بهترین‌های 2013 از نگاه آل‌ب‌و‌م – 2

بردیا برجسته نژاد: اولین قسمت از «بهترینهای سال 2013» یعنی شماره‌های 26 الی 30 را می‌توانید اینجا ببینید.

25
Monkey3 – The 5^th Sun

به گمانم هیچ شرحی به مختصر و مفیدی آن چیزی که در فهرست بهترین آلبومهای 2011 برای گروه سوئیسی Monkey3 نوشته بودم نمی‌تواند معرف آنها باشد. این را از آن نوشته داشته باشید: «موسیقی آنها می‌تواند نقش دارو را برایتان بازی کند. می‌تواند شما را در خلصه‌ای فرو ببرد که جای دیگر تجربه‌اش نکرده‌اید. آنها یک چیزی در ریفهای تکراری خود دارند که به شدت هایپنوتیک (هیپنوتیزم کننده) است» پنجمین آلبومشان با عنوان «پنجمین خورشید» شامل فقط 6 ترک، بدون وکال، مسحور کننده و جادویی‌ست. موسیقی با همان آغاز اولین ترک به شکلی هنرمندانه به زیر پوستتان می‌خزد و وقتی منفجر می‌شود دلهره و هیجان عجیبی تسخیرتان خواهد کرد. این آهنگ 15 دقیقه‌ای آنقدر فرصت دارد که چندین بار حال و روزتان را عوض کند و شما را درب و داغان تحویل ترک بعدی بدهد. ملودی در اینجا مانند راکت تنیسی‌ست که با آخرین قدرت توپی به‌نام سولوی گیتار را به صورتتان می‌کوبد! دومین ترک در دوردست ایستاده، آرام آرام به سمتتان قدم می‌زند، نزدیک که شد شروع به رقصیدن می‌کند و در نهایت شما را به آغوش می‌کشد. با شنیدن آهنگهای بعدی شما هم به این نتیجه می‌رسید که هیچ واژه‌ای بهتر از «سهمگین» نمی‌تواند موسیقی آنها را توصیف کنید.

24
Au4 – … and Down Goes the Sky

کمی برای تشخیص ژانر موسیقی گروه کانادایی Au4 با مشکل مواجه خواهیم شد. دو برادر با نامهای بن و ارون ویلی در سال 2004 گروهی به نام Au4 را بنیان گذاری کردند که با تاثیر از موسیقی الکترونیکای دهه 90 و تزریقش به بدنه‌ی راک به ماهیت جدیدی از موسیقی تلفیق شده‌ی این دو ژانر رسیدند. موسیقی آنها فقط صوت نیست. آنها را می‌توان به معنای واقعی یک گروه ویژوال دانست. کنسرتهای آنها ترکیبی از صوت و تصویر و نور است، چیزی که باعث شده شهرت آنها از مرزهای کانادا بگذرد و کنسرتهایش بدل به اجراهای موفقی شود. دومین آلبوم آنها با عنوان «… و فرش به عرش می‌رود» کلکسیونی از ژانرهای مختلف است. راک و الکترونیک دارد، پاپ و رگه دارد و حتی بعد از دو سه بار گوش کردن آهنگها امبینت و پست راک هم در آن پیدا خواهید کرد. لیریکس این آلبوم تلخ و سیاه است، اما تلخی‌اش مانند یک فنجان قهوه خوش عطر و خوش طعم است. یک پیشنهاد برای شنیدن این آلبوم برایتان دارم: اینکه از چه پلیری استفاده می‌کنید مهم نیست. اتاق را تاریک کنید و روی صفحه‌ی مونیتور ویژوالایزر را فعال کنید. بگذارید موسیقی و رقص خطوط و نور به وجودتان رخنه کند. Au4 یک تجربه‌ی جدید و ناشناخته در زندگی موسیقی‌تان خواهد بود.

