آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی سی و چهارم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016. این آخرین بسته‌ی آلبوم‌های معرفی شده در سال 2016 است. منتظر معرفی 30 آلبوم برتر سال 2016 باشید!

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

The Weeknd – Starboy

«پسر مشهور» عنوان سومین آلبوم هنرمند کانادایی ژانر آر اند بی، «ویکند»، محصول 2016 است. این آلبوم به فاصله‌ی حدوداً یک سال از اثر قبلی این هنرمند منتشر شده است. اینطور که بنظر می‌رسد او یک چرخشی نسبتاً ریز اما تاثیر گذار در موسیقی خود داشته و کمی بیشتر به سمت موسیقی پاپ چرخیده است، با ذکر این نکته که این چرخش تا حدودی موثر بوده و موسیقی او بنظرم کمی جذابتر از آثار قبلی‌اش از آب در آمده است. در این آلبوم سه هنرمند صاحب نام در سه آهنگ مختلف با او همکاری داشته‌اند: کندریک لامار، دفت پانک و لانا دل ری (پیش از این ویکند در اولین آلبوم خود در یک آهنگ با دل ری همکاری داشته است). ویکند برای معرفی و تبلیغ آلبوم خود یک فیلم کوتاه 12 دقیقه‌ای نیز منتشر کرده که برای موسیقی آن از آهنگهای همین آلبوم، به ویژه سه آهنگی که سه هنرمند مهمان دارد، استفاده شده است. نتیجه آنکه: اگر این ژانر به کارتان می‌آید، آلبوم بدی نیست.

Martha Wainwright – Goodnight City

«شب بخیر شهر» عنوان هفتمین آلبوم هنرمند پاپ فولک کانادایی، «مارتا وینرایت»، محصول 2016 است. خانواده‌ی وینرایت شهرت خاصی در دنیای موسیقی فولک دارند. پدر، مادر، برادر، خواهر ناتنی، عمو و همسر مارتا وینرایت همگی از ستارگان موسیقی فولک کانادا به شمار می‌آیند. در آخرین آلبوم وینرایت هنرمندان و چهره‌های شاخصی به اشکال مختلف در کنار او حضور دارند: مریل گاربوس (رمان نویس)، بث اورتون (هنرمند فولک انگلیسی)، گلن هنسارد (هنرمند فولک ایرلندی، رهبر گروه‌های The Frames و The Swell Season)، مایکل آنداژ (شاعر و رمان نویس) و چند نفر از اعضای خانواده‌ی وینرایت. با توجه به اصلیت این هنرمند که برای کبک کانادا است، چند ترک فرانسوی نیز در آلبوم گنجانده شده است. من تمام آلبومهای مارتا وینرایت را گوش نکرده‌ام، اما در بین همین سه چهار آلبومی که شنیده‌ام بنظرم این غیر جذابترین اثر این هنرمند است! ملودی‌های حوصله‌سربر و وکالی که تلاش می‌کند کمی فولک و کمی جز باشد و بین این دو معلق باقی می‌ماند. این را هم اضافه کنم که روفس وینرایت، برادر مارتا، هم امسال یک آلبوم عجیب منتشر کرده، به مناسب چهارصدمین سال درگذشت شکسپیر و تعدادی از سوناتهای او را با هنرمندان گوناگون اجرا کرده است. البته که من این آلبوم را نشنیده‌ام! نتیجه آنکه: بیایید بیخیال مارتا بشویم و برویم برادرش را گوش کنیم!

Blueneck – The Outpost

«پاسگاه مرزی» عنوان هفتمین آلبوم گروه پست راک انگلیسی، «بلونک»، محصول 2016 است. موسیقی آنها به شکل کاملا واضحی تاثیر گرفته از بزرگانی نظیر سیگوروس، گادسپید یو بلک امپرور و موگوای است و با وجود آنکه تقریباً چیز منحصر بفرد و خاصی از خود ارائه نمی‌کنند، اما می‌توان آنها را جزو تمیزترین، عمیق‌ترین و تا حدودی غمگین‌ترین پست راکهای همراه با وکال دانست. ملودیهای عموماً تاریک همراه با وکال نجواگونه‌ و خسته‌ی دانکن آتوود باعث می‌شود که هر لحظه‌تان حال و هوای عصر جمعه را پیدا کند! تنها تفاوت آلبوم جدیدشان با آثار قبلی این است که سینتی سایزر به مراتب پررنگ‌تر از گذشته در آن بکار رفته است. نتیجه آنکه: از غم نهفته در این آلبوم لذت ببرید.

