Albumnow Best of 2009

20
Chris Isaak – Mr. Lucky

19
Paolo Nutini – Sunny Side Up

18
Neko Case – Middle Cyclone

17
Regina Spektor – Far

16
Kings of Convenience – Declaration of Dependence

15
Starsailors – All the Plans

14
Editors – In This Light and On This Evening

13
Alice in Chains – Black Gives Way to Blue

12
Hoobastank – For(n)ever

11
My Dying Bride – The Lies I Sire

10
Norah Jones – The Fall

09
The Crystal Method – Divided by Night

08
Riverside – Anoo Domini High Definition

07
Lacuna Coil – Shallow Life

06
White Lies – To Lose My Life

05
Breaking Benjamin – Dear Agony

04
Archive – Controlling Crowds – Part I, II, III – Part IV

03
Placebo – Battle for the Sun

02
Porcupine Tree – The Incident

01
OSI – Blood

 

شرح شماره های 20 تا 16

شرح شماره های 15 تا 11

شرح شماره های 10 تا 06

شرح شماره های 05 تا 01

 

Albumnow Best of 2009 – Part 4

 

05

Breaking Benjamin – Dear Agony

آخ که وقتی بنجامین فریاد میزنه انگار داره تمام خشم من رو از عمق وجودم میکشه بیرون. چهارمین آلبوم Breaking Benjamin تونست موفقیتهای آلبوم قبلی ،Phobia ، رو تکرار کنه.  ترانه های این آلبوم فضای به نسبت متفاوتی در مقایسه با کارهای قبلی گروه داره. موسیقی و ملودیها به قدری زیبا و به شکل دوست داشتنی خشن هست که ناخودآگاه شما رو به هیجان میاره. بی شک این آلبوم بهترین اثر Post Grunge سال 2009 هست.

04

Archive – Controlling Crowds

باور کنین که آرکایو خطرناک هست !. یه گروه فوق العاده در ژانری که شاید فقط خود آرکایو از پسش بر بیاد . و آلبوم سال 2009 … البته یه آلبوم که چه عرض کنم ، Controlling Crowds بخاطر زیاد بودن بیش از حد تعداد آهنگها در دو آلبوم (هر دو سال 2009) منتشر شد. هرچند به شخصه نمیتونم با آهنگهای رپ این آلبوم ارتباط برقرار کنم (اگه اونها نبود جایگاه این آلبوم در این لیست 2 تا پایین تر بود) اما بقیه آهنگها عالی و فضایی هست. آرکایو اینبار بعد از آلترناتیو عجیبی که توی Lights تجربه کرده بود، به گذشته برگشته ، Trip-Hop رو دوباره احیا کرده و تلفیقی از تمام آلبومهای قبلیش رو بوجود آورده. شما میتونین رد هر ژانری رو که قبلا این گروه کار کرده رو توی این آلبوم پیدا کنین : تریپ هاپ ، آلترناتیو راک ، پراگرسیو راک و الکترونیکا . این اثر نقطه اوج هنر داریوس کیلر و دنی گریفیث هست.

03

Placebo – Battle For The Sun

هرچی آلبوم Meds بیشتر از اونکه رو به جلو باشه باعث درجا زدن Placebo شد ، این آلبوم سال 2009 بطور کامل ترکوند !!. موسیقی اونها به اوج هنر و تبلور خودش رسیده. صدای برایان عالی تر از همیشه، ترانه ها بهتر از آثار قبل و همه چیز کاملا بجا و تاثیر گذار. استفاده از سازهای بادی مثل ترومپت و ساکسیفون برای اولین بار باعث شده فضای کارهاشون تا حدودی تغییر کنه و زیباتر بشه. عجب آلبومی هست این لعنتی !.

02

Porcupine Tree – The Incident

یه شاهکار دیگه از بزرگ مرد موسیقی پراگرسیو راک انگلستان و دنیا : استیون ویلسون. با اینکه اینبار حجم موسیقیشون بالا رفته ، با اینکه تعداد آهنگها بیشتر شده ، سبکشون یه مدلهایی تغییر کرده ، اما همه اینها به سمتی رفته که این آلبوم به یکی از آثار شاخص و دوست داشتنی گروه تبدیل بشه. ویلسون اینبار تصمیم گرفته یه خط مشی مشخص رو توی آخرین اثر گروه دنبال کنه. ترانه ها و موسیقی ، همه و همه در اختیار رسیدن به هدف ویلسون و بیان «حادثه» هست. نمیخوام توضیحات تکراری رو که قبلا نوشتم دوباره بگم. یه سر به پست مربوط به این آلبوم بزنین.

