آ ل ب و م

موسیقی و دیگر هیچ

بایگانی دسته‌ها: Hard Rock

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی سی و یکم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

empire-of-the-sun

Empire of the Sun – Two Vines

«دو تاک» عنوان سومین آلبوم گروه سینت پاپ استرالیایی، «امپایر آو د سان»، محصول 2016 است. نگاه به این نکنید که این سومین آلبوم آنهاست. دو عضو گروه هر کدام شهرت خاصی، مخصوصاً در استرالیا، دارند. لوک استیل، خواننده و گیتاریست گروه آلترناتیو راک «اسلیپی جکسون» است و نیک لیتلمور، خواننده گروه استرالیایی «نا» (Pnau) که هر دو فعالیت خود رو از اواخر دهه 90 میلادی آغاز کرده‌اند. موسیقی امپایر آو د سان خمیرمایه‌ی هر دو ژانر، آلترناتیو راک و الکترونیک، را دارد و البته با چاشنی فراوان خوشحالی و شادی! موسیقی آنها کاملا رقصی، با کلی جیغ و خوشحالی‌ست که همین باعث می‌شود شنیدن یک آلبوم کامل از آنها کمی خسته کننده باشد. آلبوم جدیدشان تفاوت خاصی با دو اثر قبلی ندارد، به جز اینکه در آن بانو لیندزی باکینگهام، از گروه فلیت وود مک، نیز با آنها همکاری داشته است. نتیجه آنکه: من از شادی زیاد اوردوز می‌کنم! برای من چند سینگل در شرایط خاص کفایت می‌کند. شما هر طور می‌خواهید عمل کنید.

alicia-keys

Alicia Keys – Here

«اینجا» عنوان ششمین آلبوم گل دختر موسیقی آر اند بی و سول، «آلیشیا کیز»، محصول 2016 است. به گفته‌ی کیز او در این آلبوم سریعترین پروسه‎ی ساختی که از خود انتظار داشته را عملی کرده است و توانسته در مدت زمان ده روز در حدود 30 آهنگ را آماده و ضبط کند. با وجود این سرعت در نهایت نتیجه چیزی از آب در آمده است که به جرات می‌توان گفت یک سر و گردن از تمام آثار او بالاتر است. لیریکس آهنگها تاثیرگذار، هدفمند، نکته سنج و جذاب است. صدای او پخته‌تر از همیشه و موسیقی‌اش یک آر اند بی جذاب و دوست داشتنی‌ست. این آلبوم به فاصله‌ی چهار سال از اثر قبلی کیز منتشر شده است. او در این مدت سرگرم تر و خشک کردن فرزند خود که در سال 2014 به دنیا آمده بود و به همین دلیل برای مدتی از دنیای موسیقی فاصله گرفته بود. نتیجه آنکه: این آلبوم یک پیوند جذاب بین موسیقی آر اند بی، سول و پاپ است. برای مزه کردنش لجبازی نکنید!

katie-melua

Katie Melua – In Winter

«در زمستان» عنوان هفتمین آلبوم عزیز دل، هنرمند دوست داشتنی گرجستانی – انگلیسی، «کیتی ملوآ»، محصول 2016 است. این آلبوم جدید از دو جهت اثر درخشانی در تاریخ فعالیت این هنرمند است. اول آنکه قرارداد او با مایک بت (هنرمند و تهیه کننده انگلیسی که یکی از دلایل شهرتش، کشف کتی ملوآ است!) که مبنی بر انتشار شش آلبوم با کمپانی او بود به سر آمد و ملوآ تصمیم گرفت هفتمین اثر خود را بدون حضور او تهیه و منتشر کند. دوم آنکه در این آلبوم ملوآ به شکل کاملاً محسوسی به ریشه‌های گرجستانی خود ناخنک زده است و به در چند جا از گروه کر خانمهای گرجستانی استفاده کرده و حتی یک آهنگ را به زبان گرجستانی اجرا کرده است. این آلبوم در کل به خوبی آثار قبلی ملوآ نیست، اما از آنجایی که قصد کرده روی پای خود بایستد ستودنی‌ست. نتیجه آنکه: دخترمان را تنها نگذارید.