23
Long Distance Calling – The Flood Inside

از سال 2011 که گروه آلمانی Long Distance Calling را در جایگاه 17 بهترین آلبومهای سال قرار دادم تغییر مهمی در ساختار این گروه رخ داده که آن هم اضافه شدن مارتین فیشر بعنوان خواننده‌ی دائمی گروه است. اتفاقی که متال‌همر آن را اضافه شدن یک بُعد جدید به این گروه نام نهاده است. آخرین آلبوم آنها، «طغیان درون»، جدا از همراه بودن نصف ترکها با وکال، یک تفاوت فاحش دیگر نیز با آلبومهای قبلی دارد و آن اینکه طیف خاکستری این گروه دستخوش تغییر شده: از سیاه کم و به سفیدشان افزوده شده است (برای مثال این آلبوم چیزی مانند Ductus دارد که می‌توانید از جا بلند شوید با آن برقصید!). آنها در جواب اینکه چرا به یک آلبوم پست راک تا این اندازه وکال اضافه شده پاسخ زیبایی داده‌اند: «ما هیچوقت در مقابل قوانینی که مشخص می‌کنند یک گروه اینسترومنتال چه کاری باید بکند و چه کاری نکند تعظیم نمی‌کنیم. این ما هستیم که قانون را تعریف می‌کنیم» در این آلبوم با سولوهای روشن و تمیز گیتار مواجه هستید، سولوهای محتاط و شمرده که انگار بجای آنکه در اوج فریاد بزنند، نهایتا به گریه ختم می‌شوند. و البته این را هم در نظر داشته باشید که گل سر سبد این آلبوم Welcome Change است که وینسنت کاوانا (Anathema) را بعنوان خواننده مهمان بهمراه دارد.

22
Arcade Fire – Reflektor

چهارمین آلبوم گروه کانادایی Arcade Fire با عنوان «رفلکتور» از دو جهت تفاوت عمده‌ای با آثار قبلی‌شان دارد. اول آنکه این آلبوم (پس از سفر دو عضو اصلی گروه – وین باتلر و رجین کاساین – به هائیتی) به شدت از موسیقی محلی هائیتی یعنی رارا تاثیر گرفته است. دوم آنکه در پروسه‌ی ساخت این آلبوم جیمز مورفی نیز بعنوان یکی از تهیه‌کننده‌ها حضور داشته است (رهبر گروه LCD Soundsystem که دو سال پیش این گروه را بازنشسته کرد. حتما فیلم مستند مربوط به آخرین اجرای گروه‌ش با نام Shut Up and Play the Hits را ببینید!) برای نوشتن لیریکس این آلبوم از دو منبع الهام گرفته شده است: 1) فیلم «ارفیوس سیاه»، محصول برزیل سال 1959 ساخته‌ی کارگردان فرانسوی مارسل کاموس، که به انزوا و مرگ می‌پردازد 2) مقاله‌ی «دنیای معاصر» نوشته‌ی فیلسوف دانمارکی، سورن کیرکگارد که در خصوص دوران مدرنیته و بازتاب آن در رسانه‌هاست. همین توضیح نشان می‌دهد که ما با پیچیده‌ترین و کارشده‌ترین اثر Arcade Fire تا به امروز طرف هستیم. این آلبوم در فهرست 50 آلبوم برتر 2013 رولینگ استون جایگاه پنجم را کسب کرده و پیچفورک در فهرستی مشابه رتبه دهم را به آن داده است. اینطور که بنظر می‌رسد این یک شروع تازه برای Arcade Fire خواهد بود.

21
Ayreon – The Theory of Everything

موسیقی پراگرسیو راک یک هیولای بی‌همتا دارد به اسم آنتونی لوکاسن و پروژه‌ی استثنایی‌اش، Ayreon. هشتمین آلبوم این هنرمند با عنوان «نظریه‌ی همه چیز» مانند آثار قبلی‌اش یک کانسپت آلبوم است (اثری که از ابتدای اولین آهنگ تا انتهای آخرین، به صورت منسجم یک داستان واحد را تعریف می‌کند). با این تفاوت که اینبار فضای ماجرا از حالت علمی تخیلی خارج شده و داستان در دنیای واقعی می‌گذرد. مانند همیشه هنرمندان صاحب نام متعددی با او در تهیه این آلبوم همراه شده‌اند. خواننده‌هایی همچون جان وتون (عضو سابق King Crimson)، مارکو هایتالا (Nightwish)، کریستینا اسکابیا (Lacuna Coil)، تامی کارویک (Kamelot) و نوازندگانی مانند کیث امرسون (عضو سابق Emerson)، ریک ویکمن (عضو سابق Yes)، جردن رودس (Dream Theater) و استیو هکت (Genesis). این آلبوم در دو CD با مجموع 42 ترک منتشر شده که به گفته‌ی لوکاسن در اصل این 4 آهنگ است که هر کدام به مدت حدود 20 دقیقه به بخشها و اجزای کوچکتر تقسیم شده‌اند. لوکاسن در توضیحات تکمیلی گفته این آلبوم نسبت به 01011001 متال کمتر و اینسترومنتال بیشتری دارد. او اضافه کرده که در خلق این داستان از دو فیلم A Beautiful Mind و Rain Man الهام گرفته است. این آلبومی نیست که بخواهیم به یک بار شنیدنش اکتفا کنیم.

…ادامه دارد

Au4 / Lost in Kiev & Zero Absolu / Sisilisko

بردیا برجسته نژاد: این سه مجموعه شاید از دستتان در رفته باشند.

Au4 –  .​.​.​And Down Goes the Sky

گروه استثنایی Au4 در سال 2004 توسط دو برادر به نامهای بن و ارون در کانادا پایه‌گذاری شد. آنها با استفاده از شوگیز، الکترونیک و تا حدودی پست راک چیزی فرار از موسیقی را به مخاطب عرضه می‌کردند. هنر آنها نه تنها صدا، بلکه همراه با تصویر بود. اولین اثر آنها پروژه‌ای به اسم On که خودش به دو زیر مجموعه تقسیم می‌شد. On: Audio آلبومی بود با محوریت قرار دادن موسیقی الکترونیک و بازی دادنش با چیزی میان شوگیز و تریپ هاپ. و در ادامه On: Visual اجرای زنده همان آلبوم بود به همراه تصاویری که حاضرین رو میخکوب می‌کرد. آنها اوایل امسال دومین اثر خود را به نام and Down Goes the Sky در حالی منتشر کرده‌اند که نمی‌توان ژانر آلبوم رو به راحتی تشخیص داد. اما همان اولین آهنگ آلبوم کافی‌ست که با عطش فراوان موقتاً بیخیال بقیه آلبوم شوید و همان یک آهنگ را چندین بار گوش کنید! لیریکس آلبوم با وجود تلخی‌اش کاملا خوشمزه است. اگر چیز متفاوتی می‌خواهید، دنبال این می‌گردید و خودتان خبر ندارید!

Lost in Kiev / Zero Absolu – Split EP

از Zero Absolu پیش از این نوشته‌ام. پروژه‌ای تک نفره که به زیباترین شکل موسیقی الکترونیک و پست راک را با یک لوپ به دور شما می‌چرخاند. Lost in Kiev هم یک گروه پست راک 5 نفره، با ملودی‌ها و ریتم‌های استثنایی‌ست که فعلا یک آلبوم به نام Motions را در کارنامه‌ی خود دارد. حالا وقتی این دو گروه پست راک فرانسوی با هم تور مشترکی در شرق اروپا برگذار کنند نتیجه در نهایت می‌شود همکاری آنها در یک EP به نام Split که زیبایی آثار هر دو را در خود جای داده است. این EP شامل 4 ترک است: آهنگی به اسم Fragments از  Lost in Kiev، دو آهنگ به نامهای The River و The Olive Tree از Zero Absolu و یک آهنگ مشترک به نام Back to the Ocean. پست راکی‌ها این EP را نباید از دست بدهند. آین آلبوم را می‌توانید بصورت رایگان از اینجا دانلود کنید.

Sisilisko – Prepare To Die | Under Your Skin

سیسیلیسکو گروهی تازه کار از استکهلم سوئد است. گروهی دو نفره که به تازگی اولین مجموعه‌ی خود حاوی تنها 2 آهنگ را منتشر کرده‌ است. از موسیقی آنها بخواهید بدانید، انگار موسیقی فولک آمریکا چمدانش را بسته و در سفری ماورایی گشت و گذاری در موسیقی دووم اسکاندیناوی زده باشد. موسیقی آنها سفری در سیاهی و تاریکی‌ست. جایی که انگار باز یا بسته بودن چشمها هیچ تفاوتی با هم در فهم شما از اطرافتان ندارند. سیسلیسکو مست و از خود بی خود است، یک چیزی ما بین دو دنیا ست که لا به لای آنها می‌خزد و شما را نیز با خود همراه می‌کند. ماجرا را اینگونه ببینید: شبهایی است که خواب نه عمیق می‌شود و نه شکننده می‌ماند. انگار که مانند مارمولکی لا به لای ملافه‌ها بخزیم و از کابوس قدم به رویا بگذاریم و از رویا دوباره بلغزیم در کابوس. فنلاندی‌ها به این شبها می‌گویند sisiliskojen yö یعنی شب مارمولکها و Sisilisko از همینجا آمده است. این دو آهنگ را می‌توانید بصورت رایگان از اینجا دانلود کنید.