آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی پنجم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده از ابتدای سال 2016 تا کنون.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Animal Collective – Painting with

«ابزار رنگ آمیزی» یا چیزی توی همین مایه‌ها، دهمین آلبوم گروه اکسپریمنتال پاپ «انیمال کلکتیو» محصول 2016 است. هرچقدر هم که این گروه را ستایش کنند و ساختار شکنی‌هایش را ارج نهند، برای من همچنان موسیقی آنها ملغمه‌ای از اصوات درهم و برهم و افکت‌های گوناگون و غیر جذاب است که حاصلش بیشتر به درد ویدئوهای تبلیغاتی 30 ثانیه‌ای می‌خورد تا یک ترک چند دقیقه‌ای. آلبوم جدید آنها هم از این اصل مستثنی نیست و یک بار شنیدنش را تحمل کردم تا شاید چیز بدرد بخوری عایدم شود، که نشد. نتیجه آنکه: به من چه اصلاً!

The Jezabels – Synthia

«سینتیا» سومین آلبوم گروه ایندی راک استرالیایی «جزبلز» محصول 2016 است. اگر آلبوم دوم این گروه، «حاشیه»، محصول سال 2014 که اثری زیبا و در خور توجه بود را 100 در نظر بگیریم، شک نکنید که این آلبوم به راحتی برایتان هزار خواهد بود! آلبومی که آنقدر خوش ساخت و قدرتمند و محکم است که تک تک آهنگ‌هایش می‌تواند به سادگی به روح و جانتان نفوذ کند و این اثر را تبدیل کند به یکی از بهترین‌های امسالتان. نتیجه آنکه: برای شنیدن این آلبوم تردید نکنید.

Charles Lloyd and the Marvels – I Long to See You

چارلز لوید از آن پیرمردان دوست داشتنی و عزیز دل موسیقی جز است. از آنهایی که دم مسیحا دارد و وقتی ساکسفون یا فلوت بدست می‌گیرد و در آن می‌دمد، مرده را زنده می‌کند. از انتشار اولین آلبوم او بیش از پنجاه سال می‌گذرد و حالا چهل و سومین آلبوم این هنرمند با عنوان «مشتاق دیدنت هستم» محصول 2016 منتشر شده است. آلبومی جذاب که می‌تواند روزتان را بسازد. اثری تمیز و مقبول که هرچند آنقدرها به عمق نمی‌رود، اما در همان اندازه‌ی خودش زیبا و لذت بخش است. نتیجه آنکه: مقاومت نکنید! این آلبوم ارزش شنیدن را دارد.

Vince Gill – Down to My Last Bad Habit

«تنزل به آخرین عادت بد من» عنوان پانزدهمین آلبوم انفرادی هنرمند مشهور موسیقی کانتری، «وینس گیل» محصول 2016 است. باید موسیقی کانتری را دوست داشته باشید تا از شنیدن چنین چیز معمولی و ساده‌ای لذت ببرید! وینس گیل در ژانر خودش مشهور است. یکی از پر طرفدارترین هنرمند در بین موزیسین‌های دیگر ژانر کانتری که تمایل شدیدی برای اجرای دوئت با او دارند. اما در نهایت آن چیزی که من می‌شنوم یک اثر نچسب و بی‌تاثیر است که حتی ممکن است یک ساعت پس از شنیدنش به کل فراموشش کنید. نتیجه آنکه: اگر طرفدار پر و پا قرص موسیقی کانتری هستید، آنطور که بقیه می‌گویند قاعدتاً باید از شنیدن این اثر لذت ببرید!

Josef Salvat – Night Swim

«شنای شبانه» اولین آلبوم هنرمند ژانر الکتروپاپ استرالیایی، «ژوزف سالوات»، محصول 2016 است. البته شاید این آلبوم را به نوعی بتوان محصول سال 2015 دانست! به این دلیل که این اثر در اکتبر سال گذشته، فقط و فقط در فرانسه، منتشر شد و نمی‌دانم روی چه حسابی با سه و ماه نیم تاخیر، تازه هفته‌ی پیش در کل دنیا پخش شد. چندان دنبال چیز خاصی نباشید! یک آلبوم پاپ با خمیرمایه‌ی الکتروپاپ که اثر تمیزی در ژانر خودش از آب در آمده، فقط در صورتیکه که فراموش نکنید با یک آلبوم راک یا یک ژانر درست و حسابی دیگر طرف نیستید! نتیجه آنکه: اگر موسیقی پاپ را جیز و اخ و بد نمی‌دانید، یک بار شنیدنش خوب است، ولی برای دومین بار پیشنهادش نمی‌کنم!

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی چهارم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده از ابتدای سال 2016 تا کنون.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Lissie – My Wild West

«غرب وحشی من» سومین آلبوم هنرمند فولک راک / کانتری «لیزی» محصول 2016 است. اگه بخواهم در یک کلام موسیقی او و این آلبوم را توصیف کنم، می‌توانم واژه‌ی آبرومند را بکار ببرم! چیزی که می‌شنوید نه خاص و ویژه است و نه ضعیف و دم دستی. یک آلبوم شسته و رفته که نه ناامیدتان می‌کند و نه شور و شعف خاصی را در شما بر می‌انگیزد. البته شاید انتظار حرکت خاص و عجیب و غریب از موسیقی کانتری راک هم کمی زیادتر از حد معمول باشد! نتیجه آنکه: شنیدن این آلبوم ضرری ندارد.

Single Soul – Cold Drone Blues Expanded

اینکه چطور این آرتیست بی‌نام و نشان که حتی در سایت لست اف ام هم تعداد شنونده‌هایش به صد نفر نمی‌رسد را پیدا کرده‌ام، خاطرم نیست! اما آلبوم «اندوه وز وز سرد بسط یافته» یا هر چیز دیگری که بتوان آن را ترجمه کرد، محصول 2016 از «سینگل سول»، اثری قابل توجه در ژانر پست راک یا امبینت یا اکسپریمنتال یا هر چیز دیگری که بشود به آن نسبت داد است. می‌توانید این آلبوم را به رایگان از بندکمپ دانلود کنید. توضیح قشنگی در خصوص این اثر در این سایت نوشته شده است: «این آلبوم یک قدم زدن 50 دقیقه‌ای در سکوت روز چهارشنبه است. زمانی که دنیای اطرافت را می‌بینی تا وقتی که باران شروع به باریدن کند و کلاهت را برداری و می‌دانی که نمی‌توانی گریه کنی…» نتیجه آنکه: شنیدن این آلبوم مزه می‌دهد. آن را بچشید.

Wet – Don’t You

اولین آلبوم گروه آلترناتیو پاپ آمریکایی «وت» محصول 2016 است. وقتی سال 2015 ای‌پی این گروه منتشر شد مجله‌ی فیدر آنها را بعنوان یکی از ستاره‌های آینده‌ی موسیقی حسابی مورد تشویق خود قرار داد. این آلبوم را می‌توان به معنای واقعی ساده دانست. موسیقی آنقدر ساده است و ملودی‌ها آنقدر به گوشتان آشناست که باورتان نمی‌شود. لیریکس به اندازه‌ای پیش پا افتاده است که انگار به بدیهی‌ترین شکل ممکن سروده شده و قافیه‌ها پیدا شده است. با این وجود همین سادگی برای من کاملا گرم، روشن و آفتابی است و همین باعث می‌شود که بتوانم با آن ارتباط برقرار کنم. یک بعد از ظهر را تصور کنید که در خانه‌ای با پنجره‌های قدی و آفتابگیر حضور دارید، ناهار دلچسبی خورده‌اید و لم داده‌اید روی کاناپه، زیر نور آفتاب، و یک لیوان چای دستتان گرفته‌اید و چشمانتان را بسته‌اید تا نور آفتاب اذیتتان نکند. این موسیقی جان می‌دهد برای چنین موقعیتی! نتیجه آنکه: نباید سختگیر بود و همیشه به دنبال پیچیدگی گشت! گاهی یک اثر ساده هم می‌تواند جذابیت خود را داشته باشد.