chris-tomlin

Chris Tomlin – Never Lose Sight

«هیچوقت بینش‌ت را از دست نده» عنوان یازدهمین آلبوم مرد با خدا، هنرمند آمریکایی ژانر کریسشن راک و مخصوصاً موسیقی ورشیپ، «کریس تاملین»، محصول 2016 است. آشنایی من با این هنرمند و کلاً موسیقی کریشن راک به زمان انتشار پنجمین آلبومش در سال 2002 بر می‌گردد. چند سالی کارهای او را دنبال کردم تا آن اتفاق ناگوار و از دست دادن تمام آرشیو موسیقی رخ داد و بعد از آن به کل او را فراموش کردم! موسیقی کریشن راک را که حتماً می‌شناسید، موسیقی‌ای که معمولاً در خدمت کلیسا نیست، اما به زیبایی از خدا و مسیح و ایمان و امید صحبت می‌کند. اما تاملین یک قدم فراتر از موسیقی کریشن راک رفته و یکی از برترین‌های موسیقی کانتمپرری ورشیپ به حساب می‌آید. موسیقی‌ای که کنسرتهایش بیشتر شبیه یک جلسه‌ی عمومی راز و نیاز و نیایش و عبادت است و او بعنوان رهبر حاضرین را با خدا و مذهب پیوند می‌زند (پیشنهاد می‌کنم حتماً چند اجرای زنده‌ی او را ببینید). من تاملین را تا انتشار همین آلبوم جدید گم کرده بودم! باور کنید این موسیقی آنقدر لطیف، روشن، دل‌نشین و روح نواز است که فارغ از هر دین و مذهبی که دارید کاملاً شما را جذب خودش می‌کند. در نتیجه: بگذارید این آلبوم بر شما بتابد.

bon-jovi

Bon Jovi – This House is Not for Sale

«این خانه برای فروش نیست» عنوان سیزدهمین آلبوم گروه هارد راک / پاپ راک مشهور آمریکایی، «بان جووی»، محصول 2016 است. این آلبوم از یک جهت اهمیت خاصی در سابقه‌ی فعالیت این گروه دارد و آن هم اینکه ریچی سامبورا، گیتاریست مشهوری که از اولین آلبوم این گروه در سال 84 یکی از وزنه‌های اصلی گروه بشمار می‌آمد، در آن و در کل در بان جووی حضور ندارد. کاور آلبوم عکس زیبایی از عکاس آمریکایی، جری یولزمن، است که جان بان جووی ایده‌ی اولیه سینگل اصلی و نام آلبوم را از آن الهام گرفته است. در کل اینکه آلبوم جدید کمی نسبت به چند آلبوم اخیر این گروه مقبول‌تر است، اما بنظر می‌رسد دیگر هیچوقت شاهد بان جووی دهه هشتاد و اوایل دهه نود و آن کولاک موسیقی هارد راک نخواهیم بود. نتیجه آنکه: آدم دلش نمی‌آید گوش نکند، هر چقدر هم که به خوبی گذشته نباشد.

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی بیست و هفتم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

cocoon

Cocoon – Welcome Home

«به خانه خوش آمدی» عنوان سومین آلبوم گروه دوست داشتنی پاپ فولک فرانسوی، «ککون»، محصول 2016 است. آلبوم اول آنها اثر نابود کننده‌ای بود. موسیقی آکوستیک حزن انگیزی که جان می‌داد با شنیدنش مدام آه بکشید و در افکار خود و غم آهنگ غرق شوید. آلبوم دومشان کمی متعادل‌تر، با آکوستیک کمتر، و حالا آلبوم سوم فضایی نسبتاً شاد و گرم دارد که تقریباً دنیای دیگری را پیش رویتان می‌گذارد. هرچند این آلبوم، با تم متفاوت خود، تقریباً چیزی شبیه ده‌ها اثر دیگر این ژانر است که شنیده‌ایم، اما باز هم شنیدن یک کار جدید از یک گروه دوست داشتنی لطف خاص خود را دارد. نتیجه آنکه: این را اگر خواستید بشنوید، اما آلبوم اولشان را حتماً گوش کنید.

lost-in-kiev

Lost in Kiev – Nuit Noir

«شب سیاه» (به فرانسوی) عنوان دومین آلبوم گروه پست راک فرانسوری، «لاست این کی‌یف»، محصول 2016 است. سه سال پیش اشاره‌ی ظریفی به آنها کرده بودم، در زمانی که به همراه «Zero Absolu» یک ای‌پی مشترک منتشر کرده بودند. موسیقی آنها نافذ، رویایی، وهم گونه، جذاب و فوق العاده دوست داشتنی، برای تمام آنهایی که موسیقی پست راک را می‌پسندند، است و در این آلبوم جدید آنها، با وجود اینکه هنوز صاحب سبک نشده‌اند، اما نه یک سر و گردن، بلکه به اندازه‌ی یک هیکل از آلبوم قبلی بالاتر رفته‌اند. نتیجه آنکه: حواستان باشد! از این به بعد باید در کی‌یف هم گم بشوید!

opeth

Opeth – Sorceress

«عفریته» عنوان دوازدهمین آلبوم گروه مشهور پراگرسیو راک سوئدی، «اوپت»، محصول 2016 است. اینکه این گروه چقدر خوب است و چقدر کارش را بلد است را کار نداریم، اما این را می‌توان بعنوان بلاتکلیف‌ترین آلبوم اوپت تا به امروز معرفی کرد! هیچ چیز اصل بنظر نمی‌رسد! موسیقی گاهی پورکوپاین تری می‌شود، یک جاهایی به سمت الیس این چینز می‌رود، دوری در پراگرسیو چند دهه پیش می‌زند و همانطور سر در هوا باقی می‌ماند. مایکل آکرفلت آوازش گاهی خودش است! اما گوشه‌ای به استیون ویلسون می‌زند و حتی گاهی لین استیلی خدابیامرز را زنده می‌کند. نه ژانر آلبوم معلوم است و نه انسجام مشخصی در آن پیدا می‌شود. همیشه اوپت را وقتی مهربان می‌شود دوست داشته‌ام، اما این اوپت مهربان نیست! این اوپت خنگ و احمق است! نتیجه آنکه: این آلبوم برای هر کسی می‌تواند دوست داشتنی باشد، به جز برای آنهایی که اوپت را دوست دارند!

archive

Archive – The False Foundation

«بنیاد اشتباه» عنوان یازدهمین آلبوم گروه تریپ هاپ / پراگرسیو راک انگلیسی، «آرکایو»، محصول 2016 است. برای من، مانند اکثر طرفداران ایرانی و قدیمی این گروه، آشنایی با آنها از آهنگ Again و انتشار آلبوم سومشان در سال 2002 رقم خورد. موسیقی آنها برایم شبیه شعبده بازی بود! شبیه ساختن همه چیز از هیچ. آلبوم پنجم‌شان، Lights، را می‌توانم جز بهترین آلبوم‌های زندگی‌ام نام ببرم. آلبومی که بیشترین فاصله را از ژانر اصلی گروه، تریپ هاپ، گرفته بود و چنان فضای پراگرسیو و نیوپراگی خلق کرده بود که نظیرش را نشنیده بودم. اما این ماجرا همانجا متوقف شد و پس از آن آرکایو آرام آرام به همان فضای تریپ هاپ قدیمی خود بازگشت و از آن موسیقی لذت بخشی که مزه‌اش را به طرفدارانش چشانده بود فاصله گرفت، تا جایی که آلبوم جدیدی یکی از مزخرفترین آثار آنها تا به امروز است! موسیقی‌ای بلاتکلیف که در فضایی مابین داون تمپو و الکترونیک و تریپ هاپ، لنگ در هوا باقی می‌ماند و وکالی که بیشتر از آنکه جذاب باشد، آزاردهنده است. نتیجه آنکه: «بنیاد اشتباه» از بنیاد اشتباه است! این آلبوم می‌تواند تصویر جذاب و دوست داشتنی آرکایو را در اذهان ویران کند!

