آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی بیست و دوم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

To Cast a Shadow – Winter’s Embrace

«آغوش زمستان» عنوان سومین آلبوم گروه بی‌مزه‌ی نروژی، «تو کست اِ شدو»، محصول 2016 است. با وجود اینکه هسته‌ی اولیه گروه در سال 1990 شکل گرفت، اما اولین آلبوم آنها با 17 سال تاخیر و در سال 2007 منتشر شد. آثار آنها چندان دلچسب نیست! موسیقی گاتیک متال و ملودیکی که مطمئناً بسیار بهترش را تجربه کرده‌اید. نگاهی به لست اف ام این گروه این مساله را نیز تائید می‌کند. با وجود اینکه ژانر گاتیک متال جزو ژانرهای پرطرفدار به شمار می‌آید اما تعداد شنوندگان آنها با وجود انتشار سه آلبوم فقط کمی بیشتر از 2000 نفر است! نتیجه آنکه: اگر آنها را نمی‌شناسید، چیزی را از دست نداده‌اید. اگر هم آنها را می‌شناسید… چقدر عجیب!

The Pineapple Thief – Your Wilderness

«توی رام نشده» عنوان یازدهمین آلبوم گروه پراگرسیو راک انگلیسی «پاین‌اپل تیف» محصول 2016 است. برای من موسیقی این گروه همیشه بازتاب کمرنگ و ضعیف شده‌ای از آثار استیون ویلسون، مخصوصاً پورکوپاین تری بوده است. انگار که به شکلی کاملا خودخواسته ترجیح می‌دهند زیر سایه‌ی این غول موسیقی پراگرسیو باقی بمانند و آثارشان را از او الهام بگیرند. اما آلبوم جدید پا را یک قدم فراتر گذاشته (شاید هم پس کشیده!) و من را کاملاً به یاد ویلسون و در بعضی قسمتها، به یاد اویو گفن و پروژه‌ی مشترکش با استیون ویلسون، یعنی «بلکفیلد»، می‌اندازد. حالا نمی‌دانم من توهم زده‌ام یا نه، ولی باور کنید صدای «بروس سوورد»، رهبر و خواننده‌ی پاین‌اپل تیف، آلبوم به آلبوم بیشتر شبیه صدای ویلسون می‌شود! نتیجه آنکه: الهام گیری و تاثیر پذیری و این مزخرفات را بگذارید کنار. این آلبوم زیباست و ارزش شنیدن را حتماً دارد.

Robert Francis – Fire Engine Red

«قرمز، به رنگ ماشین آتش نشانی» عنوان پنجمین آلبوم هنرمند آمریکایی ژانر فولک و آمریکانا، «رابرت فرانسیس»، محصول 2016 است. فرانسیس اولین آلبوم خود را زمانی که تنها 19 سال داشت، در سال 2007، منتشر کرد. در خصوص او مساله این است که با وجود سن و سال کمی که دارد، موسیقی‌اش، صدا و اجرایش، کاملاً پخته و دوست داشتنی‌ست و می‌تواند تبدیل به یکی از هنرمندان مورد علاقه‌تان در این ژانر بشود. این را هم بدانید که پدر رابرت فرانسیس یکی از تهیه کنندگان بنام موسیقی کلاسیک و صاحب یکی از بزرگترین کلکسیون‌های صفحات موسیقی کلاسیک در آمریکاست. نتیجه آنکه: به احتمال زیاد این آلبوم را دوست خواهید داشت.

Corinne Bailey Rae – The Heart Speaks in Whispers

«قلبی که نجوا گونه حرف می‌زند» عنوان سومین آلبوم هنرمند انگلیسی ژانر سول و نئوسول، «کورین بیلی ری»، محصول 2016 است. این آلبوم به فاصله‌ شش سال از اثر قبلی این هنرمند در حالی منتشر شده که به گفته‌ی او در ادامه‌ی آلبوم پیشین ساخته شده است. با وجود آنکه این آلبوم از نگاه منتقدین اثری مقبول و دوست داشتنی معرفی شده و به شخصه دو آلبوم قبلی او را بسیار دوست دارم، اما این اثر به آن اندازه‌ای که انتظارش را داشتم برایم جذابیت نداشت و به جز چند ترک نتوانستم ارتباط لازم را با کل آن برقرار کنم. بهترین جایگاهی که این آلبوم موفق شده تصاحب کند، رتبه‌ی چهاردهم در چارت انگستان و سی و یکم در بیلبورد آمریکاست. نتیجه آنکه: اگر کنجکاو هستید، به خودتان مربوط است، در غیر اینصورت به سراغ یک آلبوم دیگر بروید.

The Album Leaf – Between Waves

«در فواصل امواج» عنوان ششمین آلبوم استودیویی عزیز دوست داشتنی، «جیمی لاوال» و پروژه‌ی جذابش، «آلبوم لیف»، محصول 2016 است. برای من آشنایی با ژانر دوست داشتنی پست راک با شناخت این هنرمند و انتشار چهارمین آلبومش در سال 2006 رقم خورد. حالا از آخرین اثر او نزدیک به شش سال می‌گذرد و او با انتشار جدیدترین آلبوم خود مجدداً برای تسخیر دلها آمده است، منتها اینبار با چاشنی الکترونیک به مراتب بیشتر و البته تعداد ترکهای همراه با وکال بیشتر نسبت به آثار گذشته‌اش. اگر احیاناً می‌خواهید اطلاعات بیشتری در خصوص این آلبوم بدانید حواستان باشد که از ویکیپدیا استفاده نکنید! معلوم نیست کدام احمقی این آلبوم را به چهارمین اثر هنرمند پرتغالی، «دیوید فونسکا»، که عنوان مشابهی با این اثر دارد، لینک کرده است! نتیجه آنکه: یک پست راک تمیز، ملو، آرام و جذاب را نباید از دست بدهید.

بعد نوشت: لینک اشتباه را حذف کرده‌اند، بالاخره!

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی شانزدهم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Paul Simon – Stranger to Stranger

«غریبه به غریبه» عنوان سیزدهمین آلبوم انفرادی هنرمند پرآوازه‌ی ژانر راک و فولک، جناب «پل سایمون»، محصول 2016 است. لازم است سه نکته را در مورد این آلبوم بدانید. اول اینکه سایمون تا آنجا که توانسته از سازهای عجیب و غریب در این آلبوم استفاده کرده است (در بین تمام آنها سازهای کاملا دست ساز و منحصر بفرد – از اختراعات تئوریسین مشهور موسیقی، آقای هری پارچ – جذابیت ویژه‌ای دارند). دوم آنکه در سه ترک از این آلبوم سایمون با هنرمند ایتالیایی موسیقی الکترونیک، Clap! Clap!، همکاری کرده. و سوم آنکه این آلبوم موفق‌ترین آلبوم سایمون تا به امروز، از لحاظ جایگاهش در چارت، بشمار می‌آید که توانسته در بیلبورد رتبه‌ی سوم و در انگلستان رتبه‌ی اول را کسب کند. نتیجه آنکه: این آلبوم را باید حتماً، حداقل بخاطر شنیدن سازهای آن، گوش کرد.

Bob Dylan – Fallen Angels

«فرشتگان افتاده» عنوان سی و هفتمین آلبوم اسطوره‌ی موسیقی فولک، هنرمند هفتاد و پنج ساله، «باب دیلن»، محصول 2016 است. نکته‌ی مهمی که در این آلبوم وجود دارد این است که این اثر هم مانند آلبوم قبلی دیلن، «سایه‌ها در شب»، تماماً کاور آثار کلاسیک موسیقی کلاسیک آمریکایی از هنرمندان صاحب ناب سال‌های دور، مانند جانی مرسر، هرولد آرلن، سمی کان و کلورین لی است. شباهت دیگر این اثر با آلبوم قبلی در این است که در «فرشتگان افتاده» نیز تمام آهنگها (البته به جز Skylark) یک بار هم توسط فرانک سیناترا اجرا شده‌اند. این آلبوم به شدت مورد استقبال منتقدین مواجه شده و وکال و اجرا و کیفیت تولید و تنظیم آهنگها مورد ستایش قرار گرفته است. اما متاسفانه و با عرض پوزش، دیلن هیچوقت برای من هنرمند هیجان انگیزی نبوده است. نه این که موسیقی فولک را دوست نداشته باشم، اما دیلن همیشه برایم جوابگو نیست. نتیجه آنکه: شما حتما دیلن را دوست دارید. پس لازم نیست شنیدنش را توصیح کنم.

Band of Horses – Why Are You OK

«چرا حالت خوب است» عنوان پنجمین آلبوم یکی از مشهورترین گروه‌های ایندی راک حال حاضر، «بند آو هورسز»، است. اگر خاطرتان باشد (شاید هم نباشد!) سال گذشته رهبر گروه بند آو هورسز، بن بریدول، به همراه سم بین (مرد دوست داشتنی پروژه‌ی Iron and Wine) یک آلبوم مشترک دو نفره با عنوان Sing into My Mouth منتشر کردند که مجموعه‌ای تمام کاور از هنرمندان مختلف بود. حالا به آن آلبوم کار نداریم، اما این آلبوم، این هم یکی دیگر از کارهای بند آو هورسز است که تفاوتی با آثار قبلی ندارد و یکی از شباهتهای بزرگش با آنها این است که این یکی را هم دوست ندارم! دوست نداشتن آنها کاملا سلیقه‌ای است و فقط هدفم این بود که بگویم آلبوم جدیدشان آمده! نتیجه آنکه: خودتان تصمیم بگیرید که می‌خواهید گوشش کنید یا نه!

Lacuna Coil – Delirium

«هذیان» عنوان هشتمین آلبوم گروه مشهور گاتیک متال ایتالیایی، «لاکونا کویل»، محصول 2016 است. این آلبوم سه وجه تمایز نسبت به آثار قبلی گروه دارد. اول اینکه این اولین آلبوم گروه بعد از بازنشستگی درامر و جدایی گیتاریست گروه از آنهاست. دوم آنکه این اولین آلبوم گروه است که پروسه‌ی ضبط آن بطور کامل در کشور زادگاه گروه، ایتالیا، انجام شده است. و سوم و از همه مهمتر آنکه این اولین آلبوم گروه است که در آن «آندره فرو»، رهبر و خواننده‌ی مرد گروه، بیشتر از گذشته و حتی در بعضی آهنگها بیشتر از «کریستینا اسکابیا» آواز را بر عهده گرفته و در چندتای آن نیز از وکال نسبتاً هارش استفاده کرده است. این اثر را می‌توان یک کانسپت آلبوم به شمار آورد که به داستان هذیان‌های دیوانه‌وار یک آسایشگاه روانی می‌پردازد. این اثر یک شاهکار است! ساختاریافته‌ترین و مسنجم‌ترین آلبومی که تا به امروز این گروه منتشر کرده است. نتیجه آنکه: این آلبوم را دیوانگی کنید، این آلبوم را دیوانه شوید.

Blue Man Group – Three

«سه» عنوان دهمین مجموعه‌ی منتشر شده از پروژه‌ی نمایشی – هنری «بلو من گروپ» محصول 2016 است. حتما آنها را می‌شناسید. هنرمندانی که صورت‌های خود را آبی می‌کنند، با لوله و چوب و هر چیزی که به دستشان می‌آید موسیقی می‌نوازند و اجراهای زنده‌شان هوش از سرتان می‌برد. آنها جزو توانمندترین پرفورمرهایی هستند که تا به حال شناخته‌ام. با این حال آلبوم جدیدشان، وقتی حرکات و نمایش و اجرای فیزیکی‌شان همراه آن نباشد، کمی یکنواخت و کسل کننده است. شنیدن کارهایشان به دلچسبی دیدن نمایششان نیست و همین باعث می‌شود که این اثر آنطور که باید و شاید نتواند محبوب واقع شود. نتیجه آنکه: صبر کنید تا فیلم اجرای این اثر بیاید و بعداً آنرا هم ببینید و هم بشنوید.

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی سیزدهم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Avatar – Feathers & Flesh

«پر و گوشت» ششمین آلبوم گروه هوی متال / ملودیک دث متال سوئدی، «آواتار»، محصول 2016 است. این آلبوم بصورت یک کانسپت آلبوم (مجموعه‌ای که ترکها به ترتیب و حاوی یک داستان مشخص و مرتبط به هم هستند) تهیه شده است که حکایت جغدی‌ست که وارد جنگ با دنیا می‌شود تا بتواند جلوی تابش خوردشید را بگیرد. عموماً در این آلبوم نیز با هارش وکال مواجه هستیم، اما موسیقی آنها همچنان پر قدرت، پر از صلابت و محکم و استوار است. نتیجه آنکه: اگر وکال هارش دوست دارید این آلبوم یکی از خوبهای امسال‌تان خواهد بود.

Iamthemorning – Lighthouse

«فانوس دریایی» عنوان سومین آلبوم گروه فولک / پراگرسیو راک روسی «آی ام د مورنینگ»، محصول 2016، است. آنها را نباید دست کم گرفت. درست است که یک گروه کوچک و جمع و جور در روسیه هستند، اما کافی است که بدانید در دومین آلبومشان «گوین هریسون»، درامر گروه پورکوپاین تری حضور داشته و سومین آلبوم نیز علاوه بر گوین هریسون، «کالین ادوین»، بیسیست گروه پورکوپاین تری و ماریوس دودا، «خواننده گروه ریورساید» را در خود داشته است. این آلبوم چندان فضای پراگرسیوی ندارد و بیشتر حول موسیقی چمبر و فولک می‌گذرد. همانطور که حال و هوای این اثر تفاوت آشکاری با دو آلبوم قبلی دارد، زیبایی آن نیز از جنس دیگر و همراه با فضای متفاوتی است. نتیجه آنکه: لذت شنیدن این آلبوم را از خود دریغ نکنید.

Travis – Everything at Once

«همه چیز به یک باره» عنوان هشتمین آلبوم گروه آلترناتیو راک مشهور اسکاتلندی، «ترویس»، محصول 2016 است. ترویس گروه مقبول و دوست داشتنی و قابل احترامی‌ست. آنها یکی از تاثیرگذارترین گروه‌های موج نوی موسیقی آلترناتیو / ایندی / پیانو راک در اواخر دهه 90 بودند که نتیجه‌ش ظهور گروه‌های مانند کلدپلی و کین شد. اما آنها هیچوقت نتوانستند معجزه‌ی آلبوم سوم خود، «گروه نامرئی»، محصول 2001 را تکرار کنند. آلبوم جدید آنها ساختار یک دست و تر و تمیزی دارد و همین مساله باعث شده که کمی کسل کننده بنظر بیاید و گوش دادن کل آهنگها پشت سر هم کمی دشوار باشد. با این حال ترویس در هر حالتی دوست داشتنی و مهربان است. نتیجه آنکه: آلبوم را گوش کنید. اگر خوشتان نیامد، به کسی چیزی نگویید و آبروریزی راه نیاندازید!

Tales of Murder and Dust – The Flow in Between

«جریان در میان» عنوان شاهکار دیگری از گروه سایکدلیک راک دانمارکی، «تیلز آو مردر اند داست»، محصول 2016 است. موسیقی وهم گونه‌ی آنها و ترکیب استثنایی موسیقی سایکدلیک و شوگیزشان مثل یک رویا می‌ماند که تا انتها از آن بیدار و هوشیار نمی‌شوید. فضای این آلبوم به نسبت آثار قبلی‌شان سنگین‌تر است. جان می‌دهد با آن توهم بزنید و خودتان را در موسیقی گم کنید. توالی آهنگ‌ها و فضاسازی هر کدام کاملاً هوشمندانه و شاخص است. این آلبوم جزو آن دسته از آثاری است که وقتی آن را به طور کامل گوش دادید، لازم است همان لحظه دوباره ترک اول را پلی کنید و یک بار دیگر تمام آن را از ابتدا تا به انتها بشنوید. نتیجه آنکه: شک نکنید که این آلبوم یکی از آلبوم‌های بهترین‌های امثال این وبلاگ خواهد بود.

Otep – Generation Doom

«نسل به فنا رفته» عنوان هفتمین آلبوم گروه نومتال/ گاتیک متال آمریکایی، «اوتپ»، محصول 2016 است. اینکه اوتپ را باید یک گروه در نظر بگیریم کمی شاید سخت باشد! بالاخره همه چیز حول ستاره‌ی گروه، «اوتپ شامایا»، می‌چرخد: یکی از چهره‌ترین خانم‌های دنیای موسیقی متال که اگر جایی فهرست زنانه‌ای از بهترین‌ها در هر زمینه‌ای از موسیقی متال تهیه شود، نام او قطعاً جزو چندتای اول خواهد بود. صدای او یک سیرک به تمام معناست! فریاد می‌زند، زجه می‌زند، هارش می‌خواند، عاشقانه می‌شود، رپ می‌کند، ادا در می‌آورد، و خلاصه هر انتظاری که داشته و نداشته باشید را در صدای او پیدا خواهید کرد. آلبوم جدید اوتپ مثل آثار گذشته‌ی اوست و تفاوت چندانی ندارد. اگر اعصاب وکال هارش و موسیقی اکستریم متال را نداشته باشید، احتمالاً بعضی آهنگها برایتان آزاردهنده خواهد بود. اگر او را می‌شناسید که آلبوم را از دست ندهید. نتیجه آنکه: اگر اوتپ را نمی‌شناسید، پیشنهاد می‌کنم با این بانوی عصیانگر آشنا شوید.

Amorphis – The Beginning Of Times

کشورهای اسکاندیناوی مهد موسیقی متال هستند و این سرزمین سردسیر توانسته با موسیقی پر از هیجان و وحشی خود به دنیا گرمای خاصی را ببخشد. فنلاند هم یکی از آنهاست. گروه های شاخصی نظیر Apocalyptica، Children of Bodom، Battlelore، Lordi، Nightwish و صد البته Amorphis آنقدر در شاخه های موسیقی متال (به خصوص Death Metal و Gothic Metal) مشهور و شناخته شده هستند که نمی توان این ژانر را بدون آنها تصور کرد.

چهار سال پیش (اینجا) پست مختصری در مورد انتشار هشتمین آلبوم آمورفیس با عنوان Silent Waters نوشته ام. نهمین آلبوم آنها با عنوان Skyforger در سال 2009، اثر عجیب و غریبی بود همراه با ترانه های هدفمند و دنباله دار فنلاندی (از یکی از مشهورترین کتابهای شعر این کشور با عنوان کالوالا) که به انگلیسی ترجمه شده بود. این آلبوم توانست در چارت فنلاند رتبهء اول را تصاحب کند. در سال 2010 مجموعه ای با عنوان Magic & Mayhem همراه با بازنوازی تازه ای از آثار دوران ابتدایی فعالیت آنها منتشر شد. ترکیبی از بهترین آهنگهای سه آلبوم اول که با تنظیم و ضبط مجدد به صورت یک مجموعه جدید به بازار آمد و البته بعنوان Bonus اجرای ویژه ای از آهنگ مشهور Light My Fire از The Doors را در خود داشت. حالا آمورفیس هفتهء آینده دهمین آلبوم خود با عنوان The Beginning of Times را منتشر خواهد کرد.

آلبوم جدید نیز مانند مجموعهء قبلی اثری مفهومی ست. کاراکتر اصلی ترانه ها فردی ست به نام Väinämöinen که آمورفیس او را نماد قهرمانی اساطیر فنلاند معرفی می کند. اولین سینگل این آلبوم با نام You I Need یازدهم آوریل از طریق فیس بوک و هفتهء بعد کل آلبوم به صورت دیجیتالی در فنلاند منتشر شد. قرار است نسخهء فیزیکی آلبوم اول ژوئن در فنلاند به بازار بیاید. طراحی روی جلد را تراویس اسمیت، مشهورترین طراح هوی متال، بر عهده داشته است. اسمیت که آلترناتیو پرس لقب Renowned (به معنی مشهور و قابل احترام) را به او داده، بخاطر طراحی های ویژه خود برای طرح روی جلد آلبومهای متال (آثاری از Anathema، Death، Katatonia، Novembre، Opeth، Nevermore و …) مشهور است. اینبار اسمیت با یک طراحی هوشمندانه تولدی اساطیری را به نمایش می گذارد: همان چیزی که ترانه های آلبوم به شما می گویند.

آمورفیس این آلبوم را چالشی ترین اثر چند سال اخیر خود از لحاظ موسیقی و لیریکس می داند. معلوم نیست که در این سالها چه بلایی سر آمورفیس آمده که آن موسیقی سنگین دث متال را کنار گذاشته و به همچین ترکیبی زیبایی از پاور متال و پراگرسیو روی آورده. آهنگها، با ملودیهای خاص و زیبای خود، با آن صدای مقتدرانهء تامی جوتسون، با آن ترکیبهای ویژهء کیبورد و فلوت موسیقی اسکاندیناوی، شما را با خودشان همراه می کنند. You I Need که بعنوان اولین سینگل انتخاب شده تقریبا بهترین آهنگ آلبوم است. آلبوم برخلاف اکثر آثار آمورفیس به هیچ وجه فضای تیره ای ندارد. از موسیقی سنگین دث متال خبری نیست. چیزی که می شنوید یک موسیقی متال سبک و راحت است که هر کسی را راضی نگه می دارد. The Beginning of Times، برخلاف نظر آمورفیس، از نگاه من بهترین آلبوم آنها نیست. اما قطعا ارزش شنیدن و لذت بردن را دارد.

Within Temptation – The Unforgiving

در سال 2007  آخرین آلبوم گروه مشهور Within Temptation با عنوان The Heart of Everything منتشر شد (دربارهء این گروه و این آلبوم قبلا اینجا صحبت کرده ام). از آن زمان چهار سال می گذرد و گروه به تازگی تا چند روز دیگر پنجمین آلبوم خود را در لیست انتشار دارد. شارون، خواننده و مغز متفکر گروه، در همین فاصلهء چهار ساله، بچهء دوم و سوم خود را به فاصله یک سال بدنیا آورد. همین مسئله باعث شد که فعالیت او به نسبت گذشته تحت تاثیر قرار بگیرد. در نتیجه در سالهای 2008 و 2009 دو مجموعهء اجرای زنده (Live Album) با عناوین Black Symphony و An Acoustic Night at the Theatre از این گروه منتشر و بقیه وقت شارون صرف زندگی خصوصی اش شد. آلبوم جدید با عنوان The Unforgiving در تاریخ 23 مارس 2011 ابتدا در ژاپن و با دو روز تاخیر در هلند منتشر خواهد شد (لینک دانلود دو روزی ست که لو رفته است)

آلبوم جدید برای خودش ماجرای جالبی دارد. ابتدا قرار بر این بود که مجموعه ای برای یک فیلم ساخت شود. اما در بازار نامتعادل انتشار آثار، ممکن است با به تاخیر افتادن زمان انتشار یک فیلم – در بعضی مواقع تا یک سال – زمان انتشار آلبوم نیز تحت تاثیر قرار بگیرد و این ریسک بزرگی برای گروهی که چهار سال از آخرین آلبومش گذشته بحساب می آمد. شارون در این باره گفته است که: «آن چیزی که می خواستیم سرودن چند ترانه برای یک فیلم بود. ما دنبال یک فیلم خود با یک داستان خوب گشتیم و هر گزینه ای که پیدا کردیم تاریخ انتشارش با شرایط ما جور نبود. اگر اتفاقی می افتاد، فیلم می توانست به راحتی برای برای یک سال به تاخیر بیوفتد و ما اصلا قصد نداشتیم این میزان تاخیر را به آلبوممان هم تحمیل کنیم.»   در نتیجه گروه تصمیم عجیب خود را می گیرد و خودش وارد عمل می شود. آنها با یه نویسنده کتابهای کمیک صحبت می کنند و او آنها را به یک کارگردان معرفی می کند. چندین ایده مطرح می شود و مدتها بحث در می گیرد و نتیجه می شود آنکه آلبوم جدید، The Unforgiving، همراه با یک مجموعه کتاب کمیک و یک مجموعه فیلم کوتاه منتشر می شود. آلبوم جدید 12 آهنگ دارد که تمامی آنها توسط شارون و گیتاریست گروه، رابرت وسترهولت، با کمک تهیه کنندهء آلبوم (دنیل گیبسون) ساخته شده است. همچنین در یک DVD تعداد 12 فیلم قرار گرفته: 3 فیلم کوتاه، 4 میوزیک ویدئو، یک فیلم 20 دقیقه از پشت صحنهء ساخت آلبوم و چند چیز دیگر. اولین سینگل آلبوم با نام Faster در تاریخ 21 ژانویه منتشر شد و ده روز بعد، اولین فیلم کوتاه از این مجموعه با نام Mother Maiden به نمایش در آمد.

The Unforgiving، پنجمین آلبوم گروه هلندی Within Temptation، با نظرات مثبت فراوانی همراه بوده است. متالهولیک امتیاز 9.5 از 10 را به آن داده و طرفداران گروه به شدت از آلبوم جدید ابراز رضایت می کنند. شاید در بعضی آهنگها احساس کنید که موسیقی سمفونیک و گاتیک متال گروه با ترکیبهای موسیقی پاپ مخلوط شده، اما این احساس بنظر می آید همان چیزی ست که گروه قصد دارد در شما ایجاد کند و شما را به دوران طلایی موسیقی هارد راک آمیخته با پاپ، دهه 80، ببرد. صدای شارون فراتر از آن چیزی ست که تا کنون شنیده بودید. توانایی کنترل شارون رو صدایش و البته قدرت بقیه اعضای گروه در ارائه موسیقی نسبت به گذشته کاملا چشمگیر و قابل توجه است. هرچند ممکن است ملایم و لطیف بودن آهنگها شمایی را که طرفدار موسیقی گاتیک متال هستید راضی نکند، اما با یک آلبوم خوب طرف هستید. از دستش ندهید.

پ.ن: اولین سینگل آلبوم (Faster) و اولین فیلم کوتاه منتشر شده (Mother Maiden) را می توانید اینجا ببینید.

پ.ن: معمولا بحثها و ویدئو کلیپهای خوبی در صفحهء فیس بوک وبلاگ مطرح می شود. از دست ندهید.