Arcade Fire – The Suburbs

گروه کانادایی Arcade Fire جزو عجایب موسیقی Indie Rock بشمار میاد. سبک کاملا منحصر بفرد اونها و موسیقی عجیب و بعضا نامتعارفشون باعث شد از همون ابتدای آغاز فعالیت در سال 2003 به شهرت جهانی دست پیدا کنن. شما با یه موسیقی تر و تمیز و استثنایی روبرو هستین که انواع سازها، ملودیها و ریتمها رو در بر می گیره، از ایندی راک شروع میشه و به آرت راک و بعضا فولک میرسه، و حتی گاهی اینقدر ترکیبهای گوناگون و عجیبی می شنوین که بطور کامل وارد دنیای باروک میشه (باروک به مـعـنی نـامـتـعـارف به نوعی از موسیقی پاپ یا راک گفته میشه که با وارد کردن سازهای ژانرهای دیگه مثل ویالون سـل، قـره نـی، هـارپ، سازدهنی، آکاردئون و… به موسیقی راک یا پاپ به ترکیبی از نتها و ملودیها برسه که برای گوش چندان آشنا و شناخته شده نیست. میشه اون رو یه شاخه از پراگرسیو دونست، بعضی ها هم معتقد هستن بخاطر ترکیب سازها میشه اسم Fusion بهش داد. با این تفاوت که توی فیوژن ساز مهمان در اختیار ژانری هست که بهش وارد شده، اما توی باروک شما ترکیبی از سازها رو می شنوین، نه ژانرها رو. یه کم توضیح دادنش سخته! باید موزیک رو گوش کنین!).

برگردیم سر Arcade Fire. هسته اولیه این گروه توسط یه زوج فوق العاده یعنی وین باتلر و همسرش رجین چسین شکل گرفت که بعدها با پیوستن ویلیام، برادر وین، بیشتر تبدیل به یک گروه خانوادگی شد. اولین کارشون یه EP هم اسم خود گروه با آهنگسازی مشترک وین و رجین در سال 2003 منتشر شد و همه رو متعجب کرد و باعث شد اولین آلبومشون به اسم Funeral در سال 2004 به چنان شهرت و محبوبیتی برسه که گاردین و بلندر امتیاز 5 از 5 بهش بدن، رولینگ استونز اون رو در جایگاه شماره 6 و پیست در جایگاه شماره 3 در فهرست بهترین آلبومهای دهه 2000 خودشون بذارن و پیچفورک اسمش رو در جایگاه شماره 1 فهرست 50 آلبوم برتر سال 2004 و شماره 2 در لیست بهترین آلبومهای دهه 2000 قرار بده. آلبوم دوم اونها در سال 2007 به اسم Neon Bible موفقیتهای قبلی رو تکرار کرد و با موسیقی عجیبش تونست در فهرست بهترین آلبومهای سال 2007 در رولینگ استونز و NME مقام چهارم، در بلندر، اسپین و بیلبورد مقام دوم و در Q مقام اول رو بدست بیاره.

Arcade Fire جدا از موسیقی خاص خودش به دو دلیل شهرت جهانی و فراوانی داره. اول اینکه گروه اونها رو میشه گروه سازها دونست!. گیتار، بیس گیتار، درامز، پرکاشن، پیانو، ویالن، ویولا، ویالن سل، کنتراباس، سنتور، زیلوفون، کیبورد، شیپور، آکاردئون، هارپ، ماندولین، عود و… و هر چیز دیگه ای که به ذهنتون خطور کنه توی آهنگهای این گروه شنیده میشه!. دلیل دوم اینکه اجراها و کنسرتهای این گروه استثنایی هست. شما با یه جمعیت هفت نفره روی استیج روبرو هستین که بین سازهای مختلف می چرخن و همشون همه سازی رو دست می گیرن و همه هم صدا و هم آوا می شن و با هیجان و شور خاصی آهنگها رو اجرا می کنن (اونها یه DVD کنسرت دارن و پیشنهاد می کنم اون رو بگیرین و ببینین).

از همون ابتدای سال 2010 که خبر انتشار آلبوم سوم اونها توی سایتشون قرار گرفت به شدت ذوق زده شده بودم. اینها گروهی بودن که بصورت کاملا تصادفی همون سال 2003 اولین کارشون به دستم رسید و از همون موقع طرفدار موسیقی این گروه شدم. آلبوم سوم اونها به اسم The Suburbs حدود دو هفته زودتر از زمان انتشار توی اینترنت نشت کرد!. بعضی آهنگها توی خونهء وین و رجین در مونترال ضبط شده و تعدادی هم توی استودیوهای گروه در کبک و نیویورک. این رو هم بدونین که وین توی صحبتهاش اشاره کرده که این آلبوم رو ترکیبی از Depeche Mode و Neil Young میدونه. من فعلا فرصت کردم دو بار این آلبوم رو بطور کامل گوش کنم که فکر کنم هنوز برای نظر دادن در مورد کار یه گروهی با سبک باروک کم هست. تا اینجا که Neon Bible رو بیشتر دوست داشتم!. تا بعدا اگه نظرم عوض شد بیام این پست رو ادیت کنم. دوستان لطف کنین لینکهایی که پیدا می کنین رو توی بخش کامنت برای بقیه هم بذارین.

پ.ن: من یادمه سه سال پیش در مورد Neon Bible اینجا نوشته بودم!!. اما هرچی گشتم همچین پستی پیدا نکردم!!.