meat-loaf

Meat Loaf – Braver than We Are

«شجاعتر از آن چه هستیم» عنوان سیزدهمین آلبوم هنرمند مشهور آمریکایی موسیقی راک، «میت لوف»، محصول 2016 است. من با میت لوف در سال 1993 آشنا شدم، زمانیکه که ششمین آلبوم خود را منتشر کرد. چند آهنگ در آن آلبوم بود که می‌توان آنها را در فهرست بهترین آهنگهای تاریخ موسیقی راک ثبت کرد. از آن زمان حدوداً بیست و سه سال می‌گذرد و در تمام این مدت هیج آلبوم یا آهنگ قابل توجه دیگری از او نشنیده‌ام! بهتر بگویم، آلبوم‌ها یکی از یکی بدتر، آهنگها یکی از یکی مسخره‌تر، حتی به آلبوم‌های قبل از 1993 هم سر زدم، آنها هم به همین اندازه بد و مسخره بودند! نمی‌دانم در ششمین آلبوم چه اتفاقی برایش افتاده بود که نتیجه به آن اندازه جذاب از آب در آمده بود، اما سیزدهمین آلبوم هم یکی دیگر از همان آلبوم‌های مسخره و بیمزه است. نتیجه آنکه: نمی‌دانم چرا بیخیال امتحان کردنش نمی‌شوم! فکرش را هم نکنید!

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی بیست و سوم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

message-to-bears

Message to Bears – Carved from Tides

«حک شده بر اثر جزر و مد» عنوان چهارمین آلبوم پروژه‌ی تک نفره‌ی «جروم الکساندر» انگلیسی، «مسیج تو برز» محصول 2016 است. موسیقی او مثل یک سوپ داغ و ساده است، که از الکترونیک و امبینت با چاشنی پست راک درست شده و جان می‌دهد برای آنکه آن را  آهسته، در آرامش، با چشمان بسته، سر بکشید و از طعم آن لذت ببرید. آلبوم جدیدش یک تفاوت نسبتاً شاخص نسبت به آثار قبلی دارد و آن هم اینکه در آن به مراتب از وکال بیشتری استفاده شده است، تا جایی که در ترک چهارم «جما الکساندر»، خواهر جروم، با او هم آواز می‌شود. نتیجه آنکه: این آلبوم را سر بکشید!

skillet

Skillet – Unleashed

«رها شده» عنوان دهمین آلبوم گروه کریسشن متال / هارد راک آمریکایی، «اسکیلت»، محصول 2016 است. شاید به شمار آوردن آنها بعنوان یک گروه متال نیاز به مقدار قابل توجهی تردید داشته باشد. موسیقی رقصی پاپ گونه، با ملودی‌های پاپ راک، با وکال ایندی راک طور، کلاً یک چیزی مناسب برای خوشحالی و شادی کردن است که اگر به من باشد اسمش را می‌گذارم «هپی متال»! آلبوم جدید آنها از این نظر شبیه همه‌ی آن چیزهایی‌ست که پیش از این از آنها شنیده‌ایم. شلوغ و باحال و شاد و خوشحال و البته نسبتاً سطحی. اگر هم می‌خواهید از شنیدن آن بیشتر لذت ببرید، آن را در هنگام رانندگی، با حفظ قوانین و احتیاط‌های لازم (!)، تجربه کنید. نتیجه آنکه: چرا که نه؟ مگر به ما خوشحال بودن نیامده؟!