Sia – This is Acting

من با «سیا» از زمان انتشار آلبوم سومش در سال 2004 آشنا شدم. در آن زمان بنظر نمی‌آمد که او شخصیت شناخته شده‌ای در سطح بین‌الملل باشد. او یک هنرمند مریض و عجیب و غریب بود که واژه‌ها را به شکلی تلفظ می‌کرد که قابل فهم نبود. اعتیاد شدید داشت، بخاطر فوت دوست پسرش به شدت افسرده بود و به جز در وطن خود، استرالیا، و محل زندگی‌اش، انگلستان، چندان جای دیگری به حساب نمی‌آمد. اما یک زمانی اتفاقی افتاد که آثار او به کل دگرگون شد. موسیقی خاص او جای خود را به موسیقی پاپ و الکتروپاپ داد و شهرتش با کاراکتر جدیدی که برای خود ساخته بود و پوشاندن صورتش در اجراها و لیریکس‌ مبارزه جویانه‌اش با اعتیاد و بیماری اختلال دوقطبی‌اش، دوباره و از نو تعریف شد. هفتمین آلبوم «سیا» با عنوان «این یک نمایش است» همین روند را ادامه می‌دهد و به زیبایی اثری را ارائه می‌کند که می‌تواند آبروی از دست رفته‌ی موسیقی پاپ را تا حدی بازگرداند و بدل شود به پرفروش‌ترین اثر این هنرمند تا به امروز. نتیجه آنکه: تصمیم با خودتان است! من که از شنیدن چندین باره‌ای این آلبوم همچنان لذت می‌برم.

Haywyre – Two Fold Pt. 2

آلبوم «دو برابر – بخش دوم» اثر نمی‌دانم چندم هنرمند نمی‌دانم کجایی ژانر الکترونیک و دابستپ، «هِی‌وایر» محصول 2016 است. این همان چیزی است که باعث می‌شود به هیچ وجه نتوانم موسیقی دابستپ را درک و هضم کنم و از شنیدنش لذت که نبرم هیچ، زجر بکشم! هر ترک را به نصفه نرسیده رها کنم و به سراغ بعدی بروم تا شاید چیز بدرد بخوردی در کل اثر پیدا کنم و در نهایت ناامید باقی بمانم. نتیجه آنکه: اگر دابستپ دوست دارید که تکلیفتان معلوم است! اما اگر دوست ندارید، این اثر به هیچ وجه کمکی به دوست داشتن آن نمی‌کند!

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی سوم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده از ابتدای سال 2016 تا کنون.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

Shearwater – Jet Plane and Oxbow

«هواپیمای جت و آکسبو» هشتمین آلبوم گروه ایندی راک آمریکایی «شیرواتر» محصول 2016 است. آلبومی که با وجود آنکه تقریباً بیشترین فاصله را با آلبوم قبلی این گروه دارد، به اندازه چند اثر اخیر آنها جذابیت ویژه و منحصر بفردی ندارد. با این وجود بنظر می‌رسد که نظر متاکریتیک کمی با نظر من تفاوت دارد! متاکریتیک امتیاز 82 از 100 را برای این اثر در نظر گرفته که امتیاز قابل توجهی است. درضمن، این را هم بد نیست بدانید که آکسبو اصطلاحاً به مسیری از رودخانه گفته می‌شود که شبیه نعل اسب است و در میان آن تکه‌ای جزیره مانند قرار گرفته است. نتیجه آنکه: این آلبوم هرچند کار فوق العاده‌ای نیست، اما ارزش شنیدن را دارد.

Daughter – Not to Disappear

«مفقود نشدن» دومین آلبوم گروه ایندی فولک انگلیسی «داتر» محصول 2016 است. آلبومی که تقریباً سر و صدای زیادی در زمان انتشار خود به پا کرد و نقدهای مثبتی را از آن خود ساخت. آلبومی نرم و تر و تمیز که فضا سازی‌اش با وجود آنکه غمگین است، اما آرامش خاصی را در خودش دارد. گیتار به کار برده شده در آن تنه به موسیقی پست راک می‌زند، با اینحال تمپوی پایین آهنگها و وکال ستودنی آن فضای آلترناتیو پاپ را تداعی می‌کند. نتیجه آنکه: این آلبوم را حتماً گوش کنید و سعی کنید با موج نوی موسیقی ایندی فولک و آلترناتیو پاپ رابطه برقرار کنید.

Elton John – Wonderful Crazy Night

«شب دیوانه‌ی فوق العاده» سی و دومین آلبوم هنرمند نام آشنای انگلیسی «التون جان» محصول 2016 است. اینکه این هنرمند و موسیقی و استایلش را دوست داریم یا نه چندان از بزرگی و هنر او کم نمی‌کند. التون جان از آن دست هنرمندانی است که دوستش داشته باشیم یا نه، نمی‌توانیم اسطوره بودنش را منکر شویم. آلبوم جدید او مانند چند اثر قبلی‌اش آنقدر در فضای موسیقی پاپ غرق شده که کمتر می‌توان رد آن موسیقی سافت راک قدیمی‌ را در آن یافت. با این حال همچنان یک چیزی او را به شدت از دیگران متمایز می‌کند و آن هم محوریت پیانو در تمامی آهنگها و رهبری این ساز شگفت‌انگیز است. نتیجه آنکه: احترام بزرگان واجب است! این آلبوم را باید گوش کرد.