01

OSI – Blood

در برابر این آلبوم و این شاهکار پراگرسیو راک فقط میتونم سر تعظیم فرو بیارم !. ترانه های عجیب و غریب کوین مور در کنار موسیقی اعجاب انگیز و مقتدرانه جیم متئوس و کوین مور شما رو تا عمق تاریکی میبره، اما ولتون نمیکنه !!. مدام با ریتم استرس زا و ملودی های قدرتمند شما رو از بالا نگاه میکنه و ذهنتون رو در اختیار میگیره. این اثر یک سر و گردن از تمامی کارهای قبلی OSI بالاتر و از نظر من اثر متمایز و شاخصی در موسیقی پراگرسیو راک بشمار میاد. شما با این آلبوم از عمق وجودتون معنا و مفهوم لغت «پراگرسیو» رو احساس میکنین.

Albumnow Best of 2009 – Part 3

 

برای دیدن بخش اول (شماره ٢٠ تا ١۶) اینجا ، و بخش دوم (شماره ١۵ تا ١١) اینجا رو نگاه کنین. یه بار دیگه هم مقدمه ای که تو بخش اول نوشتم رو بخونین .

 

10

Norah Jones – The Fall

این نورا جونز یه موجود دوست داشتنی ، با موسیقی دوست داشتنی هست که معمولا آلبومهاش چارتهای جز و بلوز و همچنین روح شما رو تا مدتها تسخیر میکنه !!!. آلبوم آخر نورا جونز یک چیز عجیب و غریبی از آب در اومده. جونز فاصله قابل ملاحظه ای با موسیقی بلوز و جز گرفته و بطور کامل وارد بخشی از دنیای راک شده که ریشه در فولک داره. همه چیز فراهم هست تا شما چشماتون رو ببندین و همراه با نورا جونز رویا ببینین. من که از شنیدن این آلبوم زیبا خسته نمیشم.

 

09

The Crystal Method – Divided By Night

کن جوردن و اسکات کرکلند در کنار هم گروهی رو تشکیل دادن که بنظر من میشه بهشون لقب نهایت کلاس موسیقی الکترونیک رو داد. از همون اولین آلبومشون که 12 سال پیش منتشر کردن نشون دادن که به معنای واقعی Bit به Bit موسیقی الکترونیک رو میفهمن و کاملا میدونن دارن چیکار میکنن. آلبومهای اونها یکی از یکی بهتر بود تا امسال و انتشار آلبوم آخر گروه The Crystal Method یعنی Divided By Night . اگه تا قبل از این اثر کسی از من میپرسید بهترین آلبوم الکترونیکی که گوش کردی چی هست احتمالا جواب میدادم آلبوم Bunkka از Paul Oakenfold . اما الان بطور قطع اسم این آلبوم جدید کریستال متود رو میارم.

 

08

Riverside – Anno Domini High Definition

حالا دیگه Riverside بعد از سه آلبوم موفق و استثنایی ، آلبوم جدیدش تو سال 2009 رو با تفاوتهای چشمگیری منتشر میکنه. این آلبوم سرعت و خشونت بیشتری نسبت به کارهای قبلی این گروه داره ، ترانه ها محکم تر و ریشه ای تر هست ، صدای ماریوس دودا به اوج قدرت و زیبایی خودش رسیده و موسیقی زیبا هم بیداد میکنه !!. تمام معیارهایی که باعث میشه شما از شنیدن یک آلبوم Progressive Metal لذت ببرین.

 

07

Lacuna Coil – Shallow Life

یکی از بهترین گروه های Gothic و جزو گروه های مورد علاقه من. تصور کنین که یه موسیقی درست ، خوب ، کار شده ، سنگین ، تاثیر گذار و به وجد آورنده رو با صدای فوق العاده کریستینا گوش کنین. حالا کنارش صدای خشن آندرا رو هم بذارین. ترکیب صدای این دو نفر برای من فوق العاده دوست داشتنی هست. آلبوم Shallow Life مثل همیشه و کارهای قبلی این گروه اثر پر از هیجانی از آب در اومده. این دو نفر عالی هستن. وقتی تو آهنگ I’m Not Afraid ، کریستینا با صدای بلند میخونه Are you afraid to see me here? و به سرعت بعد از اون صدای آندرا رو میشنویم که با خشم فریاد میزنه : I’M NOT AFRAID . اینها توی این آلبوم نمونه کامل یک گوتیک متال مدرن رو اجرا کردن که شنیدنش واقعا لذت بخش هست.

 

06

White Lies – To Lose My Life

اینا دیگه از کجا پیداشون شد ؟؟ . گروه تازه کار White Lies با اولین آلبوم خودش ورود بسیار قدرتمند و حرفه ای به دنیای موسیقی داشت. موسیقیشون که به حد کافی خوب و جذاب هست ، اضافه کنین صدای Harry McVeigh که بعضی جاها من رو به یاد Dave Gahan (خواننده Depeche Mode) میندازه. فکر کنم یکی از بهترین کارهای ایندی / آلترناتیو راک که امسال شنیدم همین آلبوم هست.

 

Albumnow Best of 2009 – Part 2

برای دیدن شماره ٢٠ تا ١۶ اینجا رو نگاه کنین.

 

15

Starsailor – All The Plans

گروه انگلیسی Starsailor با آلبوم آخرش نتونست موفقیتهای سه آلبوم قبلی (مخصوصا دو آلبوم اول) رو تکرار کنه. دو آلبوم اول یعنی Love Is Here و Silence Is Easy هر دو موفق شدن رتبهء 2 در چارت انگلستان رو تصاحب کنن و آلبوم سوم On The Outside رتبهء 13 . آلبوم سال 2009 گروه یعنی All the Plans در رتبه 26 قرار گرفت. اما اجازه بدین! . تو سال 2009 از موسیقی زیبای پیانو و آلترناتیو راک زیبا و خاص انگلستان ، Coldplay ، Travis ، Elbow و خیلیهای دیگه خبری نبود !!. این آلبوم Starsailor با وجود اینکه به خوبی آلبوم اول گروه نیست اما همچنان مملو از احساس هست ، مملو از موسیقی یکدست و دل چسب ، و پر از احساس در ترانه ها و ملودی. نه نه ! نشد ! بنظر اومد بیشتر دارم این آلبوم رو میکوبم !. این آلبوم خیلی خوبه ! خیلی !

 

14

Editors – In This Light and On This Evening

مدل کار Editors بیشتر من رو به یاد  Anthony and the Johnsons میندازه. هر چند به نسبت میشه گفت آنتونی هگارتی صدا و موسیقی بسیار خاص و متفاوتی داره ، اما شاید حدودا ژانر ایندی راک این دو و همینطور اجراشون خیلی به هم نزدیک هست (گرچه آلبوم سال 2009 آنتونی به نسبت آثار قبلیشون چیز قابل توجهی نداشت). Editors سومین آلبوم خودش رو تو سال 2009 منتشر کرد. دو آلبوم قبلی اونها به قدری خوب و مقبول بود که به سرعت اونها رو بدل به یکی از گروه های مطرح ایندی راک کرد. این سومین آلبوم چیز غریبیه !! یه آلبوم صاف و پوست کنده و درست درمون !!. یه چیزی که شاید هر کسی از موسیقی ایندی انتظار داشته باشه: فراز و نشیب !!. شنیدن این آلبوم لذت بخش هست . شک نکنین !!.

 

 

13

Alice in Chains – Black Gives Way To Blue

وقتی لین استیلی در سال 2002 فوت کرد هیچ کس فکر نمیکرد که بالاخره روزی دوباره گروه Alice in Chains بتونه سرپا بشه و فعالیت خودش رو از سر بگیره. حالا این آلبوم سال 2009 منتشر شد و تبدیل به یکی از آلبومهای خوب این گروه میشه ، یه سطح بالاتر ، این ژانر موسیقی رو که بعد از انحلال Nirvana و Stone Temple Pilots و همین Alice In Chains ، فقط توسط Pearl Jam رهبری میشد رو دوباره یه تکونی میده. هر چی بیشتر این آلبوم رو گوش کنین ، بیشتر به صدای ویلیام دووال عادت میکنین و قبول میکنین که لین استیلی از دنیا رفته ، اما Alice in Chains همچنان زنده هست.

 

12

Hoobastank – For(n)ever

اصولا چندان این مدل Alternative Rock ژانر مورد علاقه من نیست. مخصوصا گروه های زیادی هستن که توی این ژانر هیچ حرفی برای گفتن ندارن و موسیقیشون به جز اذیت اعصاب فایدهء دیگه ای نداره. اما Hoobastank از اون دست گروه های این ژانر هست که با ارائه یه موسیقی خوب و چیزی بین Alt. Rock و Post-Grunge جزو گروه های مورد علاقه من بشمار میاد. آلبوم آخر اونها ، For(n)ever ، در سال 2008 ضبط و در سال 2009 منتشر شد. این آلبوم نتونست موفقیت های دو آلبوم قبلی (مخصوصا آلبوم The Reason) رو کسب کنه. اما موسیقی سریع و ریتمهای زیبا، ترانه های معترضانهء عاطفی و فریادهای  احساسی Doug Robb باعث شد که این آلبوم یکی از آلبومهای مورد علاقهء امسال من باشه. بهترین جایگاهی که این آلبوم تصاحب کرده رتبهء ششم در چارت ژاپن و 26 در بیلبورد هست. البته یه دلیل اصلی عدم موفقیت این اثر نسبت به کارهای قبل تبلیغ بسیار کم و محدود این آلبوم بود.

 

11

My Dying Bride – The Lies I Sire

اندرو کریگان ، گیتاریست و یکی از اعضای اصلی گروه انگلیسی My Dying Bride بهترین توصیف رو در یک جمله از آلبوم آخر گروه عنوان میکنه : پیشروی در پوچی و غم همراه با درخشش خشم. اونها هنوز هم یکی از بهترین Doom Metal های موسیقی هستن و هنوز هم آهنگهاشون من رو با غم و سیاهی خودش همراه میکنه. آلبوم 2009 اونها ، The Lies I Sire ، پر از خشم هست. خشمی که بجای طغیان تبدیل به غم شده و همراه با ترانه های غمگین و موسیقی سنگین و لذت بخش شما رو سوار بر خودش میکنه و به سمت پوچی و تیرگی میبره. به قول ارون استین هورپ که میگه : این آلبوم غمگین ترین اثری هست که تا به امروز خلق کردیم.

 

Albumnow Best of 2009 – Part 1

بردیا برجسته نژاد : سال ٢٠٠٩ میلادی تموم شد . اکثر سایتهای و منابع موسیقی بهترینهای خودشون رو در سال گذشته اعلام کردن. حالا من هم تصمیم گرفتم همینکار رو انجام بدم و بهترین آلبومهای سال ٢٠٠٩ رو از دیدگاه خودم معرفی کنم. برای اینکار تمام آلبومهایی که در این سال در ژانرهای مختلف منتشر شده بود رو دوباره و با دقت مضاعف گوش کردم تا بتونم یه لیست درست و درمون ایجاد کنم. چند مطلب رو هم قبل از اینکه فهرست رو ببینم باید یادآوری کنم. اول اینکه این لیست فقط شامل استودیو آلبومهای سال ٢٠٠٩ هست ،‌ یعنی از Live Album ، EP ، Collection و چیزهای مشابه خبری نیست. دوم اینکه این فهرست از بین حدود 108 آلبومی که من در سال 2009 شنیدم استخراج شده. مسلما هر چیزی در هر گوشه دنیا منتشر شده رو من نشنیدم. پس صد در صد مانند تمام فهرست ها میتونه نقص داشته باشه. سوم اینکه این فهرست شامل 20 آلبوم هست که در 4 پست و هر پست 5 آلبوم از انتها به ابتدا معرفی میشن که خیلی از اونها رو قبلا در موردش تو همین وبلاگ صحبت کردم و دیگه لینک نمیذارم براشون . چهارم و از همه مهمتر  اینکه این فهرست فقط و فقط بر اساس سلیقه شخص خودم هست !!. ممکنه خیلیها باهاش مخالف باشن و نظر متفاوتی داشته باشن که این کاملا طبیعی هست.

 

20

Chris Isaak – Mr. Lucky

کریس آیزاک برای من یادآور دوران نوجوانی و حس و حال اون موقع هست. اون زمانیکه آرزو داشتم توی یه اتاق ضبط بودم و یه میکروفون جلوم و یه هدفون روی گوشم و با صدایی شبیه صدای آیزاک میتونستم بخونم. طنین صدای آیزاک، مدل خوندنش، ترانه هاش، احساسات لطیفش و موسیقی ساده و پاپ راکش برای من همیشه دوست داشتنی بوده. آخرین آلبوم Chris Isaak به اسم Mr. Lucky در سال 2008 ضبط و در سال 2009 منتشر شد. به نظر من این آلبوم شاید بهترین کاری باشه که توی این چند سال از آیزاک منتشر شده. صدای آیزاک وقتی توی You don’t cry like I do فریاد میزنه موجی از لذت و توام با غم رو در وجودم ایجاد میکنه. وقتی صدای مشکوک و مرموزش رو توی Very Pretty Girl میشنوم احساس شعف می کنم. صدای غمگینش توی Baby Baby میتونه به راحتی احساساتم رو قلقلک بده !!. توی این آلبوم یکی از زیباترین آهنگهاش یعنی Breaking Apart که مال آلبوم Speak of the Devil هست رو با همراهی Trisha Yearwood بازخونی کرده. من همچنان بعد از گذشت سالها این آدم رو دوست دارم.

 

19

Paolo Nutini – Sunny Side Up

بر خلاف James Blunt ، James Morrison و Daniel Powter که تقریبا در یک زمان و با ژانر پاپ راک و با شهرت فراوان وارد دنیای موسیقی شدن و نتونستن موفقیت خودشون رو با آلبوم دوم تکرار کنن ، حساب Nutini Paolo از اینها جدا هست. اون با آلبوم دومش تقریبا بطور کامل ژانر قبلی خودش رو بیخیال شده ، یه قدم پا رو از پاپ راک فرا گذاشته و موسیقی Reggae و Blue Eyed Soul رو تجربه کرده. (این ژانر که ازش به سول چشم آبی یا سول سفید یاد میشه به موسیقی R&B و سول گفته میشه که توسط هنرمندان سفید پوست اجرا بشه). باور اینکه نوتینی فقط 22 سال داره سخت هست. موسیقی قوی و کاملا حرفه ای، صدایی پخته و جا افتاده و اجرایی که با وجود اسکاتلندی بودنش شما رو یاد موسیقی سیاه های آمریکا میندازه. این آلبوم جهش بزرگی نسبت به آلبوم قبلی برای این هنرمند بشمار میاد.

 

18

Neko Case – Middle Cyclone

موسیقی ایندی راک نیکو کیس توی آلبومهاش رو بذارین کنار ، آثار قابل توجه اون با گروه The New  P0rn0graphers روهم بیخیال بشین ، اجراهای زنده سراسر خنده اون که با جکهای عجیب و غریبش حاضرین رو روده بر میکنه رو هم فراموش کنین ، اما گذشتن از آخرین آلبوم انفرادی اون یعنی Middle Cyclone غیر ممکنه هست !!. این یکی از بهترین کارهای ایندی راک اخیر هست که شنیدم. این آلبوم نسبت به کارهای قبلی نیکو کیس هم موفقیت قابل توجهی داشته : تصاحب رتبهء اول چارت ایندی آمریکا ، رتبه دوم در چارت راک آمریکا و رتبه پنجم در چارت کانادا. در این آلبوم 15 تا Track هست که به جز 2 تا ، 12 تای دیگه رو خود Case ساخته. آخرین Track هم که مدت زمان حدودا 32 دقیقه رو داره به اسم «مرداب در شب» (ترجمه از اسم فرانسوی آهنگ Marais la Nuit) هست که وقتی خود Case تو مزرعه اش قدم میزده کنار مرداب رفته اون رو ضبط کرده. حالا جدا از این حرفها که بیشتر شبیه معرفی شد تا نظر !!، یه دلیل اینکه شاید من این هنرمند رو خیلی دوست دارم این هست که من رو یاد Natalie Merchant (خواننده گروه 10000 Maniacs) میندازه که من در دوران نوجوانی عاشق صداش بودم !!!. این آلبوم با اینکه از دوران گذشته نیست ، اما موسیقیش ، صدای Neko Case و ترانه هاش من رو به گذشته میبره.

 

17

Regina Spektor – Far

رجینا اسپکتور هنرمند خوبی هست. کارهای درست حسابی و قابل قبولی هم داره. شکی تو این مورد نداریم!. اما آلبوم پنجم رجینا یعنی Far به شدت من رو غافلگیر کرد !. بقدری ترانه های این آلبوم استثنایی و خوب هست ، به قدری اجرای پیانو و ملودیهای بکار گرفته شده بکر و زیباست که نمیتونستم باور کنم چقدر نسبت به آلبوم قبلی کارای این هنرمند پیشرفت داشته. حالا اون بعد از چند آلبوم که بنظرم معمولی بود، تبدیل شده به یکی از خانمهای هنرمند مورد علاقه من.

 

16

Kings of Convenience – Declaration of Dependence

چه کلمه ای میشه گفت که معادل کارهای اعجاب انگیز این گروه باشه ؟ .  رویایی ؟ لطیف ؟ سبک ؟ عاشقانه ؟ غمگین ؟ شاد ؟ . فکر کنم جواب تمام موارد نام برده شده است. با وجود اینکه آلبوم قبلی اونها یعنی Riot on an Empty Street یک اثر زیبا و فوق العاده در ژانر فولک و ایندی پاپ بود ، اما حالا این آلبوم جدید یه سر و گردن از اون بالاتر ، زیباتر و پخته تر هست. موسیقی این آلبوم میتونه لطافت طبیعت رو برای شما به همراه بیاره و شما رو سوار بر خودش کنه توی رویاهاتون بچرخونه.