russian-circles

Russian Circles – Guidance

«راهنمایی» عنوان ششمین آلبوم گروه پست راک آمریکایی «راشن سرکلز» محصول 2016 است. گول اسم گروه را نخورید که هیچ ارتباطی به روسیه ندارد و فقط نام یکی از حرکتهای تمرینی در هاکی روی یخ است! این گروه یکی از اولین گروه‌های‌ست که باعث آشنایی من با ژانر پست راک شد و به همین دلیل همیشه آثارشان برایم ارزش دو چندان داشته است. موسیقی آنها سهمگین است، مانند آوار بر سرتان خراب می‌شود و شما را در زیر حجم عظیمی از هر آن چیزی که بر روح‌تان سنگینی می‌کند دفن می‌کند. آلبوم جدید آنها نیز یک اثر باشکوه دیگر است. مجموعه‌ای که توانسته از گاردین امتیاز 5 از 5 و از اکسکلیم و دراون این ساوند امتیاز 9 از 10 را بگیرد. یک آلبوم با اسم تک کلمه‌ای، مثل همیشه، با آهنگهایی همه تک کلمه‌ای، مثل همیشه. نتیجه آنکه: توصیه می‌کنم زیر این آلبوم خراب بشوید!

nosound

Nosound – Scintilla

«جرغه» عنوان پنجمین آلبوم گروه پراگرسیو راک ایتالیایی «نوساند»، محصول 2016 است. این گروه سابقاً دوست داشتنی با آثار پر احساس و موسیقی غمگین و در عین حال جذابش توانست توجه بسیاری را، مخصوصاً در ایران، به خود جلب کند. اما چیزی که در دو آلبوم اخیر آنها، مخصوصاً همین آخری، احساس می‌شود این است که کفگیر آنها به معنای واقعی به ته دیگ خورده است! موسیقی دم دستی، ملودی‌های بیش از اندازه ساده و قالباً تکراری، و صد البته مانند همیشه لهجه‌ی بد ژانکارلو ارا در اجرای آهنگها، همه و همه باعث می‌شود که نه تنها این آلبوم را دوست نداشته باشم، بلکه با حس عجیبی از آن بدم هم بیاید! نتیجه آنکه: من هر چه بگویم، در نهایت باز هم شما این آلبوم را گوش خواهید کرد!

shearwater

Shearwater – Shearwater Plays Lodger

«شیرواتر «مستاجر» را اجرا می‌کند» عنوان جدیدترین اثر گروه ایندی راک آمریکایی «شیرواتر»، محصول 2016 است. این اثر را چندان نمی‌توان به عنوان یک آلبوم جدید از این گروه به حساب آورد. کاری که آنها کرده‌اند این است که تمامی 10 ترک آلبوم «مستاجر»، سیزدهمین اثر اسطوره‌ی موسیقی، «دیوید بوئی»، محصول 1979 را از ابتدا تا انتها کاور کرده‌اند. جمع کثیری از منتقدین این آلبوم را بهترین اثر بوئی در تمام دوران فعالیتش می‌دانند و شیرواتر هم دست روی آن گذاشته، به کلاب A.V رفته و بصورت زنده تمام آهنگها را کاور کرده و از اجرای آن یک ویدئو هم منتشر کرده است. نتیجه آنکه: اگر طرفدار هر کدام از این دو باشید، بوئی یا شیرواتر، به گمانم این آلبوم بتواند توجه‌تان را جلب کند.

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی بیستم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Emarosa

Emarosa – 131

«131» عنوان چهارمین آلبوم گروه آلترناتیو راک / پست هاردکر آمریکایی «اماروسا» محصول 2016 است. با اینکه این ژانر (پست هاردکر) جذابیت خاصی برای من ندارد، اما آهنگهای این گروه عموماً ارزش شنیده شدن را دارند. فضا کاملا عصبی و پر تنش و ناراحت است و همین امر ممکن است باعث شود تا بعضی مواقع و در شرایط خاصی شنیدنش لذت بخش باشد. نکته‌ای که باید بدانید این است که این آلبوم اولین اثر آنها بعد از جدا شدن درامر، بیسیست و گیتاریست گروه است و در کل با یک ترکیب کاملا تازه است. همچنین این سومین آلبوم پیاپی آنهاست که در کاور آن به شکل خوشگلی از روباه استفاده شده است. نتیجه آنکه: ترکهای خوبی را می‌توان در این آلبوم پیدا کرد.

Thousand Foot Krutch

Thousand Foot Krutch – Exhale

«بازدم» عنوان هشتمین آلبوم گروه راک مشهور کانادایی، «تازند فوت کراچ»، محصول 2016 است. چیزی که در خصوص آثار این گروه قابل توجه است ترکیب خاص و نسبتاً منحصر بفردی از موسیقی نومتال و هارد راک با موسیقی کریسشن راک است. یعنی شما استایل و زمختی موسیقی نومتال را بگذارید در کنار موسیقی مذهبی کریسشن راک! نتیجه ترکیبی از آب در آمده که نسبتاً جذاب و قابل قبول است. این را هم بدانید که در این گروه سه نفره، هر کدام در کنار فعالیت مشترکشان پروژه‌های دیگری را نیز دنبال می‌کنند. وکال و درامر گروه بطور مشترک پروژه FM Static را دارند (که در آن هم موسیقی کریسشن راک اما اینبار با موسیقی پاپ ترکیب شده است) و بیسیست گروه نیز پروژه‌ی تک نفره‌ی خود با عنوان The Drawing Room را در اختیار دارد. نتیجه آنکه: آلبوم بدی نیست. خوب هم هست حتی. آن را بشنوید.

DOROTHY

DOROTHY – ROCKISDEAD

«راک مرده است» عنوان اولین آلبوم گروه هارد راک آمریکایی «دروتی»، محصول 2016 است. آنها اولین تک آهنگ خود را در سال 2014 منتشر کردند که توجه بسیاری را به خود جلب نمود و مجله رولینگ استون با قرار دادن آنها در جایگاه چهاردهم فهرست پنجاه‌تایی بهترین هنرمندان تازه کار سال 2014، آنها را «گروهی که باید آن را بشناسید» معرفی کرد. اساس گروه بر روی دروتی مارتین، دختر جوان و جذابی که خوب راک می‌خواند و خوب راک اجرا می‌کند، می‌چرخد. اولین آلبوم آنها پر شر و شور و دوست داشتنی‌ست، می‌توانید خیلی ظریف و ریز کله‌تان را با آهنگها تکان بدهید و از شنید آنها لذت ببرید. نتیجه آنکه: این جزو آلبومهای خوب امسال است. امتحانش کنید.

Waldeck

Waldeck – Gran Paradiso

«گرن پارادیسو» (عنوان کوهی در رشته‌ کوه آلپ) عنوان هفتمین آلبوم عزیز دل، وکیل محترم، جناب آقای «ولدک»، محصول 2016 است. این آلبوم به فاصله‌ی 9 سال از آلبوم قبلی او با همان حال و هوای همیشگی منتشر شده است. بر خلاف اکثر آلبومهایش که با حضور خواننده‌ی مهمان، «زی‌بی»، اجرا شده است، در این آلبوم خواننده‌ی دیگری اهل وین با نام «هایدی» او را در اجرای آهنگها همراهی کرده است. موسیقی ولدک با تمپوی پایین، با حال و هوایی پر از آرامش، با زیبایی و جذابیت خاص موسیقی الکترونیکا، با تم موسیقی تریپ هاپ، با دستبرد به سازهای موسیقی جز، مثل یک فنجان قهوه‌ی داغ در زمستان و یک لیوان موهیتوی خنک در تابستان، مثل یک نوای جادویی ابتدا عضلاتتان را شل، سپس شما را از جایتان بلند و به یک رقص ریز و ناز و مهربان دعوت می‌کند. نتیجه آنکه: اصلاً اگر این آلبوم را مزه نکنید، طعم بسیار جذابی را از دست داده‌اید.

