آ ل ب و م

موسیقی و دیگر هیچ

بایگانی برچسب‌ها: Jacaszek

Various Artists – SMM: Context

بردیا برجسته نژاد: این خیلی مهم است که شما به چیزی به عنوان معجزهء موسیقی اعتقاد داشته باشید. اینکه باور کنید صدا و نت و ملودی و ریتم می توانند شما را به جایی ببرند که با هیچ چیز دیگر نتوانید تجربه اش کنید. می خواهم دربارهء جادوی موسیقی امبینت با شما صحبت کنم.

موسیقی امبینت از آن دست ژانرهاست که نه تنها در ایران، بلکه در اکثر نقاط دنیا، طرفداران زیادی ندارد. موسیقی ای مینیمال، از ترکیب اصوات و فضاسازیهای وهم گونه برای خلق محیط مجازی و قرار دادن مخاطب در مرکز آن. موسیقی ای که نه کلام دارد، نه ریتم مشخص، نه ملودی معین و نه فراز و نشیب مورد انتظار. در این ژانر همه چیز آنقدر ساده و مینیمال است که ممکن است در لا به لایش گم شوید. اگر بتوانید از آن سواری بگیرید از اوج ابرها تا قعر زمین را تجربه خواهید کرد و اگر نتوانید، شنیدن یک آهنگ را هم تحمل نمی کنید. این ژانر را یا می پرستید یا از آن متنفر خواهید شد.

موسیقی امبینت یک معجزه است و حالا تصور کنید یک جعبه به شما بدهند، پر از معجزه در طعمها و رنگهای مختلف! لذتی که تجربه خواهید کرد باورنکردی ست. آلبومی به تازگی منتشر شده با عنوان SMM: Context که مجموعه ای ست از آثار منتشر نشدهء هنرمندان مختلف امبینت که در کنار هم سعی کرده اند فضای وهم آلود ویژه ای را برای مخاطب بسازند. این اولین مجموعه از SMM نیست، اما بی شک تا به امروز یکی از بهترین هایشان است. Ghostly International این آلبوم را با 11 آهنگ از 11 هنرمند گردآوری و بصورت صفحه با طراحی جلد مایکل سینا منتشر کرده است. می خواهم روح آلبوم را پیش رویتان بگذارم و فراموش نکنید، موسیقی امبینت می تواند برای هر کسی روح متفاوتی داشته باشد:


1.  آلبوم با آهنگ Motion از Goldmund آغاز می شود. گولدماند بیشتر به خاطر موسیقی اعجاب انـگـیـزی کـه بـرای مـسـتـنـدهـای BBC می سازد مشهور است. حالا او در یـک آهـنـگ دو و نـیـم دقـیـقـه ای )که می تواند استثنـایی تـرین آغـاز بـرای چـنـیـن آلـبومی بـاشد( با طنین پیانو، شما را برای شنیدن این مجموعه آماده مـی کـنـد. بگذارید اینطوری بـگـویـم، Motion قرار است نقش پیاز و آبلیمو را برایتان بازی کند! شما را آماده و نرم کند تا پذیرش آلبوم را داشته باشید.

2.  آهنگ دوم، Polaroid از Leyland Kirby، (که در اصل بخاطر پروژهء The Caretaker چهره ای شناخته شده است) عجیب است! آنقدر عجیب کـه مـی تـواند از روی زمـیـن بـلـنـدتـان کـنـد، شما را بگذارد وسط یک جنگل، زیـر بارش ریـز بـاران، بالای یـک صخره، پایین یک دره، اصـلا می تواند هر بار که آن را می شنوید شـمـا را بـه یـک جـایـی بـبـرد و تـنـهـا رهایتان کـنـد. اگر امبینت را دوسـت دارید، این دقیقا همان چیزی ست که دنـبـالـش می گـردیـد.

3.  آهنگ سوم، Halves از Svarte Greiner، ترسناک است. Svarte Greiner عنوان پروژهء دارک امبینت از هنرمند نروژی اریک اسکادوین است که ژانر آثار خودش را Acoustic Doom می نامد. اینجاست که از فضای وهم آلود لیلند کربی جدا و وارد دنیای پر از نویز اریک اسکادوین می شوید. آن چیزی که ته دلتان جوانه می زند اسمش اضطراب است! به زیبایی تجربه اش کنید.

4.  آهنگ چهارم، Eleven Generations of My Fathers از Christina Vantzou، تنها هنرمند خانم حاضر در این آلبوم، یک اثر مینیمال فوق العاده همراه با پیانو ست. کریستینا وانتزو که بطور ناگهانی گرافیک و انیمیشن را کنار گذاشته و وارد دنیای موسیقی شده، در آثارش با موسیقی برایتان طرح می زند و خط می کشد و رنگ می پاشد و با صوت و موسیقی، انیمیشن رسم می کند. این آهنگ دو قسمت دارد، اولش را با پیانو همراه خواهید بود و در نیمه به ترکیبی از سازهای زهی خواهید رسید.

5.  آهنگ پنجم، Elegia از Jacaszek، شبیه رویای کودکی ست. یاتساشک تبحر ویژه ای در ساخت موسیقی برای شاعرهای لهستان دارد. فضای موسیقی اش آمیخته با شعر است و وقتی آرشه روی سیمهای ویالن کشیده می شود، انگار که دارد برایتان شعر می خواند. فضا سازی این اثر بی نظیر است. رویا آغاز می شود و به پیش می رود، ویالن در فضای سنگین آهنگ برایتان شعر می خواند و این رویا با آواز سوپرانوی لطیفی تکمیل می شود. اما یک دقیقه مانده به پایان آهنگ، ورق بر می گردد و شما با کابوس تاریکی مواجه می شوید. درونتان که به قلیان افتاد به یاد اسم آهنگ می افتید: مرثیه، و آنوقت می فهمید که رویایی که 5 دقیقه تعقیبش کرده اید برای رسیدن به کابوس 1 دقیقه ای آخر بوده است.

6.  آهنگ ششم، Cornelia Amygdaloid از The Fun Years، با نویز عجیبی شروع می شود، انگار چیزی در مغزتان کش می آید یا آنکه دچار سرگیجه شده اید. این سردرگم ترین و آشفته ترین اثری ست که در این مجموعه خواهید شنید. این آهنگ می تواند چنان سرگیجه ای در شما ایجاد کند که هر 5 آهنگ قبلی که گوش داده اید را بالا بیاورید! این یک تطهیر برای وارد شدن به نیمهء دوم آلبوم است.

7.  آهنگ هفتم، Three Parts از Manual، شما را می برد بالا، می نشاند روی یک بلندی و پهنای هر پهناوری که بخواهید را پیش رویتان قرار می دهد. کافی ست دستانتان را باز کنید و این پهناوری را به آغوش بکشید. جوناس مانک دانمارکی در پروژهء Manual تخصص ویژه ای در خلق این حس دارد. مهم نیست چقدر بزرگ باشید، شما در پهنای موسیقی او گم خواهید شد.

8.  آهنگ هشتم، Substantiated از Aidan Baker، خودِ خودِ بی وزنی ست. اینجاست که پی به هوش و خلاقیت این مجموعه می برید که چگونه آهنگها را در کنار هم چیده است. شاید هیچ انتخابی بهتر از این آهنگ برای دنبالهء آهنگ هفتم نباشد. آهنگ به نیمه که می رسد این حالت بی وزنی با اضطراب همراه می شود، شما در این آهنگ ممکن است گم شوید. چند دقیقه ای تحمل کنید، آهنگ نهم دوباره شما را پیدا خواهد کرد. بیکر جدا از آنکه یک موسیقیدان است، بعنوان یک شاعر نیز در آلمان چهره ای شناخته شده به حساب می آید که تا کنون چندین دفتر شعر منتشر کرده است.

9.  آهنگ نهم، Moments Descend On My Windowpane از Rafael Anton Irisarri، این همان تلنگری ست که برای خارج شدن از فضای آهنگ هشتم به آن نیاز دارید. طنین تطهیر کنندهء پیانو در این اثر مینیمال این هنرمند آمریکایی تاثیر خودش را به درستی بر روح و روانتان می گذارد. چشمانتان را ببندید، یک لبخند کوچک روی لبهایتان بکارید، و باقی را بسپارید به رافائل آنتون. بد نیست بدانید که رافائل جدا از همه فن حریف بودنش در موسیقی، یک کلکسیون شخصی در سیاتل دارد که آثار هنرمندان معاصر را در آن جمع آوری می کند.

 

10.  آهنگ دهم، Runge’s Last Stand از Kyle Bobby Dunn، آرامش قبل از طوفان را به شما هدیه می دهد، طوفانی که هیچوقت به سراغتان نمی آید. کایل بابی دان، هنرمند جوان کانادایی، در این اثر جادو می کند. او برای شما آرامشی را می سازد که قبل از طوفان به جانتان می افتد. از آن دست آرامشها که وقتی تجربه اش می کنید، می دانید که قرار است بعد از آن اتفاق بدی رخ دهد. آهنگ تمام می شود و از طوفان خبری نیست. حالا وقت آن است که یک آرامش واقعی را با آخرین آهنگ آلبوم تجربه کنید.

11.  آهنگ یازدهم، Pause از Peter Broderick، همان آرامشی را تقدیمتان می کند که آهنگ دهم شما را تشنه اش کرده است. نوای گیتار آکوستیک پایان خوشی را برای شما رقم می زند. تجربه ای عجیب و زیبا از شنیدن آلبومی شگفت انگیز. اسم آهنگ آخر فراموشتان: مکث!  بله، این آخرین آهنگ این مجموعه است، اما فقط مکثی برای شروع دوباره خواهد بود.

اینجا شما با 11 آهنگ امبینت طرف هستید که مجموعه ای استثنایی را پدید آورده اند. و دوباره تاکید می کنم، اگر دوستدار موسیقی امبینت هستید این آلبوم شما را می ترکاند، اگر پاسختان منفی ست، ترجیحا به سراغش نروید.