Sting – 57th & 9th

«پنجاه‌وهفتمین و نهمین» عنوان دوازدهمین آلبوم انفرادی اسطوره‌ی انگلیسی، «استینگ»، محصول 2016 است. این اولین آلبوم راک استینگ بعد از گذشت 13 سال به شمار می‌آید. در طول این مدت او علاقه‌ی ویژه‌ای به موسیقی کلاسیک از خود نشان داد و سه آلبوم در این ژانر منتشر کرد. آلبوم قبلی او نیز بیشتر حال و هوای موسیقی جز و بلوز داشت و حالا او در جدیدترین اثر خود به ریشه‌های قدیمی‌اش، موسیقی راک، بازگشته است. سه آهنگ این آلبوم به نسبت آثار شاخص‌تری در مقایسه با کل آلبوم هستند: آهنگ 50هزار که به نوعی ادای احترامی به درگذشتگان سال 2016، دیوید بوئی، پرینس، گلن فری و لمی است، آهنگ انشالله که با تم شرقی و دعاگونه‌ی خود همینطور در کانالهای ایرانی تلگرام دست به دست می‌شود، و آهنگ صندلی خالی که از دزدیده شدن و قتل ژورنالیست آمریکایی، جیمز فولی، به دست داعش الهام گرفته است. با وجود آنکه این آلبوم را نمی‌توان چندان اثر ویژه‌ای در آثار استینگ به شمار آورد، اما شنیدن صدای مجدد او برای طرفدارانش لذت بخش است. نتیجه آنکه: به استینگ احترام بگذارید و این آلبوم را گوش کنید.

iLiKETRAiNS – A Divorce before Marriage

«طلاق قبل از ازدواج» عنوان جدیدترین اثر گروه پست راک انگلیسی، «آی لایک ترینز»، محصول 2016 است. این اثر یک آلبوم جدید از این گروه نیست، بلکه موسیقی فیلمی به همین عنوان در رابطه بافعالیت این گروه است. نکته جالب اینکه چند وقت پیش این گروه قرارداد خود با کمپانی ضبط موسیقی‌اش را از دست داد. دو کارگردان جوان به نامهای مت هاپکینز و بن لنکستر تصمیم گرفتند که از زندگی آنها فیلمی را تهیه کنند که در نهایت این فیلم سه سال زندگی پنج عضو گروه را دنبال می‌کند. تمام پول صرف شده برای این پروژه از کمکهای طرفداران آنها تهیه شده است. آنها در یک فراخوان آنلاین ابتدا رقم 16هزار، سپس 20هزار و در نهایت 25هزار پوند را به عنوان هدف تعریف کردند و تا به امروز موفق شده‌اند نزدیک به 29هزار پوند جمع آوری کنند. موسیقی این فیلم، که تماماً توسط این گروه تهیه شده است، کمی بیش از اندازه آرام و وارفته است و احتمالاً از آنهایی‌ست که جذابیت اصلی خود را روی تصاویر به همراه دارد. نتیجه آنکه: ترجیحاً برویم فیلم را ببینیم که موسیقی را هم بشنویم.

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی بیست و نهم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Van Morrison – Keep Me Singing

«من را به خواندن وا می‌دارد» عنوان سی و ششمین آلبوم هنرمند پر آوازه‌ی موسیقی سول، آر اند بی و فولک ایرلندی، پیر عالم موسیقی، آقا «ون موریسون»، محصول 2016 است. موریسون را نمی‌توان دوست نداشت! آلبوم‌هایش نه فراز و فرود خاصی دارند و نه در هفتاد سالگی و بعد از بیش از پنجاه سال فعالیت، تمایل یا نیازی به تغییر در خود می‌بیند. او به همین گونه، با همین ژانر ملایم و گرم و جذاب، دوست داشتنی و عزیز و قابل احترام است. جدیدترین آلبوم او اثر بی‌دردسر دیگری‌ست که توانسته در همان هفته‌ی اول در چارت انگلستان در جایگاه چهارم بنشیند. نتیجه آنکه: عمق و طول و عرض را بیخیال شوید، اگر دنبال احساس و در پی گرما هستید، این آلبوم مانند آثار قبلی این هنرمند کارش را به خوبی انجام می‌دهد.

Seth Lakeman – Ballad of the Broken Few

«تصنیف چندین دل شکسته» عنوان هشتمین آلبوم هنرمند انگلیسی ژانر فولک، «ست لیکمن»، محصول 2016 است. آشنایی من با لیکمن از سال 2008 و زمان انتشار چهارمین آلبومش آغاز شد. از آن وقت تا به حال هر آلبومی که از او منتشر شده را شنیده‌ام و نکته اینجاست که تقریباً هیچ کدام را دوست نداشته‌ام! اینکه چرا دست از سرش بر نداشته‌ام و با وجود اینکه اینگونه موسیقی فولک برایم چندان جذابیت ندارد همچنان آثار منتشر شده‌اش را دنبال می‌کنم، خودم هم نمی‌دانم! موسیقی فولکور آکوستیک انگلیسی که لیکمن اجرا می‌کند برای من کمی بیش از حد روستایی بنظر می‌رسد و ارتباط برقرار کردن با آن، به آن راحتی که از موسیقی فولک انتظار می‌رود، برایم آسان نیست. نتیجه آنکه: در توانمندی لیکمن شکی نیست، من اما دوستش ندارم، شما شاید دوستش داشته باشید.

BANKS – The Altar

«میز کلیسا» عنوان دومین آلبوم هنرمند آمریکایی ژانر الکترو پاپ و آلترناتیو پاپ، «بنکس»، محصول 2016 است. من به این ژانر از موسیقی می‌گویم «موسیقی بی‌آزار»! یعنی نشسته آن گوشه و سر و صدای خفیف خودش را دارد و نه دلش توجه ویژه می‌خواهد و نه می‌گذارد نسبت به آن بی‌توجه باشید. آلبوم اول بنکس اثر مقبولی در ژانر خودش بود و حالا آلبوم دوم، با حفظ همان حال و هوا، البته با موفقیت بیشتری از دید منتقدین مواجه شده است. این را هم اضافه کنم که آلتر در زبان فارسی معادل ندارد! میزی در کلیسا است که در مراسم‌های ویژه روی آن نان و شراب می‌گذارند و باقی ماجرا را مطمئناً خودتان در فیلم‌ها دیده‌اید. نتیجه آنکه: چرا که نه؟ کاری با شما ندارد! بگذارید در پس زمینه‌ی یک روز پاییزی صدایش بیاید و شما به کارهایتان برسید.

Regina Spektor – Remember Us to Life

«زندگی را به یاد ما بیانداز» عنوان هفتمین آلبوم هنرمند نامتعارف روسی – آمریکایی ژانر انتی-فولک، «رجینا اسپکتور»، محصول 2016 است. موسیقی او، هیچوقت، از هیچ قانون مشخصی تبعیت نمی‌کند. یک نوع ساختارشکنی خاصی در همه چیز اوست، از سازبندی‌ها تا لیریکس، از وکال تا پیانو، از ملودی تا ریتم، هیچکدام را نمی‌توانید تعریف کنید یا توضیح بدهید. او به معنای واقعی یک هنرمند انتی فولک است که با نگاه کاملاً متفاوتش به همه چیز جذابیت ویژه‌ای را در خود ایجاد کرده است. آلبوم جدیدش به مراتب نسبت به آثار قبلی غمگین‌تر است، پیانوی بیشتری دارد و به همان اندازه خاص و دوست داشتنی‌ست. نتیجه آنکه: گوشش کنید. دوست داشتنش مهم نیست، شناختنش مهم است.

Kaiser Chiefs – Stay Together

«با هم بمانیم» عنوان ششمین آلبوم گروه سابقاً ایندی راک، جدیداً پاپ راک انگلیسی، «کایزر چیفس»، محصول 2016 است. آنها را در زمان انتشار اولین آلبومشان دوست داشتم، تا اینکه در سال 2009 و بعد از انتشار سه آلبوم، توانستم آنها را در فستیوال راک ان کک از نزدیک ببینم و آنجا بود که عاشقشان شدم! موسیقی آنها یک ترکیب جذاب ایندی راک بود که انگار جهش ژنتیکی به آن چاشنی هیجان اضافه کرده باشد و از آن یک موسیقی باحال بزن و بکوب ساخته باشد. این عشق همانجا باقی ماند و با شنیدن دو آلبوم بعدی‌شان به کل محو شد! و حالا زمان انتشار آلبوم ششم رسیده است. ابتدا فکر کردم که آلبوم را اشتباه گرفته‌ام! اینقدر پاپ؟ مگر می‌شود؟ چه بلایی سرشان آمده؟ این آلبوم به کل یک اثر پاپ راک، با کمی تردید در واژه‌ی راک، است که به درد استفاده در ویدئوهایی‌ست که خوشگذرانی‌های تابستانی را در کنار استخر نشان می‌دهد! هیچ اثری از آن چیزی که پیش از این از آنها می‌شناختید در این آلبوم وجود ندارد. هر چقدر آلبوم قبلی از جنگ و سیاست می‌گفت، این یکی چسبیده به عشق و عاشقی و رقص و شادی و آنقدر هم محکم چسبیده که جای هیچ سوءتفاهمی را باقی نمی‌گذارد. نتیجه آنکه: اینها همانها هستند، اما واقعاً همانها نیستند! خودتان ببینید که چه خبر است!

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی بیست و چهارم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Vangelis – Rosetta

«رزتا» عنوان جدیدترین اثر هنرمند پرآوازه یونانی، «ونجلیس»، محصول 2016 است. از ونجلیس حرفی نمی‌زنم که اگر این پیرمرد 73 ساله را نمی‌شناسید، اصلاً اینجا چه کار می‌کنید؟! اما می‌خواهم از رزتا برایتان بگویم. اسمش ممکن است برایتان آشنا باشد. شاید همین دیروز در بی‌بی‌سی هم خبرش را شنیده باشید. رزتا، عنوان یک کاوشگر فضایی رباتیک است که توسط سازمان فضایی اروپا، برای مطالعه دقیق در مورد ستاره دنباله دار 67پی ساخته و راه‌اندازی شده است. او را در دوم مارس 2004 به فضا فرستادند تا پس از ده سال و پنج ماه و چهار روز، در شش آگوست 2014 به مقصد خود، یعنی آن سوی مدار مشتری، برسد. این نخستین بار در تاریخ بشر است که یک فضاپیما وارد مدار یک دنباله‌دار می‌شود. در همان موقع یک تماس ویدئویی بین ونجلیس و یکی از فضانوردان سازمان فضایی اروپا، آندره کویپرس، صورت گرفت و بذر ساخت این آلبوم، تقدیم به رزتا، در ذهن ونجلیس کاشته شد. آلبوم فضایی الکترونیک / امبینت با همان رویکرد همیشگی ونجلیس به موسیقی کلاسیک دارد. راستی، خبری که گفتم دیروز از این کاوشگر منتشر شده، این است که آخرین ماموریت رزتا برای زمین دیروز شکل گرفت و در پی آن رزتا به سمت ستاره دنباله‌دار 67‌پی رفت تا در مسیرش آخرین اطلاعات را به زمین مخابره و در نهایت با ستاره برخورد کند و متلاشی شود. نتیجه آنکه: ماجرای به این خفنی! مگر می‌شود گوش نکرد؟

Kansas – The Prelude Implicit

«پیش درآمد ضمنی» عنوان پانزدهمین آلبوم گروه مشهور پراگرسیو راک آمریکایی، «کانزاس»، محصول 2016 است. بله! درست خوانده‌اید. گروه کانزاس! می‌دانم که اکثر شما این گروه مشهور دهه هفتادی را می‌شناسید (حداقل Dust in the Wind را شنیده‌اید!) و البته اکثر شما هم فکر می‌کردید که آنها مدتهاست به تاریخ پیوسته‌اند. این آلبوم به فاصله‌ی شانزده سال از اثر قبلی‌شان در حالی منتشر شده است که «استیو والش»، خواننده و کیبوردیست گروه، دیگر در بین اعضای کانزاس نیست. او پس از بازنشستگی در سال 2014 جای خود را به «رانی پلت» داد و این اولین آلبوم این گروه با حضور خواننده‌ی جدید است. آنها برگشته‌اند و اینبار موسیقی ناب پراگرسیو راک آنها حتی جذابتر از چندین کار آخرشان است. نتیجه آنکه: به احترامشان آلبوم را گوش کنید.

Alter Bridge – The Last Hero

«آخرین قهرمان» عنوان پنجمین آلبوم گروه آلترناتیو متال آمریکایی، «آلتر بریج»، محصول 2016 است. ساخت این آلبوم در سال 2015 در زمانی شروع شد که دو عضو کلیدی گروه، مایلز کندی (خواننده، ریتم و لید گیتاریست) و مارک ترمونتی (این هم خواننده، ریتم و لید گیتاریست) سرگرم برگزاری تورهای شخصی خود بودند. کندی همراه بود با اسلش و ترمونتی هم با گروه شخصی خودش، ترمونتی. خلاصه آنکه پروسه‌ی ساخت این آلبوم بیشتر از آن که همه افراد را با هم درگیر کند، بیشتر بطور جداگانه تکمیل و پرداخته شده است. لیریکس آلبوم به مراتبط تم سیاسی‌تری نسبت به گذشته دارد، با این حال آن جذابیتی که آلبوم قبلی‌شان داشت در این اثر چندان یافت نمی‌شود. نتیجه آنکه: اگر از آنها انتظار فضایی نداشته باشید، این آلبوم‌شان را هم دوست خواهید داشت.

Amos Lee – Spirit

«روح» عنوان ششمین آلبوم هنرمند ژانر سول و فانک آمریکایی، «آموس لی»، محصول 2016 است. لی را از زمانی که اولین آلبومش در سال 2004 را منتشر کرد دنبال کرده‌ام، با هر آلبوم بیشتر عاشقش شده‌ام، تا زمانیکه رسید به انتشار چهارمین آلبومش در سال 2011 که اثری کم نظیر و حیرت انگیز در ژانر خودش بود. صدای خشدار جذاب و موسیقی‌ای که روح را قلقلک می‌داد و آلبوم به آلبوم پخته‌تر شده بود. این روند رو بالا در همانجا متوقف شد و در پنجمین آلبوم، لی چندان راضی کننده نبود و حالا در ششمین آلبوم، او دیگر جذابیت همیشگی را برایم ندارد. موسیقی‌اش بیش از حد قابل قبول پاپ و کمی محتاطانه شده و همین باعث می‌شود قلقلک همیشگی اتفاق نیافتد. نتیجه آنکه: اگر او را می‌شناسید که قاعدتاً این آلبوم را گوش خواهید داد، اگر نمی‌شناسید، به سراغ همان آلبوم سال 2011 بروید و با او آشنا شوید.

Radio Dept. – Running Out of Love

«فرار از عشق» عنوان چهارمین آلبوم گروه ایندی پاپ سوئدی «ریدیو دپت.»، محصول 2016 است. این آلبوم به فاصله‌ی شش سال از اثر قبلی آنها، بعد از حل و فصل جریانات و مکافات و شکایت و شکایت کشی با لیبل طرف قراردادشان منتشر شده است. موسیقی آنها عموماً ژانرهای مختلفی از ایندی پاپ و دریم پاپ گرفته تا آلترناتیو راک را پوشش می‌دهد، با این حال به گوش من آلبوم جدیدشان پاپ ترین اثری است که تا به امروز منتشر کرده‌اند. موسیقی این آلبوم تر و تمیز است، مثل خود سوئدی‌ها، و کمی سرد و بی‌روح است، باز هم مثل خود سوئدی‌ها! به گفته‌ی آنها این آلبوم از زندگی در سوئد در سال 2016 الهام گرفته شده است. نتیجه آنکه: آنقدرها هم مهم نیست که این آلبوم را گوش کنید یا نه.

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی بیست و دوم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

To Cast a Shadow – Winter’s Embrace

«آغوش زمستان» عنوان سومین آلبوم گروه بی‌مزه‌ی نروژی، «تو کست اِ شدو»، محصول 2016 است. با وجود اینکه هسته‌ی اولیه گروه در سال 1990 شکل گرفت، اما اولین آلبوم آنها با 17 سال تاخیر و در سال 2007 منتشر شد. آثار آنها چندان دلچسب نیست! موسیقی گاتیک متال و ملودیکی که مطمئناً بسیار بهترش را تجربه کرده‌اید. نگاهی به لست اف ام این گروه این مساله را نیز تائید می‌کند. با وجود اینکه ژانر گاتیک متال جزو ژانرهای پرطرفدار به شمار می‌آید اما تعداد شنوندگان آنها با وجود انتشار سه آلبوم فقط کمی بیشتر از 2000 نفر است! نتیجه آنکه: اگر آنها را نمی‌شناسید، چیزی را از دست نداده‌اید. اگر هم آنها را می‌شناسید… چقدر عجیب!

The Pineapple Thief – Your Wilderness

«توی رام نشده» عنوان یازدهمین آلبوم گروه پراگرسیو راک انگلیسی «پاین‌اپل تیف» محصول 2016 است. برای من موسیقی این گروه همیشه بازتاب کمرنگ و ضعیف شده‌ای از آثار استیون ویلسون، مخصوصاً پورکوپاین تری بوده است. انگار که به شکلی کاملا خودخواسته ترجیح می‌دهند زیر سایه‌ی این غول موسیقی پراگرسیو باقی بمانند و آثارشان را از او الهام بگیرند. اما آلبوم جدید پا را یک قدم فراتر گذاشته (شاید هم پس کشیده!) و من را کاملاً به یاد ویلسون و در بعضی قسمتها، به یاد اویو گفن و پروژه‌ی مشترکش با استیون ویلسون، یعنی «بلکفیلد»، می‌اندازد. حالا نمی‌دانم من توهم زده‌ام یا نه، ولی باور کنید صدای «بروس سوورد»، رهبر و خواننده‌ی پاین‌اپل تیف، آلبوم به آلبوم بیشتر شبیه صدای ویلسون می‌شود! نتیجه آنکه: الهام گیری و تاثیر پذیری و این مزخرفات را بگذارید کنار. این آلبوم زیباست و ارزش شنیدن را حتماً دارد.

Robert Francis – Fire Engine Red

«قرمز، به رنگ ماشین آتش نشانی» عنوان پنجمین آلبوم هنرمند آمریکایی ژانر فولک و آمریکانا، «رابرت فرانسیس»، محصول 2016 است. فرانسیس اولین آلبوم خود را زمانی که تنها 19 سال داشت، در سال 2007، منتشر کرد. در خصوص او مساله این است که با وجود سن و سال کمی که دارد، موسیقی‌اش، صدا و اجرایش، کاملاً پخته و دوست داشتنی‌ست و می‌تواند تبدیل به یکی از هنرمندان مورد علاقه‌تان در این ژانر بشود. این را هم بدانید که پدر رابرت فرانسیس یکی از تهیه کنندگان بنام موسیقی کلاسیک و صاحب یکی از بزرگترین کلکسیون‌های صفحات موسیقی کلاسیک در آمریکاست. نتیجه آنکه: به احتمال زیاد این آلبوم را دوست خواهید داشت.

Corinne Bailey Rae – The Heart Speaks in Whispers

«قلبی که نجوا گونه حرف می‌زند» عنوان سومین آلبوم هنرمند انگلیسی ژانر سول و نئوسول، «کورین بیلی ری»، محصول 2016 است. این آلبوم به فاصله‌ شش سال از اثر قبلی این هنرمند در حالی منتشر شده که به گفته‌ی او در ادامه‌ی آلبوم پیشین ساخته شده است. با وجود آنکه این آلبوم از نگاه منتقدین اثری مقبول و دوست داشتنی معرفی شده و به شخصه دو آلبوم قبلی او را بسیار دوست دارم، اما این اثر به آن اندازه‌ای که انتظارش را داشتم برایم جذابیت نداشت و به جز چند ترک نتوانستم ارتباط لازم را با کل آن برقرار کنم. بهترین جایگاهی که این آلبوم موفق شده تصاحب کند، رتبه‌ی چهاردهم در چارت انگستان و سی و یکم در بیلبورد آمریکاست. نتیجه آنکه: اگر کنجکاو هستید، به خودتان مربوط است، در غیر اینصورت به سراغ یک آلبوم دیگر بروید.

The Album Leaf – Between Waves

«در فواصل امواج» عنوان ششمین آلبوم استودیویی عزیز دوست داشتنی، «جیمی لاوال» و پروژه‌ی جذابش، «آلبوم لیف»، محصول 2016 است. برای من آشنایی با ژانر دوست داشتنی پست راک با شناخت این هنرمند و انتشار چهارمین آلبومش در سال 2006 رقم خورد. حالا از آخرین اثر او نزدیک به شش سال می‌گذرد و او با انتشار جدیدترین آلبوم خود مجدداً برای تسخیر دلها آمده است، منتها اینبار با چاشنی الکترونیک به مراتب بیشتر و البته تعداد ترکهای همراه با وکال بیشتر نسبت به آثار گذشته‌اش. اگر احیاناً می‌خواهید اطلاعات بیشتری در خصوص این آلبوم بدانید حواستان باشد که از ویکیپدیا استفاده نکنید! معلوم نیست کدام احمقی این آلبوم را به چهارمین اثر هنرمند پرتغالی، «دیوید فونسکا»، که عنوان مشابهی با این اثر دارد، لینک کرده است! نتیجه آنکه: یک پست راک تمیز، ملو، آرام و جذاب را نباید از دست بدهید.

بعد نوشت: لینک اشتباه را حذف کرده‌اند، بالاخره!

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی شانزدهم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Paul Simon – Stranger to Stranger

«غریبه به غریبه» عنوان سیزدهمین آلبوم انفرادی هنرمند پرآوازه‌ی ژانر راک و فولک، جناب «پل سایمون»، محصول 2016 است. لازم است سه نکته را در مورد این آلبوم بدانید. اول اینکه سایمون تا آنجا که توانسته از سازهای عجیب و غریب در این آلبوم استفاده کرده است (در بین تمام آنها سازهای کاملا دست ساز و منحصر بفرد – از اختراعات تئوریسین مشهور موسیقی، آقای هری پارچ – جذابیت ویژه‌ای دارند). دوم آنکه در سه ترک از این آلبوم سایمون با هنرمند ایتالیایی موسیقی الکترونیک، Clap! Clap!، همکاری کرده. و سوم آنکه این آلبوم موفق‌ترین آلبوم سایمون تا به امروز، از لحاظ جایگاهش در چارت، بشمار می‌آید که توانسته در بیلبورد رتبه‌ی سوم و در انگلستان رتبه‌ی اول را کسب کند. نتیجه آنکه: این آلبوم را باید حتماً، حداقل بخاطر شنیدن سازهای آن، گوش کرد.

Bob Dylan – Fallen Angels

«فرشتگان افتاده» عنوان سی و هفتمین آلبوم اسطوره‌ی موسیقی فولک، هنرمند هفتاد و پنج ساله، «باب دیلن»، محصول 2016 است. نکته‌ی مهمی که در این آلبوم وجود دارد این است که این اثر هم مانند آلبوم قبلی دیلن، «سایه‌ها در شب»، تماماً کاور آثار کلاسیک موسیقی کلاسیک آمریکایی از هنرمندان صاحب ناب سال‌های دور، مانند جانی مرسر، هرولد آرلن، سمی کان و کلورین لی است. شباهت دیگر این اثر با آلبوم قبلی در این است که در «فرشتگان افتاده» نیز تمام آهنگها (البته به جز Skylark) یک بار هم توسط فرانک سیناترا اجرا شده‌اند. این آلبوم به شدت مورد استقبال منتقدین مواجه شده و وکال و اجرا و کیفیت تولید و تنظیم آهنگها مورد ستایش قرار گرفته است. اما متاسفانه و با عرض پوزش، دیلن هیچوقت برای من هنرمند هیجان انگیزی نبوده است. نه این که موسیقی فولک را دوست نداشته باشم، اما دیلن همیشه برایم جوابگو نیست. نتیجه آنکه: شما حتما دیلن را دوست دارید. پس لازم نیست شنیدنش را توصیح کنم.

Band of Horses – Why Are You OK

«چرا حالت خوب است» عنوان پنجمین آلبوم یکی از مشهورترین گروه‌های ایندی راک حال حاضر، «بند آو هورسز»، است. اگر خاطرتان باشد (شاید هم نباشد!) سال گذشته رهبر گروه بند آو هورسز، بن بریدول، به همراه سم بین (مرد دوست داشتنی پروژه‌ی Iron and Wine) یک آلبوم مشترک دو نفره با عنوان Sing into My Mouth منتشر کردند که مجموعه‌ای تمام کاور از هنرمندان مختلف بود. حالا به آن آلبوم کار نداریم، اما این آلبوم، این هم یکی دیگر از کارهای بند آو هورسز است که تفاوتی با آثار قبلی ندارد و یکی از شباهتهای بزرگش با آنها این است که این یکی را هم دوست ندارم! دوست نداشتن آنها کاملا سلیقه‌ای است و فقط هدفم این بود که بگویم آلبوم جدیدشان آمده! نتیجه آنکه: خودتان تصمیم بگیرید که می‌خواهید گوشش کنید یا نه!

Lacuna Coil – Delirium

«هذیان» عنوان هشتمین آلبوم گروه مشهور گاتیک متال ایتالیایی، «لاکونا کویل»، محصول 2016 است. این آلبوم سه وجه تمایز نسبت به آثار قبلی گروه دارد. اول اینکه این اولین آلبوم گروه بعد از بازنشستگی درامر و جدایی گیتاریست گروه از آنهاست. دوم آنکه این اولین آلبوم گروه است که پروسه‌ی ضبط آن بطور کامل در کشور زادگاه گروه، ایتالیا، انجام شده است. و سوم و از همه مهمتر آنکه این اولین آلبوم گروه است که در آن «آندره فرو»، رهبر و خواننده‌ی مرد گروه، بیشتر از گذشته و حتی در بعضی آهنگها بیشتر از «کریستینا اسکابیا» آواز را بر عهده گرفته و در چندتای آن نیز از وکال نسبتاً هارش استفاده کرده است. این اثر را می‌توان یک کانسپت آلبوم به شمار آورد که به داستان هذیان‌های دیوانه‌وار یک آسایشگاه روانی می‌پردازد. این اثر یک شاهکار است! ساختاریافته‌ترین و مسنجم‌ترین آلبومی که تا به امروز این گروه منتشر کرده است. نتیجه آنکه: این آلبوم را دیوانگی کنید، این آلبوم را دیوانه شوید.

Blue Man Group – Three

«سه» عنوان دهمین مجموعه‌ی منتشر شده از پروژه‌ی نمایشی – هنری «بلو من گروپ» محصول 2016 است. حتما آنها را می‌شناسید. هنرمندانی که صورت‌های خود را آبی می‌کنند، با لوله و چوب و هر چیزی که به دستشان می‌آید موسیقی می‌نوازند و اجراهای زنده‌شان هوش از سرتان می‌برد. آنها جزو توانمندترین پرفورمرهایی هستند که تا به حال شناخته‌ام. با این حال آلبوم جدیدشان، وقتی حرکات و نمایش و اجرای فیزیکی‌شان همراه آن نباشد، کمی یکنواخت و کسل کننده است. شنیدن کارهایشان به دلچسبی دیدن نمایششان نیست و همین باعث می‌شود که این اثر آنطور که باید و شاید نتواند محبوب واقع شود. نتیجه آنکه: صبر کنید تا فیلم اجرای این اثر بیاید و بعداً آنرا هم ببینید و هم بشنوید.