بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.
پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!
Paul Simon – Stranger to Stranger
«غریبه به غریبه» عنوان سیزدهمین آلبوم انفرادی هنرمند پرآوازه‌ی ژانر راک و فولک، جناب «پل سایمون»، محصول 2016 است. لازم است سه نکته را در مورد این آلبوم بدانید. اول اینکه سایمون تا آنجا که توانسته از سازهای عجیب و غریب در این آلبوم استفاده کرده است (در بین تمام آنها سازهای کاملا دست ساز و منحصر بفرد – از اختراعات تئوریسین مشهور موسیقی، آقای هری پارچ – جذابیت ویژه‌ای دارند). دوم آنکه در سه ترک از این آلبوم سایمون با هنرمند ایتالیایی موسیقی الکترونیک، Clap! Clap!، همکاری کرده. و سوم آنکه این آلبوم موفق‌ترین آلبوم سایمون تا به امروز، از لحاظ جایگاهش در چارت، بشمار می‌آید که توانسته در بیلبورد رتبه‌ی سوم و در انگلستان رتبه‌ی اول را کسب کند. نتیجه آنکه: این آلبوم را باید حتماً، حداقل بخاطر شنیدن سازهای آن، گوش کرد.
Bob Dylan – Fallen Angels
«فرشتگان افتاده» عنوان سی و هفتمین آلبوم اسطوره‌ی موسیقی فولک، هنرمند هفتاد و پنج ساله، «باب دیلن»، محصول 2016 است. نکته‌ی مهمی که در این آلبوم وجود دارد این است که این اثر هم مانند آلبوم قبلی دیلن، «سایه‌ها در شب»، تماماً کاور آثار کلاسیک موسیقی کلاسیک آمریکایی از هنرمندان صاحب ناب سال‌های دور، مانند جانی مرسر، هرولد آرلن، سمی کان و کلورین لی است. شباهت دیگر این اثر با آلبوم قبلی در این است که در «فرشتگان افتاده» نیز تمام آهنگها (البته به جز Skylark) یک بار هم توسط فرانک سیناترا اجرا شده‌اند. این آلبوم به شدت مورد استقبال منتقدین مواجه شده و وکال و اجرا و کیفیت تولید و تنظیم آهنگها مورد ستایش قرار گرفته است. اما متاسفانه و با عرض پوزش، دیلن هیچوقت برای من هنرمند هیجان انگیزی نبوده است. نه این که موسیقی فولک را دوست نداشته باشم، اما دیلن همیشه برایم جوابگو نیست. نتیجه آنکه: شما حتما دیلن را دوست دارید. پس لازم نیست شنیدنش را توصیح کنم.
Band of Horses – Why Are You OK
«چرا حالت خوب است» عنوان پنجمین آلبوم یکی از مشهورترین گروه‌های ایندی راک حال حاضر، «بند آو هورسز»، است. اگر خاطرتان باشد (شاید هم نباشد!) سال گذشته رهبر گروه بند آو هورسز، بن بریدول، به همراه سم بین (مرد دوست داشتنی پروژه‌ی Iron and Wine) یک آلبوم مشترک دو نفره با عنوان Sing into My Mouth منتشر کردند که مجموعه‌ای تمام کاور از هنرمندان مختلف بود. حالا به آن آلبوم کار نداریم، اما این آلبوم، این هم یکی دیگر از کارهای بند آو هورسز است که تفاوتی با آثار قبلی ندارد و یکی از شباهتهای بزرگش با آنها این است که این یکی را هم دوست ندارم! دوست نداشتن آنها کاملا سلیقه‌ای است و فقط هدفم این بود که بگویم آلبوم جدیدشان آمده! نتیجه آنکه: خودتان تصمیم بگیرید که می‌خواهید گوشش کنید یا نه!
Lacuna Coil – Delirium
«هذیان» عنوان هشتمین آلبوم گروه مشهور گاتیک متال ایتالیایی، «لاکونا کویل»، محصول 2016 است. این آلبوم سه وجه تمایز نسبت به آثار قبلی گروه دارد. اول اینکه این اولین آلبوم گروه بعد از بازنشستگی درامر و جدایی گیتاریست گروه از آنهاست. دوم آنکه این اولین آلبوم گروه است که پروسه‌ی ضبط آن بطور کامل در کشور زادگاه گروه، ایتالیا، انجام شده است. و سوم و از همه مهمتر آنکه این اولین آلبوم گروه است که در آن «آندره فرو»، رهبر و خواننده‌ی مرد گروه، بیشتر از گذشته و حتی در بعضی آهنگها بیشتر از «کریستینا اسکابیا» آواز را بر عهده گرفته و در چندتای آن نیز از وکال نسبتاً هارش استفاده کرده است. این اثر را می‌توان یک کانسپت آلبوم به شمار آورد که به داستان هذیان‌های دیوانه‌وار یک آسایشگاه روانی می‌پردازد. این اثر یک شاهکار است! ساختاریافته‌ترین و مسنجم‌ترین آلبومی که تا به امروز این گروه منتشر کرده است. نتیجه آنکه: این آلبوم را دیوانگی کنید، این آلبوم را دیوانه شوید.
Blue Man Group – Three
«سه» عنوان دهمین مجموعه‌ی منتشر شده از پروژه‌ی نمایشی – هنری «بلو من گروپ» محصول 2016 است. حتما آنها را می‌شناسید. هنرمندانی که صورت‌های خود را آبی می‌کنند، با لوله و چوب و هر چیزی که به دستشان می‌آید موسیقی می‌نوازند و اجراهای زنده‌شان هوش از سرتان می‌برد. آنها جزو توانمندترین پرفورمرهایی هستند که تا به حال شناخته‌ام. با این حال آلبوم جدیدشان، وقتی حرکات و نمایش و اجرای فیزیکی‌شان همراه آن نباشد، کمی یکنواخت و کسل کننده است. شنیدن کارهایشان به دلچسبی دیدن نمایششان نیست و همین باعث می‌شود که این اثر آنطور که باید و شاید نتواند محبوب واقع شود. نتیجه آنکه: صبر کنید تا فیلم اجرای این اثر بیاید و بعداً آنرا هم ببینید و هم بشنوید.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
آ ل ب و م 