Dream Theater – The Astonishing

«عجیب» عنوان سیزدهمین آلبوم گروه پر آوازه‌ی پراگرسیو متال آمریکایی «دریم تیتر» محصول 2016 است. آلبومی با دو عدد سی‌دی و 34 ترک! هیچوقت موفق نشدم ارتباط لازم را با آثار این گروه برقرار کنم. موسیقی آنها بیشتر از آن چیزی که بتواند دست روی احساساتم بگذارد، بعنوان آهنگسازی و نوازندگی برایم قابل ستایش بوده است. این آلبوم هم مستثنی نیست. انگار که هر کدام از اعضای گروه، هر کدام از این ستارگان، بر سر بیشتر پرفروغ بودن دعوا دارند! هر کدام با هنرشان جادو می‌کنند و دیگری را به چالش می‌کشند. کاملاً مشخص است که اساس آهنگسازی نیز بر همین منوال و با توجه به نشان دادن قابلیت تک تک آنها و سولوهای فراوان از هر ساز، انجام شده است. اینکه چرا 34 ترک که اکثر آنها به سه دقیقه هم نمی‌رسند در یک آلبوم پراگرسیو راک که عموماً باید ترکهای طولانی داشته باشد گنجانده شده را نمی‌دانم. اما این هم برای من یه نقطه ضعف دیگر این آلبوم به شمار می‌آید. نتیجه آنکه: به حرف من توجه نکنید! دریم تیتر را باید گوش کرد. خوب بودن یا نبودنش مهم نیست. گوش کردنش واجب است!

Wynonna – Wynonna and the Big Noise

«وینونا و صدای سهمگین» هشتمین آلبوم هنرمند 50 ساله‌ی ژانر کانتری راک «وینونا» است. اینکه چرا و چطور این خانم شهرت عجیبی در این ژانر دارد را نمی‌دانم! نه موسیقی‌اش درخشان است، نه صدای خاصی دارد و نه لیریکس دلچسب مخصوص این ژانر را یدک می‌کشد. این آلبوم جدید او کلکسیونی از هنرمندان موسیقی کانتری را به همراه دارد. عجیب است! با وجود اینکه بیش از 10 نفر در پروسه‌ی آهنگسازی حضور داشته اند و وینونا فقط در یکی از آهنگها بعنوان آهنگساز حضور دارد، اما باز هم نتیجه چندان چنگی به دل نمی‌زند. نتیجه آنکه: بیخیال شنیدن این آلبوم شوید و به جایش یک لیوان شیر بخورید!

Kid Rock – Born Free

بیش از دو سال پیش در مورد کید راک و آلبوم Rock n Roll Jesus صحبت کرده (ایــنــجــا)  بودم. حالا کید راک بعد از گذشت سه سال از اون آلبوم به تازگی آلبوم جدید خودش به اسم Born Free رو منتشر کرده.

اصولا کید راک هیچوقت یه چهره و شخصیت دوست داشتنی برای من نبوده. اون همیشه جنجال آفرین بوده، بخاطر مخدر، دعوا، موسیقی بحث برانگیز و ازدواجش با پاملا اندرسون، چندان فرد محبوبی در هالیوود به شمار نمیاد. اما دلیل اینکه من دوستش نداشتم بخاطر این بود که نمی تونستم بطور مشخص با موسیقی رپ متال و رپ راک رابطه برقرار کنم. همیشه یه چیزی اون ته آزارم می داد که این موسیقی یه چیزی پا در هوایی هست که خیلی تکلیف مشخصی با خودش نداره (لطفا همینجا حساب Rage Against the Machine رو جدا کنین!!)

