و مرگ مادر دو عضو اصلی گروه، برادران دوپلانتیه، بوده است. منتقدین معتقدند که همان اتفاقی که سر Black Album از متالیکا و The Hunter از مستودون افتاده، اینجا نیز رخ داده است. یعنی آنها در این اثر نسبت به آثار دیگرشان احساس درونی بیشتری را دستمایه قرار داده‌اند. نتیجه آنکه: اگر متال باز هستید، این آلبوم را ببازید!
Sabaton – The Stand Stand
«آخرین مقاومت» عنوان آلبوم هشتم گروه هوی / پاور متال سوئدی، «سباتون»، محصول 2016 است. چیزی که این گروه را نسبت به هم ژانری‌های خود متمایز می‌کند موسیقی آنها نیست، بلکه مضمون آهنگهایشان است. آنها در تمام آلبوم‌های خود تا به امروز دست گذاشته‌اند بر روی نبردها و جنگهای تاریخی و داستان شجاعت‌ها، بزدلی‌ها، خیانتها، رشادت‌ها و هر چیز دیگری که به آن مربوط می‌شود را بازگو می‌کنند. آلبوم جدید نیز از این قاعده مستثنی نیست و البته توجه ویژه را معطوف جنگهایی کرده که تا آخرین لحظه در مقابل دشمن مقاوت شده و در نهایت به شکست انجامیده است. در این آلبوم داستان‌هایی از نبرد ترموپیل (جنگ ایران و یونان در زمان خشایارشا)، دراگوتین گاوریلویچ (سرباز مشهور ارتش یوگسلاوی)، شکست بتلیون (جنگ جهانی اول)، نبرد شیرویاما (از سری جنگهای سامورایی)، نبرد قلعه‌ی ایتر (جنگ جهانی دوم) و چندین جنگ مشهور دیگر روایت می‌شوند. نتیجه آنکه: این آلبوم جالب است. قوی نیست، اما جالب است.
Rage – The Devil Strikes Again
«شیطان دوباره ضربه می‌زند» بیست و دومین آلبوم گروه مشهور هوی متال آلمانی، «ریج»، محصول 2016 است. این آلبوم یک ویژگی خاص دارد و آن هم اینکه فقط رهبر گروه، یعنی وکالیست و بیسیست، آقای پیوی واگنر، را از گذشته به همراه دارد و دو عضو دیگر گروه تازه سال گذشته به ریج پیوسته‌اند. با این حال هیج اتفاقی برای کیفیت آهنگها رخ نداده است. موسیقی همچنان یکدست، نه چندان خاص و نه البته ضعیف، همان چیزی که همیشه بوده، باقی مانده است. مساله این است سایه‌ی واگنر بر روی ریج آنقدر سنگین است که باقی اعضای آن تقریباً فقط نقش نوازنده را بازی می‌کنند و این شاید یکی از دلایل اصلی باشد که این گروه چندان علاقه‌ای به حفظ اعضای خود ندارد. نتیجه آنکه: اگر گوش کنید خوشتان می‌آید، اگر نه، چیزی را از دست نمی‌دهید.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
آ ل ب و م 