آ ل ب و م

موسیقی و دیگر هیچ

بایگانی دسته‌ها: Alternative Pop

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی بیست و نهم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده‌ی در سال 2016.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

van-morrison

Van Morrison – Keep Me Singing

«من را به خواندن وا می‌دارد» عنوان سی و ششمین آلبوم هنرمند پر آوازه‌ی موسیقی سول، آر اند بی و فولک ایرلندی، پیر عالم موسیقی، آقا «ون موریسون»، محصول 2016 است. موریسون را نمی‌توان دوست نداشت! آلبوم‌هایش نه فراز و فرود خاصی دارند و نه در هفتاد سالگی و بعد از بیش از پنجاه سال فعالیت، تمایل یا نیازی به تغییر در خود می‌بیند. او به همین گونه، با همین ژانر ملایم و گرم و جذاب، دوست داشتنی و عزیز و قابل احترام است. جدیدترین آلبوم او اثر بی‌دردسر دیگری‌ست که توانسته در همان هفته‌ی اول در چارت انگلستان در جایگاه چهارم بنشیند. نتیجه آنکه: عمق و طول و عرض را بیخیال شوید، اگر دنبال احساس و در پی گرما هستید، این آلبوم مانند آثار قبلی این هنرمند کارش را به خوبی انجام می‌دهد.

seth-lakeman

Seth Lakeman – Ballad of the Broken Few

«تصنیف چندین دل شکسته» عنوان هشتمین آلبوم هنرمند انگلیسی ژانر فولک، «ست لیکمن»، محصول 2016 است. آشنایی من با لیکمن از سال 2008 و زمان انتشار چهارمین آلبومش آغاز شد. از آن وقت تا به حال هر آلبومی که از او منتشر شده را شنیده‌ام و نکته اینجاست که تقریباً هیچ کدام را دوست نداشته‌ام! اینکه چرا دست از سرش بر نداشته‌ام و با وجود اینکه اینگونه موسیقی فولک برایم چندان جذابیت ندارد همچنان آثار منتشر شده‌اش را دنبال می‌کنم، خودم هم نمی‌دانم! موسیقی فولکور آکوستیک انگلیسی که لیکمن اجرا می‌کند برای من کمی بیش از حد روستایی بنظر می‌رسد و ارتباط برقرار کردن با آن، به آن راحتی که از موسیقی فولک انتظار می‌رود، برایم آسان نیست. نتیجه آنکه: در توانمندی لیکمن شکی نیست، من اما دوستش ندارم، شما شاید دوستش داشته باشید.

banks

BANKS – The Altar

«میز کلیسا» عنوان دومین آلبوم هنرمند آمریکایی ژانر الکترو پاپ و آلترناتیو پاپ، «بنکس»، محصول 2016 است. من به این ژانر از موسیقی می‌گویم «موسیقی بی‌آزار»! یعنی نشسته آن گوشه و سر و صدای خفیف خودش را دارد و نه دلش توجه ویژه می‌خواهد و نه می‌گذارد نسبت به آن بی‌توجه باشید. آلبوم اول بنکس اثر مقبولی در ژانر خودش بود و حالا آلبوم دوم، با حفظ همان حال و هوا، البته با موفقیت بیشتری از دید منتقدین مواجه شده است. این را هم اضافه کنم که آلتر در زبان فارسی معادل ندارد! میزی در کلیسا است که در مراسم‌های ویژه روی آن نان و شراب می‌گذارند و باقی ماجرا را مطمئناً خودتان در فیلم‌ها دیده‌اید. نتیجه آنکه: چرا که نه؟ کاری با شما ندارد! بگذارید در پس زمینه‌ی یک روز پاییزی صدایش بیاید و شما به کارهایتان برسید.

regina-spektor

Regina Spektor – Remember Us to Life

«زندگی را به یاد ما بیانداز» عنوان هفتمین آلبوم هنرمند نامتعارف روسی – آمریکایی ژانر انتی-فولک، «رجینا اسپکتور»، محصول 2016 است. موسیقی او، هیچوقت، از هیچ قانون مشخصی تبعیت نمی‌کند. یک نوع ساختارشکنی خاصی در همه چیز اوست، از سازبندی‌ها تا لیریکس، از وکال تا پیانو، از ملودی تا ریتم، هیچکدام را نمی‌توانید تعریف کنید یا توضیح بدهید. او به معنای واقعی یک هنرمند انتی فولک است که با نگاه کاملاً متفاوتش به همه چیز جذابیت ویژه‌ای را در خود ایجاد کرده است. آلبوم جدیدش به مراتب نسبت به آثار قبلی غمگین‌تر است، پیانوی بیشتری دارد و به همان اندازه خاص و دوست داشتنی‌ست. نتیجه آنکه: گوشش کنید. دوست داشتنش مهم نیست، شناختنش مهم است.

kaiser-chiefs

Kaiser Chiefs – Stay Together

«با هم بمانیم» عنوان ششمین آلبوم گروه سابقاً ایندی راک، جدیداً پاپ راک انگلیسی، «کایزر چیفس»، محصول 2016 است. آنها را در زمان انتشار اولین آلبومشان دوست داشتم، تا اینکه در سال 2009 و بعد از انتشار سه آلبوم، توانستم آنها را در فستیوال راک ان کک از نزدیک ببینم و آنجا بود که عاشقشان شدم! موسیقی آنها یک ترکیب جذاب ایندی راک بود که انگار جهش ژنتیکی به آن چاشنی هیجان اضافه کرده باشد و از آن یک موسیقی باحال بزن و بکوب ساخته باشد. این عشق همانجا باقی ماند و با شنیدن دو آلبوم بعدی‌شان به کل محو شد! و حالا زمان انتشار آلبوم ششم رسیده است. ابتدا فکر کردم که آلبوم را اشتباه گرفته‌ام! اینقدر پاپ؟ مگر می‌شود؟ چه بلایی سرشان آمده؟ این آلبوم به کل یک اثر پاپ راک، با کمی تردید در واژه‌ی راک، است که به درد استفاده در ویدئوهایی‌ست که خوشگذرانی‌های تابستانی را در کنار استخر نشان می‌دهد! هیچ اثری از آن چیزی که پیش از این از آنها می‌شناختید در این آلبوم وجود ندارد. هر چقدر آلبوم قبلی از جنگ و سیاست می‌گفت، این یکی چسبیده به عشق و عاشقی و رقص و شادی و آنقدر هم محکم چسبیده که جای هیچ سوءتفاهمی را باقی نمی‌گذارد. نتیجه آنکه: اینها همانها هستند، اما واقعاً همانها نیستند! خودتان ببینید که چه خبر است!

آلبوم پکیج 2016 – بسته‌ی چهارم

بردیا برجسته نژاد: نگاهی بیاندازیم به چند آلبوم دیگر منتشر شده از ابتدای سال 2016 تا کنون.

پ.ن: در معرفی آلبومها هیچگونه ترتیبی، مخصوصا بر اساس زمان انتشار، رعایت نشده است!

lissie-guitar

Lissie – My Wild West

«غرب وحشی من» سومین آلبوم هنرمند فولک راک / کانتری «لیزی» محصول 2016 است. اگه بخواهم در یک کلام موسیقی او و این آلبوم را توصیف کنم، می‌توانم واژه‌ی آبرومند را بکار ببرم! چیزی که می‌شنوید نه خاص و ویژه است و نه ضعیف و دم دستی. یک آلبوم شسته و رفته که نه ناامیدتان می‌کند و نه شور و شعف خاصی را در شما بر می‌انگیزد. البته شاید انتظار حرکت خاص و عجیب و غریب از موسیقی کانتری راک هم کمی زیادتر از حد معمول باشد! نتیجه آنکه: شنیدن این آلبوم ضرری ندارد.

