بردیا برجسته نژاد: اولین قسمت از «بهترینهای سال 2013» یعنی شماره‌های 26 الی 30 را می‌توانید اینجا ببینید. همینطور برای دیدن شماره‌های 21 الی 25 (قسمت دوم) به اینجا بروید. قسمت سوم (شماره‌های 16 الی 20) هم اینجا ست.
15
Goldfrapp – Tales of Us
صدای سحرآمیز الیسون گلدفرپ به جای خود، موسیقی اعجاب انگیزشان هم همینطور، اما چیزی که این گروه دو نفره‌ی انگلیسی را متمایز می‌کند شجاعتشان برای تغییر ژانر در هر آلبوم است. Goldfrapp یک گروه الکترونیک مشهور است که حالا در جدیدترین آلبومش قدم به دنیای موسیقی فولکترونیکا و دریم پاپ گذاشته است. اولین آلبومشان فضایی تریپ هاپ و الکترونیک داشت، دومی الکتروپاپ بود، سومی کاملا پاپ شد، چهارمی با چرخشی کاملا متفاوت الیسون را با موسیقی فولک معرفی کرد و البته آلبوم پنجم نیز دوباره با چرخی 180 درجه گلدفرپ را با موسیقی دنس پاپ دهه 80 شناساند. حالا در ششمین اثر، «داستانهای ما»، چیزی که می‌شنوید تفاوت بنیادی با تمام سابقه‌ای که از آنها می‌شناسیم دارد. این آلبوم چیزی مابین آلبوم اول و چهارم گروه، Felt Mountain و Seventh Tree، است بطوریکه طرفداران این گروه به شوخی آلبوم جدید را Seventh Mountain نام نهاده‌اند. با وجود آن که آهنگها عموماً یکدست هستند (البته به جز Thea که همان حال و هوای موسیقی تریپ هاپ / الکترونیک را دارد) اما نمی‌توان ترک ضعیفی را در این آلبوم پیدا کرد. اینکه در آلبوم بعدی چه اتفاقی می‌افتد قابل پیش‌بینی نیست، فعلا از شنیدن همین آلبوم می‌توان به معنای واقعی لذت برد.
14
Daft Punk – Random Access Memories
شما را نمی‌دانم، اما من هیچوقت فکر نمی‌کردم آن گروهی که 15 سال پیش ویدئوهای کارتونی مسخره‌اش در Mtv پخش می‌شد روزی تبدیل به یکی از شاخص‌ترین گروه‌های موسیقی الکترونیک شود. گروه فرانسوی Daft Punk بعد از گذشت هشت سال از آخرین آلبومش، امسال چهارمین اثرش را با عنوان «دسترسی تصادفی به خاطرات» در حالی منتشر کرد که این اثر تبدیل شد به مطرح‌ترین اثر آنها تا به امروز و یکی از موفق‌ترین آثار موسیقی الکترونیک تاریخ. در ساخت این آلبوم از درام ماشین، سینتی سایزر دست ساز و وویس اینکودر قدیمی استفاده شده و هنرمندان مختلفی نیز نظیر فارل ویلیامز، جولین کازابلانکاز (The Strokes)، دی‌جی فالکن، پاندا بیرز (Animal Collective)، تاد ادواردز و جورجیو مورودر با آنها در تهیه این اثر همکاری داشته‌اند. آلبوم توانست در 20 کشور رتبه‌ی نخست چارت را از آن خود کند، نشریه رولینگ استونز آهنگ Get Lucky از این آلبوم را بعنوان بهترین تک آهنگ سال 2013 معرفی کرد و این اثر توانست در سایت Last.fm رتبه‌ی اول در فهرست شنیده‌شده‌ترین آلبومهای سال را کسب کند. اینکه طرفدار چه سبک و ژانری هستید چندان اهمیتی ندارد. این آلبوم چیزی‌ست که Lose Yourself to Dance شما را از خود بی خود می‌کند و Get Lucky اختیار حرکات بدنتان را در دست می‌گیرد.