اما از سال 2007 ماجرا عوض شد و به جایی رسید که در آلبوم جدید شما با یک اثر راک اند رول و کانتری راک فوق العاده دوست داشتنی روبرو هستین! تا جایی که خود کید راک در معرفی آلبوم میگه: اثری زنده و بانشاط از موسیقی بلوز با زمینهء راک اند رول! و حالا یه چیز عجیبتر، این اولین آلبوم کید راک هست که برچسب «با نظارت والدین» نخورده! تازه برخلاف همیشه که یه مشت خواننده رپ توی اجرای آهنگها با کید راک همکاری می کردن، اینبار یه مشت آدم حسابی اون رو همراهی می کنن: خانم مارتینا مک براید که مشهور به «سلین دیون موسیقی کانتری» هست به همراه T.I. تو اجرای آهنگ Care با کید راک همکاری کردن، و البته در نسخهء دموی این آهنگ خانم مری جی بلایج به عنوان خواننده حضور دارن. آهنگ Collide هم خانم شریل کرو پشت میکروفون و جناب باب سگر پشت پیانو قرار میگیره و آهنگ Flyin High هم با آقای هنرمند مشهور موسیقی کانتری، زک براون، اجرا میشه.

آلبوم در حد کفایت جذاب و زیباست. به شکلی که در جاهای مختلف می بینین که استقبال زیادی از عوض شدن سبک کید راک شده. حتی آل میوزیک مغرور و ازخودراضی که به هیچ کس مثل آدم ستاره نمیده، امتیاز 4.5 از 5 رو به این آلبوم داده. شما هم گوش کنین، تا نظرتون پی باشه. لینک دانلود رو هم دوستان لطف کنین توی بخش کامنتهای وبلاگ بذارین بقیه هم استفاده کنن.

Kid Rock – Rock n Roll Jesus

رابرت جیمز ریچی (Robert James Richie) با نام هنری Kid Rock که در حال حاضر 37 سالش هست ، فعالیت هنری خودش رو در سن 11 سالگی شروع کرد . اولین آلبوم منتشر شدش در سال 1990 (19 سالگی) با عنوان Grits Sandwiches for breakfast (که توسط Jive Records منتشر شد) با استقبال خوبی از طرف منتقدین مواجه نشد . تاثیر موسیقی Old School و کارهای Run DMC و Beastie Boys نتونست آغاز خوبی برای کارهای کید راک باشه . در سال 1992 کید راک قراردادی رو با کمپانی Continiuum Records امضا کرد و یک آلبوم و یک EP هم توسط منتشر کرد ، اما ورشکستگی این کمپانی باعث شد که در سال 1994 کید راک کمپانی خودش با عنوان Top Dog Records رو تاسیس کنه و انتشار آلبومهاش رو خودش در دست بگیره . آلبوم Devil Without A Cause در سال 1998 به فروش 11 میلیون نسخه دست پیدا میکنه و نام Kid Rock در سطح دنیال پخش میشه . ازدواج اون با Pamela Anderson در سال 2006 و طلاق اونها بعد از 5 ماه تا مدتها جزو اخبار پر سر و صدای هالیوود و دنیا بود .

کید راک 11 تا آلبوم منتشر کرده ، 22 تا تور برگذار کرده و 19 تا فیلم بازی کرده . با متالیکا برنامه اجرا کرده ، هزار مدل آفتاب بالانس زده که بعنوان یکی از چهره های شاخص هالیوود (و البته نه چندان دوست داشتنی !!!) در اومده . و ما اینجا میخوایم در مورد آخرین آلبوم اون با عنوان Rock n Roll Jesus محصول سال 2007 صحبت کنیم . با وجود اینکه این آلبوم جدید نیست و محصول یکسال پیشه . اما دلیل انتخاب اون قرار گرفتنش در جایگاه دهم جدول پرفروشگاه آمازون در هفته گذشته هست .

این آلبوم که توسط کمپانی Atlantic Records منتشر شده در هفته اول به فروش 170هزار نسخه رسید و موفق شد شماره 1 در جدول Billboard 200 رو تصاحب کنه . کسب امتیاز 4 از 5 از Rolling Stone نقدهای مثبت و استقبال مخاطبین باعث شد که این آلبوم جزو آلبومهای موفق کید راک بحساب بیاد . به صورت کاملا مشهودی کید راک توی این آلبوم از Rap فاصله گرفته و وارد فضای کانتری و راک و جز و سول شده (البته همچنان گوشه هایی از تلفیق راک و رپ رو میشه در آهنگی مثل Sugar مشاهده کرد) . امیدوارم از شنیدن این آلبوم لذت ببرین .

دانلود آلبوم Rock n Roll Jesus از Kid Rock