Single Soul

Single Soul – Cold Drone Blues Expanded

اینکه چطور این آرتیست بی‌نام و نشان که حتی در سایت لست اف ام هم تعداد شنونده‌هایش به صد نفر نمی‌رسد را پیدا کرده‌ام، خاطرم نیست! اما آلبوم «اندوه وز وز سرد بسط یافته» یا هر چیز دیگری که بتوان آن را ترجمه کرد، محصول 2016 از «سینگل سول»، اثری قابل توجه در ژانر پست راک یا امبینت یا اکسپریمنتال یا هر چیز دیگری که بشود به آن نسبت داد است. می‌توانید این آلبوم را به رایگان از بندکمپ دانلود کنید. توضیح قشنگی در خصوص این اثر در این سایت نوشته شده است: «این آلبوم یک قدم زدن 50 دقیقه‌ای در سکوت روز چهارشنبه است. زمانی که دنیای اطرافت را می‌بینی تا وقتی که باران شروع به باریدن کند و کلاهت را برداری و می‌دانی که نمی‌توانی گریه کنی…» نتیجه آنکه: شنیدن این آلبوم مزه می‌دهد. آن را بچشید.

wet

Wet – Don’t You

اولین آلبوم گروه آلترناتیو پاپ آمریکایی «وت» محصول 2016 است. وقتی سال 2015 ای‌پی این گروه منتشر شد مجله‌ی فیدر آنها را بعنوان یکی از ستاره‌های آینده‌ی موسیقی حسابی مورد تشویق خود قرار داد. این آلبوم را می‌توان به معنای واقعی ساده دانست. موسیقی آنقدر ساده است و ملودی‌ها آنقدر به گوشتان آشناست که باورتان نمی‌شود. لیریکس به اندازه‌ای پیش پا افتاده است که انگار به بدیهی‌ترین شکل ممکن سروده شده و قافیه‌ها پیدا شده است. با این وجود همین سادگی برای من کاملا گرم، روشن و آفتابی است و همین باعث می‌شود که بتوانم با آن ارتباط برقرار کنم. یک بعد از ظهر را تصور کنید که در خانه‌ای با پنجره‌های قدی و آفتابگیر حضور دارید، ناهار دلچسبی خورده‌اید و لم داده‌اید روی کاناپه، زیر نور آفتاب، و یک لیوان چای دستتان گرفته‌اید و چشمانتان را بسته‌اید تا نور آفتاب اذیتتان نکند. این موسیقی جان می‌دهد برای چنین موقعیتی! نتیجه آنکه: نباید سختگیر بود و همیشه به دنبال پیچیدگی گشت! گاهی یک اثر ساده هم می‌تواند جذابیت خود را داشته باشد.

Sia

Sia – This is Acting

من با «سیا» از زمان انتشار آلبوم سومش در سال 2004 آشنا شدم. در آن زمان بنظر نمی‌آمد که او شخصیت شناخته شده‌ای در سطح بین‌الملل باشد. او یک هنرمند مریض و عجیب و غریب بود که واژه‌ها را به شکلی تلفظ می‌کرد که قابل فهم نبود. اعتیاد شدید داشت، بخاطر فوت دوست پسرش به شدت افسرده بود و به جز در وطن خود، استرالیا، و محل زندگی‌اش، انگلستان، چندان جای دیگری به حساب نمی‌آمد. اما یک زمانی اتفاقی افتاد که آثار او به کل دگرگون شد. موسیقی خاص او جای خود را به موسیقی پاپ و الکتروپاپ داد و شهرتش با کاراکتر جدیدی که برای خود ساخته بود و پوشاندن صورتش در اجراها و لیریکس‌ مبارزه جویانه‌اش با اعتیاد و بیماری اختلال دوقطبی‌اش، دوباره و از نو تعریف شد. هفتمین آلبوم «سیا» با عنوان «این یک نمایش است» همین روند را ادامه می‌دهد و به زیبایی اثری را ارائه می‌کند که می‌تواند آبروی از دست رفته‌ی موسیقی پاپ را تا حدی بازگرداند و بدل شود به پرفروش‌ترین اثر این هنرمند تا به امروز. نتیجه آنکه: تصمیم با خودتان است! من که از شنیدن چندین باره‌ای این آلبوم همچنان لذت می‌برم.

