آ ل ب و م

موسیقی و دیگر هیچ

بایگانی دسته‌ها: Cello Metal

Apocalyptica – 7th Symphony

شک نکنین که Apocalyptica یکی از گروه های استثنایی موسیقی جهان هست. بذارین برگردیم به زمان شکل گیری گروه. سال 1993 چهار جوان فنلاندی و نوازنده چیره دست ویالن سل دور هم جمع میشن و یه کنسرت عجیب و غریب از آهنگهای Metallica رو توی دانشگاه موسیقی سیبلیوس برگزار میکنن. این همکاری و ایدهء شگفت انگیز (اجرای موسیقی متال فقط با حضور چهار ویالن سل) منجر به تاسیس گروه آپوکالیپتیکا و انتشار اولین آلبومشون در سال 1996 میشه که سر و صدای زیادی به راه انداخت و به سرعت جای خودش رو بین موسیقی دوستان باز کرد. این آلبوم با عنوان «نواختن متالیکا با چهار ویالن سل» همون زمان توی ایران هم، بخاطر محبوبیت گروه متالیکا، مخاطبین خودش رو پیدا کرد. هشت تا آهنگ توی این آلبوم اجرا شده بود: Enter Sandman , Master of Puppets , Harvester of Sorrow , The Unforgiven , Sad But True , Creeping Death , Wherever I May Roam و Welcome Home . درسته که قبل از این آلبوم گروه Rasputina چیزی به اسم Cello Metal رو به شکل امروزی در آورد، اما آپوکالیپتیکا اون رو با آلبوم اولش جهانی کرد. اونها با کمی تغییر در ترکیب اعضای گروه تا سال 2002 سه تا آلبوم منتشر کردن و فعالیت اونها در سال 2003 با یه تغییر مهم و بزرگ همراه شد. از تعداد 4 ویالن سل گروه یدونه کم شد و بجاش یه درامر به گروه پیوست. اونها بعد از این تغییر 3 آلبوم دیگه منتشر کردن که آخرین اونها در سال 2007 به اسم Worlds Collide رتبهء هفتم در چارت بیلبورد آلبومهای راک رو تصاحب کرد.

آپوکالیپتیکا توی این دو دهه فعالیت، علاوه بر کاور کردن آهنگهای متالیکا توی یه آلبوم مجزا، به طور پراکنده آهنگهایی از گروه هایی مثل: Black Sabbath , David Bowie , Pantera , Rammstein , Sepultura , Slayer و Faith No More رو هم کاور کرده. تا الان هم خواننده های زیادی بعنوان مهمان تو اجرای آهنگها با اونها همراه بودن. مثل: کوری تیلور (Slipknot/Stone Sour) ، کریستینا اسکابیا (Lacuna Coil) ، لاری یونن (The Rasmus) ، مت تاک (Bullet For My Valentine) ، مکس کاوالرا (Soulfly/Sepultura) ، تیل لیندمان (Rammestein) و ویله والو (HIM).

به تازگی هفتمین آلبوم گروه به اسم هفتمین سمفونی (7th Symphony) منتشر شده. توی این آلبوم 4 آهنگ با خوانندهء مهمان همراه هست و بقیه آهنگها مثل اکثر کارهاشون بصورت Instrumental (بدون کلام) اجرا شده. آهنگ دوم به اسم End of Me با حضور خواننده گروه Bush ، گوین روسدیل اجرا شده. در آهنگ سوم به نام Not Strong Enough برنت اسمیت از گروه Shinedown بعنوان خواننده حضور داره. لیسی استورم از گروه Flyleaf در آهنگ هفتم به اسم Broken Pieces و جو دوپلانتیر از گروه Gojira در آهنگ نهم به اسم Bring Them To Light مسئولیت خوندن رو به عهده دارن. این آهنگ آخر در اصل برای آلبوم قبلی نوشته شده بود. اما از اونجایی که هم اعضای گروه و هم خود دوپلانتیر از نتیجه کار راضی نبودن، برای همون اون رو موکول کردن به آلبوم بعدی یعنی همین آلبومی که داریم در موردش صحبت میکنیم. در بین آهنگهای بدون کلام، Track شماره 4 به اسم 2010 با حضور دیو لومباردو، درامر گروه Slayer، اجرا شده.

دوستان زحمت گذاشتن لینک رو برای استفاده بقیه توی بخش کامنت بکشین. امیدوارم لذت ببرین از این آلبوم زیبا.

%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: