بهترین‌های 2015 از نگاه آل‌ب‌و‌م – 6

بردیا برجسته نژاد:  (26 الی 30)    (21 الی 25)    (16 الی 20)    (11 الی 15)    (06 الی 10)    (01 الی 05)

05
We Lost the Sea – Departure Songs

گروه پست راک استرالیایی «وی لاست دِ سی» جزو آن دسته‌ی نادر از گروه‌های این ژانر بود که با بکارگیری کاربردی و بجای وکال در آثارش فضای حیرت‌انگیزی را خلق می‌کرد. صدا و شیوه‌ی آواز خواننده‌ی این گروه، کریس تورپی، همیشه بعنوان یکی از نقاط قوت آثار این گروه مورد توجه بود و جزو مشخصات و امضای آنها به شمار می‌رفت. متاسفانه این گروه کریس تورپی را دو سال پیش از دست داد. تورپی که مدتها بود با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کرد، در ماه مارس سال 2013 در مبارزه با دیو درونش شکست خورد و به زندگی خود خاتمه داد و با رفتنش، هفت نفره‌ی این گروه، شش نفره شد. حالا از آن زمان دو سال گذشته است. آنها برای جایگزین کردن تورپی چندین بار دست بکار شدند، اما در نهایت نتیجه آن شد که سومین آلبوم این گروه با عنوان «آهنگهای عزیمت» بصورت تماماً اینسترومنتال ساخته شد. آهنگ‌ها، تک‌تک‌شان، ویران کننده‌اند. حس غریبی که در هر کدام نهفته است گویی ادای دینی است به رفیق از دست رفته‌شان، سوگواره‌ای پر از حس، پر از اندوه، پر از فکر. گروه «وی لاست د سی» می‌گوید که دریا را گم کرده است! اما شما می‌توانید در ساحل موسیقی‌شان دراز بکشید، تا آب بالا بیاید و در آرامش و رهایی شما را به زیر بکشد.

04
City & Colour – If I Should Go Before You

دالاس گرین، با نام هنری «سیتی اند کالر» یکی از دوست داشتنی‌های موسیقی فولک آکوستیک و آلترناتیو راک است. با این وجود او در پنجمین آلبوم خود با عنوان «اگر می‌بایست پیش از تو بروم»  فضایی را خلق می‌کند که نه تنها شباهتی به آثار قبلی او ندارد، بلکه تبدیل می‌شود به شاخص‌ترین اثر او تا به امروز. او در این آلبوم کمی از موسیقی آکوستیک فاصله می‌گیرد و بیشتر به سمت آلترناتیو راک می‌رود. فقط شنیدن همان ترک اول کافی است که فضای نسبتاً تیره‌ای را برای کل آلبوم خلق کند، که ابتدا موهای بدنتان سیخ شوند و بایستند و بعد خودتان به احترام از جایتان بلند شوید! او در این آلبوم نیز از قوی‌ترین ساز همیشگی‌ش، صدای خود، بهترین بهره را جسته است. این سومین آلبوم پیاپی دالاس گرین است که توانسته رتبه نخست چارت کانادا را تصاحب کند.

03
Chelsea Wolfe – Abyss

جنون! دیوانگی! افسارگسیختگی! اینها واژگانی است که می‌توان با آن آثار هنرمند آمریکایی، «چلسی ولف»، را توصیف کرد. او یک ساحره است! معجون عجیب و غریبی می‌سازد از ترکیب موسیقی گاتیک، فولک، الکترونیک و متال، که نامش «دِرُن متال آرت فولک» است، که با شنیدنش بی‎‌خود از خود، سرگشته و پریشان خواهید شد. صدای این هنرمند 32 ساله تسخیر کننده و درعین حال تسخیر شده است و آثار او نبردی‌ست بین فرشتگان و شیاطین. پنجمین آلبوم «چلسی ولف» با عنوان «ورطه» توانست در چارت آلبومهای هیت‌سیکر بیلبورد رتبه نخست را تصاحب کند و در جایگاه ششم آلبومهای فولک بیلبورد بایستد. متاکریتیک 79 از 100 به آن داده و پیچفورک 8.1 از 10 را برای آن برگزیده است. کانسیکوئنس آو ساند این آلبوم را «تعادلی زیبا بین گاتیک فولک و الکترونیک نویز راک» خوانده است.

02
Queensrÿche – Condition Hüman

گروه پراگرسیو / هوی متال مشهور و باسابقه‌ی آمریکایی، «کوئینزریک» بالاخره دوران عجیب و غریب دو سال اخیر را پشت سر گذاشت. ژوئف تیت، خواننده اصلی گروه، بخاطر یک مجادله از گروه اخراج شد، برای اینکه کدام یک از طرفین از اسم «گوئینزریک» استفاده کنند پرونده‌ای تشکیل شد و تا زمان اعلام حکم، هر دو جناح دست به انتشار آلبوم با نام «کوئینزریک» زدند! یعنی دو گروه مختلف با یک اسم هر کدام آلبومی جداگانه را منتشر کردند. در نهایت سال گذشته حکم صادر و تیت شکست خورد. در نتیجه آلبوم چهاردهم این گروه با عنوان «شرایط انسانی»، بدون حضور تیت، دومین اثر آنهاست که با حضور خواننده جدید، تاد لاتوره، تهیه می‌شود. این اثر یک دهن‌کجی آشکار به تیت است! آنقدر روی وکال لاتوره تاکید شده و آنقدر او هنرمندانه از پس نتهای بالا بر آمده و آنقدر موسیقی دلچسب و گرم و روان است که بعد از مدتها دوباره شنیدن این گروه مخاطب را سر ذوق می‌آورد.

01
The Dear Hunter – Act IV: Rebirth in Reprise

بالاخره انتظار به سر رسید و بعد از شش سال «دیر هانتر» دوباره به مسیر خود بازگشت! ماجرا در سال 2005 آغاز شد. زمانی که کیسی سرسنزو، خواننده سابق گروه «د رسیوینگ اند آو سایرنز»، تصمیم گرفت پروژه‌ی پراگرسیو راک اعجاب انگیز خود را پایه گذاری کند. پروژه‌ی‌ او داستانی کم نظیر، در شش فصل است که قرار بود در طی شش آلبوم منتشر شود. بعد از انتشار سه فصل از این داستان «دیر هانتر» دو آلبوم متفرقه منتشر کرد تا اینکه بالاخره تصمیم گرفت امسال ششمین آلبوم خود، فصل چهارم از این داستان، را با عنوان «پرده‌ی چهارم: تولدی دوباره در بازگشت» منتشر کند. جدا از مضمون خاص آلبوم، موسیقی «دیر هانتر» در کل و در این آلبوم نیز خاص و ویژه است. هر آهنگ پر شده از سازهای گوناگون، استایل‌های مختلف و ملودی‌های رنگارنگ. موسیقی در اینجا به راستی صحنه‌ی نمایش است! فضاسازی این اثر آنقدر پرقدرت است که تصویر را نیز سوار بر موسیقی به سمتتان شلیک می‌کند. داستان این آلبوم در ادامه‌ی «پرده‌ی سوم: زندگی و مرگ» است که در آن شخصیت اول داستان (به نام دیر هانتر) خود را به جای برادر ناتنی‌اش که در جنگ جهانی اول کشته شده جا می‌زند. این اثر، در ادامه سه اثر قبلی، یکی از قوی‌ترین و باشکوه‌ترین کانسپ آلبومهایی است که تا کنون شنیده‌اید.

پ.ن: بهترین‌های AlbumNow در سال 2015 به پایان رسید. منتظر باشید که چهار پست دیگر با همین موضوع هنوز باقی مانده است!