13
Avenged Sevenfold – Hail to the King
گروه آمریکایی Avenged Sevenfold به دو دلیل شهرت جهانی دارد: اول آنکه آنها را می‌توان در هر سوراخی که مربوط به موسیقی راک باشد پیدا کرد! تجربه‌ی ژانرهای مختلف موسیقی که عمده‌ترینشان هارد راک، متال‌کور و هوی‌متال است آنها را بدل به یکی از گروه‌های هیجان‌انگیز این ژانر کرده، تا جایی که از آنها بعنوان پدیده‌ی موسیقی متال دهه‌ی گذشته یاد می‌شود. اما ششمین آلبوم آنها با عنوان «زنده باد پادشاه» یک ویژگی ناراحت کننده نسبت به آثار قبلی این گروه دارد و آن اینکه این اولین آلبوم آنها بدون حضور درامر و بنیانگذار گروه، The Rev، است. او در سال 2009 در سن 28 سالگی به دلیل استفاده بیش از حد داروهای آرامش بخش از دنیا رفت. با این وجود این آلبوم با موفقیتی که بدست آورد توانست جایگاه ویژه‌ای در بین آثار آنها بیابد. کسب رتبه‌ی اول در چارت بیلبورد و همچنین تصاحب رتبه‌ی اول در چارتهای انگلستان، ایرلند، برزیل و فنلاند، حاکی از این موفقیت کسب شده است. Loudwire آن را «یک موسیقی متال مدرن کلاسیک که در حالیکه گذشته را بازتاب می‌دهد حال را نیز در آغوش کشیده است» توصیف می‌کند و آرتیست دایرکت امتیاز 5 از 5 و گاردین 4 از 5 را به آن اعطا کرده‌اند. این یک آلبوم هوی متال و راک درست و درمان است که می‌تواند در هر شرایطی به کمکتان بیاید.
12
I Am Waiting for You Last Summer – In Eternal Lines
گروه دیگری از روسیه، سرزمین موسیقی زیرزمینی اینسترومنتال راک. گروه سه نفره‌ی I Am Waiting for You Last Summer در همین مدت زمان کمی که از آغاز فعالیتش می‌گذرد توانسته توجه علاقه‌مندان پست راک را به خود جلب کند. اساس اولیه این گروه در ملاقات دو گیتاریست به نامهای الکس و اوجن در یک بار شکل گرفت. این دو نفر در حال تست تجهیزات کنسرت This Will Destroy You بودند که به توافق اولیه برای همکاری در یک پروژه پست راک رسیدند. بعد از کمی تمرین لئو نیز بعنوان متخصص الکترونیک به جمع آنها پیوست و فعالیت رسمی گروه آغاز شد. از سال 2012 تا به امروز برگذاری اجراهای زنده با بزرگانی نظیر The American Dollar، Maybeshewill و 65daysofstatic آنها را به جایگاه قابل قبولی نزد طرفداران این ژانر رسانده است. دومین آلبوم رسمی آنها با عنوان «در خطوط ابدی» نهایت ظرافت آنها در ساخت آثارشان را نشان می‌دهد. چیزی که شما دارید پست و الکترونیک و ایندی و آلترناتیو است که یا شما را به رویا می‌کشاند و یا از درون می‌لرزاند. چیزی که بیشتر از همه اهمیت دارد این است که در بعضی مواقع شما تمام این حسها را می‌توانید در یک آهنگ واحد تجربه کنید. این آلبوم خودش یک تجربه‌ی فوق‌العاده برای دوستداران موسیقی پست راک است.
11
Flunk – Lost Causes
موسیقی گروه نروژی Flunk از آن دست چیزهایی‌ست که وجودش در زندگی هر کسی لازم است. تلفیقی از موسیقی تریپ هاپ، الکترونیک و داون‌تمپو، که وقتی با صدای آرامش دهنده‌ی آنیا ویستر همراه می‌شود معجونی را می‌سازد که می‌تواند روحتان را جلا دهد و لبخند رضایت را بر لبانتان بنشاند. جدیدترین آلبوم Flunk با عنوان «اهداف گم شده» تفاوت بزرگی با آلبومهای قبلی‌شان دارد. اینبار آنها فاصله‌شان را از موسیقی تریپ‌هاپ زیاد کرده و به موسیقی ایندی نزدیک شده‌اند. این آلبوم شاید شاخص‌ترین اثر در سابقه‌ی این گروه باشد. «اهداف گم شده» در مورد ناامیدی نیست، بلکه به خردمندانه نگریستن به اهداف می‌پردازد. Awkward خداحافظی با بدی‌ها و زشتی‌هاست، Lost Causes از به مقصد نرسیدن می‌گوید، Queen of the Underground به مبارزانی که مبارزه را رها کرده‌اند می‌پردازد و Love & Halogen و Sanctuary از آرامش حرف می‌زنند. آخرین ترک، As If You Didn’t Already Know، در مورد دو خواهر به نامهای لارا و بانو رشید است. لارا از حادثه تروریستی سال 2011 نروژ جان سالم به در برد، در حالیکه بانو در آن کشته شد. هر دو خواهر برای داشتن امنیت بیشتر از عراق به نروژ مهاجرت کرده بودند، چیزی که در نهایت نصیبشان نشد. این آلبوم را می‌تواند دکتر بعنوان دارو برایتان تجویز کند.
… ادامه دارد
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
آ ل ب و م 