Tedeschi Truck Band

Tedeschi Truck Band – Let Me Get By

«بگذار به پیش بروم» عنوان سومین آلبوم گروه بلوز راک آمریکایی، «تدشی تراک بند»، محصول 2016 است. بگذارید ماجرای این گروه را برایتان تعریف کنم. حدود سالهای 96-1995 دو گروه جذاب و کم سر و صدا در موسیقی راک شکل گرفتند: «سوزان تدشی بند» و «درک تراک بند». از اسم هر دو گروه مشخص است که اسم رهبر گروه‌ها چیست. سال 2001 سوزان تدشی و درک تراک با یکدیگر ازدواج کردند، اما همچنان هر کدام گروه‌های جداگانه‌ی خودشان را رهبری می‌کردند. تا اینکه در سال 2009 آنها به این نتیجه رسیدند که برای اینکه برنامه‌ی زمانی آنها اینقدر متفاوت نباشد و بتوانند هم کنار هم باشند و هم برای فرزندانشان بهتر نقش پدر و مادر را ایفا کنند، هر دو گروه را تعلیق، یا بهتر بگویم، با هم ترکیب کنند که حاصل شد گروه «تدشی تراک بند». حالا آنها یک گروه 12 نفره دارند و به مراتب حضورشان در کنار هم بسیار جذابتر از کارهای انفرادی‌شان از آب در آمده است. سومین اثرشان تفاوت خاصی با آثار قبلی ندارند، همچنان جذاب و دوست داشتنی، با همان موسیقی یکدست و تمیز راک و بلوز و صدای جذاب سوزان تدشی. نتیجه آنکه: خوب هستند. خوبی‎‌شان را گوش کنید.

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی هفدهم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

The Strumbellas

The Strumbellas – Hope

«امید» عنوان سومین آلبوم گروه ایندی راک کانادایی «استرامبلاس»، محصول 2016 است. لیریکس‌های جذاب را بگذارید کنار، موسیقی خوب و قوی آنها هم به کنار، سازبندی جذاب و استفاده از ادوات گوناگون را هم فعلا در نظر نگیرید، استرامبلاس یکی از شورانگیزترین گروه‌هایی است که در این چند وقت اخیر با آنها آشنا شده‌ام. شنیدن آثارشان جان می‌دهد برای اینکه هم‌آواز با خواننده شوید، خودتان را تکان بدهید، ذوق کنید، هیجان زده شوید و با موسیقی جذاب آلترناتیو کانتری این آلبوم همراهی کنید. نتیجه آنکه: آلبوم را بشنوید، لیریکس را تا آنجا که حوصله‌اش را دارید حفظ کنید و همزمان با شنیدنش آنرا بلند بخوانید. حالتان هر جور که باشد، حتماً بهتر می‌شود.

Yngwie Malmsteen

Yngwie Malmsteen – World of Fire

«دنیای آتش گرفته» عنوان بیستمین آلبوم انفرادی گیتاریست مشهور موسیقی راک، «اینگوی ملمستین»، محصول 2016 است. او یکی از پیشروان موسیقی نئوکلیسکال متال، از برترین گیتاریستهای حال حاضر دنیا، از اساتید این ساز و یکی از گیتاریستهایی است که من آثارش را به هیچ وجه نمی‌پسندم! تکنیک و قدرت نوازندگی او جای هیچ بحثی ندارد، اما مساله این است که برای من این موضوع هم اهمیت دارد که چه آهنگی با آن تکنیک و قدرت نواخته می‌شود. موسیقی او برای من جذاب نیست، گیتارش جذاب است، اما موسیقی‌اش نه. این آلبوم هم نمی‌تواند آن چیزی باشد که باید باشد، هرچند که با توجه به نقدهای دیگران بنظر می‌رسد که این یکی از ضعیفترین آثار ملمستین تا به امروز است. نتیجه آنکه: من این آلبوم را دوست ندارم. تکلیف شما با خودتان است.

Steve Vai

Steve Vai – Modern Primitive

«انسان اولیه‌ی مدرن» عنوان نهمین آلبوم انفرادی گیتاریست مشهور موسیقی راک، شاگرد جو ستریانی، جناب «استیو وای»، محصول 2016 است. مجله‌ی معتبر «دنیای گیتار» در فهرست برترین گیتاریستهای دنیا، رتبه‌ی دهم را به وای داده است. اما برای من در نهایت او هم یک هنرمند و نوازنده‌ی چیره دست مانند ملمستین است که هنر و تکنیکش را تحسین می‌کنم، اما از شنیدن موسیقی‌اش لذت نمی‌برم. نتیجه آنکه: من این آلبوم را هم دوست ندارم. تکلیف شما همچنان با خودتان است.

Vinyl - Music from the HBO® Original Series

Vinyl – Music from the HBO® Original Series

چندین بار در خصوص سریال خوش ساخت «وینیل» صحبت کرده‌ام. سریالی که در فهرست خالقین آن دو اسم «مارتین اسکورسیزی» و «میگ جگر» درخشش ویژه‌ای داشتند. مجموعه‌ای منتشر شده که حاوی موسیقی بکار رفته در این سریال است و تصور کنید وقتی این سریال در خصوص موسیقی راک دهه 70 است، این مجموعه چه چیز هیجان انگیزی خواهد بود. متاسفانه HBO اعلام کرده که ساخت این سریال لغو شده و فصل دومی در کار نخواهد بود. اما شک نکنید که اگر این سریال را ندیده‌اید همان یک فصل هم ارزش دیدن را حتما دارد. نتیجه آنکه: سریال به کنار، موسیقی آن را دانلود کنید و از شنیدنش لذت دو جهان را ببرید.

DIIV

DIIV – Is the Is Are

آلبومی که نامش را در بالا می‌بینید و چندان قابلیت فارسی شدن ندارد، عنوان دومین آلبوم گروه راک آمریکایی «دایو» محصول 2016 است. اینکه می‌گویم 2016 منظورم این است که این آلبوم امسال منتشر شده، اما باید بدانید که پروسه ساخت و ضبط آن در سال 2013 انجام شده است که به دلایل متعددی تا به امسال انتشار آن به تاخیر افتاده است (اول آنکه چت جی‌آر وایت، خواننده گروه گرلز قرار بود با آنها همکاری کند که دستشان را توی پوست گردو گذاشت! دوم آنکه رهبر گروه، زاخاری کول اسمیت، آنقدر شدت اعتیادش زیاد شد که به کل از همه چیز وا ماند، سوم آنکه اسمیت دستگیر هم شد که معلوم نیست چه کاری کرده بود، چهارم آنکه دوین روبین پرز، گیتاریست گروه، در اینترنت اظهارنظرهای عجیب و غریبی کرده بود که جنجال ساز شد، پنجم آنکه درامر گروه، کولبی هویت، هم اعتیادش زد بالا و از گروه جدا شد). خلاصه همه چیز دست به دست هم داد تا این آلبوم با سه سال تاخیر منتشر شود. این آلبوم با وجود آنکه ترکهای شبیه هم بسیار دارد، اما جذاب و جالب است. موسیقی کرات راک و ایندی راک  و دریم پاپ تر و تمیز و مهربانی که هر سلیقه‌ای را می‌تواند راضی نگه دارد. نتیجه آنکه: بیخیال تمام مشکلاتشان، آلبومشان ارزش شنیدن را دارد.

%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: