بهترین‌های 2015 از نگاه آل‌ب‌و‌م – 1

بردیا برجسته نژاد: سال 2015 را پشت سر گذاشتیم. به رسم هر سال نگاهی می‌اندازیم به «30 آلبوم برتر سال 2015 از نگاه آل‌ب‌وم». لطفاً قبل از هر چیز به دو نکته‌ی نسبتاً مهم زیر توجه کنید:

اول اینکه ترتیب آلبومها لزوماً به معنی خوب بودن آلبوم‌های پایین لیست نسبت به آلبوم‎های بالای لیست نیست. دلیلش هم این است که این فهرست اولین اصل از ایجاد یک لیست، که «همخوانی اجزای تشکیل دهنده» آن می‌باشد، را زیر پا گذاشته است. یعنی از آنجا که هر کدام از آلبومها ژانر خاص خود را دارند، چندان مقایسه آنها با هم عاقلانه بنظر نمی‌رسد. در نتیجه انتخاب آلبومها بیشتر از آن چیزی که تکنیکی باشد، حسی و سلیقه‌ای‌ست و ملاک فقط و فقط شدت برقرار ارتباط و سلیقه‌ی شخصی نویسنده است.

و دوم اینکه در این فهرست مانند همیشه فقط آلبومهای رسمی (که از طرف هنرمند در لیست LPهای او قرار گرفته است) را خواهید یافت. از EP، Live Album، Acoustic Version، The Best of، Cover Album و هر آن چیزی که نمی‌توان از آن به عنوان یک آلبوم رسمی یاد کرد خبری نیست و در تهیه این فهرست لحاظ نشده‌اند.

پ.ن: پیشنهاد می‌کنم شما هم به جمع ما از کانال تلگرام AlbumNow بپیوندید. کافی است که AlbumNow@ را برای یکی از دوستانتان ارسال و خودتان روی آن کلیک / تپ کنید. یا حتی راحتتر اینکه (+) را کلیک کنید. آنجا ارتباطمان نزدیک‌تر خواهد بود و کپی‌رایت آپلود آهنگ نیز نیاز به رعایت ندارد!

  (26 الی 30)    (21 الی 25)    (16 الی 20)    (11 الی 15)    (06 الی 10)    (01 الی 05)

30
Turnover – Peripheral Vision

اینکه چه اتفاقی رخ داده که گروه پاپ پانک بیمزه‌ی آمریکایی «ترن‌اور» به ناگهان و بعد از انتشار تنها یک آلبوم، در دومین اثر خود با عنوان «نمای جانبی» تبدیل به یک گروه ایندی راک درست و حسابی و دوست داشتنی شده، چندان مشخص نیست! «ترن‌اور» در واقع تنها بعد از گذشت دو سال به بلوغ هنری رسیده است! از وکال جیغ جیغو و گیتار تین‌ایجر پسند موسیقی پاپ پانک دیگر خبری نیست! تا حدی که حتی چند آهنگی از این آلبوم (مانند «اگر می‌توانستم از تو متنفر می‌شدم») که پیش از این بصورت سینگل یا ای‌پی منتشر شده بودند نیز به شکل قابل توجهی در اجرا یا میکس متفاوت از گذشته، پخته‌تر و کامل‌تر شده‌اند. این تفاوت چیزی فراتر از ریورب دائمی در وکال و یا گیتار بدون دیستروشن است. آنها با همین چرخش در سبک، یکی از بهترین آلبوم‌های ایندی راک سال را منتشر کرده‌اند.

29
Pop Evil – Up

قرن جدید با تغییر فراوانی در موسیقی راک همراه بوده است. اگر بخواهید راکِ غالبِ امروز را با چند دهه قبل مقایسه کنید، متوجه شوخی بودن آن خواهید شد! با این حال گروه هارد راک آمریکایی «پاپ ایوِل» یکی از آن گروه‌هایی است که با وجود همین شوخی بودنش تقریباً توانسته در موج نه چندان جذاب و قوی موسیقی راک مدرن، سر خود را بالا نگه دارد. موسیقی آنها ترکیب عجیب و غریبی از هر چیزی که فکرش را می‌کنید است! گرانج ناگهان تبدیل به رگه می‌شود و هارد راک به موسیقی پاپ تنه می‌زند. پنجمین آلبوم‌ «پاپ ایول» با عنوان «بالا» را می‌توان بهترین اثر آنها تا به امروز دانست. آلبومی که در چارت آلبومهای مستقل آمریکا رتبه‌ی نخست را تصاحب کرد و جایگاه سوم در چارت آلبو‌م‌های هارد راک آمریکا را به خود اختصاص داد. آلبومی که درگیر کننده نیست، اما در حد کفایت جذاب و شنیدنی است.

28
Lights & Motion – Chronicle

پروژه‌ی تک نفره‌ی پست راک سوئدی «لایتس اند موشن» از یک اینسامنیا (بی‌خوابی) طولانی مدت شروع شده است. زمانی که کریستوفر فرانزن تصمیم گرفت برای مدتی خودش را در یک استودیوی کوچک حبس کند و با دستگاه‌ها سر و کله بزند. حاصل این بی‌خوابی تا به امروز انتشار سه آلبوم شنیدنی و جذاب از این هنرمند است که آخرین آنها «تاریخچه» نام دارد. موسیقی او یکی از تصویری‌ترین صداهایی است که تا کنون شنیده‌اید و این آلبومش نیز یکی از بهترین آثار او تا به امروز است. شاید برای هر کسی داشتن بیماری اینسامنیا یک فاجعه باشد، اما باور کنید که این مسئله برای کریستوفر فرانزن یک موهبت است. اینبار نیز مانند همیشه تمامی آهنگ‌ها ساخته و نواخته‌ی شخص کریستوفر فرانزن است. مردی همه فن حریف و لبریز از احساس که تمام آن چیزی که در دلش می‌گذرد را با ما به اشتراک می‌گذارد.

27
Abigail’s Ghost – Black Plastic Sun

فضاسازی‌های تسخیر کننده، ملودی‌های روان، هارمونی باشکوه و لیریکس پر مغز، چیزی است که در  سومین آلبوم گروه پراگرسیو راک آمریکایی «ابیگلز گوست»، «خورشید پلاستیکی سیاه»، به اوج خود رسیده است. با وجود آنکه «ابیگلز گوست» یکی از بهترین شاگردان موسیقی دهه 90 کرات‌راک اروپا است، اما نگاه آنها به این موسیقی و پیاده سازی‌اش در فضای موسیقی پراگرسیو راک، بیش از پیش آنها را شبیه پورکوپاین تری کرده است. آلبوم هر چه به پیش می‌رود، پررنگ‌تر و جذاب‌تر می‌شود. «ابیگلز گوست» در این آلبوم نسبت به دو اثر قبلی به میزان قابل توجهی ملایم و لطیف شده و با وجود اینکه با یک آلبوم راک طرف هستیم، قالب بودن گیتار آکوستیک، پیانو و ویالن، این اجازه را به ما می‌دهد که جریان لطیف موسیقی آرت راک را نیز به خوبیاحساس و درک کنیم. این اثر بهترین آلبوم آنها نیست! اما اثری متفاوت نسبت به آثار قبلی گروه به شمار می‌آید.

26
Anna Ternheim – For the Young

بانوی دوست داشتنی، فرشته‌ی سوئدی، عزیز دل موسیقی آنتی فولک، «آنا ترنهیم»، در پنجمین آلبوم خود، «برای جوان»، چنان به روح می‌چسبد و نوازشش می‌کند و مرهم به زخم‌هایش می‎‌گذارد که هر چقدر هم بد باشید، هنگام شنیدنش خوب خواهید بود. می‌توان دوران فعالیت این هنرمند را به دو بخش تقسیم کرد: چهار آلبوم اول، و آلبوم پنجم! این اثر یک سر و گردن از تمام آثار قبلی او بالاتر، تاثیرگذارتر و عمیق‌تر است. عنوان آلبوم، «برای جوان»، هم‌نام با ترک سوم آلبوم است که در آن می‌گوید: «دلیلی برایم بیاور که اسلحه‌ام را پایین بیاورم. تو گفتی که جوانی کردن برای آدمهای جوان است». هر چند بعضی از طرفداران این هنرمند این اثر را کم ریسک‌تر از آثار قبلی دانسته و این امر را با نقل مکان او به آمریکا مرتبط می‌دانند، با این وجود این آلبوم به اندازه‌ای دل‌نشین است که این نظر مانع لذت بردنتان نخواهد شد.

… ادامه دارد