Haywyre

Haywyre – Two Fold Pt. 2

آلبوم «دو برابر – بخش دوم» اثر نمی‌دانم چندم هنرمند نمی‌دانم کجایی ژانر الکترونیک و دابستپ، «هِی‌وایر» محصول 2016 است. این همان چیزی است که باعث می‌شود به هیچ وجه نتوانم موسیقی دابستپ را درک و هضم کنم و از شنیدنش لذت که نبرم هیچ، زجر بکشم! هر ترک را به نصفه نرسیده رها کنم و به سراغ بعدی بروم تا شاید چیز بدرد بخوردی در کل اثر پیدا کنم و در نهایت ناامید باقی بمانم. نتیجه آنکه: اگر دابستپ دوست دارید که تکلیفتان معلوم است! اما اگر دوست ندارید، این اثر به هیچ وجه کمکی به دوست داشتن آن نمی‌کند!

Sinead O’Connor – How About I Be Me (And You Be You)?i

بردیا برجسته نژاد: موهایش را از ته کوتاه کرده بود، چیزی که برای زمان خودش ساختار شکنی به حساب می آمد. با آن چشمان زیبا و پر از اشک، با آن نگاه خیره به دوربین Nothing Compares 2 U را می خواند، و اینگونه شد که توانست چارتها، رادیوها، تلویزیون ها، قلبها و دنیا را فتح کند. شینـــِد اوکانــِــر با همین آهنگ (آهنگی که در اصل یکی از آثار ناشناخته و گمنام Prince بود که تا قبل از باخوانی اوکانر کسی به آن توجهی نداشت) بدل به یکی از چهره های جاودانهء تاریخ موسیقی شد. اسمش را می توانید در تمامی چارتها بواسطه همین آهنگ پیدا کنید: برترین آهنگهای تاریخ مجله رولینگ استونز، غمگین ترین آهنگهای تاریخ، آهنگهای برتر دهه 90، برترین آهنگهای تاریخ بیلبورد، بهترین آهنگها برای قلبهای شکسته و کسب شماره 1 در 18 چارت مختلف.

اولین آلبوم اوکانر در سال 1987 با نام The Lion and the Cobra در حالی ضبط و منتشر شد که او 20 ساله و حامله بود. آلبوم توانست با فروش 2.5 میلیون نسخه موفقیت بزرگی برای یک هنرمند تازه کار به شمار برود. با این وجود این دومین آلبوم او در سال 1990 با نام I Do Not Want What I Haven’t Got بود که توانست با آهنگ Nothing Compares 2 U او را به شهرتی افسانه ای برساند. اما اوکانر بارها و بارها بواسطه جنجالهایی که به پا و رازهایی که برملا کرده محبوبیتش را به خطر انداخته است. سال 92 در یک اجرای زندهء تلویزیونی، وقتی داشت آهنگ War از باب مارلی را می خواند، آنجایی که می گوید Fight the Real Enemy، عکس پاپ ژان پل دوم، رهنر کاتولیکهای جهان، را مقابل دوربین گرفت و پاره کرد (تصویر پایین). این حرکت آنقدر برای طرفدارانش سنگین بود که باعث شد چندین کنسرت او را تحریم کنند و تا مدتها در اجراهای زنده به سمتش آشغال پرتاب کنند.

در کنار تمام نظرات عجیب و غریبش در رابطه با مذهب و جنگ و کودک آزاری، بعد از انتشار 5 آلبوم که پر از آهنگهای عاشقانه بود، در مصاحبه ای در سال 2000 اعلام کرد که در حقیقت همجنسگراست و ازدواجش فقط برای آن بوده که از اعتراف به این موضوع می ترسیده است. باز هم این ضربهء دیگری برای طرفداران هنرمندی بود که آهنگهایش را بخاطر صداقت در اجرا می پرستیدند (این را هم بدانید که البته بعد از این اعتراف اوکانر سه بار دیگر ازدواج کرد که آخری همین چند ماه پیش بود). این اعترافات او تمامی نداشت، در سال 2007 اعتراف کرد که سال 99 به دلیل ابتلا به اختلال دوقطبی یک بار خودکشی کرده است. با این وجود بی شک شیند اوکانر یکی از دوست داشتنی ترین صداها و به یادماندنی ترین چهره های تاریخ موسیقی ست که بارها توانسته در کنار تصاحب چارتها، نظر منتقدین و مردم را به خود جلب کند.

حالا پس از گذشت 5 سال از آلبوم قبلی، به تازگی نهمین آلبوم او با عنوان How About I Be Me (And You Be You)?i منتشر شده است. در یک کلام این آلبوم برای دوستاران اوکانر حیرت انگیز است! صدای او همچنان همان قدرت و نفوذ را دارد. وقتی فریاد می زند درونت به لرزش می افتد و وقتی صدایش را پایین می آورد آرامش تمام وجودت را فرا می گیرد. در این آلبوم باز هم همان عادت همیشگی اش را رعایت کرده و آخرین آهنگ را بصورت کاپلا (نوعی اجرای بدون ساز که تنها با صدای خواننده همراه است، مانند اجرای آوازهای کلیسایی) اجرا می کند. شاید اولین آهنگ آلبوم چندان چنگی به دل نزند، اما از همان دومین آهنگ تا آخر آلبوم دست و پایتان برای هر آهنگ خواهد لرزید. مخصوصا دو آهنگ Take Off Your Shoes و Queen of Denmark  . ملکهء دانمارک، آهنگی ست از جان گرنت  از اولین آلبومش در سال 2010 با همین عنوان (Queen of Denmark) . حالا اوکانر این آهنگ را با اجرا و صدای خود جان گرنت در آلبومش گذاشته و خودش فقط در نقش بک وکال ظاهر می شود. آهنگها، صدای اوکانر، در کل آلبوم آنقدر خوب است که شاید شما هم مثل من همان دفعه اول آنرا 3 بار پشت سر هم گوش کنید.

بعدنوشت: دوباره که آهنگ Queen of Denmark نسخه اصل جان گرنت را شنیدم، به نظرم صدای کسی که در آلبوم اوکانر آهنگ را می خواند با جان گرنت فرق می کند. در نتیجه مطمئن نیست که آن چیزی که در آلبوم اوکانر می شنوید همان جان گرنت باشد.

Keane – Night Train EP

 

قبلا در خصوص گروه Keane و آلبوم آخرش Perfect Symmetry براتون حدود 2 سال پیش (اینجا) صحبت کردم. حالا به تازگی EP جدید گروه تحت عنوان Night Train منتشر شده. تمام آهنگها در استودیهای مختلف و در جریان برگزاری تور آلبوم آخر اونها بوده. من خودم دارم الان دانلود میکنم و هنوز چیزی ازش نشنیدم ، اما بنظر میاد بخاطر حضور K’naan خواننده رپ ، باید شاهد یه حرکت جدیدی از اونها باشیم.

دانلود مجموعه Night Train از Keane

 

بعد نوشت : الان که دارم این مجموعه رو گوش میکنم ،‌ یه حس بد و ناامید کننده بهم دست داده !!! . وقتی این کار رو با دو آلبوم اول گروه مقایسه میکنم نمیتونم باور کنم که Keane از اوج موسیقی Piano Rock تبدیل به یه گروه پاپ و الکترونیک شده. بنظرم آلبوم آخر گروه اثر به نسبت ضعیفی در مقایسه با دو آلبوم اول بود ، اما این EP از اون هم بیشتر تو ذوقم خورد . شما گوش بدین ببینین نظرتون چیه.

%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: